♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

อาทิตย์ใกล้ลาลับ . . . นกกากลับเข้าคืนถิ่น

ตัวไกลใจได้ยิน . . . . เสียงเพลงพิณฑ์ยังกังวาล

เวิ้งน้ำสุดที่ไหน . . . . มองเท่าไรไม่ขับขาน

เสียงเพรียกจากวันวาน เหมือนเล่าขานตำนานคน

 

หมู่นกจ้อง มองเท่าไร ไม่เห็นฟ้า
ถึงฝูงปลา ก็ไม่เห็น น้ำเย็นใส
ไส้เดือนมอง ไม่เห็นดิน ที่กินไป
หนอนก็ไม่ มองเห็นคูต ที่ดูดกิน

 

คนทั่วไป ก็ไม่ มองเห็นโลก
ต้องทุกข์โศก หงุดหงิด เป็นนิจสิน
ส่วนชาวพุทธ ประพฤติธรรม เป็นอาจิน
เห็นหมดสิ้น ทุกสิ่ง ตามจริงเอย

 

แหมวันนี้ ดีใจ ได้แต่งกลอน
หลังจากที่ ได้นอน อย่างสาสม
มาวันนี้ แต่งกลอน นอนผึ่งพัดลม
แต่งกลอนจบ ล้มตัวนอน นอนต่อเอย

 

ร้อน ร้อน ร้อน ทินกรไม่อ่อนแสง
ร้อน ร้อน ร้อน แดดโลมโลกแรง
ร้อน ร้อน ร้อน แห้งไปถึงทรวง

 

อนิจจา ฟ้าครึ้ม ด้วยเมฆฝน
ให้บันดล พายุซ้ำ กระหน่ำหลาย
ธาตุอัคคี เผาวอด กอดทำลาย
ให้มลาย หายมอด ตลอดพลัน
ปัฐวี อาโป วาโยพัด
เตโชซัด เผาผลาญ ลานพฤกษา
ธาตุทั้งสี่ ภายนอก สิ้นราคา
เป็นมหา สันนิบาต อนาถใจ

 

มาวันนี้วันดีมีส้มตำ
ใส่ปูดำแสนแสบแซบอีหลี
ข้าวเหนียวนิ่มกลิ่นหอมย่อมมากมี
รสชาดดีแสนดียอดเยี่ยมเลย

ส้มตำไทยมากมายด้วยหลายรส
ตำปูสดปูทะเลก็แซบเหวย
รสปลาร้าเข้มข้นน่าชมเชย
อย่าละเลยกินส้มตำหํ้าหั่นกัน

กินกันไปต้องติดใจมิใช่ย่อย
อร่อยมากแต่ระวังท้องไส้นั้น
หมํ่าเกินไปให้ระวังท้องไส้กัน
ของดีนั้นมันก็มีพิษอยู่นะ


ขอแนะนำสักนิดส้มตำนั้น
รสจะดีต้องมีไก่ย่างน่ะ
ตั้งใจกินให้ดีอย่าลดละ
จะอร่อยของแท้แน่จริงเอย

 

จะกกล่าวถึงอาหารหลากร้อยรส
มิมีหมดสรรหามาสร้างสรรค์
ถึงดื่มด่ำอร่อยลิ้นเพียงสิ้นวัน
พอถึงกาลก็บูดเน่าเป็นกากเดน...

 

เสียงจากพญายมราช
ก่อกรรมชั่วมั่วกันต่อคอรัปชั่น จิตใจด้านมารหรือโจรดลนิสัย
ไม่คิดเกรงบรรเลงกรรมระยำไป ไอ้จัญไรตายไปตกนรกอเวจี
ลงกะทะทองแดงร้อนป้อนใส่ปาก พวกมักมากอยากกระสันมันอย่าหนี
อีกอีกาปากเหล็กเฝ้าเข้าจิกตี รัฐบาลนี้มีบ้างไหมใครบอกมา

 

แม่ขอร้อง
แข่งกันซิ่งกลิ้งโค่โร่โถนักบิด อนาถจิตชีวิตจบศพไม่สวย
ลูกอย่าคิดผิดที่ว่าป๋าข้ารวย ถึงคราวซวยรวยหรือจนอยู่ก้นตะกอน
เพราะประมาทขาดสมองครองสติ อุตริทิฐิทำตามอย่างเขา
อย่าเลยนะป๋าบอกมาว่าไม่เอา หยุดเถิดเจ้าเราจะแย่แม่ขอร้อง

 

คิดถึง รีบบึ่ง มาตามหา
อ่อนล้า เรี่ยวแรง ไม่เหลือหลาย
สักนิด ขอแจม ให้เหลือลาย
ขอเป็น คนสุดท้าย ของเธอ

 

เด่งไดไผจรด จำหลัก เจ้าเอย
โดยฝังลึกตรึงหนัก แน่นหนา
พันผูกจิตข้อย ร้อยสัจจา
สัญญาติดซึ้ง ขึงใจ

 

เมื่อลมหวนทวนยอดหญ้า
คราบน้ำตาที่จางหาย
รักอยู่มิรู้คลาย มิเลือนหายดั่งสายลม

 

วิหกค์ที่เคียงคู่ฟ้า ...และฝูงปลาคู่น้ำใส
เปรียบได้กับหนึ่งใจ...มีรักมั่นมิสั่นคลอน

 

รักเอยอย่ามาใกล..อย่าได้มาทำร้ายใจ
ขอจงไปให้ไกล...อย่าให้ใจได้เจ็บเลย

 

ตำโป๊ะๆ ปาปาย่า ป๊อกป๊อก
ครกกิ๊กก็อก สากก๊อกก๋อย ตำก๊อกแก๊ก
มะละกอ ต๊อกแต๊ก ตำโป๊กโป๊ก
โขกกึ๊กกั๊ก กึบกับเคี๊ยว ส้มตำแก๊บแก๊บ
แผดสู๊ดสู๊ด สูดปากแซ๊บ แซบปู๊ดปู๊ด
ตดป๊าดป๊าด ปวดปู๊ดปาด ส้มตำเป็นพิษ

ขำขำ

 

รักเอยอย่ามาใกล..อย่าได้มาทำร้ายใจ
ขอจงไปให้ไกล...อย่าให้ใจได้เจ็บเลย

รักเคยใกล้ชิด..... ผูกพันจิตแต่หนไหน
ใยห่างร้างไกล..... โปรดส่งใจมา ฉันจะรักษาเธอเอง
(มาแนวขี้หลีหนึ่งวันครับ)
<!-- / message --><!-- sig -->

 

รักร้าง รักสลาย...........รักละลาย รักผูกพัน
รักแท้ ดั่งดวงตะวัน...........รักนิรันตร์ ฉันรักเธอ

 

เด่งไดไผจรด คืออะไร แปลด้วยครับ
ผมคนอาภัพ อยู่หลังเขา ไม่เคยเห็น
ผมคนบ้านนอก พูดภาษา วัยรุ่นไม่เป็น
วอนKhunkik<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1079236", true); </SCRIPT> แปลให้เห็น เช่นนี้แล

 

ภาษาภาคบ้านเฮา
เด่งได = ผู้ใด
โดย = รอย
---------
ผู้ใดจรด จำหลัก เจ้าเอย
รอยฝังลึก ตรึงหนัก แน่นหนา
พันผูก จิตข้อย ร้อยสัจจา
สัญญา ติดซึ้ง ขึงใจ