มีวิธีปิดจิตความคิดที่ทำให้บางสิ่งไม่สามารถอ่านใจเราหรือเปล่าครับ

มีพลังราหูครอบงำนิดหน่อย คนเลยมองไม่ออก ไม่กระจ่าง

 

ตามวิทยานิพนธ์เรื่องนี้กล่าวว่าวันสิ้นโลกอยู่ในปี 2015

 

นักรบแห่งแสงฯ ของเราพร้อมแล้ว กองกำลังทาโม๊ะ ใกล้เป็นจริง!

 

ทำไมน้องต้องสู้กับพี่? พี่ก็ควรตรัสรู้ก่อน น้องค่อยตามหลังไม่ใช่หรือ?
หรือว่า แท้จริงแล้ว พี่ไม่สามารถทำให้สำเร็จได้ น้องจึงต้องสู้กับพี่?

 

หรือเพราะพี่ "สุเมธดาบส" ไปไม่ถึงฝั่ง จึงยังต้อง "สร้างใหม่" (โกรโครยอ)

 

-หนังเก่านี่ หลายปีแล้วครับ

 

ช่อง 3 HD เขาเอามาฉายอีกระ

 

เม้าท์ให้ฟัง ใครจะเชื่อป่าว ก็ไม่สนใจนะ (ผมเองก็ไม่ได้เชื่อเท่าไรหรอก)


ตัวตนหลากมิติของเรา มีทั้งส่วนสว่างและมืด ส่วนมืดอยู่ในโลกนี้ ตกค้างอยู่มากมาย
เราเก็บกวาดไม่หมด พวกเขาเติบโตในโลก เมื่อมีอายุมาก ตบะมาก ก็แก่กล้าด้วยฤทธิ์
คนมากมาย อยากได้ อยากมี อยากเป็น ตัวตนภาคมืดของเราก็ให้เขาได้ เขามี เขาเป็น
เพื่อแลกกับร่างของเขา จิตวิญญาณของเขา


ตัวตนเหล่านั้นและเรา เชื่อมโยงกันได้ ดุจมีสายใยบางๆ ที่ไม่เคยขาดจากกัน


และเพราะเหตุนี้ เราจึงรู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ คิดอะไรอยู่ได้ ถ้าเราอยากจะรู้ เราก็แค่ระลึก
ถึงตัวตนนั้นของเรา เราก็เหมือนเป็นหนึ่งเดียวกันทันที ข้อมูลก็ไหลมา ไม่ยากเลย แต่ก็
ไม่ใช่ทุกเรื่องหรอกนะ และความจริงแล้ว เราไม่อยากรู้เรื่องของใครเลย รู้ไปไมวะ? มัน
มีอะไรน่ารู้หรือ? มันน่าสนใจขนาดนั้นเลยหรือ? ขนาดหนังในทีวีดีๆ หลายเรื่องเรายังเบื่อ
ขี้เกียจดูเลย บ่องตง แต่ว่าเพราะความเชื่อมโยงนั้น เราก็ไม่อาจหนีมันไปได้


เมื่อเราพัฒนาไปสู่มิติที่สูงขึ้นระดับหนึ่งแล้ว เราก็เหมือนเป็นหนึ่งเดียวกัน


เราอยากบอกให้ใครหลายๆ คน ว่า "อย่ายอมตกเป็นทาส" ของตัวตนภาคมืดของเรา
เขาหลอกล่อคนเก่งมาก เขาคือ "ส่วนฉลาด" ของเรา เราที่เหลือเป็นส่วนโง่ โง่จนคิด
ไม่เป็น และไม่ได้คิดอะไรเลย สมองกลวงมาก แต่มีข้อมูลไหลเข้ามาเองเฉยๆ ทำให้
ดูเหมือนคนฉลาด เราก็แสดงละครว่าเป็นคนฉลาดไปงั้นๆ หละ เพราะไม่มีอะไรจะทำ
ฮ่าๆๆ เรารู้ข้อมูลว่าภาคมืดของเราจะหลอกใครบ้าง และหลอกได้อย่างไร เราพยายาม
บอกกับทุกคน ตรงไปตรงมาแล้ว มีบางคนเชื่อเรา และเขาก็รอด แต่บางคนก็ไม่รอด


เราเหมือนเขา เวลาที่เราเชื่อมโยงเอาข้อมูลจากเขา แต่เราก็ไม่ใช่เขาซะทีเดียวนะ อิๆ

 

ประยุทธ จันทร์โอชา





มีบุญบารมีของตัวเอง ทำมาแต่หนหลัง พอที่จะนั่งลำดับที่ 5
ในภัทรกัปหน้า ถ้าเขาอดทนรอบำเพ็ญขันติบารมีได้ดี เขาจะ
ได้นั่งเก้าอี้นายก โดยชอบธรรม โดยบุญบารมีของตัวเอง แต่


... ตัวตนภาคมืดของเรา หลอกให้เขา นั่งก่อนเวลาอันควร ...


เพื่ออะไร เพื่อให้เขาเข้าสู่การแลกไง เขาได้อำนาจด้วยการแลก
ตัวตนภาคมืดของเรา ให้อำนาจแก่เขา แลกด้วยบุญบารมีของเขา
ที่จะได้รับใน "อนาคต" ดังนั้น แทนที่เขาจะได้รับสิ่งอันควรนั้นใน
อนาคต เขาจึงได้รับ "ก่อนเวลาอันควร" และต้องติดบ่วงถูกตีตรา
บาปตลอดไปว่าเป็นคนปล้นอำนาจคนอื่น แต่ถ้าเขาไม่พลาด เขา
จะได้เสวยบุญบารมีของเขาอย่างถูกต้องชอบธรรม ไร้มลทิน


ช่วยไม่ได้ เราช่วยได้เท่าที่พอช่วย มากกว่านี้เราก็ซวยอ่านะ เหอๆ

 

ในสถานการณ์คับขัน ชาติจะชิบหายอยู่รอมมะล่อ
พี่น้องในชาติตายโหงกันทุกวัน
ใครจะไปสนใจด้านมืดด้านสว่างกันอีกล่ะท่าน

ถ้าเราเป็นท่านประยุทธ์ คงลงมือไปนานแล้วล่ะ
ไม่รอจนถึงป่านนี้หรอกครับ

เพื่อชาติและประชาชน น้อยกว่านี้ได้อย่างไร

หรือท่านมนุษย์สอดไส้ มีความเห็นว่าไม่ควรทำ
ควรปล่อยให้ไอ้แมวและสมุน กระทำแบบนี้ต่อพี่น้องในชาติต่อไป รึไงวะ เฮ้ย


นักรบดำ / โคแนน ยอดคนแดนเถื่อน
.

 

หลับก่องนะ กำลังฝันสนุก เดี๋ยวเช้าแล้วค่อยตื่น
(เค้ามะช่ายค้างคาวแดร็กคิวล่าร์นะ จะได้ทำงานกลางคืน)

 

พบกันเมื่อ "แสงทองผ่องอำไพ" ค้าบบบ

 

กระทู้นี้ไปได้ไกลเกินกว่าที่คิด

 

-นั้นสิ แต่เนื้อๆไม่ค่อยมี มีแต่น้ำๆ ..มีอะไรแนะนำเพิ่มหรือเปล่าครับ({)

 

นายบุญยง ไปทำอะไรมา โดยแบนสะอย่างนั้น
สงสัยเจรจาด้วยความพิสดารมากเกินไปหน่อย:boo:

 

ไม่นึกว่าจะมีคนที่คิดเห็นคล้ายกันกับเราแฮะ
แว่บนึงที่เราเคยคิดว่า

ไม่อยากให้มีใครเห็นว่าเราเป็นใคร เว้นแต่คนที่เคยมีกรรมสัมพันธ์กันมาเท่านั้นที่จะเห็นได้ว่าเราเป็นใคร

อารมณ์จะคล้ายกับว่า อย่ามาส่องนะๆๆ

คิดหาวิธีเอาเองคือสวดมนต์แล้วอธิษฐานอย่าให้สิ่งไม่ดีมาครอบงำหรือเข้าถึงตัวเรา
และเคยจะลองจับจิตสัมผัสของนักล่า อย่างเช่น สิงโต เวลาล่าเหยื่อ มันพรางความเป็นนักล่าของมันได้ยังไง โดยที่เหยื่อไม่รู้ตัว พอรู้ตัวอีกที เหยื่อก็อยู่ใกล้นักล่าซะจนหนีไม่ทันแล้ว


นั่นแหละค่ะ กำลังฝึกเลียนแบบโมเม้นท์นั้นอยู๋

 

สำหรับพวกที่อ่านจิตได้ วิธีเดียวที่จะปิดกั้นเขาได้ก็คือ อย่านึกคิดอะไร
หรือไม่ก็สร้างความคิดขึ้นมาหลอกลวงซ้ำๆ เช่นสวดคาถาต่างๆแล้วนึกภาพตามไปด้วย
แต่ให้เป็นภาพเดิม เช่นภาพดอกบัวก็ต้องดอกบัวตลอด ภาพพระพุทธรูปก็พระพุทธรูปตลอด
แล้วเขาก็จะรู้จะเห็นอยู่แค่นั้น
เขาคนอ่าน แต่เราคนเขียน ก็ลองนึกดูว่าใครมันจะเหนือกว่าใคร
เขาเปรียบเหมือนคนดู แต่เราคนฉาย ก็แล้วแต่ว่าเราจะเลือกฉายอะไรให้เขาดู
แต่ข้อสำคัญคือ คนเรามีปกติชอบปล่อยความคิดไปตามอารมณ์เคยชิน
นั่นคือจุดอ่อนของเรา

 

งงครับ เกมส์อะไรหรือ ?
หมากรุก เกมส์เล่นไพ่
ก็อย่าไปรับคำท้าของเขาก็หมดเรื่อง