สะสมคำทำนายทุกท่านเมตตาบอก สงครามใหญ่ใช้นิวเครียร์มาก่อนภัยธรรมชาติใหญ่สึนามิ

ตอบ ยินดีในบุญกุศลความดีทุกอย่างกับทุกท่านด้วยถ้าเพื่อนที่เขียนปฏิษัตธรรมมาแล้วได้เขียนบอกไว้ เพื่อนทั้งหลายจำเป็นต้องฝึกสมาธิไว้บ้างเพราะตอนนี้ยังมีเวลา มีคำทำนายไว้ถ้าไม่ฝึกจิตให้ดี เมื่อมีสองภัยใหญ่มาจริงคนอาจบ้าได้ถ้าไม่ตั้งสติให้ดี อย่าหลงประเด็นจับให้มั่นที่สำคัญมีแค่2ภัยใหญ่จริงๆเท่านั้นที่สำคัญจริงมันคงจะเปลี่ยนยุดได้จริงลดคนเปลี่ยนสภาพตอนนี้ไปอีกแบบ คิดเพื่อไปภัยใหญ่เท่านั้น เช่นเตรียมพลังงานจากแสงอาทิตย์ได้ใช้แน่ช่วยท่านสะดวกในชีวิตประจำวันไปมากลดเวลาติดไฟหุ้งข้าวด้วยเตาถ่านเพราะใช้เตาไฟฟ้าก็ไม่ก่อกองไฟใช้เวลาเป็นต้นและได้ไฟฟ้าการคืน ได้พัดลมจะได้ไม่ร้อน สิ่งที่มุ่งประเด็นคือ 1คือสงครามใหญ่ มาพร้อมอาวุธเชื้อโรคซีวภาพอันตรายยิ่งกว่าโควิทกระจอกตอนนี้ยังเด็กๆเพราะในสงครามมันคิดมาฆ่ากันมาทางอากาศและน้ำ (ดินน้ำลมไฟ) น่ากลัวมากกว่าตอนนี้มากนัก 2คือสินามิใหญ่ เพราะมันไปครึ่งโลกบอกยากว่าไปที่ไหนบ้างได้แต่ฟังคำพระและผู้รู้บอกแล้วมาสะสมความรู้ต่างๆมาต่อความคิดกันเอง ส่วนสินามิปี2547ยังเด็กๆขนาดตายเป็นแสนเพราะสึนามิคราวที่แล้วมันจำกัดพื้นที่เกิดเพียงเล็กน้อยถ้าพวกเราไม่อยู่ในพื้นที่ภัยตอนนั้นก็ไม่เดือดร้อน ส่วนสองภัยใหญ่ที่บอกนี้มี

คำทำนายบอกว่า เมื่อภัยใหญ่มาแล้วคนจะหนีไปในป่าเขาลำเนาไพรหรือตามแนวตายก็มี(ก็น่าจะเป็นจริงเพราะในป่าก็มีภัยอยู่มากมายเหมือนกันขนาดพระธุดงยังไปตายก็มี เช่น ไม่มีอาหารและน้ำดื่ม ไข้ป่าและภูตผีปีศาสและสัตว์ร้ายต่างๆ ถ้าไม่มีเตรียมน้ำและอาหารและเครื่องป้องกันไว้บ้างและความรู้ต่างๆด้วยและวิธีการเอาตัวรอดในป่าด้วย ไปหาเอาข้างหน้าซึ่งไม่ค่อยมี พระคุณลุงเชียงใหม่(พระโพธิสัตว์) ท่านเมตตาเข้าป่าไปทดลองทดสอบอยู่ป่าหลายวันมาแล้วบอกการหาอาหารในป่าหายากมากไม่มีให้กิน ถ้าจะได้บ้างก็ให้เดินไปตามสายน้ำลำคลองก็อาจมีผักได้กินบ้าง)ถึงวันนั้นเกิดภัยใหญ่ คำทำนายบอกไว้ คนเหนือจะหนีไปทางใต้คนใต้จะหนีไปทางเหนือ คนตะวันออกหนีไปทางตะวันตกคนตกไปออก คนวัด(พระ,เณร,แม่ชี,คนวัด)หนีเข้าบ้าน คนบ้านจะคลานเข้าวัด(เพราะคิดว่าที่เขาหนีไปนั้นคงจะเป็นที่ๆปลอดภัย วันนั้นคงจะวุ่นวายมากเลยนะและเพราะพวกเขาไม่มีข้อมูลความรู้ไว้บ้างจึงต้องเป็นอย่างนั้น วันนี้ยังมีเวลาและโอกาสสะสม ทาน ศีล ภาวนา ทำสมาธิสะสมด้วยการท่องพุทโธๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถึงเวลานั้นต้องหนีไปสถานที่ใดจะได้ทำสมาธิแล้วแผ่เมตตาออกไปให้เจ้าที่และแม่พระธรณี คุ้มครองให้ปลอดภัยเพราะไปอยู่ในสถานที่ใหม่เป็นที่เจ้าของคนอื่นๆเขาดูแลสถานที่นั้นหรือในป่าเรามองไม่เห็นเขาแต่เขามีอยู่ดูแลสถานที่นั้นมีอยู่

การปฏิษัติส่วนผมก็ถ้าเช้าตื่นมาเปิดประตูก็มีเวลาช่วงเช้าเดินจนกลมได้บ้างประมาณครี่งชั่วโมงก็ยังดีเพราะถ้าใครทำได้สมาธิจะได้แข็งกว่าการนั่ง เวลาเดินถ้าใช้หนอไม่เป็นก็ให้นึกท่องพุทโธในใจนึกไปถึงที่ใกล้หน้าผากก็ได้ วันหนี่งจะสะสมสมาธิได้มากได้น้อยไม่สำคัญเพียรทำไป ส่วนก่อนนอนก็บางครั้งก็นั่งสมาธิบ้าง ส่วนสวดมนต์ไม่เก่งสวดไม่มาก นอนนึกพุทโธถ้าไม่ลืมจนหลับไป กลางคืนถ้าตื่นมาแล้วนอนไม่หลับก็นั่งนึกพุทโธบ้าง สาธุเพรียรสะสมกันไปได้เท่าไรก็เท่านั้น ทำแบบสายกลางไป ส่วนท่านอื่นจะใช้วิธีไหนสะสมสมาธิไปมันสามารถเก็บสะสมไว้ใช้ได้ข้ามภพชาติได้ ผู้ใช้สมาธิหมดคนนั้นจะเป็นบ้า ท่านสะสมได้จุดพลังอำนาจได้สามารถนำมาใช้พิจารณาไตรลักษณ์ได้หรือจะใช้ทางอภิญญา6และวิชชา8มีอิทธิฤทธิ์ได้ใช้อำนาจต่างๆได้(สิ่งจะบอกผู้ตอบคำถามมาก็ประมาณนี้)

 

ยังมีเวลาเหตุภัยใดก็ฟังเพลงเพราะๆไปก่อน

 

คราวหนึ่งพระอาจารย์วังสิ้นสติไปเกือบ ๒ วัน จึงฟื้น
เมื่อท่านลืมตาขึ้นมา ก็บอกให้สามเณรคำพันธ์รีบหากระดาษ ดินสอ มาเร็วๆ เดี๋ยวจะลืม
เมื่อสามเณรคำพันธ์(หลวงปู่คำพันธ์ จันทูปโม)
ได้กระดาษกับดินสอมาแล้ว
ท่านก็สั่งให้จดตามที่ท่านบอกว่า
“อุ อะ ยุ ยะ นะมะสัจเจ นะเมสัจจะ วะภะนะโม โหตุ”
ภายหลังท่านได้เล่าให้สามเณรที่อยู่กับท่านฟังว่า
ตอนที่ท่านสิ้นสติไปนั้น ได้มีผู้ชาย ๒ คน มารับท่านขึ้นไปบนสวรรค์
ได้ผ่านวิมานปราสาทสูงขึ้นไปเป็นชั้นๆ กลิ่นธูปเทียนหอม
ตลบอบอวนเต็มไปหมด ผู้ชายทั้ง ๒ คน พาท่านไปที่ปราสาทหลังหนึ่ง
เมื่อไปถึงก็พาเข้าไปในห้องโถงอันโอ่อ่า
ได้พบกับเทวดาองค์หนึ่ง นั่งอยู่บนแท่นสูง
และเชิญให้ พระอาจารย์วังนั่งบนอาสนะที่จัดเตรียมไว้
พร้อมกับแนะนำตัวว่า
“#เราคือพระศรีอาริยเมตไตรย
เราให้บริวารไปรับท่านมาเพื่อจะบอกคาถาให้บทหนึ่ง
หวังให้ท่านนำไปช่วยมนุษย์ เพราะในกาลข้างหน้า
มนุษย์จะได้รับความเดือดร้อนจากภัยต่างๆ
ท่านมีคาถาอะไรใช้บ้าง”
พระอาจารย์วังก็ได้ตอบท่านว่า
“กระผมมีคาถาแก้วสารพัดนึกอยู่บทหนึ่งคือ นะ มะ อะ ชะ อุรัง อังคุ มุนะ”
พระศรีอาริยเมตไตรยก็กล่าวกับท่านพระอาจารย์วังว่า
“คาถาเดิมของท่านมันยังไม่เต็มบท ให้เอาคาถานี้เพิ่มเข้าไป
ท่านจะใช้คาถาอะไรก็ตาม อย่าลืมเอาคาถานี้ต่อท้ายทุกครั้ง
รวมเป็น
นะ มะ อะ ชะ อุรัง อังคุ มุนะ อุ อะ ยุ ยะ นะมะสัจเจ นะเมสัจจะ วะภะนะโม โหตุ
=AZUEcFBVT81pg4V8mKjQPXVza15nrLeP-fRxRCHS7-VTHMkefAgN5diMSb8ZHYS546mhocItZJYFzotLu7278Jq33ZFe3263hi5W7LO8O8a29AzTp62C49OHKOSY6m9UaBJSfMpByL0YmPimQiNZwM7tJRinsgixB4N4A1-lotmH8Zk3QOHinBng__CYukKdW0k6gwuOdDiIGnEC4uKw_H8zZMv6TQ-mvv6OO_eUYYZgxw&__tn__=EH-R']
ขอบคุณ ประภาส-เชาวรี คุณาบรรจง

 

มาเที่ยวมากๆเถอะประเทศไทยต้องการรายได้จากท่องเที่ยวมากๆจะได้มีเงินมากๆ

 

สรุปความคิดคนรวยมาใช้เพื่อจะรวยกันบ้าง
1คนรวยจะคิดมองไปข้างหน้า1-10ปีจะเกิดอะไรขึ้นจะเตรียมตัวทัน
2มีความคิดสร้างสรรค์สิ่งต่างๆถ้าทำได้ก็ลองทำดูก่อนจากเล็กไป
3ยอมรับการเปลี่ยนแปลงเพราะมันเผื่อมีอะไรได้ฉกฉวยหรือได้สิ่งดีมาแทน อาจนำมาสิ่งมีชีวิตที่ดีกว่า
4กล้ารับความเสี่ยงได้ เพราะมันมีเงินพลาดไปมันก็มีทุน ทำได้อีกหรือมีเงินไว้ใช้มันจึงไม่กลัว คนรวยนั้นจะต้องรับความเสี่ยงเฉพาะที่มีการพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว
5คนรวยเรียนรู้และเติบโตตลอดชีวิต
นิสัยการเรียนรู้ไปเรื่อยๆ นี้ ผมคิดว่าเป็นหัวใจเศรษฐีจริงๆ
มีนิสัยรักการอ่านหรือการหาความรู้ต่อไปเรื่อยๆ
ความรู้ทางด้านการเงินที่คนรวยมักจะศึกษาต่อเพราะเห็นถึงความสำคัญและอาจนำไปสู่ความร่ำรวยได้
6. คนรวยทำงานเพื่อหากำไร
7. คนรวยเชื่อว่าพวกเขาจะต้องใจบุญสุนทาน
8. คนรวยมีแหล่งรายได้หลากหลาย
9. คนรวยเน้นการเพิ่มขึ้นของความมั่งคั่งของตนเอง
สรุปก็คือ คนรวยเน้นการลงทุนใช้เงินทำงานแทนตนเอง
10. คนรวยชอบตั้งคำถามที่เป็นบวกและสร้างกำลังใจ
เช่น ฉันจะสร้างรายได้เป็นเท่าตัวในปีนี้ได้อย่างไร?
แต่ถ้าเราอยากรวย ผมคิดว่า การยึดนิสัยแบบคนรวยน่าจะทำให้เรามีโอกาสมากกว่า

 

เพลงธรรมชาติโหด
ที่คนร่วมกันทำลายธรรมชาติ แต่พูดว่าธรรมชาติโหดร้ายเพื่อให้ฟังดูดี
ฟังแล้วอึ้งคำว่า"ขาดผลประโยชน์จากนา ครอบครัวของข้าแทบจะไม่มีกิน"ทำให้ต้องคิดทำอย่างอื่นๆเสริมไว้หลายๆทางเลือก

https://www.youtube.com/watch?v=xXmMWE4Qvi4