โครงการจัดตั้งหอเมตตาธรรมบำบัดวิกฤต(CICU) หลวงปู่จันทร์ศรี จตททีโป

การบำเพ็ญต้องปฏิบัติเรื่อย เวลามีโอกาสก็ต้องทำ

ตั้งสัจจะจริงกายจริง วาจาจริงใจ ขันติบารมี อดทั้งกาย

อดทั้งวาจา อดทั้งใจ อดกลั้นทนทาน

เป็นบารมีอย่างเอก "



(หลวงปู่แหวน สุจิณโณ)

 

พวกเราที่ท่องเที่ยวอยู่ในสังสารวัฒน์นี้ไม่ใช่เราเกิดมาชาติเดียวเท่านี้ นับภพนับ

ชาติที่เราท่องเที่ยวอยู่ ต่ำๆ สูงๆ จนเกิดเป็นสัตว์นรก สัตว์เดรัจฉาน สารพัดมัน

เป็น เราไปสวรรค์ก็ได้ขึ้นไป เราไปพรหมโลกก็ได้ขึ้นไป ลงไปนรกก็นับ

กัปนับกัลป์ไม่ได้ เมื่อเรารู้อย่างนี้แล้ว เราควรประพฤติแต่กรรมอันดี "



(หลวงปู่ขาว อนาลโย)

 

จงภาวนาดูให้รู้แจ้งในจิตใจของตน อย่าให้จิตใจมันท้อถอย ให้ใจมันพร้อมที่จะ

ปฏิบัติภาวนา ทำความเพียรละกิเลสในหัวใจอยู่ตลอดเวลา "



(หลวงปู่สิม พุทธาจาโร)

 

"เกิดมาต้องเป็นทุกข์แน่โยม

จะต่างกันก็ทุกข์มาก ทุกข์น้อยเท่านั้นแหละ

การทำบุญต้องส่งไปให้ชาติหน้าแน่

ของเราทำแล้วจะไปไหน

การทำบุญไม่ใช่หนทางพ้นจากทุกข์โดยตรง

แต่เป็นทางทำทุกข์ให้น้อยลง

การภาวนานั้นสิ...เป็นทางนำทุกข์ให้หมดไป"




(หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)

 

"คนใดเป็นนักเลงหญิง เป็นนักเลงสุรา และเป็นนักเลงการพนัน

ผลาญทรัพย์ที่ตนหามาได้ ข้อนั้นเป็นทางของคนเสื่อม"


(พุทธพจน์)

 

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่เล็งเห็นธรรมอื่นแม้อย่างหนึ่ง

ที่อบรมแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมนำสุขมาให้ เหมือนจิต...

ดูกรภิกษุทั้งหลาย จิตที่อบรมแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมนำสุขมาให้.."



(พุทธพจน์)

 

"ถ้าเราปรารถนาจะได้ความสุขอันเป็นยอดของมหาสมบัติทั้งปวง ก็ต้องกระทำจิต

ให้ตั้งมั่นอยู่ในบุญกุศล คือ ทาน ศีล ภาวนา ให้พร้อมบริบูรณ์"



(หลวงพ่อลี ธมมธโร)

 

ตราบใดที่จิตยังไม่ออกไปแส่หาอารมณ์ภายนอก ตราบนั้นนิวรณ์ทั้งหลายก็ไม่

สามารถทะลุทะลวงเข้ามาสร้างกิเลสเกาะกุมจิตใจของเราได้ "



(หลวงปู่ขาว อนาลโย)

 

เห็นธรรม คือ เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนันตา ทำอย่างไรเราจะพ้นจากกองทุกข์ เห็นว่า

ของทุกอย่างไม่ใช่เรา เป็นอนัตตา แม้ร่างกายที่อยู่ร่วมกันก็ไม่ใช่เราเลย

มันอยากเจ็บ มันก็เจ็บ มันอยากแก่ มันก็แก่ มันอยากตาย มันก็ตาย ห้ามมันไม่ฟัง

ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นไม่กลัวตาย ตายเมื่อไรช่างมัน ทำความดี..ดีกว่า"




(หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)

 

เกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้ ควรรีบเร่ง อย่าชักช้าจะเสียการ จงพยายามฝึกจิตฝึก

ใจปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบให้ได้ทัน เพราะงานของจิตถือว่าเป็นงานเร่งด่วนโดยมี

ความตายคืบคลานเข้ามาอย่างรวดเร็ว ถ้าแม้ว่าเผลอสติเพียงแวบเดียวความตาย

ก็มาถึงตัวทันที "




(หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล)

 

"พ่อแม่นี่แหละเป็นอะไรทุกอย่างของเรา เป็นพระของเรา เป็นพระพรหมของเรา

เป็นครูคนแรกของเรา เป็นผู้ที่เราควรเคารพ กราบไหว้ สักการะ ทุกค่ำเช้า"



(หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ)

 

"ถ้าผลบุญผลบาปไม่มีจริงแล้ว

จะมีคนร่ำรวย มียศถาบรรดาศักดิ์

และมีคนทุกข์ยากกระจอกงอกง่อย

ขี้ทูดกุดถังได้อย่างไร ของมันเห็นๆกันอยู่

แต่ไม่รู้จักพิจารณาก็ย่อมไม่เข้าใจ

ให้เข้าใจว่าที่มีศาสนา ที่มีผู้สอนให้ก็เพื่อ

ประโยชน์ของผู้ศรัทธาปฏิบัติตาม จะได้พ้นทุกข์พ้นยาก "



(หลวงปู่ฝั้น อาจาโร)

 

ทุกชีวิตจะต้องแตกดับเป็นธรรมดา เมื่อเรานึกว่าชีวิตจะต้องมีที่สุดที่ความ­แตกดับ

เราควรจะถามตัวเองว่า เราเกิดมาทำไม เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร สิ่งที่ดีที่สุดที่เรา

ควรทำคืออะไร และเราได้กระทำสิ่งนั้นอยู่หรือยัง ถ้าหากว่ายังไม่ได้กระทำ ก็

เรียกว่าเป็นผู้ประมาท ชีวิตจะไร้ค่า "




(หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ)

 

“ตัณหาคือความอยาก ความดิ้นรน

ของสัตว์ทั้งหลาย เรียกว่าไม่มีพอ

ต่อให้ภูเขาเชียงดาวนี้เป็นทองคำทั้งลูกนี้แหละ

แล้วก็ไม่ให้คนอื่น ให้คนเดียว

ให้แล้วก็ให้พอ มันไม่พอ

ได้ทองคำเท่าภูเขาเชียงดาว ก็ไม่มีเพียงพอ..”




(หลวงปู่สิม พุทธาจาโร)

 

“บุญนั้นหมั่นทำไว้ปฏิบัติไว้ คนไหนที่เขาว่าทำได้ดีได้เห็นอะไรก็ตาม

โมทนาไปเลยไม่มีเสียมีแต่ได้ อย่าไปขัดเขา”



(หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ)

 

"ถ้าเรารู้เท่าทัน เราไม่เสียใจดีใจกับความมีลาภมียศ ความเสื่อมลาภเสื่อมยศความ

สรรเสริญความนินทา สุขทุกข์ อะไรต่างๆ นานาเหล่านี้นะ เรารู้เท่าว่าโลกธรรม




ธรรมเหล่านี้เป็นธรรมประจำโลก เกิดขึ้นมาแล้วมันก็แปรปรวนแตกดับไป...

ไม่ยั่งยืน เราพยายามฝึกจิตใจให้รู้เท่าทัน ให้เป็นกลางต่อโลกธรรมแปดประการนี้

เสมอๆ ไป แล้วความทุกข์ทางจิตใจก็จะเบาบางไป"



(หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)

 

ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้ประพฤติปฏิบัติสัจธรรม อย่างน้อยวันหนึ่งๆ

อย่าให้ละคุณงามความดี ให้ระลึกถึงบาปถึงบุญบ้าง อย่าไปเข้าใจเหมาเอาแต่

บาปไม่มี บุญไม่มี นรกสวรรค์ไม่มี ตายแล้วสูญ อันนี้จะจมนะ"




(หลวงตามหาบัว)

 

"ที่อยากพ้นทุกข์ในวัฏสงสารนั้นไม่ค่อยมีหรอก

มีแต่อยากร่ำอยากรวย

ต่อจากนั้นไปร่ำรวยให้ถึงที่แล้ว จึงจะหาทางหนีจากทุกข์

มันหนีไม่ได้หรอก มันติดแล้ว มันติดกองทุกข์

มันติดร่ำติดรวย ติดยศฐาบรรดาศักดิ์

แก้ไขก็ยาก ถ้าไม่ฝ่าฟันเอาจริงๆ แล้ว มันไม่ได้"




(หลวงปู่บุญจันทร์ กมโล)

 

"คนในโลกนี้ต้องมีสิ่งที่มี เพื่ออาศัยสิ่งนั้นเป็นอยู่ ส่วนผู้ปฏิบัติธรรม

ต้องปฏิบัติจนถึงสิ่งที่ไม่มี และอยู่กับสิ่งที่ไม่มี"




(หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)

 

วัตถุภายนอก มิใช่เป็นสิ่งที่เราจะนำติดตัวไปด้วยได้

ถ้าเราไม่ทิ้งมันไป มันก็ทิ้งเราไปวันหนึ่ง ฉะนั้นจึงควร

รีบสะสมแต่บุญภายในให้มาก เพราะเราจะได้นำติดตัวไปด้วย "



(หลวงพ่อลี ธมมธโร)