โดนขังวิญญาณ

รูปพระราหูสวยดีครับ ผมเองไม่ใช่หมอดูแต่เคยถูกพระสอนมาว่า
ไม่ต้องลำบากไปดูหมอไหน ให้ดูอายุเอาเองเช่น
ผู้ชายถ้าเลขคู่ ถือว่าปกติ แต่ตกเลขคี่คือราหูเข้าให้ระวังและถวายของดำแก่พระหรือ

ส่วนผู้หญิงให้ดูเลขคี่ ถ้าคี่คือปกติ คู่ให้ระวัง เช่น 39 ย่าง 40 ให้ระวังมากๆ 40ย่าง41
ปลอดภัยเป็นต้น คือระวังปีที่จะมาถึงนั่นเอง แก้เคล็ดตอนวันเกิดเรานั่นล่ะ ปีไหนท่าทาง
จะโดนราหู ก็ใส่บาตรพวกสีดำ องุ่นดำ ร่มดำ ขนมสีดำ กาแฟ อะไรพวกนี้

 

แสงตะวันจะลาลับดับจากโลก
แสนวิโยคถึงถิ่นถวิลหา
ตะวันคล้อยลอยเลื่อนเลือนลับตา
ดั่งเหมือนข้าจะลารักต้องหักใจ
หยาดน้ำตาแต่ละหยดลดลงพื้น
ถอยสะอื้นยืนเม่อเธออยู่ไหน
อาทิตย์จะมืดแล้วแก้วดวงใจ
เจ้าอยู่ไหนคนดีพี่รอคอย
นกบินกลับรวงรังเขายังรู้
น้ำค้างพลูเริ่มพรมผสมย้อย
โอ้ชีวิตเหมื่อนผีช้ำแล้วด้ามพลอย
เจ้าคงปล่อยให้พี่เห่วอยู่เอกา
บ้านเรือนเคยเช็ดถูยามอยู่เจ้า
บัดนี้เล่าใครอำนวยช่วยอาสา
มองบนบ้านเหมื่อนเห็นเงาว่าเจ้ามา
พอเพ่งตาก็ว่างเปล่าพี่เศร้าใจ
เคยพูดจายามเย็นยังเห็นหน้า
ยิ้มติดตาตรึงใจไม่เคยหาย
มาบัดนี้ต้องอยู่เดียวให้เปลี่ยวกาย
เจ้ารู้ไหมพี่คำนึงถึงคนดี
ตอนนี้พี่อยู่คู่ความเหงา
ในใจมีแต่เจ้าเฝ้าทุกที่
ยามนี้หลับหรือเปล่าเล่าคนดี
รู้ไหมพี่รักเจ้าเท่าดวงใจ

 

แสงตะวันลาลับจับขอบฟ้า ในอุราเศร้าหมองไม่ผ่องศรี
หากเจ็บปวดรวดร้าวในชีวี เพราะวิถีจิตมาจับไม่กลับไป

หากว่าเราเป็นแสงแห่งสุรีย์ จะหลีกหนีวุ่นวายคลายสับสน
ทั้งราตรีพักได้คลายกังวล มิต้องทนเวียนว่ายคล้ายกับคน
พรัดและพรากล้วนเกิดจากดวงจิต ทั้งจริตในภพประสบหมาย
ปลดความชอบออกไปกลัวอะไร สิ่งสุดท้ายเหลือเพียงเสียงเล่าลือ.

 

เห็นผ้ายันต์คุณ ainteerati แล้วก็งง เลยถามพระว่า
" มันคืออะไรหลวงปู่ "
แล้วท่านตอบมาว่า
" มันคือความคิด "

"อ้อ!" ตอบสั้นจังนะหลวงปู่ ท่านก็ยิ้ม
เราเลยถึงบางอ้อว่า กสิณที่เราทำกับยันต์แบบนี้ล้วนส่งผลต่อความคิดครือๆกัน
สร้างอารมณ์ออกมาเหมือนๆกัน สุดท้ายอารมณ์ก็ต้องวาง
หมดสนุกเลย จบงานเร็วจังหลวงปู่ กำลังจะฟุ้งเลยเชียว

 

พญางูนี่อะไรหลวงปู่
มาหาเจ้าห้าวันก่อน องค์เดียวกัน
อ้อ ที่มาจากวัดถ้ำเมืองเหนือ วัดอะไรที่มีเจดีย์แหลมๆสีอิฐน่ะเหรอครับ
"ยิ้ม" พักนี้ยิ้มอย่างเดียว อะไรว้า (เดินไปดูปฏิทิน) อ้อ!!ข้างแรมนี่เอง
รู้กันว่าข้างขึ้นถามได้ข้างแรมอยากรู้ดูเอาเอง

อืม ไม่ยุ่งดีกว่าลูกยักษ์กับพญางู ใจร้อนน่าดู
ถามเอาดีกว่านะ คุณainteerati ว่าเอามาจากไหนเรียกท่านว่าอะไรครับ ง่ายดี

 

ใช้ครับยันต์นี้เป็นดั่งความคิดหรือเรียกอีกอย่างว่าใช้ได้ดั่งใจปราถนายันต์ก็คล้ายกระบี่ขึ้นอยู่กับผู้ใช้ว่าจะเอาไปทำอะไรครับ

 

จำไม้ได้ครับชื่อวัด แต่เรียกว่าพระราหูครับ

 

สวัสดีครับ ตามอ่านกระทู้มานานครับ อ่านอย่างเดียว อิอิ
จะขอฝากเนื้อฝากตัว ขอเป็นลูกศิษย์ คุณ จิ-โป ได้ไหมครับ
ตอนนี้เริ่มสับสบกับการนั่งสมาธิใจหนึ่งก็อยากนั่ง อีกใจก็ไม่อยากจะนั่งเพราะเกิดความกลัว
ว่านั่งไปแล้วจะไปเจอกับสิ่งที่ไม่อยากจะเจอเพราะตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ หุหุ

รบกวน คุณจิ-โป แนะนำสั่งสอนด้วยครับ

ขอบคุณครับ

 

แล้วท่านเจ้าของกระทู้เอายันต์นี้ไปใช้ทำอะไรล่ะคะ

 

เรื่องแบบนี้ก็แปลกนะช่างก่อสร้างพอสร้างบ้านเสร็จแต่กลับเป็นคนอื่นไปอยู่
เจ้าของร้านทองบางที่ทองสักเส้นยังไม่มีจะใส่ ช่างทำรองเท้าทำมีแต่สวยๆแต่ตัวเองกลับใส่อันเก่าๆ แต่ยันอันนี้เหรอต้องคิดก่อนละอยากใช้เมื่อไรนั้นละ...ค่อยได้ใช้

 

ผมไม่รับศิษย์ครับกลัวขี้กลากจะกินหัว ยังไม่เก่งขนาดนั้น
แต่เรื่องการปฏิบัติก็ทำๆไป ถ้ามีปัญหาอะไรก็พอตอบได้บ้างจากประสบการณ์
บ้าง จากการถามหลวงพ่อนู่นนี่บ้างครับ ก็คงจะพยายามตอบเท่าที่ทำได้

คนเราต้องมีความกล้าหาญครับ ทำผิดก็ยืดอก
รับความผิดนั้นๆเป็นการสะสางกรรมไปทีละเรื่องๆ ไม่งั้นสะสมใว้มากเข้า
หลีกหนีมันมากเข้าก็คงไม่พ้นไปใช้กรรมในที่ๆไม่สมควรไป ไหนๆก็เกิดมา
เป็นคนแล้วสะสางมันให้จบๆไป ตายไปจะได้หมดเรื่องกัน เอาความกลัว
ออกไปก่อนครับ


ขอบคุณท่าน ainteerati ครับ เพิ่งรู้ว่าพระราหูมีหางเป็นงูด้วย

 

อ่านแล้วเห็นว่าดี เลยเอามาฝาก

ตะปูใจ
<table style="line-height: 17px;" border="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody style="line-height: 17px;"><tr style="line-height: 17px;"><td style="line-height: 17px;"> ภาพประกอบ

​

..
เด็กน้อยคนหนึ่ง มีสีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก พ่อของเขาจึงได้

นำตะปู มาให้เขา1 ถุง และได้บอกกับเขาว่า " ทุกครั้ง เวลาที่เขารู้สึก

โมโห หรือ

โกรธใครซักคน ให้ตอกตะปู 1ตัวเข้าไปกับ รั้วหลังบ้าน "

วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเข้าไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37

ตัว และก็ค่อย ๆ ลด

จำนวนลงเรื่อย ๆ ในแต่ละวันผ่านไป ก็ลดจำนวนลง เพราะเขารู้สึกว่า

การควบคุมอารมณ์ตนเองเริ่มสงบลง

และแล้ว หลังจากที่เขา สามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น

เขาจึงเข้าไปพบกับพ่อ และบอกกับ พ่อของเขาว่า เขาสามารถควบ

คุมอารมณ์ของตนเองได้แล้ว....

พ่อยิ้ม..และบอกกับลูกชายว่า..." ถ้าเป็นเช่นนั้น ลองพิสูจน์ให้พ่อรู้

โดยทุก ๆครั้งที่ สามารถควบคุมตนเองได้ ให้ถอนตะปู ออกจากรั้ว

บ้าน 1 ตัว ทุกครั้ง "

วันแล้ว วันเล่า เด็กน้อยค่อย ๆ ถอนตะปู ออก ทีละตัว จาก1 เป็น 2

2 เป็น 3 จนในที่สุด ตะปู ถูกถอดออกจนหมด เด็กน้อยดีใจมาก

รีบวิ่งไปบอกพ่อ

" ฉันทำไ ด้ ในที่สุด ฉันก็ทำสำเร็จ ..!! พ่อไม่ได้พูดอะไร แต่ได้จูง

มือ ลูกชายไปที่

รั้วหลังบ้าน " เจ้าลองมองที่รั้วเหล่านั้นสิ มันไม่เหมือนเดิมแล้ว เพราะ

มีรอยตะปูเต็มไปหมดจำไว้นะลูกเวลาทำอะไรลงไป โดยใช้อารมณ์

สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผล ต่อให้ใช้คำพูดว่า ขอโทษ สักกี่หน ก็ไม่

อาจลบ ความเจ็บปวด

ไม่อาจรบรอยแผล ที่เกิดขึ้นกับคนนั้นได้

กับเพื่อน เพื่อนเปรียบเสมือนอัญมณี ที่หายาก เป็นคนทำให้เรายิ้ม

ให้กำลังใจยินดีเมื่อเราประสบความสำเร็จ ปลอบใจเมื่อยามเศร้า ร่วม

ทุกข์ร่วมสุข

กับเรา และจริงใจกับเราเสมอ .....จงระวัง ในสิ่งที่เราทำลงไป ไม่ว่า

จะเป็น

คำพูด หรือ การกระทำ และ จดจำไว้เสมอว่า คำขอโทษ ไม่ว่าเขาจะ

ยกโทษให้เราหรือไม่ แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้น คือ รอยร้าว แผลเป็น

ที่เค้าคงไม่อาจลืมมันได้ ......ตลอดไป

____จบละ____
</td></tr></tbody></table>

 

แวะเข้ามาจ๊ะเอ๋ .....เพิ่งกลับมาจากการไปปฏิบัติธรรมมาคะ 7คืน 8 วัน ... เอาบุญมาฝากเพื่อนๆ นะคะ ...เดี๋ยวศิลามณี จะเข้ามาคุยใหม่นะคะ​

 

อนุโมทนาด้วยครับปีใหม่ไปเที่ยวไหนเปล่าครับ