คลังเรื่องเด่น

"ถึงคราวตาย ต้องตายให้เป็น"

ลูกศิษย์ : "ถ้ากระผมเองเกิดป่วยหนักใกล้จะตาย คงจะทำใจไม่ได้อย่างหลวงปู่"

หลวงปู่ : กล่าวแนะนำว่า ..

" .. "ถึงคราวตาย ต้องตายให้เป็น ต้องตัดสินใจว่า ถึงยังไงก็จะตายแน่แล้ว ไปวิตกทุกข์ร้อนหวั่นกลัวก็ไม่มีประโยชน์ จากนั้นต้องสำรวมจิตใจให้สงบเป็นหนึ่ง" แล้วก็หยุดเพ่งปล่อยวางทั้งหมด "สุคติก็เป็นอันหวังได้แน่นอน ถ้ายังไม่ถึงที่สุดทุกข์ในตอนนั้น หากกำลังเพียงพอ ก็อาจหมดปัญหาไปเลย".. "

พระราชวุฒจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๒ พฤษภาคม ๒๕๖๗

พระอนาคามีไม่กลับมาเกิดอีก ก่อนสิ้นพระพุทธศาสนา 5000 ปี /เจริญอิทธิบาท 4 พละ 5 ให้มาก : หลวงปู่สรวง

.
ที่มา https://www.youtube.com/@dhammanumjai

--------------------------
ที่มา https://www.youtube.com/@tuloo

ชุมชนคุณธรรมออนไลน์ Palungjit.org
เครือข่ายชุมชนคุณธรรมวัดท่าขนุน
ขอรวบรวมข่าวกิจกรรมการดำเนินงานของ
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. (พระอาจารย์เล็ก)
เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี
เพื่อให้ทุกท่านได้โมทนาบุญในการทำงานของพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา
และเพื่อให้ทุกท่านได้ศึกษารูปแบบการดำเนินงานของพระอาจารย์
ซึ่งท่านเป็นต้นแบบการทำงานของ ชุมชนคุณธรรมออนไลน์ Palungjit.org

ข่าวการดำเนินงาน เดือนพฤษภาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๗

จับธรรมข้อเดียวให้จริง ไปนิพพานได้ โดยหลวงพ่อฤาษีฯ
(พระราชพรหมยาน วัดท่าซุง)/ธรรมะพระอรหันต์

ที่มา https://www.youtube.com/@user-kp6cl4rj1k

.
"ตัดภพตัดชาติ"

ถาม : "จะทำอย่างไรจึงจะพ้นจากการนับชาติไม่จบสิ้นเล่าปู่"

ตอบ : "ก็ต้องทำความดีมีการบำเพ็ญทาน รักษาศีล เจริญภาวนา" ซึ่งเป็นเหมือนดาบอันคมกล้าตัดกิเลส ตัณหา ตัดภพ ตัดชาติให้เบาบางและสิ้นเข้ามา เมื่อบำเพ็ญอยู่โดยสมํ่าเสมอไม่ลดละปล่อยวาง

"ความดีเหล่านี้ย่อมจะมีกำลังกล้าขึ้นโดยลำดับและตัดกิเลสตัดภพชาติให้สิ้นเข้ามาจนถึงภพชาติปัจจุบัน" และรู้เท่าทันพร้อมทั้งตัดกิเลสอันเป็นเชื้อแห่งภพที่ฝังอยู่ภายในใจให้ขาดกระเด็นออกเป็นผุยผงไม่มีชิ้น ต่อกันกับใจอีกเลย

"แล้วภพชาติจะเรียกโคตรแซ่ที่ไหนจะมาพาให้เกิดแก่เจ็บตายเพื่อหาบหามกองทุกข์" น้อยใหญ่อีกต่อไปเล่า "ถ้าลงใจได้บริสุทธิล้วน ๆ แล้ว เมื่อใจได้ถึงขั้นนี้แล้ว กิเลสอย่างไรก็เรียกไม่กลับ แน่นอน" ปู่กับกิเลสมันเคยฟัดกันมาอย่างโชกโชนถึงขนาดใครดีใครอยู่ ใครไม่เก่งจงบรรลัย

"สุดท้าย กิเลสบรรลัย พระพุทธเจ้าบรมศาสดาของพวกเราเพียงสลบเท่านั้น" สำหรับปู่เองเมื่อลมหายใจสิ้นเมื่อไร ไม่อยู่ ปู่ต้องไปขี้เกียจแบกหามธาตุขันธ์อันนี้เต็มประดาแล้ว .. "

"คำถามคำตอบปัญัญหาธรรมของหลวงปู่ขาว"
จากหนังสืออนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน เมื่อวันที่ ๑๖ มิถุนายน ๒๕๖๔

วันนี้เป็นวันพุธที่ ๑๖ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๔ ผมเกือบจะแต่งตัวลงมาไม่ทันทำวัตรรอบแรก เพราะว่าวันนี้ต้องทำวุฒิบัตรสำหรับคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิ และผู้ทรงคุณวุฒิทั้งหมด คราวนี้พาวเวอร์พอยท์ทรยศ ไม่สามารถจะแทรกลายเซ็นลงไปได้ ก็เลยต้องเซ็นสดทุกฉบับ เกิดจากความหวังดีปรารถนาดีของบรรดาลูกศิษย์ อันโน้นผมก็ crack มาให้อาจารย์ได้ อันนี้ผมก็ crack มาให้อาจารย์ได้ พอถึงเวลารวนขึ้นมา อาจารย์ก็ไปไม่เป็น..!

คราวนี้โดยนิสัยของผมแล้ว ถ้างานไม่เสร็จ ผมไม่อยากจะเลิก เพราะว่าเคยชินกับการที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ว่า อะนากุลา จะ กัมมันตา เอตัมมังคะละมุตตะมัง การทำงานต้องไม่คั่งค้าง ถึงจะเป็นอุดมมงคล ตรงนี้เป็นหลักการทำงานเฉพาะตัวของกระผม/อาตมภาพเลย

เพราะฉะนั้น..ไม่ต้องแปลกใจว่า จนบัดนี้สภาวัฒนธรรมอำเภอของจังหวัดกาญจนบุรีอีก ๑๒ อำเภอ ยังไม่สามารถที่จะเลือกตั้งคณะกรรมการกันได้เลย แต่ของผมไม่ใช่ ของผมถ้าหากว่าทางราชการกำหนดกรอบเวลามา ก็ต้องเสร็จในระยะเวลาที่เขากำหนดใว้

ตรงจุดนี้ถ้าหากว่าพวกท่านอ่านพระไตรปิฎก...

.
"สมาธิ เสากลางแม่น้ำ"

" .. "ศีลอันเป็นเบื้องต้นแห่งมรรคก็ไม่ค่อยจะยากเท่าไรนัก ปัญญาอันเป็นเบื้องปลายแห่งมรรคก็ไม่ค่อยจะยากเท่าไรนัก ส่วนสมาธิอันเป็นท่ามกลางแห่งมรรคต้องพยายามหน่อย" เพราะเป็นการบังคับปรับปรุงกันในด้านจิตใจ

จริงอยู่ "การทำสมาธินั้น เปรียบเหมือนปักเสาสะพานกลางแม่น้ำ ย่อมเป็นสิ่งลำบาก" แต่เมื่อปักลงได้แล้ว ย่อมเป็นประโยชน์แก่ศึลและปัญญา

- ศึลนั้นเหมือนปักเสาสะพานในฝั่งนี้
- ปัญญาเหมือนปักเสาสะพานข้ามฝั่งโน้น
- แต่ถ้าเสากลางคือ "สมาธิ" ท่านไม่ปักแล้ว "ท่านจะทอดสะพานข้ามแม่น้ำ คือโอฆะสงสารไปได้อย่างไร" .. "

"อานาปานสติ ภาวนามัย"
พระสุทธิธรรมรังสี คัมภีรเมธาจารย์
(ท่านพ่อลี ธฺมมธโร)

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๖๗

ปกิณกธรรมเทศกาลสงกรานต์ วันจันทร์ที่ ๑๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๗ (ก่อนทำบุญช่วงเช้า)

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๒๘ เมษายน ๒๕๖๗

แนะนำให้ภาวนาก่อนตาย
ผู้ถาม : หลวงพ่อเจ้าขา คนที่ใกล้จะตายมีหลายคน ควรจะแนะนำให้วางอารมณ์แบบจับนิมิตแบบใด จึงจะเหมาะสมและเข้านิพพานได้ดีเจ้าคะ ?

หลวงพ่อ : ถ้าคนป่วย ถ้าป่วยมากมีทุกขเวทนามากไม่ควรแนะนำอย่างอื่น ควรแนะนำสั้นๆ ให้นึกถึงพระพุทธเจ้าหรืออย่างใดอย่างหนึ่งดีกว่านะ

ถ้าไปแนะนำยาวๆ จะเกิดอาการกลุ้ม กลุ้มแทนที่จะไปนิพพาานก็จะดันไปนรกไป

ถ้าเราต้องการให้เขาไปนิพพานมันก็ยากอยู่นะ ให้นึภาวนาว่า "นิพพานสุขขัง"

บอกสั้นๆ อย่าบอกยาวนะ ถ้าคิดว่าป้องกันไม่ให้ลงนรกให้ภาวนา "พุทโธ"

ถ้าเขาภาวนาไม่ไหว ให้นึกถึงพระพุทรรูปองค์หนึ่งองค์ใดก็ได้ นึกถึงพระไว้ นึกถึงพระสงฆ์ก็ได้ อย่างนี้ใช้ได้ อย่าไปแนะนำยาวๆ

คือว่าเวลานั้นทุกขเวทนามากจะกลุ้ม แนะนำให้ดีนะ ถ้าแนะไม่ดีจะลงนรกไป ดีไม่ดีจิตใจเขาดีอยู่แล้วเราพูดมากไป เขากลุ้มจะลงนรกไป

ผู้ถาม : ก็ต้องดูตาม้าตาเรือ

หลวงพ่อ : ดูตาคน ถ้าตาลอยๆ ตาปรือๆ อย่าไปพูดมาก
(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 160 มิถุนายน 2537 หน้า 63)

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๒๖ เมษายน ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๒๕ เมษายน ๒๕๖๗

ปกิณกธรรมวันสงกรานต์ วันศุกร์ที่ ๑๒ เมษายน ๒๕๖๗ (ก่อนทำวัตรค่ำ)

ปกิณกธรรมวันสงกรานต์ วันศุกร์ที่ ๑๒ เมษายน ๒๕๖๗ (ก่อนปฏิบัติธรรมช่วงบ่าย)

เรื่องของพระรัตนตรัยอย่าถือเป็นเรื่องเล็กน้อย

พระอาจารย์กล่าวเตือนโยมว่า "เอาพระพุทธรูปไว้ข้างบนเลยลูก พระพุทธอย่าวางไว้ต่ำ วางสูงไว้ก่อน พุทธานุภาพของพระพุทธเจ้านั้นยิ่งใหญ่ไม่มีประมาณ สมัยก่อนเขาใช้พุทโธคำเดียวหนังเหนียวฟันแทงไม่เข้าเลย

หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเล่าให้ฟังว่า มีนักเลงรุ่นน้าบ้านอยู่ตลิ่งชัน ชื่อปาน เป็นเพื่อนของน้าชายของหลวงพ่อที่เป็นตำรวจ น้าปานเป็นนักเลงใหญ่ประเภทคุ้มครองคนในหมู่บ้าน ถ้าแถวบางระมาดหรือตลิ่งชันมีคนอื่นมารังแก น้าปานจะออกหน้ารับหมด รับได้เพราะแกหนังเหนียว ซัดกันทีไรถ้าคู่ต่อสู้หนังไม่ดีจริงนี่เยินไปทุกราย คนก็เลยกลัวและเกรงน้ำใจ

ปรากฏว่าวันนั้นเดินกลับบ้านผ่านไร่อ้อย น้าปานเกิดหิวน้ำขึ้นมา ไปตัดอ้อยของเจ๊กเขามาลำหนึ่งกินแก้หิวน้ำ ปรากฏว่าพวกเจ๊กเขากรูกันออกมาสิบกว่าคน ช่วยกันจับน้าปานมัดเป็นหมูเลย คนเดียวสู้เขาไม่ได้ พวกเจ๊กก็ทั้งฟันทั้งแทงปรากฏว่าไม่เข้า เจ้าของไร่โมโห ให้เมียมานั่งคร่อมหัวก็ยังแทงไม่เข้า เขาเลยกะว่าเอาไฟเผา ก็เลยจะเอาคบไต้ทิ่มหน้า พอเห็นเป็นน้าปานคบไต้หลุดมือเลย ตกใจ..ไปเล่นนักเลงใหญ่เสียเต็มที่เลย

น้าปานก็เลยบอกว่า...

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๒๔ เมษายน ๒๕๖๗

ไม่ต้องสวดมนต์เลยได้ไหมครับ

"ที่หลวงพ่อบอกว่าสวดมนต์เป็นยาทา ภาวนาเป็นยากิน ยังงั้นก็ไม่ต้องสวดมนต์เลยได้ไหมครับ...?"

สวดมนต์ก็เป็นสรณะอันหนึ่ง การสวดมนต์นี่จิตเข้าถึงอุปจารสมาธิ เป็นเทวดาชั้นยามา ท่านกล่าวสวดมนต์เป็นยาทา ภาวนาเป็นยากิน หมายความว่าสวดไม่ต้องมากนัก อิติปิ โส บทเดียวนั่นคุ้มแล้ว

ห้องต้นสรรเสริฐคุณพระพุทธเจ้า ใช่ไหม ห้องกลางสรรเสริญคุณพระธรรม ห้องท้ายสรรเสริญคุณพระสงฆ์ หมดแค่นี้ ไอ้ว่าบทอื่นว่าไปก็ไปสรรเสริญ 3 อย่างนี่ ฉันเลยไม่เอาเปลือกเอาเนื้ออย่างเดียว ใช่ไหม แต่เดี๋ยวนี้สวดไม่ได้ พอเริ่มจะสวดเปิดเลย พอเริ่มจะสวดปุ๊บไปแล้ว พอเริ่มจะสวดหยุกกึ๊กแล้ว มันชิน

ถ้าจะสวดให้ได้ทำไง ต้องเริ่มปล่อยให้ใจไปตั้งอยู่สักพักหนึ่งก่อน แล้วถอยหลังมาให้กำลังมันทรงตัวแล้วถอยหลังมานิด ก็ว่า แต่พอว่าไปก็อีกนั่นแหล่ะ ถ้าว่าถึงบทพุทธคุณ พอถึงอิติปิโส ท่านก็มาแล้ว แจ๋ว

พอถึงสวากขาโต พระธรรม ธัมมานุสสตินี่ นิมิตเป็นดอกมะลิแก้ว เป็นดอกมะลิแก้วใส ไหลจากพระโอษฐ์ หลวงพ่อปานท่านเคยสอนยังงั้น แล้วเป็นยังงั้นจริงๆ พอขึ้นสวากขาโต เป็นดอกมะลิแก้วไหลลงหัว พอขึ้นสุปฏิปันโน พระอริยะมาเต็มพรึ่บ...

ปกิณกะธรรมวันสงกรานต์ วันศุกร์ที่ ๑๒ เมษายน ๒๕๖๗ (ก่อนปฏิบัติธรรมช่วงเช้า)

.
"กำหนดความตาย ทุกลมหายใจ"

" .. พระพุทธองค์ท่านจึงให้ "กำหนดความตายนี้ให้ได้ทุกลมหายใจ" คือว่ามันใกล้เข้าไป หมดไปสิ้นไป ถ้าว่าถึงคนทั้งโลกแล้ว "เดี๋ยวนี้ก็มีคนตาย ตายนับไม่ได้ก็มี"

ตายคนเดียวก็มี ตาย ๒ คน ๓ คน "ในขณะเดียวกัน หญิงก็ตายได้ ชายก็ตายได้ ไม่ใช่ตายแต่คนเฒ่าคนแก่" เด็ก ๆ ยังไม่รู้อะไร ก็ตายได้ "นี่แหละมรณกรรมฐาน" ผู้ภาวนานั้นไม่ต้องไปรู้อื่น "ไม่ต้องไปเรียนนอก ให้เรียนใน เรียนใน คือเรียนในกายวาจาจิตของตัวเอง" ดูพิจารณาอะไรมันตาย อะไรมันยัง อะไรจะตายก่อน อะไรมันตายนานแล้ว

"กำหนดให้รู้ดูให้มันเห็นจิตใจ กิเลสมันจึงจะอยู่ยั้ง" ถ้าไม่อย่างนั้น มันก็พาให้ดิ้นรน วุ่นวาย กระสับกระส่าย "ภาวนาไม่ลง ภาวนาไม่สงบ" มองไม่เห็น กำหนดไม่ได้ มืด ๔ ด้าน ๔ ทิศ มืด ๑๐ ทิศ "จะนึกภาวนาพุทโธก็ไม่ได้ นึกถึงความตาย ก็ไม่ได้ไม่เห็น๑" .. "

"มรณกรรมฐาน"
พระญาณสิทธาจารย์ (หลวงปู่สิม พุทธาจาโร)

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๒๓ เมษายน ๒๕๖๗

คนถวายบุญสังฆทานถึงนิพพานได้ ผู้รับบุญนั้นถึงนิพพานได้เหมือนกัน
ผู้ถาม : น้องชายประสบอุบัติเหตุรถชนตายเมื่อวันพุธ ฝากเพื่อนมาถวายสังฆทาน 1 ครั้ง คนนั่งทางในเขาบอกว่า "ดี ได้รับ" เลยมาถวายอีก 3 ครั้ง

อยากจะทราบว่า 1 ครั้งแรกกับ 3 ครั้งหลังนี่เขาจะได้รับสมบูรณ์แบบหรือเปล่าเจ้าค่ะ?

หลวงพ่อ : ถ้าเขาถวายครั้งแรกเขาได้รับใช่ไหม ถ้าถวายครั้งหลังก็เพิ่มความดีซิหนักไปอีกตั้ง 2-3 เท่า หนักดี คนนี้ก็เลยต้องลืมนรกไปเลย

ถ้าเผอิญพี่นิยมนิพพาน พยายามอุทิศส่วนกุศลให้แกเสมอๆนะ ถ้าพี่ไปถึงไหนได้ น้องที่ตายก็ไปถึงที่นั่นได้ เพราะเป็นปัตตานุโมทนามัย

ถ้าพี่สาวมีกำลังไปนิพพานได้ น้องชายก็มีกำลังไปถึงนิพพานเหมือนกัน นี่หลายคนแล้วนะ ของฉันเจอมาเยอะเลย

ไอ้ตกน้ำตายบ้าง อะไรอีก อีโล้งโต๊งแล้งอยู่นี่ บางทีมาเดินอีโล๊งโต๊งแล้งอยู่นะ สมัยหนุ่มๆ ถามว่าเป็นอะไรตาย บอกว่าเป็นไอ้นั่นตาย ไอ้นี่ตาย บอกเราก็อุทิศส่วนกุศลให้ เอ๊ะ...ไอ้เราถึงไหนหมอก็ถึงนั่น พอเราไปถึงไอ้จิตใจถึงนิพพานได้ ไอ้หมอนั่นเลยไปนั่งอยู่นิพพานเลยเสร็จ เดี๋ยวนี้มันไปปร๋ออยู่นิพพาน เราแย่ปวดท้องขี้ปวดท้องเยี่ยวอยู่นี่นะ...

จำไว้ว่าตอนนี้..เดี๋ยวนี้..ปัจจุบันนี้ เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด อดีตเป็นสิ่งที่มีแต่ความทุกข์ อนาคตก็ทุกข์อีก ปัจจุบันนี้ทุกข์น้อยที่สุด วางลงได้ก็จบเลย การอยู่กับปัจจุบันที่ง่ายที่สุดก็คืออยู่กับลมหายใจเข้าออก อยู่กับตอนนี้
...................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. วัดท่าขนุน
www.watthakhanun.com

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๒๒ เมษายน ๒๕๖๗

พุทธวิธีเจริญอิทธิบาท ๔ เพื่อฤทธิ์และปัญญา | วิภังคสูตร

ที่มา https://www.youtube.com/@Uttayarndham