นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เมื่อคืนมีพี่คนหนึ่งฝันว่า...มี จม. หล่นมาจากฟ้า...คล้ายใบสลิปซื้อของ
ข้อความใน จม. นั้นคล้ายจะเป็นเรื่องราว หรือประวัติ ที่มาและที่ไปของคน
4 คน (ยาวประมาณ 7-8 บรรทัด) และหนึ่งในนั้นก็มีชื่อ "นราวดี" รวมอยู่
ด้วย...น่าเสียดายที่พี่เค้าจำรายละเอียดไม่ได้

นราวดีอดสงสัยไม่ได้ว่า...เหตุใดผู้อื่นจึงฝันถึงเธอในช่วงนี้บ่อยเหลือเกิน
แล้วทำไมเธอกลับไม่ฝันถึงตัวเองบ้างเลยหนอ?...หรือว่า "เคยฝัน" แต่เธอ
ไม่รู้เองต่างหาก?

 

มิกกี้ อย่าติดสงสัย ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ เราเป็นผู้ดูอย่างเดียว..พอแล้ว

เมื่อคืนป้อจายตี้ไหนก็ไม่รู้เอาหนังสือมาให้อ่านซะเยอะเลย จำได้แค่เนี้ย....

นอนซะดึกเลย...วันนี้ก็เลยตื่นสาย จำได้ก็บุญแย้ว...ววววววววว

 

ข้าพเจ้าตอบว่า ข้าพเจ้ายังไม่เคยพบนาง แต่รู้ว่านางนั้นอยู่ที่ไหนครับ

พญานาคท่านนั้นกล่าวว่า เมื่อในอดีตนั้น นางเป็นน้องสาวของเรา นางนั้นซุกซนชอบแอบหนีไปเที่ยวเล่นเมืองมนุษย์ และชื่นชอบความเป็นอยู่ของมนุษย์ นางนั้นหมดบุญจากภพภูมินี้ แล้วก็จากเราไป...เราเคยเจอนางแค่ในนิมิตเท่านั้น เพราะเรากับนางนั้นอยู่คนละภพภูมิ เรามีนามว่า ศรเทพลักษณ์ เราอยากให้ท่านช่วยบอกนางว่า...

 

ถ้านางอยากเจอเราให้เอ่ยชื่อของเรา เพื่อเป็นการเปิดทางการสื่อสารระหว่างเรากับนาง เพราะตอนที่นางอาศัยอยู่ที่นี้ นางนั้นไม่เคยลำบากในทุกๆเรื่อง แต่ในภพภูมิของมนุษย์นั้น แตกต่างจากที่นี้แน่นอนครับ พญานาคตนนั้นพาข้าพเจ้าไปเยี่ยมชมเมืองของเขาครับ สภาพเมืองของเขานั้น

 

ทุกคนในเมืองดูยิ้มแย้ม แจ่มใสครับ มีน้ำล้อมรอบครับ เวลาที่พวกเขาเดินในทางเดินนั้นพวกเขาก็จะแปลงร่างเป็นคน แต่พอทางเดินนั้นหมดลง มีแต่น้ำ พวกเขาก็แปลงร่างเป็นพญานาคว่ายน้ำข้ามไปยังที่ที่เขาพักอาศัยอยู่ครับ เมืองนี้คล้ายๆ เมืองบัวผันที่ข้าพเจ้าเคยไปครับ คือมีน้ำล้อมรอบเมืองเหมือนกันครับ

 

สวัสดีทุกท่านทุกนามค่ะ... เช้าวันนี้ตื่นสายเกือบมาทำงานไม่ทัน

ขอเล่าความฝันช่วงเช้าที่ได้งีบนิดหน่อยก่อนออกมาทำงาน ไม่รู้ว่าจิตปรุงแต่งหรือเปล่า

แต่ถึงจะใช่จิตปรุงแต่งก็เป็นวันที่แปลกสำหรับเรามาก และค่อนข้างน่ากลัวค่ะ

ในฝันนั้น เราฝันเห็นผู้ชายคนหนึ่งเขาตามเรามา เรากลัวเราก็เลยพยายามเดินขึ้นไปบนตึก คล้ายๆตึกเรียนหนังสือ เราเดินเข้าไปหาเพื่อนในห้องเรียน เหมือนผู้ชายคนนั้นแกล้งเรา เขาทำมิติซ้อนมิติขึ้นมา คือทำให้เรามองเห็นสถานที่ที่เพื่อนเราอยู่เป็นอีกอย่าง เพื่อนเราจะเห็นอีกอย่าง

เราเข้าไป พยายามจะไปนั่งข้างๆเพื่อน แต่ตรงที่เพื่อนบอกว่า มานั่งสิ มันไม่มีที่นั่ง มันเป็นโต๊ะเรียนตั้งติดกัน นั่งไม่ได้ ภาพที่เราเห็นเป็นแบบนั้น แต่ของเพื่อนคงเป็นห้องเรียนธรรมดา เรายืนงงอยู่ว่า ทำไมเราเห็นอีกแบบ เพื่อนเห็นอีกแบบ

เราพยายามบอกตัวเองว่า ตื่นๆ เราต้องถอนสมาธิ ต้องตื่น นี่มันไม่ใช่แล้ว...

เราพยายามหยิกตัวเอง เอามือตบแก้มตัวเอง จนตื่น... แต่ตื่นของเรา ยังคงอยู่ในฝัน แต่ตัวเราเองในฝันบอกว่า เราตื่นแล้ว คือหลุดออกมาจากสถานการณ์นั้นแล้ว เราโล่งใจ ก็เลยเดินไปเรื่อยๆ ทุกที่ที่เราไป เราจะเจอผู้ชายคนนี้ ไม่เว้นแม้แต่ร้านเสื้อผ้าที่เราเข้าไปเลือก

เราจึงขอกลุ่มเพื่อนหรือญาติๆที่ไปด้วย ไปเดินเล่น เพื่อจะหนีผู้ชายคนนั้น แล้วจู่ๆก็ตัดมา ที่เรากำลังคลานไต่ไปบนสะพานแคบๆ สูงและชัน เราไต่ขึ้นไปเพื่อขึ้นไปบนลานข้างบน มีผู้ชายอีก 2 คนไต่ตามเรามาด้านหลัง พอจะถึงที่ต้องขึ้น สะพานที่เราไต่ มันไม่ต่อติดกับลานนั้น มันจะห่างออกมาหน่อย แถมยังมีของวางบังไว้ เหมือนจะไม่ให้เราออกไปจากตรงนี้ เรากลัวมาก กลัวจะตกลงไปข้างล่าง ข้างล่างเป็นน้ำดำๆ เหมือนน้ำครำ มีขี้โคลน

เราหันไปเจอพ่อเรานั่งอยู่ เราเรียกพ่อให้ช่วย พ่อรีบลุกจากตรงนั้นมาช่วยเรา มาดึงของที่บังทางขึ้นออก แล้วผลักสิ่งที่คล้ายๆฝาท่อทิ้งไป เราบอกให้พี่ผู้ชายสองคนที่อยู่หลังเรา ให้ช่วยดันสะพานมาชิดๆ พ่อยื่นมือมาจับเราไว้ พี่ผู้ชายสองคนพยุงหังเรา พอเราก้าวข้ามสะพานนันมาได้ เราก็ทรุดอยู่กับพื้นเลย แต่ตื่นขึ้นจริงๆ ด้วยเสียงนาฬิกาปลุกค่ะ



ถ้าเป็นฝันโดยจิตปรุงแต่งก็ดีมากค่ะ รอดตัวไป 555+

 

ลำคลองดังกล่าว เป็นพิภพบาดาล อยู่ใต้แม่น้ำปางปะกงหรือเปล่าครับ?

 

ต่อสิคะท่านประธาน... จบแล้วเหรอจ้ะ

 

แสดงว่านางยังมิทันได้ออกเรือน! หมดบุญก่อน
จึงไร้คู่ครอง!

 

ท่านหน่อ..ค่ะ คิคอะไรอยู่ค่ะ ปัจจุบันน้องเค้าน่ารักมากค่ะ

 

ฮ่าๆๆๆ... ขำพี่รั้ง ท่าจะรู้ทันท่านหน่อไม่น้อย

 

อย่าท่านประธาน อย่าเพิ่งไป
กลับมาเล่านิทานต่อ ครับ......

 

ขอโทษที พอเข้าฌานระลึกความทรงจำ เจอราหู พระเครื่องที่เก็บได้ คุรุวาโรไม่ถูกกับราหูครับ เลยมัวนำไปให้คนอื่นซะเลยครับ
สภาพของเมืองที่นี้ดีครับ คือผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส ยากตรงที่ว่ามีน้ำเต็มไปหมดครับ เป็นพญานาคก็ว่ายน้ำไปได้ แต่คนอื่น ต้องว่าพระคาถาเพื่อลอยตัวเหนือน้ำครับ ไม่งั้นไปไม่ได้ครับ เรียกว่า เหนื่อยยิ่งกว่าเดิมครับ

 

..........................................

 

แหม ๆๆ...อยากฟังต่อสิ ..เธอเหมือน แขกนิดๆค่ะ

 

เมื่อเข้ามาในวังที่พญานาคนั้นพักอาศัยอยู่ ข้างในนั้น สวยงามมากครับ มีสีขาวเจือด้วยสีครีมออกขาวระเรื่อๆครับ มองดูแล้วสวยงาม เหมือนวังบนสวรรค์ครับ แสดงว่าเมืองนี้ มีความเป็นอยู่ที่สุขสบายครับ ตรงกลางนั้น มีรูปเหมือนพญานาคท่านหนึ่ง และมีอักษรจารึกไว้ใต้ฐานครับ แต่คุรุวาโรอ่านไม่ออกเช่นเคยครับ เมื่อไหร่จะอ่านออกก็ไม่รู้ครับ ....

 

ขอเดาว่า สิ่งที่คุณฟ้ากำลังทำอยู่ต้องใช้ความพยายาม ถึงจะผ่านอุปสักไปได้
แต่จะมีกัลยานมิตรคอยช่วยเหลืออยู่ ครับ

 

ทางด้านซ้ายของวังนั้นมีมณีนาคาลูกใหญ่ลูกหนึ่งครับออกสีฟ้าเข้ม ส่องสว่างสดใสครับ ส่วนทางด้านขวาของวังนั้นมี พระนาคปรกส่องประกายคล้ายๆทำด้วยทองคำครับ บรรยากาศในเมืองนี้ดูสดใส มีชีวิตชีวาครับ พญานาคท่านนั้นกล่าวว่า ...

 

ขอบพระคุณท่านหน่อมากๆเลยจ้า ก็ขอให้เป็นเช่นนั้น

อย่าฝันซ้อนฝันอีกแล้วกัน มันเหนื่อยค่ะ อิอิ

 

เมืองบาดาลของเรานี้ ท่านคิดว่าเปรียบเทียบกับเมืองมนุษย์หรือสวรรค์แตกต่างกันแค่ไหน ข้าพเจ้าตอบว่า ในภพภูมิของมนุษย์นั้น กายทิพย์แนบสนิทกับกายเนื้อครับ ความรู้สึกทางกายจะส่งผลต่อกายทิพย์นั้นได้ครับ หรือถ้ากายทิพย์ถูกรบกวนความรู้สึกทางกายก็รู้สึกได้เช่นกันครับ ส่วนสวรรค์นั้นมีแต่กายทิพย์ย่อมแตกต่างจากมนุษย์เป็นอันมาก พญานาคนั้นมีทั้งกายทิพย์และกายเนื้อก็คงคล้ายๆมนุษย์ครับ แต่มีกายทิพย์ที่มีฤทธิ์มากกว่ามนุษย์ครับ และพญานาคชอบไปหาญาติบนเมืองมนุษย์ ส่วนมนุษย์ส่วนใหญ่ไม่สามารถมาหาที่เมืองบาดาลนั้นได้ครับ ส่วนสวรรค์นั้น ยากมากที่จะใครขึ้นไปได้ครับ เพราะมีป้องกันการสัมผัสได้จากกฏของสวรรค์ครับ