เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ปปปปป said:
ผมเพิ่งได้พระจาก คุณตา ที่เสีย มา ก็มีพระกรุ ด้วย พออ่านของพี่แล้ว หนาวๆ ครับ สงสัยผมต้อง สร้างพระพุทธรูป 4 ศอก ถวายวัดใช่ไหมครับ แล้ว ถ้าซื้อแบบสำเร็จเลยได้ไหมครับพี่ ที่ขายตามสังฆภัณฑ์ ครับ

ขอบพระคุณครับพี่

ถามผม ผมว่าได้ครับ

มีอีกทางให้คุณสบายใจ โทรไปถาม หลวงพาอ วิรัช ท่านเป็นลูกศิษย์ ที่หลวงพ่อ ฤาษีลิงดำ ล่ะสังขารใน อ้อมกอดท่าน

เป็นพระดี ลองโทรคุยดูไหมครับ
ได้ครับพี่ เพียงแต่ ผมจะหาเบอร์จากที่ไหนได้ครับ

ครับพี่ ผมอ่านเจอ ในเวบนี้ หนาวเลยครับ



http://www.dhammakid.com/board/ado1oa-io/oaaeiaoade1oeei-aaeaceiaoeoaoo/

(ลิ้งค์อันนี้หายไปแล้วน่ะครับ น่าเสียดาย)

ตามนั้นเลยครับ ทำถวายปิดทองด้วย ประหยัดก็ทาทองครับ

ผมคิดว่า 4 ศอก นี่เล็กๆ พระเจ้าขนาดตั้ง 89 นิ้วงะพี่

ครับ สองเมตร ครับ ถึงทำได้ยากไงครับ

พี เสาวภา, 1 กุมภาพันธ์ 2013

ตามนั้นเลยครับ ย้ำอีกที ตามที่หลวงพ่อฤาษีท่านเมตตาเล่าให้ฟังน่ะครับ พูดแบบภาษาชาวบ้านเลย คือ หน้าตัก ต้องสองเมตร หรือ ใหญ่กว่า สองเมตรขึ้นไป เพื่อชำระหนี้สงฆ์ที่มีมาในอดีต จนหมดครับ

ถ้าทำไปลักขโมยของสงฆ์ ซื้อของสงฆ์มาก็หนี้ใหม่ครับ พระกรุนี่เขาทางเลย ลักขุดมาจากวัดแน่นอน ก็ต้องทำผาติกรรม ชำระหนี้สงฆ์ซ่ะะน่ะครับ

ท่านที่มาใหม่ ลองอ่านตามลิ้งค์นี่น่ะครับ

http://www.tnews.co.th/contents/331761

 

ย้ำเรื่องของสงฆ์อีกทีครับ

ปปปป said:
ผมเพิ่งได้พระจาก คุณตา ที่เสีย มา ก็มีพระกรุ ด้วย พออ่านของพี่แล้ว หนาวๆ ครับ สงสัยผมต้อง สร้างพระพุทธรูป 4 ศอก ถวายวัดใช่ไหมครับ แล้ว ถ้าซื้อแบบสำเร็จเลยได้ไหมครับพี่ ที่ขายตามสังฆภัณฑ์ ครับ

ขอบพระคุณครับพี่

คำถามต่อเนื่องกัน มา


เจ้าอาวาสวัดธรรมยาน พระปลัดวิรัช โอภาโส โทร 086-590-8016 ลองโทรกราบเรียนถามท่านดูน่ะครับ

เรื่องพระกรุ เป็นเรื่องจริงครับ เป็นของขโมย ของสงฆ์ แทบทั้งนั้น มันดีตรงไหนครับ?????

พี เสาวภา, 2 กุมภาพันธ์ 2013

ย้ำเรื่อยให้เชื่อน่ะครับ จะเล่นพระกรุ ต้องไปทำผาติกรรม หรือชำระหนี้สงฆ์น่ะครับ

 

กราบนมัสการ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง และครูบา อาจารย์ทุกๆท่านครับ

สวัสดึครับ พี่พี และทุกท่าน

มารายงานตัวครับ เป็นไข้หวัดใหญเกือบ 2 อาทิตย์ ไม่ป่วยมาหลายปีเป็นทีงอมเลยครับ

พระหลวงพ่อกวย นี่ผมเก็บบ้างที่เป็นนอกวัด หรือเป็นรุ่นใหม่เลย ผมอ่านเรื่องพิมพ์ที่เก็บไว้แล้วยังหนาวเลย

ติดตามเสมอครับ

 

เป็นหวัดอย่าลืมเบี้ยแก้ สายอ่างทอง เขาเด็ด ดูดพิษ ดูดพิษไข้ ดูดหวัดอธิษฐานแล้ว นอกกำเบี้ยไปจนหลับไป ภาวนา พุทโธ หรือ ตามสดวกน่ะครับ

 

รายการอาหารที่ร่วมทานวันนี้ แจกฟรีแกผู้จงรัก ในหลวง ร ๙ พ่อหลวงของเราน่ะครับ โมทนากันด้วยครับ



ท่านที่อยู่ไกล ต่างจังหวัด พี่น้องบ้านเหรียญบินฯ โมทนากันน่ะครับ ด้วยจิตยินดีน่ะครับ

 

ถ้าเว็บ พลังจิตมีปัญหาหลายๆวัน เราคงต้องเจอกันใน FB น่ะครับ

https://www.facebook.com/profile.php?id=100011010931002

 

สำหรับผมแล้วของที่พ่อบ้านเหรียญบินมอบติดตัวไม่ห่างกายครับ

 

ลังเหล็ก ไตรมาส ๖๐

มีเหตุการณ์สำคัญ สำหรับบ้านเหรียญบินฯ เรา เล่าให้ฟัง ไม่ได้สำคัญกับวงการพระเครื่องเพราะไม่มีขาย แค่มีพอแจก ไม่มาก

ไตรมาสนี้ก่อนเข้าพรรษา ผมก็ฝากของกับคุณก่อ แม่กลอง ( ฝากมาทุกปี ) ขอไปเข้าพรรษากับหลวงพ่อใจ ( วัดพระยาญาติ ) เป็นของส่วนตัว ฝาก เอาไปเพิ่ม พลังบารมี ผมเชื่อเรื่องของปลุกเสก ซ้ำๆกัน ไปเรื่อยๆจน ไม่อย่างั้น หลวงปู่ผมคงไม่เสกของในลังเหล็กให้จน ก่อนจะล่ะสังขารถึงบอกว่าพอแล้ว สมเด็จโต ท่านคงไม่เสกของไตรมาส ( เข้าพรรษา ตามที่ศึกษามา ท่านเสก ๗ วัน ถึง ๑๕ วันก็พอแล้ว ) ที่เหลือ ก็สวดมนต์ทำวัดเช้าเย็น เข้าสวดพระปาติโมกข์ ตามแบบพระโบราณ

เอามาชอบเสกซ้ำกันจนพอใจ ถึงเลิก คราวนี้พรรษานี้ก็ฝากของส่วนตัวไปเข้า เช่น มีดหมอ มีดพับ เสื้อยันต์ ตะกรุด ก่อนจะเข้าพรรษา เหรียญพรหม ที่ออกทุนไว้ด้วย เจ้าภาพเอามาให้ เลยใส่ไปในลังด้วยสองถุง ประมาณ ๒๐๐ เหรียญ ของมีไม่มาก ไม่นักอะไร หิ้วสบายๆ

ผมให้กุญแจ ทั้งแม่และ ลูกไป ในกรณี เอาลังใส่รถไป ตำรวจ หรือ หลวงพ่อ กรรมการวัด พระพี่เลี้ยงอยากดูว่ามีอะไร จะได้เปิดให้ดู ว่าไม่มีอะไรลับลมคมใน เป็นของส่วนตัวจริงๆ ไปขอความเมตตา หลวงพ่อท่านเสกให้พร้อมกับของไตรมาส ชนิดอื่น ที่จะออกงานกฐิน หลังออกพรรษา ที่วัดมีทุกปี ( บางปีมีเจ้าภาพ ทำถวายให้ ท่านแจกฟรี เราก็เคยทำถวายท่านแจกฟรี เอาอานิสงค์ ไม่เจ็บ ไม่จน เจอะไรดีๆ ไม่มีทุกข์ ) เพื่อสมณาคุณท่าน เทวดา เทพธิดา ที่มาช่วยวัดกันล้นหลาม ให้มีอะไรติดไม้ติดมือ เพราะหลวงพ่อท่านมีบารมีสูง ใจดี สงเคราะห์คนทั่วไป ไม่เลือกวรรณะ

ผมก็อาศัยโหนบุญเขานี่แหละ ฝากของตัวเองไปด้วย ผมเชื่อว่าพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ เคร่งครัดในพระธรรมวินัย พระอริยะเจ้า ท่านพิจารณา เวทนา สังขาร ทุกขัง อนิจจัง อนัตตาทุกๆวัน ทุกๆลมหายใจ และมีความก้าวหน้าไปตามความเคร่งครัด และ บารมีของท่าน สะสมกันมา ในด้านบารมีทุกๆวัน มาทุกๆชาติ และ พระแต่ล่ะรูปท่านไม่เหมือนกัน บางทีมีบารมี เฉพาะตัวที่แตกต่างกันไป ตาม บุญเก่า บารมีเก่าที่พวกท่านสร้างสมมา พอเอามาใช้ในชาตินี้ก็แตกต่างกันไป บางท่านปลุกเสก พระเก่ง บางท่านปลุกเสก เครื่องรางเก่งไปแต่ละแบบ ต่างกันไป บางท่าน เสกไม่เก่ง แต่ สอนพระธรรมคำภีร์ได้ ลึกซึ้ง บางท่านไม่เสก ไม่สอน อยู่ภาวนาเงียบๆไปตาม อุปนิสัยของท่าน ญาติโยม ลูกศิษย์ใกล้ชิด ไปขอให้ท่านสงเคราะห์ ท่านพิจารณาแล้วไม่เกินกรรม ก็ช่วยไว้บ้าง แต่ไม่ชอบความวุ่นวาย เอิกเกริก

บางท่านชอบเงียบๆ จริงๆ ผมรู้จัก หนึ่งท่าน เกิดมา เงียบ อยู่เงียบๆ บวชแล้วก็อยู่เงียบๆ ล่ะสังขารก็ไปเงียบๆ ล่ะไปแล้ว สังขารไม่เน่า ซึ่งไม่ได้ทำอะไร เพราะศิษย์ก็ชาวบ้านเงินก็ไม่มี มาก อยู่ก้ไกล ( ในยุคนั้น ) ต่างจังหวัด ห่างไกล พอจะเผา เปิดโรงมาจะเผา ท่านยังนอนยิ้ม ไม่เน่า เลยไม่กล้าเผากัน วัดต้องรวบรวมทุนหาโรงแก้วมาใส่ มาอีก เป็นสิบปี ศิษย์ พอโตขึ้นมามีฐานะ เลยมาเผาท่านทีหลัง พระแบบนี้มีน่ะครับ เกิดเงียบๆ อยู่เงียบๆ ตายเงียบๆ แต่ ธรรม ของท่านไปถึงไหนแล้ว ไม่มีใครทราบ แต่คนใกล้ชิด แบบชาวบ้านๆ พระวัดเดียวกันจะทราบว่าหลวงตาท่านนี้ไม่ธรรมดา แต่ไม่ชอบวุ่นวาย ไม่โฆษณา ไม่ออกตัว ไม่วุ่นวายปลุกเสก เลขยันต์ ถ้าจะให้ก็สอนกรรมฐานอย่างเดียว ( สำหรับองค์นี้แนวกสินไฟ )

เอามา intro มาพอสมควร ผมเอาลังฝากเขาพร้อมกุณแจ เขาเผลอปิดไป ทั้งลูกกุญแจ อยู่ข้างใน ตามรูป



หลังออกพรรษา ก่ะว่าต้องงัด ไปเจอ กล่องเหล็ก ร้อยเสก ในสภาพแบบนี้ครับ



พอเปิด ข้างในแบบนี้ครับ



ตามข้อความที่เขาไลน์มารายงาน

ตอนปิดกุญแจใส่ ผมถ่ายไว้รูปเดียว เพราะตอนนั้นไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้

ที่ถ่ายไว้ก็เพราะจะเป็นหลักฐานให้คุณอาดู ถ้าเกิดผมต้องเลื่อยกุญแจ ว่าเลื่อยทำไมครับ 555

18:21 Koe ของไตรมาส ชุดนี้ผมว่า ไม่ธรรมดาครับ มีอะไรแจกได้บ้างครับ 555
18:21 Koe รูปภาพ

นี่ผมถ่ายไว้ ก่อนเอาไป

18:21 Koe ผมปิดกล่องเผลอ เอากุญแจไว้ด้านใน
18:21 Koe จนคิดว่า ออกพรรษาต้องเลื่อยออก

ตอนไปรับกลับมา

กุญแจออกมาข้างนอกครับ

กล่องไม่มีรอยแงะ รอยเปิด

ผมไม่ลืมครับ ไอ้แตม ไปกับผมมีพยาน ครับ

ลังคุณอา หลวงพี่ช. เอาไว้ล่างสุดครับ แล้วเอาลังพระแจกกฐินทับครับ

ขนาดรื้อเอาเมื่อกี้ยังเหงื่อแตกครับ 555

ผมชักแน่ใจแล้วว่าท่านได้ นะปัดตลอด แบบที่คนในๆ ลือกัน

อันนี้ต้องขออนุญาต นะครับ ผมต้องเปิดเช้ค อยู่ถ้วน อยู่ท่าเดิมทุกอย่างครับ


ตัดมาแค่นี้น่ะครับ ผม พอไปรับมาถึงบ้าน ดูกล่องชัดๆอีกที



ลังนี้เป็นลังเหล็สำหรับกใส่เครื่องมือช่าง ของนอกจากอเมริกา แข็งแรงทนทานแบบ ชั่วชีวิต ทนมากๆ ที่จริงเพื่อนผมซื้อมาให้จากร้าน โฮม.... อะไรสักอย่างน่าจะประมาณ ปี ๒๕๔๐ แถวๆนั้น เอาไว้ใส่พระเอาไป ถวายให้หลวงปู่ บุญศรีเสก เอาใส่หลังรถสบายเเข็งแรง ไม่กลัวความร้อน กล่องนี้เป็นเหล็ก เอาใส่ของไปเสก มาไม่แต่ หลวงปู่บุญศรี มี หลวงปู่พรหมา หลวงพ่อทรง หลวงพ่ออั้บ หลวงพ่อแม้น หลวงพี่พระครูวัดเงิน หลวงปู่เล็ก ( เจริญสุข และอีกหลายครั้ง ) หลวงปู่ครูบาแก้ว ( เหรียญ รุ่นแรก ) เข้าไตรมาส หลวงพ่อใจ มาก่อน สักสอง สามครั้ง ครั้ง ถ้าจำไม่ผิด

เรียกว่าลัง ร้อยเสก เสกจนลืมว่ากี่ครั้ง น่าจะ สี่หน้าร้อยครั้งขึ้นไป ( สมมุติว่าเสกทุกวัน )




ลังนี้ตรงรอยต่อ มีลิ้น ปิดสองชั้นแบบแนบสนิท ของที่อยู่ข้างใน ไม่มีทางดึงออก หรือ ไหลออกมาได้ เพราะลิ้มจะแลบออกมาร่วมนิ้ว ซ้อนกันอยู่ ต้องงัดให้พังอย่างเดียว

บานพับด้านหลัง เป็นบานพับแบบลูกโซ่ ละเอียด มีเป็นหลายสิบบานพับ สร้างแบบพิถี พิถัน ละเอียดยิบ ไม่มีทางที่อะไรจะลอดผ่านแนวบานพับนี้ไปได้

คราวนี้ ถ้า เผลอปิด ต้องมีรูปร่างแบบนี้




โดยเผลอเอากุญแจ ไว้ข้างน แล้วดันล็อคกุญแจ เพราะรีบ มีพยาน จะเอาออกอีกที ตัดกุญแจ หรืองัดบานพับ เท่านั้น

แต่พอไปรับของมา ดูอีกทีน่ะครับ เป็นแบบนี้ครับ



กุญแจ ลอด รอยบานพับ อันถี่ยิบออกมาได้ เอากุญแจมาไขแม่กุญแจ ด้านหน้าได้ ไม่ต้องตัด หรือ งัดให้เสียหาย

ในลังไม่มีอะไรมาขาย มีแต่ของส่วนตัว ไม่ได้ทำขาย แต่ทำไว้ ใช้บูชากันเองในตระกูลและครอบครัว พูดง่ายๆ คือ ไม่มีอะไรขายน่ะครับ

ที่อยากสรุป จะแน่ะนำพี่น้องว่า

๑) ใครอยู่ใกล้วัด หรืออยู่ในฐานะที่ไปที่วัดได้ รีบไปขอของในพรรษาที่ท่านซ่ะ ผมเคยไปกราบท่าน ได้ รูปถ่าย ตะกรุด เป่าน้ำมนต์ ท่านแจกฟรี ทำให้ฟรี ตัวท่าน ( พี่น้อง บ้านเหรียญบินฯ ) อยู่ฐานะอะไรก็ให้พิจารณา อุปถัมภ์ วัดในพระศาสนาไปตามกุศลกรรมของท่าน รีบไปก่อนที่ของในพรรษานี้จะหมด มีอะไรบ้างผมไม่ทราบแต่มีเหรียญ ( ไม่ใช่เหรียญแจกกฐินน่ะครับ คนล่ะเจ้าภาพกัน แต่ท่านเสก คงดีแน่ๆ แต่งานนี้เน้นของในกุฏิที่ท่านเสกไตรมาสในพรรษษ ของแนว นะ ปัดตลอดน่ะครับ )

๒) ผมก็จะไปเหมือนกันครับ...แหะๆ

เราบอกท่านแล้ว ที่เหลือ ตัวใครตัวมันน่ะครับ

 

เหรียญปทุมพรหมบุตร ชุดไตรมาส ๖๐

ใช้กล้องมือถือถ่ายน่ะครับ รวดเร็วหน่อย จากเรื่องข้างบน



โค็ดรูป ตัว นะ หยดน้ำ ตอกไว้ เพื่อแยก ให้ทราบว่า วาระต่างจากเหรียญอื่นๆน่ะครับ ตอกไว้ที่ด้านขวามือขององค์พระพรหมครับ

 

ปปปปป said:
คุณพีครับ ผมขอเรียนปรึกษาเกี่ยวกับการใช้วัตถุมงคลช่วยคนหน่อยครับ

ผมมีเพื่อนอยู่ท่านหนึ่ง ปีนี้สอบติดราชการ ได้อันดับที่ 70 กว่าๆ ต้องรอเรียกบรรจุ

อยากเรียนถามตามประสบการณ์จากคุณพี ว่าในด้านการสอบติดราชการ เลื่อนตำแหน่ง มีวัตถุมงคลชิ้นไหนที่เหมาะสมบางครับ

ผมตั้งใจจะมอบพระชัย 100 เสก ให้เพื่อนอธิษฐานขอหลวงตาเล็กทุกวัน อยากให้เพื่อนได้สำเร็จดั่งใจเขาสักทีครับ

กราบขอบพระคุณครับ

ที่จริงที่ท่านให้ไป ก็น่าจะได้ผลแล้วน่ะครับ เพระเสกมามาก ให้เอามาทำน้ำมนต์ดื่มกิน และ เอา เอกสาร ตำแหน่งที่สอบ เอา พระกริ่ง หรือ พระชัยวางทับไว้น่ะครับ อธิษฐาน สวดมนต์ไหว้พระให้ดีครับ ห้ามยกพระออกจนกว่าจะสำเร็จน่ะครับ ให้อธิษบษนภายในกำหนดเวลาที่ท่านสอบ เป็นการวัดผล

และที่มีประสบการณ์ด้านตำแหน่งจะๆ ที่ผมเห็นมาคือ

๑) เหรียญเต่า มีรุ่นพี่เป็นปลัดอาวุโส ไปสอบ นอภ หลายหลังไม่ได้ ได้เหรียญเต่าไปจากเพื่อน ไม่รู้จักมาก่อน อธิษฐาน สอบติด ได้ภายในเดือนเดียว เจ้าตัวยังงงๆ

และ ถ้าถามผมต่อไปอรลีก ถ้าเอาแบบมั่นใจ ยังมี

๒) สีผึ้ง พระอินทร์ อันนี้เด็ดขาดมาหลายงาน เขียนหนังสือ ต้องหนาขนาดสมุดหน้าเหลือง

และ

๓) พระแหวกม่าน หลวงพ่อ ทรงครับ มีประสบการณ์ด้านการงาน ชัดเจนครับ

และ ขยันๆ น่ะครับ ไม่น่าจะรอดไปได้ครับ

พี เสาวภา, 8 กุมภาพันธ์ 2013






วัตถุมงคลสามอย่างที่มีประสบการณ์ด้านเลื่อน ด้านแข่งขันน่ะครับ

 

กระผมขอลงชื่อรับแจกจากเจ้าของบ้านเหรียญบินด้วยนะครับ

 

ไปกับของชนะประมูลแน่นอนครับ นอนรอครับท่าน

 

ปปปปปป said:

เจริญพรโยมพี่ช่วยดูพระบูชาให้หน่อยว่าเป็นอย่างไรบ้าง
http://www1.g-pra.com/auction/view.php?aid=9361801 ขอเจริญพร


จากรูปให้ผมตอบให้ชัด ...ฟันธงไม่ได้ครับ ภาพก็ไม่ชัด

แต่....ผมดูดีน่ะครับ รุ่นนี้เป็นรุ่น ปี ๔๘ เพราะคอตรง ถ้าเป็น ๔๙ หลานหลวงพ่อ เขาจะกดคอให้งุ้มลง และ เกศา จะประปราย

ถ้าเป็นปี ๔๘ จริง อาจจะมีรอยจารหลวงพ่อทรง ถ้าไปส่ององค์จริงจะเหมาะ แต่อย่าไปทักคนขายน่ะครับ ถ้ามี เขาเห็น ราคาจะโดด

องค์นี้ ถ้าไม่แพง ต่อรองได้ น่าจะเอาครับ เป็นผม ผมเอาน่ะครับ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงครับ

พี เสาวภา, 6 กุมภาพันธ์ 2013

๗ ปีมาแล้ว ราคาแบบนี้คงไม่มีสำหรับรูปหล่อ ๕ นิ้ว หลวงพ่อทรง วัดมอญ

 

พระรูปหล่อ ๕ นิ้ว พระครูสุภัทรธรรมโสภณ

ผมตอนนี้มีภาระกิจมากเลยครับ แต่ก็มีหน้าที่ เอาพระเครื่อง พระบูชา เครื่องราง ที่หลวงพ่อทรง ได้ทำ และผ่านมือท่านมาเผยแพร่ อะไรจริงว่าไปตามจริง อย่างที่มีหลักฐาน

และเมื่อต้องเขียน ผมก็ต้องลสะเวลามานั่งดูพระรูปหล่อนี้อย่างละเอียด การซื้อพระรูปหล่อนี้ มีทางพลาดได้ง่ายถ้าไม่ชำนาญหรือมีของจริงไว้ดูเทียบ เพราะรุ่นต่อๆมาก็หล่อมาจากพิมพ์เดียวกัน ต้นแบบเดียวกัน และได้ข่าวมีคนเอาต้นแบบนี้ ทำลายที่ฐานและนำไปเก็บแล้ว แต่จะเก็บทำไม จะเอาไว้ทำอะไร ผมยังมองในแง่ดีว่า ไม่ต้องการให้ทำพระรูปหล่อนี้ออกมาอีก

และผมจะเขียนเฉพาะพิมพ์ที่ โรงเรียน หรือ วัดทำน่ะครับ เพราะถ้าทำมาจากศูนย์ ท่านต้องไปถามศูนย์เองเรื่องรายละเอียด ไม่ใช่อะไร เพราะผมไม่ทราบเรื่องรายละเอียด ว่าเขาทำมาเท่าไหร่ อย่างไร แต่เท่าที่ผมทราบ รุ่นของศูนย์นี้ มีการเทที่วัดจำนวนหนึ่งเหมือนกัน

แต่รุ่น ๕ นิ้วนี้คงจะเทที่โรงงานแถววัดไผ่แหลม ที่บ้านช่างมากกว่าครับ

ตอนปี ๒๕๔๒ มีการดำริห์ เพื่อทำรูปหล่อรุ่นแรกนี้ออกมา มีทั้งเล็กและใหญ่ หลวงพ่อ เททองเองกับมือ จัดว่า เป็นทางการคือ รูปหล่อของท่าน มีทั้งเล็ก และใหญ่ หลวงพ่อทำเองกับมือท่าน และเมื่อ ทำเสร็จ แต่งเสร็จ ได้มีการนำไปในโบถส์ และข่าวว่า ตอนทุกเย็นๆประมาณ ๖ โมงเย็นหลังจากหลวงพ่อเสร็จสิ้นภาระกิจของท่าน ท่านจะลงโบถส์และปลุกเสกรูปหล่อนี้ องค์เดียวแบบเดี่ยว ตอนนั้ท่านยังไม่มีชื่อเสียงในส่วนกลางมากแบบนี้ ท่านอาจจะมีเวลามากหน่อย เพราะฉนั้นการปลุกเสก ท่านเลยพิถีพิถัน ทำให้ปลุกเสกเป็นเดือนๆ และอยู่ในโบถส์ก็เสกมาเรื่อยๆ

ส่วนการเททอง ช่างที่เทก็เป็นเจ้าประจำของวัด ได้เล่าให้ผมฟังว่า ทองในพิธี เป็นทองที่เหลือมาจาก งานที่ช่างไปเททำพิธีให้วัดโสธร เป็นงานใหญ่มาก มีหลายช่าง รุมเทกัน ทองที่เหลือจึงเอามาทำรูปหล่อนี้ จัดว่าดีมาแล้วในเนื้อหา เมื่อเอามาเท ทำให้เนื้อรุ่นนี้ ค่อนข้างจะแตกต่างไปจากรุ่นอื่น เพราะเป็นทองผสม ทางวัดหลวงพ่อโสธร คงผสมอะไรๆ ลงไปหลายอย่าง เนื้อหาจะดูแก่เงินขึ้น ไม่เป็นทองเหลืองอ๋อยเหมือนกับรุ่นหลังๆ ทำให้แยกออกได้ง่าย และจะไม่กะหลั่ยสีใด ปล่อยให้เป็นเนื้อทองแบบนั้ จึงดูดีมากตอนเนื้อเก่าลง

การเททอง หลวงพ่อก็เทเอง จัดว่าเป็นทางการเท่าที่ได้ยินมาที่หลวงพ่อเทรูปของท่าน จัดว่าเป็นรุ่นแรกที่ได้ยินมาน่ะครับ

แก้ไขครั้งล่าสุด: 5 พฤษภาคม 2009 หน้า ๑๕๒

 

รูปหล่อ ๕ นิ้ว( ต่อ )

มาต่อกันที่รูปหล่อ ๕ นิ้วน่ะครับ รูปหล่อชุดนี้ว่าตามตรงมีศักศรีดิ์ เป็นรุ่นแรกของหลวงพ่อน่ะครับ ของอะไรเป็นรุ่นแรกน่ะ จะตั้งใจอัดวิชามากหน่อยกลัวเสียชื่อ ตอนนั้น หลวงพ่อคงจะดังเฉพาะพื้นที่ รูปหล่อนี้โรงเรียน เจ้าภาพเลยสร้างไม่มาก น่าจะหลักร้อยตามทุน และคงมีส่วนที่เป็นของวัด เป็นของส่วนตัวของหลวงพ่อด้วยครับ

เนื้อพระมาถึง พ.ศ.นี้จะเริ่มกลับ เพราะเป็นโลหะผสม ตอนเขาผสมเนื้อนี้ที่วัดโสธรคงจะใส่ลงไปหลายอย่าง เช่น โลหะอย่างอื่นพวกเงิน ทอง ทำให้โลหะนี้มีสีแปลก หม่นๆ ไม่ใส ต่อไปคงจะกลับดำขึ้นเรื่อยๆน่ะครับ และตามนิสัยช่างเมื่อได้ชนวนกลับมา เพื่อประหยัด พอมารับงานนี้ก็ใช้เนื้อโลหะที่เหลือเป็นส่วนใหญ่ แต่ทำให้รุ่นนี้น่าสนใจยิ่งขึ้น เพราะแค่บารมีหลวงพ่อโสธรเองก็กว้างใหญ่ไพศาล

รุ่นนี้จะเป็นรูปหลวงพ่อนั่งจับเข่า พาดสังฆาฏิเต็มยศน่ะครับ และมองไม่เห็นเท้าหลวงพ่อ ไม่เหมือนรุ่นของศูนย์ทำ ท่านนั่งบนฐานสิงห์ กว้าง ๕ นิ้วที่ฐานและเขียนข้างหน้าบนป้ายบนฐานชัดเจนว่า " พระครูสุภัทรธรรมโสภณ" หลวงพ่อชอบใช้ชื่อพระราชทินนามนี้มากน่ะครับ ผมไปไหนกับท่านพอมีคนถามว่าหลวงพ่อชื่ออะไรมาจากไหน ( เพราะลักษณะของหลวงพ่อ สูงโปร่ง และนิ่ง น่าเกรงขาม จะมีลักษณะ เด่นกว่าคนธรรมดาทั่วไป ) ท่านจะบอกว่า ชื่อ พระครูสุภัทรธรรมโสภณ วัดมอญ ชื่อในโรงพยาบาล ตอนหมอหรือพยาบาลถามท่าน ท่านก็บอกแบบนี้น่ะครับ ตอนคุณใช้ของๆหลวงพ่อ ตอนอธิษฐานนึกถึงท่าน ก็นึกถึงชื่อ หลวงพ่อพระครูสุภัทรธรรมโสภณ วัดมอญ ก็ดีน่ะครับ หลวงพ่อท่านชอบ

หลวงพ่อจะนั่งบนฐานสิงห์สี่เหลี่ยมมีผ้าลายปู เป็นอาสนะ หลวงพ่อนั่งหลังตรง เอามือจับเข่า คนปั้นหลวงพ่อรุ่นนี้ฝีมือดีทีเดียว เพราะละม้ายคล้ายหลวงพ่อพอสมควร แต่คอใหญ่และดูอ้วนไปหน่อย แต่พอจะดูได้ว่าท่านผอมสูง แขนยาว หูกาง หลวงพ่อดูจะยิ้มนิดๆ กำลังดี

และผมเองต้องสารภาพว่า ผมไม่เคยดูรูปหล่อนี้แบบละเอียดเหมือนกับเหรียญบิน หรือ ตะกรุดเลย สาเหตุเพราะดูว่าไม่มีปลอม และไม่คิดว่าจะเป็นประเด็นว่าคนจะไปหาประโยชน์ได้ เลยไม่ได้สนใจจะส่องละเอียด แต่กลับมีครับ เพราะฉนั้นจะต้องเจาะลึกและชี้จุดกันล่ะครับ สาเหตุคือ มีการเอารุ่นอื่น มาอ้างว่าเป็นรุ่นนี้ ท่านอาจจะไปซื้อผิดราคา แต่ผมเมื่อดูละเอียดแล้ว จะบอกจุดท่านจะได้ไม่ไปพลาดท่าเขาน่ะครับ เพราะรุ่นนี้มีเอกลักษณ์หลายอย่าง ถ้าจำแม่นแล้ว ไม่มีพลาดครับ



การเล่นพระนี่น่ะครับ สิ่งแรกเลยต้องจำคือใบหน้าให้ได้ เหมือนดูคนน่ะครับ เพราะถ้าจำหน้าได้ จะพลาดยากหน่อย แต่ถ้าดูแล้วหน้าเพี้ยนๆในแวบแรก ให้สงสัยไว้เลยว่า ท่านกำลังจะโดนกระสุนล่ะ ให้ตีเก็ไว้ก่อน

จากรูป ช่างปั้นหน้าคล้ายหลวงพ่อพอสมควร ปั้นและแกะได้ดี มีรายละเอียดพอสมควร และจากรูปจะเห็นว่ารุ่นนี้ เนื้อจะกลับหม่นและมีแววเงินๆ เหมือนเอาทองเหลืองผสมเงิน ทำให้ทองเหลืองสีซีดลง ไม่ใสสุกปลั่ง



จุดต่อไป อันนี้จำให้ดีน่ะครับ ถ้ามองด้านข้างของหลวงพ่อ ตรงๆ จากปลายคางหลวงพ่อลากตรงมาข้างล่าง เส้นตรงทิ้งดิ่งลงมา จะตัดตรงประมาณสะดือของหลวงพ่อ โปรดดูตามแนวลูกศรที่ผมวาดไว้ สาเหตุที่ต้องชี้ให้ชัดตรงนี้

เพราะจากข้อมูล เมื่อรูปหล่อรุ่นนี้หมด เขาหล่อขึ้นมาใหม่ครับ พิมพ์เดิม เนื้อคล้ายๆกัน ความหนาคล้ายๆ ( จะชี้ต่อไป ) เทปูนข้างล่างคล้ายๆ ( จะชี้ต่อไป ) แต่เพื่อกันสับสน เขา ( ไม่ทราบว่าใคร น่าจะเป็นพวกครู หรือ หลานหลวงพ่อ ) ได้กดคอหลวงพ่อหุ่นต้นแบบลงให้ ศรีษะของ หลวงพ่อ งุ้มไปข้างหน้าหน่อยหนึ่ง แต่จะงุ้มห่างจากจุดที่ผมบอกเกือบครึ่งเซนต์ทีเดียว

แต่ถ้ามองคนล่ะที และไม่ชำนาญจะดูยาก แต่ถ้ามองแล้วเอาเทียบกัน จะเห็นชัดเจน ผมจะชี้ต่อไป ในการเทียบกับรุ่นอื่นน่ะครับ




ปูนที่เท จะเป็นคล้ายปูนยิบซั่ม ปั้นพิมพ์ของช่างเทพระ คือจะเเข็งแล้วผิวมันๆ มีความแกร่ง ไม่ใช่ปูนปลาสเตอร์แบบหล่องานของเด็กในงานศิลปะน่ะครับ เนื้อปูนจะดูแน่น แข็ง มัน เทไม่เต็มฐานพระ และ ไม่โรยเส้นเกศา น่ะครับ ในยุคนั้น อันนี้ชัดเจน ถ้ามีเส้นเกศาจะเป็นรุ่นหลังๆครับ




และการเท ช่างจะเทผิวหนาน่ะครับ ความหนาเห็นได้ชัดเจน ต่างจากรุ่นต่อๆมาซึ่งเทบางขึ้น ทำให้องค์พระมีน้ำหนักพอสมควร

และภาพโดยรวม การเก็บงานค่อนข้างจะปราณีต กว่ารุ่นอื่นๆต่อมาครับ รุ่นนี้ ดูคลาสสิกที่เดียว ทั้งรูปทรงรวมกับเนื้อหา ดูมัน และพระพุทธคุณคงไม่ต้องห่วงว่าหลวงพ่อคงจะเสกแบบเต็มๆ และที่ผมพบ ยังไม่มีการจารจากหลวงพ่อน่ะครับ การจารจะมาฮิตในช่วงหลังๆครับเมื่อมีคนขอให้ท่านจารให้ ถ้ามีรอยจาร สันนิฐานไว้ก่อนว่าเป็นรุ่นหลังๆครับ

แก้ไขครั้งล่าสุด: 5 พฤษภาคม 2009

 

เมื่อวานผมไปทำการบ้านมา เพื่อค้นคว้าเรื่องรูปหล่อ ๕ นิ้ว พิมพ์ฐานสิงห็นี่แหละครับ และพอจะได้ข้อสรุป พอว่างงานผมจะทยอย เอามาวิเคราะห์ให้ดูน่ะครับ ถ้าท่านจะเล่น หรือ จะซื้อจะได้ไม่ผิดรุ่นผิดราคา รับประกันความจริงครับ เพราะตอนนี้มีคนพยายามมั่วแล้ว ว่ารุ่นหลังๆน่ะเป็นรุ่นแรก เพื่ออัฟราคา

ผมไม่ต้องการให้คนที่นับถือหลวงพ่อ เป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อ ถูกใครหลอกด้วยความศรัทธาในองค์หลวงพ่อน่ะครับ อันนี้เป็นหลักการของผม เป็นจุดยืนครับ

ว่างๆจะเอามาลงน่ะครับ

พี เสาวภา, 6 พฤษภาคม 2009

 

รูปหล่อ ๕ นิ้ว ( ต่อ ) ปี ๔๘

มาต่อกันที่รูปหล่ออีกรุ่นน่ะครับ รุ่นนี้แหละที่อาจจะเป็นปัญหาเรื่องการผิดรุ่นได้ แค่ผิดรุ่นน่ะครับ เมื่อผิดรุ่น อาจจะถูกอัพราคา แต่อย่างไรก้ได้รับการปลุกเสกจากหลวงพ่อมาแล้วทั้งสิ้นน่ะครับ

ย้อนไปที่รุ่น ปี ๔๒ อีกนิด ฟังว่าเจตนาที่หล่อนั้น เพื่อแจกแก่ กรรมการ กฐิน ผ้าป่าซ่ะมากกว่า เพื่อตอบแทนน้ำใจที่มาช่วยเหลือวัดและโรงเรียน ใน พ.ศ.นั้น หลวงพ่อยังไม่มีชื่อเสียงมาส่วนกลาง การทำวัตถุมงคลก็ไม่ได้ทำมาเยอะ เพราะยังไม่แพร่หลาย เพราะฉนั้นรุ่นนี้ จำนวนน่าจะหลักร้อยต้นๆ ดีไม่ดี จะไม่ถึงร้อยซ่ะด้วยเพราะหายาก ที่มีอยู่ในพื้นที่ก็เป็นของเก่า ที่ได้มาจากการเป็นกรรมการ ผ้าป่า กฐินซ่ะมาก และอาจจะมีคนนอกพื้นที่ได้ไป กระจัดกระจายไป หาดูได้ยาก ถ้าหมดจากพื้นที่แล้วคงหมดกัน ใครไปเจอนอกพื้นที่ คงฟลุ้กมากๆน่ะครับ

หลังจากรุ่น ๔๒ แล้วก็ว่างเว้นการเทรูปหล่อ ๕ นิ้ว นี้มา มีการสันนิฐานว่าปี ๔๔ มีการหล่อ ออกมาอีก และตามสไตล์ความมัธยัสธ์ ของหลวงพ่อ ถ้าโรงเรียนไม่หล่ออกมา ให้ท่านไปหล่อเอง เพื่อเหตุผลบางอย่าง ท่านคงหล่อมาไม่มาก หลักสิบองค์ เพราะประหยัดตังค์ ช่างก็อยู่ใกล้ๆ จะเอาเมื่อไหร่ก็ไปสั่งได้น่ะครับ

ในกรณีนี้ก็อาจจะเป็นไปได้ แต่คงมีไม่มาก และถ้าเหมือนรุ่น ๔๒ ก็ไม่รู้จะแยกอย่างไร ถ้าเนื้อกลับ เพราะฉนั้นถ้าไปเจอพระรูปหล่อที่ดูเก่า ไม่มีเส้นเกศาที่ฐาน และเนื้อหาแปลกไปจากรุ่น ๔๒ ที่มีสีเหลืองซีดๆ ออกเทาหม่นๆ และเนื้อเริ่มกลับ ก็อาจจะเป็นรุ่น หลัง ๔๒ อย่างที่เขาว่าก็ได้ และคงแยกยากน่ะครับ ต้องยกประโยชน์ไปว่าเป็นรุ่น ปี ๔๒ หรือรุ่นแรก

อย่างไรก็ตาม พอหลวงพ่อเริ่มมีชื่อเสียงในส่วนกลาง จากปี ๔๕ ขึ้นไปจากการโปรโมท โดย นิตยสารของนายทุนค้าพระใหม่ คนก็เริ่มรู้จัก และไปหาหลวงพ่อมากๆขึ้น ก็ไม่มีหลักฐานว่าได้หล่อพระรุ่นนี้มาอีก เพราะไม่มีของที่วัดน่ะครับ อันนี้ได้ข้อมูลมาจากพระที่บวชเมื่อตอนปี ๔๕ ว่าไม่เคยเห็นรูปหล่อ ๕ นิ้วที่วัดตอน พ.ศ.นั้น สมัยนั้นยังไม่มีตู้ซ่ะด้วย ถ้ามีรูปหล่อนี้ ก็ต้องหาที่วาง มองดูแล้วน่าจะวางในโบถส์หรือหอสวดมนต์ซ่ะมากกว่า ถ้ามีจริง

แต่อย่างไรก็ตาม มีการยืนยันว่าไม่มีการหล่อรูปเหมือน ๕ นิ้ว ออกมาน่ะครับ ผมจะเล่าเรื่องไปเรื่อยๆตามสไตล์ผมก่อนแล้วจะสรุปอีกทีให้พวกท่านกระจ่าง ในตอนสุดท้าย ของเรื่องรูปหล่อ ๕ นิ้วน่ะครับ

จนมาปี ๔๗ ปลายๆปี ตอนนั้นหลวงพ่อเริ่มดังมากแล้ว คนมาหาท่านที่วัดเยอะ และหลวงพ่อเริ่มป่วย ผลจากการตัดปลายปอด และในช่วงเข้าพรรษา ท่านยังป่วยเป็นงูสวัดดิ์ที่ศรีษะอีก ท่านก็เริ่มอ่อนแอลง สวนกระแสที่ท่านดังมากขึ้น ภาระกิจมากขึ้น พระที่บวชที่วัดตอนนั้น พร้อมกับหลานๆของท่าน รวมทั้งความเห็นด้วยของหลวงพ่อ ว่าน่าจะหล่อรูปหล่อ ๕ นิ้วขึ้นมาใหม่อีก และนำมาจำหน่ายตอน ปี ๔๘ ในราคาองค์ล่ะ ๑๕๐๐ บาทซึ่งมีราคาพอสมควร และคงหล่อจำนวนประมาณหลักร้อยขึ้นไป น่าจะ สองร้อยกว่าถึงสามร้อยองค์

รุ่นนี้เองที่ผมเช่ามาจากในรูป และมีรอยจารของหลวงพ่อที่สังฆาฏิ นอกนั้นใต้ฐาน ของเดิมๆ จะเทปูน ปิดเส้นเกศามาจากช่าง อันนี้โชคดี ที่ทำให้มีเอกลักษ์ แยกออกจาก รุ่นปี ๔๒ ชัดเจนว่ารุ่นปี ๔๘ มีปิดเส้นเกศามาด้วย

องค์ที่ผมมาโชว์ ที่วัดเขาเรียกว่ารุ่น เทอร์โบ คือไปของหลวงพี่ วิโรจน์ท่านเทปูนทับของเดิม และใส่เกศาเพิ่มแบบมากๆหน่อย นอกนั้นยังฝังพระ ฝังตะกรุดอีกเพียบ ที่ฝังมหาจักรก็มีน่ะครับ ซึ่งน่าจะเรียกว่ารุ่น ซูเปอร์เทอร์โบ

รุ่นเทอร์โบนี้ จะเทปูนใหม่ทับบนปูนเก่าและ ทับเส้นเกศาชุดเก่าลงไปตกลงได้โชคสองชั้น

เนื้อปูนใหม่ที่เททับ จะแตกต่างจากปูนเดิมดูไม่ยาก ถ้าท่านไปเจอแบบนี้ก็ถูกหวยน่ะครับ


ขนาดและรูปพรรณสันฐานของรุ่น ปี ๔๘ เหมือนกับปี ๔๒ น่ะครับ ศรีษะของหลวงพ่อก็ยังไม่ถูกกดงุ้มลงไป ตามรูป ถ่ายข้างทั้งสองด้านน่ะครับ ดูแนวทิ้งดิ่งของเส้นลูกศร จากปลายคางหลวงพ่อไปยังล่างน่ะครับ จะเป็นแนวเดียวกับ รุ่น ๔๒ ครับ แต่ถ้าไปดูจากรุ่น ๔๙ แล้วจะเห็นว่า ปลายลูกศรจะเอื้อมออกไปไกลกว่าน่ะครับ


องค์นี้มีรอยจารที่สังฆาฏิเพียบ แต่ซูมแล้วดูยาก เพราะหลวงพ่อจารบางมากครับ


ที่ฐานก็เทหนาคล้ายรุ่นปี ๔๒ เนื้อหาไม่เหมือนกันทีเดียว จะแก่ทองเหลืองกว่ารุ่นปี ๔๒


ถ่ายเปรียบเทียบกับรุ่นปี ๔๘ทั้งสององค์ อีกองค์ที่เนื้อหากลับออกแดงๆ


ถ่ายเปรียบเทียบใต้ฐานระหว่างองค์ เทอร์โบ และ องค์ธรรมดาน่ะครับ

แก้ไขครั้งล่าสุด: 9 พฤษภาคม 2009

 

รูปหล่อ ๕ นิ้ว ปี ๔๙

ต่อจากตอนที่แล้วน่ะครับ เมื่อรูปหล่อปี ๔๗/๔๘ ออกมา ขอเรียกรวมเป็น รุ่น ๔๘ เพื่อง่ายในการเรียก และเป็นที่ยอมรับกันจะได้ไม่มั่ว เพราะอย่างไรหลวงพ่อเสกแน่นอน แต่ไม่ให้มั่วเรื่องรุ่น จะได้ไม่มั่วเรื่องราคา

ปี ๒๕๔๘/๔๙ นี้หลวงพ่อดังมาก คนมาวัดเยอะมากในบางวันโดยเฉพาะวันหยุด บางทีคนรุมท่านเป็นยี่สิบสามสิบคน เอาของให้จารบางทีเป็นกล่องๆ ...แหะๆ แบบยกใส่กล่องมา ต้องการจารทุกองค์ ที่ใส่กล่องหลวงพ่อก็แกะออกมาจาร ที่ใส่ถุงหลวงพ่อก็แกะถุงออกมา จารให้เขา มองเห็นบ้างไม่เห็นบ้าง เพราะตาท่านมัวจากต้อ เพลก็ไม่ได้ฉันบ้าง จารเป็นตัวบ้าง ไม่เป็นตัวบ้าง ขยุกขยิกแต่ก็สงเคราะห์ไปตามศรัทธาของเขา

หลวงพ่อก็ไม่บ่น ส่งมามีแต่มือ หน้าท่านก็ไม่มอง ว่าใคร สูงต่ำ ดำ ขาว ไทย จีน ท่านก็เมตตาเขาไปทั่ว ทั้งจาร ทั้งเสก ทั้งเป่าหัว ทั้งรดน้ำมนต์ ทั้งเจิมรถ ใครขออะไร ให้ได้ให้หมด พระเนื้อผงก็แจกรอบวง

พอหมดวันที ตอนเย็นๆท่านนอนหมดแรง ต้องอัดฉีดด้วยลิโพ แล้วให้นายบี นวดบ้าง นายหมี เมืองนนท์ นวดบ้าง กลางคืนก็มีพระสายันต์แอบไปนวดท่านบ้าง คงไปขอเรียนวิชา ...แหะๆ น่าจะได้ไปเยอะ เหมือนพระวิโรจน์ หลวงพ่อเหมือนคนแก่ทั่วไป พอบอกจะนวดให้ จะรีบยื่นขาให้ และโยนขวดยาหม่องบอกให้ทาให้ด้วย แล้วท่านนอนนวดสบายมีความสุขแบบคนแก่ครับ เป็นที่รู้กัน

และถ้าเป็นแบบนี้ไม่ต้องเดา รูปหล่อปี ๔๘ ก็ เกลี้ยงวัดไปอีก รุ่นนี้ แบบไม่นาน ผมไม่แน่ใจว่าของโรงเรียนมีหรือไม่น่ะครับ ถามใครก็ยังไม่ได้คำตอบ แต่เอาเป็นว่าหลวงพ่อเสกให้แน่นอน ผมจะเขียนเฉพาะที่ผมรู้น่ะครับ ไม่มั่วมาให้ท่านอ่านว่า หลวงพ่อเคยเดินธุดงค์ ไปเรียนวิชากับหลวงปู่ในป่าอะไรมาแบบนี้ เพราะถ้าผมนั่งทางในเป็นบ้างเรื่องผมอาจจะพิสดาร ไปถึงธิเบต อเมริกาใต้ หรือ ขั้วโลกเหนือบ้างก็ได้...แหะๆ ขำๆน่ะครับ

แต่ผมกำลังสืบเรื่องหนึ่ง ถ้ามีการยืนยันกับพระผู้ใหญ่ เรื่องนี้จะมีเฮแน่นอน

และเรื่องที่คนจัดรุ่นหลวงพ่อมั่วๆ ก็ว่ากันไปน่ะครับ ผมจะพูดเฉพาะที่หลักฐานปรากฏ และที่ตาเนื้อเห็นน่ะครับ ใครจะว่าอย่างไร ก็ว่าไปเพื่อขายของ แต่ ผมว่าตามหลักฐานตาเนื้อที่ปรากฎน่ะครับ

พอรุ่น ๔๘ หมด และความต้องการยังมีอยู่อีกมาก ก็มีรุ่น ๔๙ ตามมาและรุ่นนี้น่าจะเป็นรุ่นคาบเกี่ยวมาจากปี ๔๘ แต่ของมาออกจังๆน่ะน่าจะเป็น ๔๙ ช่วงนั้น หลวงพ่อเริ่มอ่อนแอมากขึ้น แต่ใจสู้อยู่ ท่านเลยจะไปแอบนอนที่บ้านหลานท่านเป็นส่วนใหญ่และบ่อยขึ้น และถ้าคนตามไปกวนท่านมากๆ ท่านจะแอบหนีไปอีก ไปนอนที่กุฏิเจ้าอาวาสวัดไผ่แหลม เพราะที่นั่นเงียบ ไม่มีใครกวนท่าน ที่นั่นเป็น safe house อย่างดีไม่มีใครสะเออะไปรู้ครับ รวมทั้งผมด้วย จะมีแต่นายระ คนขับรถส่วนตัวของหลวงพ่อคนเดียวที่ไปส่งหลวงพ่อ และพอจะกลับ หลวงพ่อจะโทรให้ไปรับ

ตอนผมไปกราบหลวงพ่อที่บ้านหลานท่าน เห็นรูปหล่อนี้ พึ่งทำเสร็จ ใส่กล่องกองอยู่ที่มุมห้อง พอนั่งคุยๆกัน หลวงพ่อยังบ่นให้ฟังว่า สั่งมัน ( ช่างหล่อพระ ตรงวัดไผ่แหลม ) จะเอา ๒๕๐ มันเทมาให้ ๓๐๐ อันนี้หมายถึงรูปหล่อช่างทำเกินมาตามนิสัยช่าง ตกลงมีที่หลวงพ่อ แน่นอนประมาณ ๓๐๐ องค์ แล้วมีของโรงเรียนก็สั่งร่วมอีกแน่นอน จะกี่องค์ผมไม่ทราบ คงจะหลักร้อยนี่แหละครับ ตกลงรุ่นนี้มีทั้งของวัดและโรงเรียนทำมาทีเดียวกัน พิมพ์เดียวกัน แต่มีความแตกต่างตรงฐานบ้าง ผมจะโชว์ให้ดูน่ะครับ รุ่นนี้น่าจะมีของเยอะที่สุดในบรรดารูปหล่อ ๕ นิ้วของหลวงพ่อ รวมๆกันน่าจะ ห้าหกร้อยองค์ขึ้นไป




แต่ประเด็นคือว่ารุ่นนี้ ตามรูปข้างบน ดูจากลูกศรน่ะครับ เขากดคอและศรีษะหลวงพ่อให้งุ้มลงไป ในต้นพิมพ์ ผมวัดดูระยะจากหน้าอกองค์ท่าน จะยื่นออกมา มากกว่าพิมพ์ ปี ๔๒ และ ๔๘ ร่วมๆ .๔ เซนติเมตร เยอะมากพอสมควร ทำให้หลวงพ่อดูค่อม และเตี้ยลงอย่างชัดเจน เพราะฉนั้นรูปหล่อรุ่นนี้ แยกไม่ยากน่ะครับ แต่ถ้าไม่ชำนาญและเห็นคนล่ะที อาจจะแยกยากครับ




ส่วนภาพรวมๆน่ะพิมพ์เดิมน่ะแหละ งั้นผมจะไม่บรรยายมาก มีการดัดแปลงบ้างนิดหน่อย ตรงคอท่าน และมีอีกที่ตรงฐาน ที่ผมซูมให้ดู แต่ไม่ทุกองค์ เพราะบางองค์มีรอยเส้นลวดไปตามฐาน แบบเดิม แต่บางองค์ถูกเจียร์เกลี้ยงไปเลยแบบองค์ที่ผมโชว์ให้ดูน่ะครับ




ใต้ฐานก็ตามสูตร มีเส้นเกศาและพระฝังอยู่ แต่ไม่มีทุกองค์น่ะครับที่มีพระฝังอยู่ องค์นี้เป็นนางพญาเนื้อดินน่ะครับ แต่เป็นพระโหลที่เหลือที่วัด หลวงพ่อคงไปซื้อมาปลุกเสกแจกน่ะครับ เนื้อหาจะออกเหลืองอ๋อยแบบทองเหลือง แตกต่างจากรุ่นแรกชัดเจน แต่เก่าๆไป เนื้ออาจจะกลับน่ะครับ และการเทจะเทแบบเซฟเนื้อ เนื้อจะบางกว่ารุ่นเก่าๆ ตามวงกลมที่ผมวงไว้ให้ดู อันนี้เป็นอีกจุดที่แยกออกจากรุ่นเดิมได้ง่ายขึ้น

แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 พฤษภาคม 2009

 

พระรูปหล่อ ๕ นิ้ว ฐานกลม ปี ๕๐


ต่อมาจากปี ๔๙ น่ะครับ ย้อนเล่านิดหนึ่ง ปี ๔๙ นี้น่ะ สำหรับหลวงตาแก่ๆแบบหลวงพ่อน่ะเหนื่อยสุดๆ เพราะดังสุดๆ ไปทุกงานที่นิมนต์ บวชกุลบุตรอีก เป็นร้อย ผ่าต้อ เข้าโรงพยาบาล รับแขก วัตถุมงคลของหลวงพ่อก็มีคนต้องการมาก มีที่วัดเท่าไหร่ก็หมด พระผงก็ปั้มท์ออกมาเรื่อยๆ ของศูนย์ที่มาออกที่วัดก็เกลี้ยง ตะกรุด เบี้ย ตะโพน ผ้ารอยเท้า มีดหมอ ทำมาก็ไม่พอกับความต้องการ

รวมทั้งรูปหล่อ ๕ นิ้ว รุ่น ๔๙ ส่วนของวัดด้วย ส่วนของโรงเรียนน่ะยังไม่หมด มาหมดหลังจากหลวงพ่อเสียไปร่วมปีกว่า เมื่อความต้องการยังมี ทางหลานหลวงพ่อก็ไปสั่งรูปหล่อ ๕ นิ้วออกมาอีก คราวนี้จากปากหลานหลวงพ่อบอกว่าไปสั่งเขา ให้เปลี่ยนจากฐานสิงห์มาฐานกลมบ้าง อันนี้อาจจะมีอิทธิพลมาจากรูปหล่อพิมพ์ ๕ นิ้วของศูนย์ ที่หล่อได้เหมือนหลวงพ่อมากและเป็นฐานกลม ผมเลยบอกตามตรง ว่าเอาไอเดียเขามาปั้นเป็นรูปหล่อเก้านิ้ว ฐานกลม เพราะชอบแบบนั้น ดูสวยดี

หลานหลวงพ่อเห็นรูปหล่อ ๙ นิ้วแล้ว คงจะปิ้งไอเดีย แล้วคงไปปรึกษาหลวงพ่อ ท่านก็คงเออ ออตามใจ รุ่นนี้น่าจะมีดำหริห์ มาจากปลายปี ๔๙ ข้ามมาต้นปี ๕๐ แล้วจึงมาหล่อตามสูตรเดิม คือหลวงพ่อไปเททองที่โรงหล่อ แต่กว่าช่างจะแต่งพระเสร็จ หลวงพ่อท่านเริ่มป่วยซ่ะแล้ว การปลุกเสกก็เลยต้องปลุกเสกตอนหลวงพ่อป่วย โดยหลวงพ่อนั่งรถไปที่โบถส์ แล้วพวกญาติท่านพาท่านไปนั่งเสกในโบถส์ รุ่นนี้จัดว่าเป็นรุ่นสุดท้ายจริงๆ ที่เป็นการปลุกเสกแบบเป็นทางการ แบบทิ้งทวนแล้ว เพราะต่อจากนั้นมา หลวงพ่อก็ทำอะไรไม่ได้แล้วต้องนอนอย่างเดียว

ยกเว้นตอนประมาณ สองวันก่อนท่านมรณะภาพ ตอนผมไปเยี่ยมและไปขอพระหลวงพ่อมาให้ หมอที่โรงพยาบาลที่รักษาท่าน ท่านให้ไปนำพระรูปหล่อ ๕ นิ้ว รุ่นนี้มา ห้าองค์ แล้วเสกซ้ำ อีกที แบบนอนเสกบนเตียงนั่นแหละ อย่างที่ผมเล่ามาในตอนหน้าต้นๆ

เล่าซ้ำอีกทีก็ได้แบบสั้นๆ เพราะผมไม่กล้าไปขอท่านเสกให้แน่ แค่จะคิดยังไม่คิดเพราะรู้ว่าหลวงพ่อใกล้จะล่ะสังขารแล้ว ใจผมคิดแต่เรื่องอื่น แต่ท่านเต็มใจทำของท่านเอง พอท่านให้เอาพระมาวางข้างเตียง เอาสายสิญญ์ มาวงเพื่อจะเสก หลานหลวงพ่อเลยไปยกตะโพนมาถุงใหญ่มาแจมด้วย ตะโพนแบบหนัง ผมเลยขอหลวงพ่อนำตะโพนแบบกลึงมาวางด้วย เพราะค้างไว้เหมือนกันตั้งแต่หลวงพ่อยังไม่ป่วย พร้อมกับถอดพระในคอวางไว้รวมกับพระรูปหล่อ

พระสายันต์ มุดเข้าไปใต้สายสิญญ์ผมเลยมุดตามไปมั่ง หลวงพ่อเสกอยู่นานพอสมควร ทุกคนนิ่งเงียบ ครั้งนี้เป้นการปลุกเสกครั้งสุดท้ายที่หลวงพ่อยังมีชีวิต เพราะหลังจากนั้นอีกไม่นาน ท่านก็ล่ะสังขารอย่างสงบ




รูปหล่อ ๕ นิ้วรุ่นนี้ ทันหลวงพ่อแน่นอน และเป็นรุ่นสุดท้าย ทิ้งทวนซ่ะด้วย รูปทรงแบบเดิมๆ เพราะใช้หุ่นเดิม ยกเว้นเปลี่ยนจากฐานสิงห์มาเป็นฐานกลม




ศรีษะหลวงพ่อก็งุ้มมาข้างหน้ามากเหมือนกับรุ่น ปี ๔๙




ใต้ฐานก็เทปูนและโรยเกศาหลวงพ่อไว้ตามสูตร ตามที่วงกลมให้ดูน่ะครับ องค์นี้มีเส้นเกศาน้อยหน่อย




การเทก็หนาพอสมควร แต่ก็ไม่ปนกับใครแล้ว เพราะมีเอกลักษณ์อีกแบบต่างไปจากรุ่นอื่น




ฐานแบบกลม หรือฐานเขียง มีป้ายชื่อหลวงพ่อเหมือนเดิม




ส่วนการรม รุ่นนี้ใช้การรมแดงเม็ดมะขาม รมด่างๆหน่อย งานเนื้อสีไม่เรียบดี แต่สีแดงทำให้งานหล่อเด่นขึ้นมาก ทำให้หลวงพ่อดูดี เหมือนมีวิญณาน ตามรูปจะเห็นท่านยิ้มน้อยๆ และมองมาด้วยแววตาที่ท่านมองผมเป็นประจำ ผมจำแววตานี้ได้ดีอย่างคุ้นเคย เพราะเหมือนแววตาของ คุณพ่อ คุณแม่ของผม ที่มองมายังผม แววตาแบบนี้ผมมองมา ๕๐ กว่าปีแล้ว ทุกวันนี้ก็ยังเห็นอยู่จาก คุณแม่ของผม รูปหล่อนี้ เหมือนหลวงพ่อมากทีเดียว ผมดูรูปนี้แล้วคิดถึงหลวงพ่อมากเลยครับ

ลืมบอกไปว่า รุ่นนี้แบบไม่รมแดงก็มีน่ะครับ เป็นผิวทองเหลืองเปลือยๆเหมือนรุ่น ๔๘ และ ๔๙ ถ้าไปเจอก็อย่างง ของดี ถ้าเก็บไว้บูชาได้ก็ให้เก็บน่ะครับ

แก้ไขครั้งล่าสุด: 11 พฤษภาคม 2009

 

ว่าจะสรุปเรื่องรูปหล่อ ๕ นิ้ว ที่วัดทำจริงๆ ( โรงเรียนด้วย )

๑) รูปหล่อ ปี ๒๕๔๒
๒) รูปหล่อ ปี ๒๕๔๘
๓) รูปหล่อ ปี ๒๕๔๙ ( ตาม ๔๘ มาติดๆและบางองค์น่าจะเป็น ๔๘ ไปซ่ะด้วย ในรุ่นแรก )
๔) รูปหล่อ ฐานกลม รุ่นสุดท้าย

มีแค่นี้ครับ รวมๆกันไม่ได้มีใครนับ แต่น่าจะประมาณแค่หลัก พันองค์ หรือ กว่าๆ

รุ่น ๔๙ และ ฐานกลม น่าจะมีเยอะสุดๆ รวมๆกันน่าจะประมาณ ๕๐๐ - ๗๐๐ กว่าองค์ อันนี้ประมาณๆน่ะครับ รวมทุกรุ่นที่ หลวงพ่อสั่งทำเอง คงประมาณ พันองค์ หรือ กว่าๆ มีไม่มากน่ะครับ สำหรับพระที่ดังระดับประเทศ ขนาดหลวงพ่อ

เอาแบบของวัดที่ทันหลวงพ่อน่ะครับ ไม่รวมที่คนอื่นทำมา แม้ผมเองทำ ๙ นิ้วก็แค่ ๕ องค์ เจตนาทำแค่สี่องค์ เป็นการเปิดพิมพ์ลองพิมพ์ แต่ช่างขอแจมอีกองค์ รวมเป็น ๕ องค์ครับ ถ้าหลวงพ่อไม่ป่วยหนักล่ะ สังขาร คงมีรุ่น ๙ นิ้วออกมาแน่ๆ