ที่บริกรรมภาวนามาตั้งสิบปีไม่เกิดผล เพราะว่า ?

ต้องสัญญาเสียขนาดไหนถึงจะเข้าใจ55

 

กี่เปอร์เซ็นดีล่ะ

 

อยากคุยกับศาสดา ขำมุขศาสดามาก อย่างการแทรกเพลงปลากรอบ มีเนื้อร้อง แล้วมี อื้อ อือ เอื้อนอีก ไม่รู้คิดได้ไง ...ขำอยู่ตั้งนาน

 

จิตใจเป็นปัจจัยให้เกิดความรู้สึกนึกคิด
การมีความรู้สึกนึกคิดต้องอาศัยจิตกับมโน
มีแต่จิตไม่มีมโนนึกคิดไม่ได้ มีแต่มโนไม่มีจิตก็นึกคิดไม่ได้เหมือนกัน
การตามรู้ในอีกมุมมองหนึ่งน่าจะเป็นการตามรู้ความรู้สึกตามดูความนึกคิดว่าต้นตอความรู้สึกนึกคิดมีเหตุมาจากไหนและเกิดจากอะไร
เมื่อตามรู้ตามดูจนเห็นเหตุของการเกิดความรู้สึกนึกคิดแล้วก็ดับที่เหตุของการเกิดความรู้สึกนึกคิดปรุงแต่ง คือการตามรู้ตามดูเพื่อไปดับเหตุของการเกิดความรู้สึกนึกคิดนั่นเองคับ

 

อาการของจิตฝ่ายปรุงแต่ง(จิตสังขาร)จะเกิดเองและดับเองในท่ามกลาง
ความว่างของใจที่ไม่อาจปรุงแต่ง
เพียงแค่
ได้แต่รู้ตาม(ไม่ใช่ตามรู้)อาการที่เกิด
ดับใน
จิตสังขาร
อย่างที่มันเป็นโดยปราศจากการ
แทรกแซงใดๆ จึงจะสิ้นทุกข์คับ

 

ตามรู้จิตปรุงแต่ง กับรู้ตาม(ความเป็นจริงของจิตปรุงแต่ง)อันไหม มันเป็นนิโรธ
สิ้นทุกขํได้คับ

 

..รู้ตามกับตามรู้....

..เหมือนๆ รู้สึกตัวปัจจุบัน (เฉยๆ /ซื่อๆ) อารมณ์ไรมากระทบรู้ .....กับใช้คำว่ากำหนดรู้ ...มันเป็นความเหมือนที่แตกต่างหรือป่าวไม่รู้นะคะ..คำพวกนี้...หรือต่างแค่คำที่ใช้ แต่อาการเดียวกัน

 

สถิติ ธรรมวิจยะ วิริยะ ปิติ ปัสธิ สมาธิ อุเบกขา

 

ที่ผมเขียนสำหรับคนยังไม่สิ้นคับ
คนที่สิ้นแล้วก็จะมีอาการดังที่ท่านกล่าวมาคับ
อัปพยากฤตธรรม

 

ตามโธิยธรรม37ประการ
นิโรธละเดินตามมรรค

 

พระท่านบอกว่า คนฝึกสติปัฎฐาน4 คือมีโพธิ37 อยู่แล้ว

 

ต้องประหารกิเลสจนมันยอมจำนน
ถึงค่อยรู้เฉยๆๆ

 

"รู้ตาม" คือ หู่สื่อสื่อ
(รู้อย่างที่มันเป็น) ลุงแมวเข้าใจอย่างนี้คับ

 

มีกะรู้ว่ามี

 

ตามรู้ความเป็นจริงกับรู้ตามความเป็นจริง
ความหมายเดียวกันจะตามรู้จะรู้ตาม
ก็เพื่อรู้ความเป็นไปความเป็นจริงของธรรมชาติทั้งหมดคับ

 

ถ้าแยกจนเป็นวสีมันกะง่ายต่อการสอน

 

มันคนกินยังไม่อิ่มไปยัดอย่างอื่นมันกะคาใจ