วิเคราะห์เรื่องเด็กชายปลาบู่และภัยพิบัติ พ.ศ. 2555 - 2556

ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วยๆ ท่วมแล้วจ้า แต่ท่วมท้นด้วยความเฮฮา ขำขัน ที่เห็นพวกที่หน้าแหกจะออกมาแถยังไงในวันพรุ่งนี้

 

เด๋วก็คงมามุกเดิมๆอ่ะท่าน ปีใหม่ไทยเมษา เลื่อนไปได้อีกเฮือก
เด๋วรอฮาวันมะรืนต่อ

 

คุณลุงยังพูดเหมือนเดิมค่ะ รายละเอียดหลายๆ อย่าง ไม่เหมือนในเนตนะคะ ลุงบอกเขื่อนแตกไม่ห่วงหรอกมีเวลาเยอะ พอหนีกันทัน แต่ลุงห่วง ถ้ามีแผ่นดินไหวแผ่นดินทรุด มันอันตรายกว่า แต่เราห่วงๆคุณลุง เลยว่าจะขึ้นไปเยี่ยมค่ะ(ทางเข้าลำบากมากจริงๆ) ถ้าคนไปคุยจะรู้เลยว่าลุงจิตใจดีมากๆค่ะ มันแยกออกค่ะ ระหว่างคนที่หาผลประโยชน์ กับคนที่ไม่หวังผลประโยชน์ เรื่องทุกอย่างต้องพิสูจน์ได้ค่ะ จริงๆ เรื่องนี้ก็มีประโยชน์ ไม่ว่าจะเกิดหรือไม่เกิด มันทำให้คนมีสติ ไม่ประมาท มีวิจารณญาณค่ะ ข่าวใดๆก็ตามคนที่ฟังแล้วตื่นตระหนกไม่เป็นอันทำอะไร คือคนไม่มีสติ มีหลายคน ออกมาช่วยโดยไม่หวังอะไร กันคนที่ออกมาตักตวงผลประโยชน์ Let's it be เถอะค่ะ ดูตามเหตุการ์ณ คนจะตายอยู่ที่ไหนก็ตาย ถ้าไม่ถึงคราว ยังไงก็รอด กรรมเป็นตัวกำหนดค่ะ. ps. เราก็ยังอยู่ กทม ค่ะ

 

มีให้เลือกเยอะครับ ปีใหม่สากล ปีใหม่ไทย ปีใหม่จีน ปีใหม่อินเดีย เลือกเอาสักวันครับ จะรอวันปลาบู่รีเทิร์นนะครับ

 

โอ๊ย คุณนี่ไม่รู้อะไรเลย เขาได้ส่งจิตส่งพลังไปเปลี่ยนแปลงองค์การสวรรค์แล้ว เง็กเซียนเฮ่องเต้ เห็นใจมนุษย์ที่ยังมีคนที่มีจิตกุศล ว่าจะมารับเคราะห์ไปด้วย เลยเลื่อนวันพิพากษา ออกไปอีกหน่อย คนใจบาปจะได้มีเวลากลับตัว
มันเป็นแผนการลับ ของบ๊ะเจ้า เหล่าเอ็กซ์เมน มนุษย์กายสิทธิ์ เขารู้กันดี
นี่คนที่มีบทบาทที่สุด คือท่านพระโพธิสัตว์ปลาบู่ บนสวรรค์ชั้นสุขาวดีนู้น ท่านบากหน้าแหกๆๆของท่านไปเปลี่ยนใจเง็กเซียนบนสวรรค์ ให้เลื่อนวันพิพากษาออกไป ยอมกระทั้งให้พ่อท่านหน้าแหกแล้วแหกอีก ถูกชาวโลกรุมด่าว่าเป็นคนหลอกลวง ก็นั้นแหละตามที่พวกมนุษย์สายพันธ์ดีเอ็นเอสิบสองสาย ส่งจิตไปขอร้อง

 

Epic of Fraud : Episode I Return of Prabuu
(มหากาพย์ลวงโลก : ภาคที่ 1 การกลับมาของปลาบู่)


นี่คือสิ่งที่ผมติดตามมีแน่นอน แฟนๆเรียกร้อง ฮิ้ววววววววววววว

 

เสียดายปลาบู่ไม่ได้บอกให้ประดิษฐ์ของวิเศษป้องกันภัย อยากเห็นของแปลกๆฮาๆ
ไม่แน่อาจจะเป็นหอเอนปิซ่าหุ้มฟองนัำแขวนไว้กันจมน้ำก็ได้

 

ตายละลืมมีอีกเรื่องนึงเกือบลืม

Mystery of Galaxy : Episode I The Legend of crawl
(กาแล็คซี่แสนลึกลับ ภาคที่ 1 ตำนานแห่งการคลาน)

เรื่องนี้สนุกว่าเรื่องปลาบู่อีก เพราะมีการยืนยันว่าเกิดขึ้นแน่นอน และผมก็เชื่อว่าเกิดขึ้นเพราะว่าในโลกนี้มีการคลานเกิดขึ้นทุกวัน เมาแล้วอ๊วกก่อนจากนั้นค่อยคลาน

 

เวลาเมามากแกนโลกจะเอียงครับ เพราะเดินเป๋ไปมา เมาแล้วคลานอ๊วกแตก

 

รอดแล้ว

เหมือนเดิม มาบอกให้คนรู้ก่อน จึงไม่เกิด คนไม่ตาย เลื่อนออกไปไม่มีกำหนด ถือว่าช่วยชาวโลกแล้วด้วยการบอกล่วงหน้า คนไทยรอดตายเพราะมีการเตือนล่วงหน้านั่นเอง

ขออนุโมทนาบุญกับดช.ปลาบู่และคุณพ่อด้วย

 

มาเมื่อไหร่ ก้ออย่าลืมเตรียมบัตรเก่ามาด้วยนะตะเอง ไว้จะส่งรถไปรับ...

Welcome Home!

 

ไม่น่าเชื่อ หลุดออกมาจากสวนปรุงได้ไงเนี่ย:boo:

 

ไม่เชื่ออะครับถ้าบอกว่าชนะจริงๆ รบกวนช่วยเข้าไปที่สวนปรุงให้ดูอีกสักรอบได้มั้ยครับ

 

ทําตามอุดมการณ์ของคุณต่อไปเถอะครับ
ส่วนใครที่ว่าคุณบ้า ก็ให้คิดซะว่า จินตนาการคุณ
เหนือกว่าพวกเค้าก็แค่นั้นเอง

 

hotleague เมื่อวานนี้, 04:52 AM
ตุ้ยอย่าเป่าไปเรื่อยนะ พี่ล้อเล่นนะตุ้ย มี ฌาณ4 พญานาคที่ตวัดหาง เขาช่วยศาสนาอยู่
พี่ขี้เกียจแก้ในฝัน พี่มารับบทสวมรอยเป็นปลาบู่ พี่ขอมาเป็นเพื่อนตุ้ยก็แล้วกัน เพราะเมื่อคืนเขาพาไปเจอบท หมาเขามาสอนให้รู้ว่า เวลาคนกัดกันก็เหมือนหมา เพราะฉนั้นเราควรจะรู้จักแล้วเป็นเพื่อนกันซะ พี่รู้ว่าตุ้ยหวังดี ถ้าไงตุ้ยช่วยใช้ ฌาณ4 ดูพี่ว่าใช่ปลาบู่มาเกิดไหม จะรอฟังคำตอบ เพราะพี่ไม่ชอบนั่งสมาธิ ไม่รู้เป็นไร พี่อยากได้แบบตุ้ยมั่ง แต่ทำไม่ได้ พี่มีกระทู้แวะมาเยี่ยมได้แต่พี่ไม่ดังแบบตุ้ยหรอก

 

ศาสนาพุทธ เชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด ได้อธิบายถึงสาเหตุที่แต่ละคน เมื่อเกิดมาเป็นคนแล้ว ทำไมถึงมีรูปร่างหน้าตา มีความเป็นอยู่ รึมีสติปัญญาแตกต่างกันไปว่า เป็นผลมาจากการทำกรรมต่างๆ อะไรก็ตาม อย่างใดอย่างหนึ่ง เอาไว้เป็นประจำ ในชาติที่ผ่านมา เช่น

ถ้าชาติก่อนผิดศีลข้อ 5 ตลอดๆ ก็คือ ชอบดื่มน้ำเมา เสพยาเสพติด รึว่าให้คนอื่นเสพ ให้คนอื่นดื่มน้ำเมา ขายของมึนเมา ขายยาเสพติด จะทำให้ชาตินี้ ตัวเองได้รับวิบากคือ....

1.สติปัญญาไม่ดี ขี้หลงขี้ลืม เรียนไม่เก่ง อ่านหนังสือไม่จำ อ่านยังไงก็ไม่เข้าใจ

2.เกิดในตระกูลที่โง่เขลา เต็มไปด้วยอบายมุข

3.หากกรรมหนักจะเกิดเป็นเอ๋อ ปัญญาอ่อน เป็นโรคทางปัญญา

4.ลูกหลานสำมะเลเทเมา มีลูกหลานติดยาเสพติด

5.เกิดอุบัติเหตุได้ง่าย ไม่มีสติระวัง มีแต่ความประมาท

6.มักลุ่มหลงในสิ่งผิดได้ง่าย เป็นคนที่โดนมอมเมาให้หลงใหลในสิ่งผิดได้ง่าย (ขาดสติ)

http://variety.teenee.com/foodforbrain/11203.html

 

ถ้าวิเคราะห์ในเรื่องกรรม (การกระทำ) และการให้ผลของกรรม (วิบาก) จะเข้าใจว่า ทำไมบางคนถึงมีความคิด คำพูด และการกระทำที่หลุดลอยไปจากโลกของความเป็นจริง

โฟกัสไปที่ศีลข้อห้า

 

อยากจะบอกว่า แต่ละคน ที่มาเกิดในภพภูมินี้ ได้อัตภาพความเป็นคนมาด้วยความยากลำบาก คือต้องมีฐานบุญเก่าจากการสั่งสมคุณงามความดี บากบั่นกันมานานหลายชาติ

ถึงเกิดมาแล้ว จะมีอะไรๆ ไม่เท่ากัน เช่น รูปร่างหน้าตา สติปัญญา ชาติตระกูล ครอบครัว คนอุ้มชู สิ่งแวดล้อม การศึกษา หน้าที่การงาน ญาติมิตร อะไรทำนองนี้ ก็ยังถือว่าล้ำเลิศประเสริฐกว่าไปเกิดเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นๆ

เพราะการเกิดเป็นคน สามารถสร้างบุญสร้างกุศลได้ เรียกว่าสามารถอัพเลเวลคะแนนบุญให้ตัวเอง เพื่อส่งไปภพภูมิที่ดีขึ้นได้ อาจจะถึงขั้นปิดอบาย ถ้าได้ระดับตั้งแต่โสดาบัน

ทำให้ไม่ต้องเวียนว่ายมาเกิดอีกบนความเสี่ยง ว่าอาจจะไม่ได้เป็นคนในชาติถัดไป รึถ้าเพลี่ยงพล้ำทำบาปมาก ก็อาจลงนรก

นี่แหละ รีบอัพเลเวลเข้า วันเวลาไม่รอท่า นาฬิกาชีวิตแต่ละคนมันมีเวลาไม่เท่ากัน มันเคาน์ดาวน์มาเรื่อยๆ แล้ว เคยเห็นใช่ไหม เด็กตายก่อนคนแก่ รึคนที่แข็งแรงเป็นนักกีฬา อยู่ดีๆ หัวใจหยุดเต้นไปซะงั้น

แล้วการมามัวใช้เวลาแต่ละนาที ด้วยอาการปัสาสาวะเหนียว เต้าเจี้ยวเหลือง อยู่กับการหวาดกลัวภัยพิบัตินี่ มันเสียเวลาชีวิตที่ได้เกิดมาเป็นคนไหม....?

อีกอย่าง ภัยพิบัติธรรมชาติขนาดใหญ่ ระดับหนัง 2012 นั่น มันเป็นภัยมวลรวมสหประชาชาติ ไม่รู้ว่ามันจะเกิด รึไม่เกิด ยังไง เมื่อไร เพราะโลกมันไม่เที่ยง

เอาแค่ภัยพิบัติส่วนตัวของแต่ละคน คือ ความเจ็บป่วย และความตาย อย่างคุณดังตฤณแกว่า นี่ก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจรับมือให้ดีแล้ว เพราะมันจะมาเมื่อไรเราไม่รู้ใช่ไหม....?


นึกถึงความตาย สบายนัก

มันหักรัก หักหลง ในสงสาร

บรรเทามืด โมหันต์ อันธกาล

ทำให้หาญ หายสะดุ้ง ไม่ยุ่งใจ

(สุนทรภู่)

กลอนกินใจของสุนทรภู่บทนี้ คนทั่วไปฟังแล้วไม่ค่อยเข้าใจ หรือเข้าใจ แต่ทำใจให้คล้อยตามได้ยาก เพราะส่วนใหญ่เมื่อนึกถึงความตาย ก็มักไม่สบายใจกันอย่างยิ่ง เพราะดูเหมือน ความตายจะเป็นวาระที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต ใครสบายใจสบายคอได้ลง ก็คงแปลก

คำว่า ‘สงสาร’ ในกลอนของสุนทรภู่ ไม่ใช่น่าสงสารหรือน่าเห็นอกเห็นใจ แต่หมายถึง ‘วัฏสงสาร’ ซึ่งทางพุทธเราหมายถึง การเวียนว่ายตายเกิดแบบไม่รู้อีโหน่อีเหน่ เกิดอย่างไม่รู้ว่ามาจากไหน ตายอย่างไม่รู้ว่าจะต้องไปไหนต่อ

รู้แต่ว่า ตอนอยู่นั้น อยากทำอะไรก็ทำ มันจะมีผลข้ามภพข้ามชาติหรือเปล่า ไม่สน ไม่เชื่อ

ให้พูดตรงไปตรงมา นาทีนี้รู้สึกว่า โลกแตกเป็นเรื่องไกลตัว ส่วนกายแตก ใจแตกนี้ ใกล้ตัวกว่า เป็นไปได้จริงมากกว่า

เพราะผ่านประสบการณ์เฉียดตายมาหลายหน คือ อยู่ดีๆ ร่างกายก็จะทำตัวเป็นเครื่องประหารตนเองบ้าง หรือเหตุการณ์บนท้องถนน กลายเป็นวินาทีระทึกบ้าง

ผมมองว่าช่วงนี้เกิด ‘ความหวาดกลัวที่สูญเปล่า’ เป็นวงกว้าง

คือกลัวแบบไม่ได้ประโยชน์อะไรเพิ่มเติม ไม่มีการระวังตัว ไม่มีการเตรียมใจ มีแต่หวาดกลัว มีแต่จิตหม่นมืด หาความสบายใจไม่พบ ทั้งนี้ อาจเป็นเพราะคนเราขี้เกียจหาข้อมูลข้อเท็จจริง แล้วก็ไม่อยากนึกถึงความตายกัน

ชาวไทยเป็นพุทธ แต่เป็นพุทธในแบบที่ไม่รู้ว่า พุทธชวนรู้เรื่องอะไร พุทธเรานี่ชวนคุยกันเรื่องเตรียมตัวตายกันถี่ที่สุด สมัยพุทธกาลท่านเตรียมตายกันแทบทุกลมหายใจเข้าออก หรือเดี๋ยวนี้ ไปดูพระแถวธิเบต ท่านอบรมกันก็ได้

พุทธในท้องถิ่น ที่ไม่อบรมกันเรื่องเตรียมตัวตาย ได้ชื่อว่าห่างพระธรรมเดิม พากันเห็นการพูดคุยเกี่ยวกับความตาย กลายเป็นเรื่องอัปมงคลกัน พอถึงเวลาขึ้นมาถึงค่อยรู้ตัวว่า ไม่เตรียมตัวนั่นแหละ เรื่องอัปมงคลเป็นที่สุด

อยากฝากไว้ว่า นี่เป็นโอกาสอันดี ที่พวกเราชาวพุทธ จะถึงเวลาสำรวจใจตัวเองกันดู ถ้า ‘สมมุติ’ ว่าอะไรๆ จะเกิดขึ้นจริง เรามีความเตรียมพร้อมทางนามธรรม กันมากน้อยเพียงใด

ผมเคยเขียนหนังสือประกอบเสียงอ่านไว้ อ่านและฟังฟรี คือ ๗ วิธีตายอย่างสบายใจ

Downloads | ๗ วิธีตายอย่างสบายใจ | หนังสือ

ข้อความต่างๆ ตั้งแต่บรรทัดแรกถึงบรรทัดสุดท้าย น่าจะเหนี่ยวนำให้เข้ามาดูใจ สำรวจความพร้อมกันได้ครับ โลกข้างนอกแตก ไม่รู้จะเตรียมอะไรได้ มันสายเกินไปแน่ๆ แต่โลกข้างในแตกนี่ เตรียมแบบพุทธได้สารพัด

มาเตรียมตัวเตรียมใจ เรื่องโลกข้างในที่ไม่แน่นอน กันดีกว่า แล้วจะรู้ว่า มีวิธีตายอย่างสบายใจอยู่จริง ไม่ใช่เรื่องหลอก ไม่ใช่เรื่องทำนายทึกทักกันไปเองเลย

ดังตฤณ

ดังตฤณมัลติมีเดีย

 

ท่านพระศรีครับ ข้อความและคลิป แบบเดียวกัน โพสที่เดียว ที่กระทู้ท่านก็พอมั้งครับ
ผมว่ามันซ้ำซ้อนน่ะครับท่าน

 

พระศรีลืมทานยาป่ะคับวันนี้