โดนขังวิญญาณ

มีคนถามผมเรื่องสังขาร แล้วให้เล่าเป็นนิทาน
จะเล่ายังไงล่ะ เอาเป็นว่าบอกให้ไปเทียบเอาก็พอ

สังขารคนเราที่มองเห็นคือร่างกายทั้งหลายทุกๆส่วนใช่ใหม
และสังขารของสัตว์ นก ช้างม้าเสือ
และสังขารของสิ่งไม่มีชีวิต เช่นก้อนหิน บ้าน รถ ยางอะไหล่
ซึ่งท่านว่าสังขารมี 2 อย่างก็คือข้างบนเป็นต้น คือสังขารที่มีวิญญาณครอง 1
และสังขารที่ไม่มีวิญญาณครอง 1 รวมเป็น 2 อย่างนะ

ทีนี้สิ่งที่เรามองไม่เห็นเช่นผี เทวดา พระพรหม พระอรหันต์(ที่มรณะแล้ว) ที่เกิน
กว่าตามนุษย์จะเห็นได้ ก็มีวิญญาณครองเหมือนกัน เขาก็เรียกสังขารเหมือนกัน
เช่นเดินเข้าไปในห้องแอร์ รับรู้ถึงสภาวะแห่งความเย็น แล้วรู้ว่า ความเย็นนี้มีพื้น
ที่ประมาณนี้ สภาวะของพระพรหมก็เป็นเช่นกัน อันความเย็นทั้งหลายที่สัมผัสได้
นั้นล่ะคือสังขารของพระพรหม ทีนี้ ในพระพรหมผู้เป็นใหญ่ อาจจะมีสภาวะใหญ่มาก
เรียกว่า จักรวาลหลายๆล้านจักรวาลอยู่ในร่างพระพรหม จักรวาลทั้งหลายมีสภาพ
ลอยอยู่ในสภาวะของพระพรหมนั้นเป็นต้น

เปรียบดังตอนที่นั่งสมาธิกำหนดอรูปฌาณ กายเนื้อเราไม่มี จิตเราก็ไม่มี มีเพียงตัวรู้
และรู้ว่าสภาวะของเรามีขอบเขตเท่าไหร่ กว้างยาวเท่าไหร่(ไม่ใช่ไม่มีประมาณนะ รู้ด้วย)
และในขณะนั้นเอง มีคนๆนึงมองเห็นเราด้วยความเป็นทิพย์ ย่อมเห็นสภาวะก่อนใช่ใหม
พอเห็นสภาวะแล้ว ร่างจริงเราก็จะก่อให้เขาเห้นว่า สภาวะนี้คือร่างนี้

เราเห็นพระในสมาธิเราอาจเห็นเป็นแสงก่อน แล้วถ้าท่านอยากให้เห็นเราก็จะเห็นร่างท่าน
ปรากฏ นั่นคือสังขารท่านก็คือสภาวะแห่งพระพรหมนั้น เพราะเราเห็นอรูปนั้นก่อน

เทวดาไม่มีเลือดเนื้อเป็นมนุษย์ บางท่านอาจเป็นเพียงร่างลม บางท่านอาจก่อขึ้นด้วย
ความร้อน เพียงเพื่อรองรับสภาวะจิตของท่านในการจุติ

มันหลายอย่างแบบนี้จะให้เล่าเป็นนิทานก็ไม่ไหว แค่ร่างพระพรหมก็ยากจะเชื่อสำหรับ
ผู้ไม่เคยเห็น หรือไปเห็นมาเพียงส่วนหนึ่งไม่ออกมารอบนอกแล้วมองเข้าไปก็อาจจะเถียง
ว่าจักรวาลไม่ได้อยู่ในพระพรหม แต่ถ้าบอกว่าพลังงานลึกลับที่คอยพยุงจักรวาลใว้มีอยู่
ก็จะเชื่อ แต่พลังงานนั้นล่ะถ้าเห็นจากภายนอกทั้งหมดก็เรียกสังขาร เหมืนคน เห็นแค่มือ
ก็บอกว่ามือ เห็นตาก็ว่าตา แต่ถ้าเห็นทั้งหมดก็ว่ากาย(สังขาร)นั่นเอง คือรวมทั้งหมดเรียก
ว่าสังขาร

ทีนี้ท่านว่าแม้สัญญาก็เป็นสังขาร คือสัญญาสายไหนก็คือสังขารของสายนั้น
จะเอาเฉลยมันไม่ง่ายนะ ถ้ารู้เองไม่ต้องอธิบายยาวขนาดนี้ ต้องรู้เองนะ

 

บ้านเดียว กับ แฟนผมเลยครับ แฟนผมอยู่ จังหารเหมือนกัน ต.อะไรจำไม่ได้ หุหุ

 

อันนี้ผมเคยเป็น ตอนนั่งสมาธิ แล้วฟ้าผ่าตกใจ ออกมาเลย มองหน้าแฟนแล้ว
ก็ งง ๆ ว่า ใครว๊า แต่ผมถึงไม่ถึงญาณ 4 อ่ะ หุหุ

 

ไปงานบวชเพื่อนที่สุรินทร์มา ทางโน้นเค้าทำพิธีแปลก ๆ ไม่เคยเจอครับ
คือ เค้าจะแห่นาครอบโบสถ์ แล้วก็ไหว้ตรงสีมา หน้าทางเข้า จากนั้นก็ขึ้น
ไปตกประตูโบสถ์ แล้วก็ไหว้พ่อกับแม่ แล้วก็เข้าโบสถ์เลย และไม่ให้ใครเข้าไป
นอกจากพ่อกับแม่ จากนั้นพอทำพิธีเสร็จ จึงออกมาโปรยเหรียญ

สงสัยจะเป็นพิธีทางแถบภาคอีสาน

 

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1477863/[/MUSIC]

 

อนุโมทนามิ

 

สวัสดีครับทุกท่าน.....
กลับมาติดตามต่อครับ (หยุดไปสองวัน)
...ขอบคุณท่านจิโปมากครับ สำหรับหญ้าปล้องต้นนั้น ต่อไปจะพยายามฝึกและเป็นให้ประโยชน์ มากที่สุด
และจากคำกล่าวที่ว่า "เราเห็นพระในสมาธิเราอาจเห็นเป็นแสงก่อน" คือในระหว่างการนั่งสมาธิ ถ้าอยู่ๆเราเห็นแสงสีขาวเกิดขึ้น ประมาณเม็ดข้าวโพด วูบๆๆ เข้ามา ใช่ใหมครับ แต่ทรงอารมณ์นั้นอยู่ได้ไม่นาน ซักเดี๋ยวมา ซักเดี๋ยวไปแล้ว พออยากจะเห็นก็จะไม่เห็น พอเฉยๆ ก็แวบๆมาแล้ว ประมาณนี้ เพียงแต่ยังไปไม่ถึงดังคำกล่าวที่ว่านั่นหรือเปล่าครับ

 

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1478410/[/MUSIC]

 

ของ ศิลามณี ก็เคยทำละ..ทำเล่นๆสนุกดี เอามือประกบกันแล้วแยกเข้าแยกออก สักพักเหมือนมีลูกโปร่งอยู่ตรงกลางมือ ...มีเสียงดัง ฟืด.. ฟืด..ขณะที่เอามือแยกเข้าแยกออกด้วยละ..มันรู้สึกหยุ่นๆที่ฝ่ามือคะ เหมือนมีลูกโปร่งอยู่ที่มือนะคะ.... แต่ทำพักพักฝ่ามือรู้สึกเจ็บนิดๆ ...เหมือนกับรอยเจ็บมือ ที่เกิดหลังโดนคุณครูเอาไม้บรรทัดตีมือ ตอนเด็กๆเลยเลย... แล้วบางวันก็รู้สึกเย็นที่แขน ...ที่หน้าอก กลางหลังก็มี..

อีกที..ก็ตอนไปเดินออกกำลังกายในสวนตอนเช้าๆคะ...เวลาเดิน ศิลามณี กางแขนออกเล็กน้อย ตั้งฝ่ามือทั้งสองข้างหาพื้นดิน ..อืมร์...เหมือนมือเราดูดพลังจากพื้นดิน...อันนี้ไม่เจ็บมือคะ

 

พระที่เห็นในสมาธิ บางทีเราเห็นเป็นสภาวะก่อนเพราะเราต่ำกว่าท่าน
ท่านอาจเป็นพระอริยะเราจึงมองไม่เห็น เลยเห็นเป็นแสง จนเมื่อใจเรานิ่งพอ
และท่านอยากให้เราเห็นร่าง เราปรับระดับใจเราให้เท่ากับท่านเราจึงจะเห็น
ร่างกายท่านเหมือนคนปกติจึงจะรู้ว่านี่หลวงปู่อะไร เราต้องทำใจทำอารมณ์
เราให้นิ่งๆมีสมดุลย์ทั้งสติและอารมณ์ครับ

 

ที่ทำแบบนี้หรือทำนองนี้ได้เพราะแต่ก่อนอาจเคยเป็นเทวดาที่มีกายลม เช่น
อากาศเทวดา หรือเทวดาในบางชั้น ถ้าเราทำบ่อยๆจนรู้สึกถึงลมและมองเห็น
ลม ของเก่าบารมีเก่าก็จะมาเองครับ เหมือนพระพุทธองค์ให้พระภิกษุไปซัก
ผ้าขาว แล้วเอามาให้ท่านดูท่านก็ให้ไปซักอยู่นั่นล่ะ ซักผ้าไปมองผ้าขาวไป
จนจำได้ว่าคล้ายๆตัวเองจะเคยฝึกกสิณสีขาว พอรู้ว่าคล้ายๆก็มีใจเข้มแข็ง
ขึ้ง แล้วบารมีเก่าก็มา ทีนี้นึกธรรมมะมาเป็นอารมณ์ก็เลยได้กุศลบารมีที่เคยทำ
มาก่อนนี่ล่ะ ตัดจนสำเร็จได้อริยะด้วยการซักผ้านี่เอง ที่ให้มองให้เห็นก็เผื่อ
ว่าจะนึกได้ว่าเคยทำมาก่อนอาจจะได้กุศลบารมีเก่ามาเกื้อหนุนให้สำเร็จอริยะ
ได้ในที่สุด เพราะลำพังธรรมมะใครๆก็รู้ก็เข้าใจ แต่กุศลที่จะตัด จะประหารกิเลส
นั้นหาได้มีทุกคนไม่ กุศลนี่เองที่สำคัญที่จะส่งจะยกระดับจิตเราให้ถึง

 

ต้องเร่งสร้างซะแล้ว สงสัยผมจะไม่มีเลย

 

อ่านไม่ออก.........ครับ
คำไหว้พระธาตุหลวง .....ช่วงกลางๆ เล่นเอามึนไปเลย...

 

ผมคงต้องขอคำแนะนำจากคุณศิลามณีบ้างแล้วล่ะครับในบางครั้ง ถ้าไม่รังเกียจไม่ลำบากที่จะมีเพื่อนใหม่สักคน kenzoo2522@hotmail.com แอดมาได้นะครับ

 

ท่านจิโปครับ ตอนนี้ปัยหาอยุ่อย่างหนึ่งไม่รู้ว่าคืออะไร คือ...จะมีอาการคล้ายจักละบนกระหม่อมถูกปิด...แล้วตามด้วยตึงๆตรงหน้าผากคล้ายมีอะไรส่งมา ตามด้วยหนักร้อนๆ....
ในศรีษะ...หลังจากนั้นอารมณ์จะเกิดขึ้นเร็วและแรงมาก
ยิ่งถ้าเปิดจักละที่กระหม่อมระบายออกไม่ได้ ผลที่ตามมาก้อจะอาการร้อนๆตามแนวกระดูกสันหลังด้วย ร้อนๆในท้องบริเวณศูนย์กลางกาย ถ้าสังเกตุจะมีอาการคล้ายๆลมในท้อง
โครกครากๆด้วยครับ อาการพวกนี้คืออะไรครับ....แมวิธีป้องกันแบบเด้ดขาดแน่สนิทไหม๊ครับ

 

แอบติดตามกระทู้นี้มานานแล้วค่ะ ขอบคุณมากสำหรับข้อมูลและการแนะนำต่างๆค่ะ

ขออนุญาติถามคุณจิโปด้วยนะคะ อย่างในกรณีที่วันไหนจะเกิดเรื่องร้ายๆขึ้นร่างกายจะรู้สึกแปลกๆเป็นต้นว่าใจสั่น ใจหวิวๆ หรือไม่งั้นก็รู้สึกเหมือนภาวะแวดล้อมทั้งหลายแม้แต่เสียงรอบข้างก็เหมือนอยู่ห่างไกลตัวเรามาก บางที่ก็อาจจะเกิดภาวะเอ๋อไปพักแบบคิดอะไรไม่ออกคือมันอยู่ดีๆก็สมองก็ตื้อขึ้นมาดื้อๆน่ะค่ะ แล้วก็กลายเป็นว่าตัดสินใจผิดพลาดไปพอผ่านไปสักครู่ค่อยคิดออกก็ต้องพยายามกลับมาแก้ไขตรงนั้นอีกบางที่แก้ไม่ทันก็รับคำด่าไปแต่บางทีก็พอแก้ได้ทันก็ค่อยยังชั่ว เป็นแบบนี้มาตลอดค่ะแล้วก็ควบคุมไม่ได้ด้วย อาการแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรคะ ไม่ทราบพอจะมีทางแก้ไขไหมคะ

 

ขอบคุณคะ คุณจิ-โป.. มิน่าละเวลา ศิลามณี แหงนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าทีไร...เมฆที่เห็นจะมีดวงตาซ่อนอยู่ในก้อมเมฆให้เห็นทุกที...ศิลามณี ยังเคยชี้ให้เพื่อนดู..เขาก็มองไม่เห็นกัน. เห็นแต่ก้อนเมฆ..

ศิลามณี ..ยังสงสัยเรื่องอากาศธาตุ กับ เทวดาอากาศ...เหมือนกันไหมคะ.. อากาศธาตุ คืออะไร...ศิลามณี ได้ยินเสียงนี้ในฝัน คงต้องขอท้าวความให้ฟังสักนิดนะคะ ...คือ

เมื่อสักหลายปีก่อน ครั้งหนึ่ง ศิลามณี ไปทำธุระที่วัดแห่งหนึ่งในตัวเมือง.. ที่นั้นเขามีกิจกรรมเปิดสอนวิชาหมอดู...และ วิชาชีพอื่นๆ ให้กับประชาชนที่สนใจเรียนในราคามิตรภาพคะ...วันนั้นเจอ อาจารย์ผู้สอน วิชาหมอดูด้วย..พอเห็นหน้าวุบ.. ความรู้สึกไม่ชอบหน้ากัน..เกิดขึ้นทันที .ต่างคนต่างมองกัน ฝ่ายนั้นเขาก็จ้องมองเขม็ง......ในความรู้สึกนั้นบอกให้ ศิลามณี รีบๆกลับบ้านไปเสียให้พ้น..

แล้วคืนวันนั้นก็ฝันคะ ฝันว่าอยู่ในถ้ำ จากนั้นก็เห็นชายสองคนเดินมา.. มีดาบอยู่ในมือด้วย เขาตรงเข้ามาที่ ศิลามณี กดหัวลงพื้น.. ยกดาบขึ้นฟันคอ ศิลามณี ฉับๆๆแต่ไม่ถูก....เพราะ ศิลามณี หายไปไหนไม่ทราบ.....
..เหมือนมนุษย์ล่องหน..

แต่ความรู้สึก ที่เขาฟันดาบลงมาที่คอนั้น ยังรู้สึกคะ แต่ไม่เจ็บ..ในขณะเดียวกันนั้น มีเสียงบอกมาว่า เราไม่มีตัวตน.. เราเป็นอากาศธาตุ.. อากาศธาตุ.. อากาศธาตุ.. แล้วทุกอย่างก็เงียบลง..

ตรงที่ผู้ชายสองคน นั้นลงดาบมาที่คอฉับๆนั้น.. รู้สึกเหมือนจริงมากๆเลยคะ

 

ยินดีที่รู้จักคะ...ขอคำแนะนำจาก คุณจิ-โป ดีกว่าคะ เพราะท่านมีประสพการณ์มากกว่า และ สามารถให้คำชี้แนะได้..ของศิลามณี ยังไม่ไปไหนเลย..วนไปวนมาอยู่แถวนี้ละคะ ..เข้ามาคุยในนี้บ่อยๆสิ

 

ยินดีต้อนรับนะครับ...

 

เมื่อคืนนี้ นอนคนเดียว เพิ่งจะเห็นนะนี่ว่ามีผีมานอนด้วยจริง ๆ นอนติดกับฝั่งเราเลย
แต่หน้ามันดันมาเหมือนสามีเรา กรำ นี่มันเรียกสวมรอยนี่นาแบบนี้ ผีนี่นิสัยไม่ดีเลยเฮ้อ!