ตัวอย่างผู้ที่มีจิตใจต่ำทราม

คุณ Oat ครับ ผมว่ากระทู้นี้ไม่ค่อยดีเลยนะครับ คุณสอนนู่น สอนนี่ในนี้ แต่กลับตั้งกระทู้แบบนี้ ชื่อนี้ ผมผิดหวังมากครับ คนที่คุณพูดถึงพูดจาหยาบคายมากครับ และผมก็ไม่ชอบ แต่ผมก็ไม่เห็นด้วยกับการตั้งกระทู้แบบนี้ครับ

 

“ถ้าหากคิดจักห้ามใครไม่ให้ทำชั่ว
ก็ควรคิดที่จักห้ามจิตของตนเอง
ไม่ให้คิดชั่ว พูดชั่ว ทำชั่ว ยังจักได้ประโยชน์กว่า”​

คำสอนสมเด็จองค์ปฐม

 

การคิดดี พูดดี ทำดี เป็นทุนของผู้มีบุญ
ที่ช่วยหนุนขึ้นสู่ที่สูงวันข้างหน้า
ผู้มีปัญญาย่อมสะสมบุญ
เพื่อเป็นทุนให้ถึงจุดหมาย ​

ทุกสิ่ง ทุกอย่างในโลกนี้ล้วนเป็นธรรม
วิบากกรรมนำพามาให้เกิด
ไม่ยากเกิดต้องรู้กรรมนำวิธี
รู้ละ รู้ปล่อย รู้วาง รู้ว่าง ทุกนาที
ชีวิตนี้มีแต่สุขทุกข์ไม่มี​

อาจเผลอบ้าง.....พลั้งบ้างรีบกลับมา...
อนุโมทนาสาูธุครับ...

 

ทำไมคนอื่นๆทุกคน เขาก็แหย่หรือโต้กับคุณอย่างเผ็ดร้อนแม้แต่ผมก็ด่าคุณแต่คุณกลับไม่โกรธใครยกเว้นท่านขันธ์คนเดียว
นี่จึงบอกเจตนาของคุณได้ชัดเจน ที่จงใจมาทะเลาะกับท่านขันธ์โดยตรง ผมมองว่าคุณต้องมีเจตนาแฝงอย่างใดอย่างหนึ่งแน่นอนหรือคุณคือ ท่าน Kengkenny จริงๆผมก็จะหลีกทางให้ สาธุกั๊บ หากไม่ใช่
ด้วยวัยวุฒิและคุณวุฒิ คุณไม่มีอะไรที่จะเทียบท่านขันธ์ได้เลย ผมพูดจากใจจริงมิใช่ลำเอียง เหตุใดคุณจึงกล้ากระทำสิ่งที่ไร้ธรรมไร้ปัญญาไม่สมภูมิกลับที่ตนเองแสดงมาในบอร์ด
คุณแกล้งโง่ในการกะทำนี้โดยอ้างเหตุผลตื้นๆว่าถูกท่านขันธ์ด่าจึงไม่พอใจ ไม่อยากให้ท่านขันธ์มาสอนแล้วยังตามเซ้าซี้คุณอยู่ได้ นั้นเป็นเหตุผลที่น่าฟัง แต่มันยังไม่สมเหตุสมผลน้ำหนักมันน้อยมากกับการเปลี่ยนนิสสัยของนักปฏิบัติธรรมจากหน้ามือเป็นหลังตีนโดยไม่มีธรรมในใจติดตัวเลยของคุณ นอกจากความในใจคุณที่ตั้งใจจะมาทำเท่านั้น
นักปฏิบัติชนิดที่ละลึกชาติได้อย่างคุณ มันไม่สมเหตุสมผลในการกระทำของคุณขณะนี้ เพราะนักปฏิบัติธรรมทุกท่าน แค่จิตสงบเขาก็สามารถสัมผัสได้ว่าใคร ผู้ใด มีธรรมสูงหรือเสมอกับเราควรที่จะเคารพในธรรมนั้น แต่คุณกลับไม่มีนี่ไงความไม่สมเหตุสมผล ที่คุณทำ
ดังนั้นจึงมีเหตุผลเดียวที่คุณทำตัวเป็นปฏิปักษ์จงใจด่าท่านขันธ์แบบตามประจานท่านขันธื โดยแกล้งไม่มองเจตนาดีในธรรมที่ท่านขันธ์นำมาแสดง ก็คือ จงใจมาหาเรื่องโดยรอจังหวะเหมาะ เท่านั้นเองแล้วลงมือ

 

คุณไม่ซื่อตรงกับจิตใจตนเอง ไม่ซื่อตรงต่อธรรม การปฏิบัติธรรมของคุณยากยิ่งจะก้าวหน้า ครันเมื่อถึงนาทีวิกฤติในการปฏิบัติธรรม ที่จะต้องใช้ธรรมในการตัดสินชีวิตทางพรหมจรรย์ คณจะเป็นมารทันทีหรือไม่ก็ดับไปเลยด้วยจิตใจทีเป็นมิจฉาทิฏฐิ
ผมเชื่อจิตใจคุณเด็ดเดี่ยวในการกระทำ คณต้องมาตัดสินใจแน่เมื่อเกิดปัญหากับการปฏิบัติธรรม แค่เหตุเล็กน้อยในธรรม สัมมาคารวะต่อผู้มีธรรมหรือวัยวุฒิคุณยังไม่มีแล้วคุณจะฝ่าด่านสักกายะทิฏฐิไปได้ยังไง อธิเดช ช่างน่าเสียดายนักคุณขาดปัญญาได้ยังไง ไม่น่าเชื่อ

 

สมควรที่จะบอกตัวคุณเองเป็นอย่างมาก เกิดมาทั้งทีทำดีไม่เป้นหรืออย่างไร

เป็นแต่ไปด่าคนนั้นที ด่าคนนี้ที แล้วมาบอกว่าสอบอารมณ์

พอคนอื่นสอบอารมณ์บ้าง ก็พวกมากลากไป นิสัยอันธพาล

เคยถามตัวคุณเองบ้างไหม นิสัยแย่มากๆ

 

ผมต้องขอโทษกับสิ่งที่ผมกระทำอยู่นี้ครับ และ ผมเต็มใจที่จะรับผลแห่งกรรมนี้ครับ

เมื่อผมกล้าทำแล้ว ก็กล้ารับ ไม่ใช่ทำแล้วไปหลบรอคนมาช่วย แล้วค่อยออกมา

ทำตัวเหมือนอันธพาล ที่สร้างความเดือดร้อนไปทั่วครับ ผมไม่ได้โกรธ เกลียดใครครับ

ที่ทำอยู่นี้ ทำด้วยความตั้งใจมาอย่างดีครับ

สาธุครับ

 

ต้องขอน้อมรับจริงๆครับ คุณรู้ดีอยู่แล้วว่าผมทำเพื่ออะไรครับ

คุณ ขันธ์ นั้น หากเขาวางวาจาที่หยาบคลายนี้เสีย การทะเลาะถกเถียงเรื่องไร้สาระ

จะหายไปจากเว็บนี้ มีผู้คนมากมายที่ไม่ชอบวาจาหยาบคลายนี้ แต่ไม่มีใคร

ที่จะออกมาทำแบบนี้ หลายท่านๆเตือนผมว่า เขาสอบอารมณ์ผมอยู่

หากสิ่งที่ผมทำเป็นการสอบอารมณ์บ้างล่ะครับ คุณ ขันธ์ น่ะ

มีธรรมที่มีประโยชน์มากมาย แต่นำมาแสดงด้วยวาจาที่หยาบคลาย

จนทำให้พระธรรมแปะเปื้อน แต่หากใช้วาจาที่ดี ประโยชน์นั้นจะมีมากมาย

และ ตัวเขาเองที่ชื่นชอบการถกเถียง ข้อนี้เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำเลย

เพราะจะทำให้เสียประโยชน์ ในการแสดงธรรมครับ และ ผมก็ได้บอกไปหลายครั้งแล้วครับ

ว่าผมไม่เคยโกรธ หรือ เกลียดใครในนี้ครับ วัยวุฒิไม่ขอกล่าวถึงครับ

ประโยชน์เท่านั้น ที่ผมมองดูอยู่ครับ ผมฝากคุณ สับสน ไปบอกคุณ ขันธ์

ด้วยนะครับ แก้แค่จุดไม่กี่จุด ประโยชน์จะมีมากมาย แล้ว บอกเขาด้วยว่า

ไม่ต้องเข้ามาโวยวายอีก เพราะจะทำให้สิ่งที่ควรเป็น ไม่เป็นไปด้วยดีครับ

สาธุครับ

 

โอเคครับ คุณแมนมากครับ และขอขอบคุณที่นำธรรมะมาบอกให้ทุกคนฟัง และคอยช่วยเหลือคนในนี้ครับ

 

ทุกคนเท่าเทียมกัน รู้ว่าไม่ดีก็พอเถอะครับ เอาแค่รู้ก็พอ ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพิ่มเติม ลักษณะแบบนี้มันคุ้นๆไหม ว่าเหมือนเวลาเราทำอะไร แต่ที่ควรจะทำต่อคือ เพราะอะไรทำไมถึง เป็นแบบนั้น อะไรเรียกว่ากิเลส กิเลสมีหลากหลายแบบ มันมาทั้งในคราบนักบุญ มาทั้งในคราบนักภาวนา มันมาได้หลายแบบ แต่หน้าที่เราคือ พิสูจน์เพื่อที่รู้และเพื่อที่จะรู้เท่านั้นในความเป็นจริงของทุกๆสิ่ง เพราะไม่ว่าจะอย่างไร สิ่งต่างๆที่เรารู้ทั้งหมดไม่อาจนำพาไปได้เลยแม้แต่สิ่งเดียว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นมันคือผลของการที่เรานำมันมาปรุงแต่งต่ออีกครั้ง เพราะอะไรและเพื่ออะไร ก็คงมีเพียงแต่ตนเองเท่านั้นที่รู้ มันก็เป็นหลักการฝึกสติง่ายๆ ในชีวิตที่ควรรู้เพื่อที่จะไม่หลงงมงายไปกับสิ่งต่างๆ และนี่ก็เป็นทางหนึ่งที่จะรักษาพระสัทธรรมนั้นไว้ ทำไปตามเงื่อนไขของกาลเวลา แต่จะไม่เป็นผู้ที่คิดจะเหยียบย้ำและทำลายเป็นอันขาด เพราะผลกรรมที่เกิดลักษณะนี้มันร้ายแรงนัก ดังนั้น ถ้ายังไม่แน่ใจก็พึงอย่าปลงใจเชื่อ ต้องตั้งสติพิจารณาธรรมที่เกิดขึ้นทุกขณะจิตด้วยสติด้วยความเป็นกลาง วางจากความคิดให้ได้แล้ว มันก็เป็นเรื่องของมัน ไม่ใช่เรื่องของเราเลย...มันเป็นแบบนั้นจริงๆ ถึงว่า เพียงแค่รู้ว่าสิ่งไม่ดีมีอยู่ในตนและสิ่งดีก็มีอยู่ในตน มันก็เป็นเรื่องที่ ดีสำหรับคนยุคนี้แล้ว เรื่องอื่น มองแล้วถือเป็นเรื่องเกินตนแต่ก็ไม่ทั้งหมดถ้าผู้นั้นมีความพร้อมจริงๆ และมันแยกแยะได้ด้วยสติด้วยการพิจารณาอีกนั่นแหละ...ว่าอะไรเป็นอะไร
ไม่อยากให้ทำแบบนี้ต่อไปพอเถอะเพราะผมก็พอแล้วเพราะเพียงเท่านี้ก็รู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร วางลงให้มันอยู่ในที่ๆควรอยู่ ถ้ามันเป็นของโลกก็ให้มันอยู่คู่กับโลกไป เพราะมันไม่ใช่ของเราคั๊บผม
สาธุคั๊บ

 

เหลวไหล นกกระจอกคิดจะมาอ่านใจมาสอนพญาอินทรีย์ คุณแยกไม่ออกแม้กระทั่ง ศิลใน และศิลนอก
หลวงตามหาบัวท่านด่าหนักกว่าท่านขันธ์มากมาย อย่างนั้นคุณเห็นประโยชน์คุณก็ต้องไปตามแก้หลวงตาให้เป็นอย่างที่คุณเข้าใจด้วยซี คุณมันนกกระจอกรู้จักไหมหากเทียบกับท่านขันธ์
ทีท่านขันธ์ แสดงนั้นมันศิลนอก ท่านทำเพื่อจุดประสงค์บางอย่างของท่าน ศิลในคุณมองออกไหม มองยังไงไหนตอบมาหน่อยซิ คุณมองเห็นแต่ประโยชน์ยังไง แยกศิลในให้ผมเข้าใจหน่อยผมโง่อยากฟังคุณแสดง

 

เราเกิดมาได้ก็ด้วยกรรมเก่าที่มี อายตนะ๖ เป็นองค์ประกอบ
บางทีก็สำเหนียกได้ว่าเรากำลังใช้กรรมเก่าด้วย ขันธ์๕ นี้
ใขขณะเดียวกันเราก็สร้างกรรมใหม่ด้วย สุจริต๓ ก็ดี ทุจริต๓ ก็ดี
ย่อมส่งผลกรรมวิบากในภายหน้าด้วยสภาพของ "ภาวะ" ต่างๆที่แตกต่างกัน

ดังนี้แล้วเมื่อรู้อยู่อย่างนี้แปลว่าเรา "เลือกที่จะทำเองได้ไม่ว่าจะกุศลหรืออกุศลก็ตาม"
ผู้เจริญแล้วย่อมเลือก....?

 

สาธุ ผมอนุโมทนาด้วยครับ ท่านเก่ง

 

คุณมองเอาแต่ประโยชน์ตนเอง แล้วอ้างคนในบอร์ดว่าหลายคนก็ไม่พอใจท่านขันธ์ ทั้งที่เขาเหล่านั้นไม่มีใครออกมาด่าท่านขันธ์เลย หากมีเขาก็ออกมาโต้ท่านขันธด้วยตนเองโดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพาคุณหรือให้คุณเอามาอ้างเลย
โลกนี้มีประโยชน์อยู่สองอย่างคือ ประโยชน์ตน กับ ประโยชน์ท่าน คุณมันติดสมถะความสงบมองอะไรก็ต้องการประโยชน์ไปหมด ไม่ดูสภาพธรรมที่ปรากฏทั้งสองด้านไปไหนคุณก็จะทุกข์ใจไปหมดจะให้เป็นไปตามใจคุณและธรรมที่สวยงามเพียงด้านเดียวอีกด้านหนึ่งรับไม่ได้ ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใดคุณจะเจอธรรมสองด้านทุกแห่งไป
คุณไป ค้นคำเทศนา หลวงปู่เทศน์มาอ่านว่า การติดสมถะนั้นเป็นอย่างไร กว่าคุณจะพบเส้นทางพอดีหรือมัชฌิมา ยังอีกนานสำหรับคุณเหตุปัจจัยคุณยังอีกมากที่ไม่พร้อม ยังๆอีกนานถ้าคุณไม่โยนิโสให้มากกว่านี้ อย่าดันทุรังครับ

 

ญาติ เรา

ญาติของเรา ของ ของเรา เป็นของเรา ญาติเรา เขาเลยเป็นของเรา


สรุปก็คือ ทนไม่ได้ที่เขามาว่า เรา มาว่า ของ ของเรา


ถูกไหมครับ

 

ควรอ่านให้จบครับ

ผมคงจะทุกข์ใจยากครับ เพราะชีวิตผมไม่มีอะไรให้ทุกข์ใจครับ

เป็นปกติครับ ที่หลวงตาท่านด่า ก็ด่าเฉพาะลูกศิษย์ของท่าน

แต่นี่มาด่าชาวบ้าน ด่าผู้อื่น เป็นการไม่สมควรครับ ผมก็บอกด้วยดีแล้ว

แล้วเป็นไงครับ ใครจะนกกระจอก ใครจะพญาอินทรีย์ ศีลนอก ศีลใน

เมื่อภายในดีแล้ว การแสดงออกย่อมดีมากกว่า คุณเห็นเช่นนั้นก็เชิญคุณครับ

คุณถามมา ผมก็ตอบด้วยความจริงใจ ผมเข้าใจว่าคุณหยุดไม่ไหลตามอารมณ์

เสียอีก แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ น่าเสียดายครับ หากเขาอยากด่า ก็ด่าลูกศิษย์เขาเถอะครับ

ถ้าเป็นการเดือดเนื้อร้อนใจมาก ก็ควรแล้วที่จะดูใจตนเองอย่างที่กล่าวอยู่นั่นครับ

ผมไม่ได้เดือดร้อนแต่อย่างใด ในที่แห่งนี้ไม่มีใครที่ผมรู้จัก และ ไม่มีใครรู้จักผม

ผมจะเดือดร้อนทำไมครับ ยิ่งห้ามไม่ให้ผมเข้ามา ผมก็ยิ่งจะเข้ามาอีกบ่อยๆ

ชีวิตประจำวันของผม มีแต่สุขสบาย แต่ที่ผมเข้ามาเพราะมาหาความรู้

ด้วยมองเห็นความเป็นทุกข์ของการมีชีวิต แต่เข้าในแต่ละครั้ง สิ่งที่เห็น

ไม่ได้ต่างไปจากเดิมเลย มีแต่คนด่าคำหยาบ ทะเลาะถกเถียงกัน

ผู้ที่เข้ามาด้วยลิ้งจาก"google"เข้ามาแล้วเจอแบบนี้ พระธรรมเป็นเช่นนี้ไปแล้ว

เมื่อผู้อื่นเขาไม่ปราถนาเป็นลูกศิษย์ ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องไปยุ่งวุ่นวายกับเขาเลย

ผมก็ไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับใครเลย หากไม่เข้ามาในกระทู้ผม ผมก็ไม่สนใจ

ที่เขาไม่ออกมา เพราะเขาเห็นสภาพเช่นนี้ เขาไม่ต้องการมีปัญหา

แต่ผมเต็มใจที่จะรับสภาพ เพื่อเตือนคน เพื่อให้เกิดประโยชน์ โดยส่วนรวม

ที่ผมทำอยู่นี้ ไม่ได้เกิดประโยชน์อันใดกับผมเลย มีแต่ผลเสีย

สาธุครับ

 

เมื่อรู้แล้วว่าเขาเป็นอย่างไร ก็จงหยุดไว้ตรงนั้น ไม่ควรที่จะนำตัวให้มัวหมองต่อไป การเอาชนะใจตนเองเป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุดครับ แต่การที่จะต้องชนะอีกฝ่ายให้ได้ โดยเอาคำพูดของอีกฝ่ายมาตั้งถาม มันคงอีกนาน เพราะคงไม่มีใครยอมใครกัน แล้วก็จะทำให้จิตใจที่ขาวสะอาดต้องหมองหม่นลงไป หยุด นิ่ง เฉย อุเบกขา ครับ

 

แหะ ๆ ที่โพสต์ไป ไม่ได้ว่านะคะ แต่อ่านแล้ว มันรู้สึกแบบนั้น ก็เลยบอกไป

(ยอมรับว่า เก็บมาคิดเอง ตามสภาพภูมิธรรมของตัวเอง ต่อไปก็จะปล่อยๆ วางๆ เหมือนที่แนะนำมาละกันค่ะ)

หวังว่า สักวันจะก้าวขึ้นจากผืนดิน ขึ้นสู่บันไดขั้นที่ 1 เสียที แค่เบื้องต้นยังไม่ได้เลยค่ะ ตอนนี้ :'(

 

เรื่องของเรื่องคือ มันเล่นกับไฟพยาบาท แล้วเผาตัวเอง

 

ผู้แสวงหาทุกคนมีสิทธิ์จะเรียนรู้ มีถูกผิดบ้างก็อภัย เพราะว่าวันนี้ได้เจอกันวันหน้าอาจไม่มีโอกาสก็ได้ หรือไม่ก็วันหน้าอาจเจอกันไม่ใช่ในเชิงของมิตรเป็นศัตรูก็ได้ แต่ควรหรือที่จะคิดว่านี่คือศัตรู หากต้องการปฏิบัติธรรมเพื่อค้นหาความจริงเพื่อหลุดพ้นเพื่อสั่งสอนตนและคนอื่น ก็ต้องรู้ว่าศัตรูที่แท้จริงคืออะไร สำหรับผมกับลุงเขาก็ไม่มีผลใดกระทบกระเทือนได้ เพราะของบางอย่างมันไม่ใช่แค่วันสองวันแล้วจะรู้ปีสองปีแล้วจะรู้ชาติสองชาติแล้วจะรู้ มันสะสมมานานมาก ก็มากพอจะรู้ว่า เมื่อทำแล้วย่อมเกิดผลอะไรบ้าง มีผลกระทบแบบไหนบ้าง ในแง่ธรรมมันก็แบบนั้น ในแง่โลกมันก็เป็นและเป็นจริง นั่นเพราะความเสื่อมของคนที่เกิดขึ้นจึงส่งผลต่อคนอื่น คิดดีแล้วว่า คนใดที่ไม่เสื่อมลงคนนั้นย่อมเป็นคนควรบูชาและน่านับถือ นั่นหมายถึง หลักเกณฑ์ที่ง่ายๆ ที่ว่าด้วยความคงเส้นคงวา ดีก็จะดีแบบนั้นตลอดไป แต่เลวก็จะมีวันหนึ่งสักวันหนึ่งที่ดีได้ ถ้ามองเห็นบางอย่างที่ทำให้เราเข้าใจสภาวะความเป็นจริง ถ้า...ยังมีลมหายใจอยู่ ก่อนจะหมดลมหายใจควรพิจารณาแก้ไข และทำในสิ่งที่ยังไม่ได้ทำและเป็นสิ่งที่ดีที่ควรไว้ให้มาก คนในนี้คงไม่มีใครไม่รู้ว่ามันคืออะไร ก็เรื่องของ ทาน ศีล ภาวนา นั่นแหละแต่ทุกๆอย่างที่พูดทั้งสามอย่างก็ต้องและจำเป็นมากที่จะต้องมี สติ คอยกำกับ เพื่อจะได้รู้ว่าทำไปทำไมทำแล้วผลที่ได้รับคืออะไร ไม่ใช่ทำไปลอยๆ เกิดขึ้นลอยๆ และรับผลแบบลอยๆ เหมือนฟลุคอะไรทำนองนั้น ก็ตามนั้น จริงๆแล้วอยากจะบอกว่าการขัดเกลาตนเองให้ดีให้ควรแก่งานมันสนุกมากกว่าขัดเกลาคนอื่น เพราะการที่เรารู้ว่าเราไม่ดีตรงไหนแล้วเราแก้ไขได้นี่มันเป็น เรื่องที่ยากยิ่งกว่าคนปกติธรรมดาจะทำได้ ดังนั้นควรพิจารณาและทำไปครับ คุณโอ ตั้งใจคงมีอยู่สามลักษณะ คือ วิริยะ ศรัทธา ปัญญา แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งจะรู้ว่า จริงๆมันก็มีทั้งสามอย่างรวมกันนั้นแหละ แต่ในสภาวะหนึ่งๆนั้นอาศัยความชัดเจนที่แตกต่างกันระหว่างสามสิ่งนั้นเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการรู้ก็เท่านั้น จึงมีการจำแนกแยกออกไป ระลึกไว้เสมอว่า องค์ประกอบทั้งหลาย ไม่ใช่เพราะมันมีเพียงสิ่งนั้นสิ่งเดียวแล้วจึงเป็นสิ่งนั้นครับ
สาธุคั๊บ เป็นกำลังใจให้เสมอครับทั้งคุณโอและก็ทุกๆคน