ข้าคือ นักรบแสง...ผู้โรยแรง แสงใกล้สิ้น เพียงหวัง ใครได้ยิน แสงใกล้สิ้น ส่งเสียงมา...

ท่าทางกระทู้นี้จะเป็นที่รวมของเหล่า..กูรู..นะฮะ ..น่ายินดี ๆ..เป็นกำลังใจให้ท่าน..ครับ

 

เข้าผิดกระทู้ป่าว? 55+(พูดน้อย ต่อยหนัก.จริงๆ)

 

นักรบแห่้งแสงท่านมาทำอะไรบนโลกนี้หรอขอรับ ~ * ?? ? ?

 

ไม่รู้ขอรับ ~ * โปรดชี้ทางกระผมด้วย ....

 

ผม สงสัย ใน คำว่า....คาร์ราร่า
ท่านผู้ เคลื่อนกาลจักร ได้ แถลง วิสัชชนานี้ เพื่อ ความกระจ่าง หน่อยเป็นไร

เพราะ ยังไง แล้ว สุราที่ดีที่สุด สตรีที่ดีที่สุด ก็ อยู่กับท่าน หมดแล้ว...

คงขาด แต่ เพื่อน ที่รู้ใจ เท่านั้นสินะ

 

ในโลกนี้จะสร้างสิ่งใดสำเร็จสักอย่าง
จำต้องผ่านกาลเวลาเนิ่นนานจึงจะสำเร็จ
จะเป็นคนยิ่งใหญ่ก็เช่นกัน.. จำต้องผ่านการทดสอบของกาลเวลาและนิสัย.. ใจคอ จึงจะสามารถประสบความสำเร็จ

รถยนต์เวลาวิ่งหรือเครื่องบินขณะบินอยู่มีเสียงดัง... จักรวาลก็มีเสียงดังเช่นเดียวกัน คนอาศัยอยู่ในจักรวาล.. ก็เหมือนคนนั่งอยู่ภายในเครื่องบิน.. แต่ไม่ได้ยินเสียงของเครื่องบิน

สิ่งที่มีรูปร่างความใหญ่ย่อมมีจำกัด... มีแต่สิ่งที่ไร้รูปร่างความใหญ่จึงจะไม่จำกัด.. เช่น ความกว้างใหญ่ไพศาลแห่งอนันตจักรวาล

ถ้าฟ้าได้..หนึ่ง..จักปลอดโปร่ง
ถ้าดินได้..หนึ่ง..จักสงบ
ถ้าจิตได้..หนึ่ง..จักเป็นสมาธิ
คนได้..หนึ่ง..จะเกิดปัญญา

ถ้าหุบเขาได้..หนึ่ง..จักอุดมสมบูรณ์
ถ้าสรรพสิ่งได้..หนึ่ง..จักเจริญเติบโต

ถ้าฟ้าไม่ปลอดโปร่ง ก็อาจพังทลาย
ถ้าดินไม่สงบ ก็อาจเกิดธรณีพิบัติ
ถ้าจิตไ่ม่เป็นสมาธิ ก็อาจวิกลจริต
ถ้าหุบเขาไม่อุดมสมบูรณ์ ก็อาจแห้งแล้งกันดาร..และ

ถ้าสรรพสิ่งไม่เจริญเติบโต... ก็อาจสูญพันธุ์...

 

ครับ.. เหนื่อยแทนครับ..

 

ตื่นมายามเช้า.. เข้ากระทู้นี้... สดชื่นๆ 55+.. ขอบคุณท่านมากนะครับ..สำหรับธรรมบทนี้..(วันนี้เข้าถูกกระทู้ครับ..)

...ผมให้เวลากับตัวเอง.. ผมต้องการเป็นตัวผมเอง.. ผมไม่ปฎิเสธตัวผมณ. ที่นี่.. ในขณะนี้ นี่คือการฝึกปฎิบัติที่เรียกว่า..การปฎิบัติอย่างไร้จุดมุ่งหวัง.. ผมไม่วางเป้าหมายลงตรงหน้า แล้ววิ่งตามมันอยู่อย่างนั้น.. หากผมทำเช่นนั้น..ผมจะต้องวิ่งอยู่ตลอดชีวิต.. และจะไม่เคยมีความสุขได้เลย.. ความสุขจะเกิดขึ้น ก็ต่อเมื่อผมหยุดวิ่ง ...ผมไม่จำเป็นต้องเป็นใครอื่น..นอกจากตัวผมเอง..มันมหัศจรรย์อยู่แล้วล่ะฮะ..

 

เอ็งไม่คิดถึงคนรอบข้างบ้างรึ

 

ตื่นเถิดชาวไทยอย่ามัวหลับใหลลุ่มหลง ชาติจะเรืองดำรงก็เพราะ เราทั้งหลาย ลุกขึ้นมายิ้มให้กันรายงานตัว ตามล่าขจรจัด เพราะ คนทำสงคราม อยู่ไหนขจรจัดคงอยู่ที่นั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

 

นมัสการองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกพระองค์

พระธรรม พระอริยสงฆ์ องค์พรหมเทพเทวา ผู้รักษาพระพุทธศาสนาทุกพระองค์

ขออาราธนาพระบารมีแห่งทุกพระองค์สถิตย์ในกาย วาจา และใจ ของข้าพระพุทธเจ้่า

และขออนุญาตเบิกบุญ ทาน ศีล ภาวนาของข้าพระพุทธเจ้าที่บำเพ็ญแล้วทุกชาติ

ขอผลบุญนี้จงถึงแก่ทุกท่านที่ได้มาอ่านกระทู้ของข้าพระพุทธเจ้านี้ ผู้มีบุญสัมพันธ์กับข้าพระพุทธเจ้า

ให้ทุกท่านมีความคล่องตัว มีจิตหลุดพ้น และได้ดวงตาเห็นธรรมในชาติปัจจุบันทุกท่านเทอญ


ศาสนาคงอยู่ ยมยักษ์ คงอยู่ ..............ยมยักษ์ ปราบมารศาสนา

 

คิดถึงสิฮะ..คิดถึง.. สรรพสิ่ง.. สรรพสัตว์.. สรรพวิญญาณ..

ผู้ที่ยืนเขย่งเท้า โดยฝ่าเท้าไม่ติดพื้น เพื่อหวังโผล่ศีรษะ มักยืนไม่มั่นคง

ผู้ที่ก้าวเท้ายาวเพื่อจะเดินเร็ว.. มักเดินไม่ไกลเท่าไร.. ก็เหนื่อย

คนเห็นแก่ตัวมักหลงมัวเมา

คนที่ยกยอความดีของตน.... คนมักไม่ค่อยเชื่อใจ..

พฤติกรรมเหล่านี้... สัตว์หรือพืชยังรังเกียจ... สำมะหาอะไรกับมนุษย์เราซึ่งเป็นสัตว์ประเสริฐเล่า...

(ยินดีที่ได้เสวนาธรมกับท่านนะฮะ)

 

อันสพรรสัตว์ ผู้ทนทุกข์หลงวัฏฏะ
อันกำเนิดจาก โยนิทั้ง ๔ คือ
ชลาพุชะ อัณฑชะ สังเสทชะ โอปปาติกะ
เอ็งจัก มีกรุณาต่อสรรพสัตว์เหล่านี้หรือไม่
อันการบรรลุธรรมเป็นสิ่งประเสริทยิ่ง
แต่หากปรารถนา สพรรสัตว์ ให้พ้นทุกข์
อันพระท่านว่า โพธิจิต ย่อมมีประโยชน์
ต่อ จักรวาล สัตว์ทั้งหลายหานับได้ ยังเวียนในสังสารวัฏ
แม้ตัวข้าเอง

 

โอมกฤษณา โอมกฤษณา โอมกฤษณา

 

ไม่รู้ขอรับ ~ * โปรดชี้ทางกระผมด้วย ....<!-- google_ad_section_end -->

ถ้าคุณไม่รู้ ผมก็เกรงว่าคงไม่มีใครช่วยคุณได้ ใครหน้าไหน? ผู้รู้ใด? ที่จะรู้จักธรรมชาติแท้ของตัวคุณได้ดีไปกว่าตัวคุณเอง คนอื่นเป็นเพียงเพื่อนร่วมทางของคุณเท่านั้น แต่เขาไม่ใช่ขาที่จะพาคุณเดิน คำถามนี้จึ่งเป็นคำถามที่คุณต้องถามตัวเอง ย้อนกับไปนับพันปี มนุษย์ได้แสวงหาทุกสิ่งที่อยู่ลึกลงไป บางสิ่งที่ความรุ้สึกบอกกับเขาว่าคือ สิ่งที่จะมาช่วยเติมเต้มชีวิตเขา สิ่งต่างๆมากมายถุกชูขึ้นให้เป็นเป้าหมาย พระเจ้า นิพพาน สัจจะ ความตาย ความรัก ความสุข

แต่การแสวงหาคืออะไร? มันคือการปฏิบัติตามสิ่งที่ระบบต่าง ความเชื่อของคุณ สังคม อุดมการณ์ บอกกับคุณรึ เพื่อให้เป็นมนุษย์ที่สมบรูณ์เธอต้องแสวงหาความดีงาม เพื่อชีวิตที่มั่งคงคุณต้องแสวงหาครอบครับที่อบอุ่น เงินทอง เพื่อให้พ้นจากความทุกข์คุณต้องแสวงหานิพพาน และ อื่นๆ หรือว่ามันคือการขบถไปจากระบบ การปฏิวัติเพื่อเปลี่ยนแปลงสังคม ค่านิยม จิตวิญญาณ โดยมีเป้าหมายอยู่ที่อะไรบางอย่าง

เหล่านี้ล้วนเป็นไปเพราะคุณต้องการความมั่นคง และ ความต้องการความมั่นคงนี่เองที่เป็นแรงผลักดันให้คุณถามคำถามนี้ คุณไม่รู้คำตอบดังนั้นคุณจึ่งหวังว่าใครสักคนจะหยิบยื่นคำตอบที่น่าพึงพอใจให้คุณได้

คุณคิดว่าคัมภีร์เล่มนั้นจะบอกคุณถึงวิธีแก้ปัญหา พระรูปนั้น ผู้รุ้นั้น นักการเมืองคนนั้น ศาสนานั้น สังคมนี้ จะตอบคำถามคุณ เมื่อคุณหยิบยื่นคำถามบางครั้งคุณก็ได้รับคำตอบ แต่บางครั้งคุณก็อาจจะได้รับคำตอบกลับมา แต่ ไม่ว่าคำตอบนั้นจะเป็นของจริงหรือไม่? ผมขอพนันได้เลยว่า

ลึกๆแล้วเมื่อคุณได้รับคำตอบ คุณกับพบว่ามันยากที่จะยอมรับ มันไม่ได้เป็นไปอย่างที่คุณหวัง มันตรงกันข้าม มันดูงี่เง่า หรือ ไม่มันก็อาจจะดูสวยงามอย่างที่คุณคิดไว้ แต่คุณรู้สึกว่าคุณไม่อาจจะทำมันได้ คุณไม่เข้าใจมันมันแค่ดูฉลาดเท่านั้น มันไม่ใช่สิ่งที่เป็นตัวตนของคุณ คุณพยายามแล้วแต่ล้มเหลว เหล่านี้คือความขัดแย้ง คือความยุ่งเหยิงทั้งสิ้น

ทีนี้ผมใคร่ขอให้คุณหันกลับมาดูว่า แท้ที่จริงแล้วสิ่งที่พวกเราเรียกกันว่าความมั่นคงนี้มีอยุ่จริงไหม? นี่เป็นเรื่องน่าที่จะสืบสวน และ ทำความเข้าใจค่อนข้างมาก ไม่ว่าการแสวงหาของเราจะเกิดขึ้นเพื่อที่จะไปยังจุดมุ่งหมายใด? แท้ที่จริงแล้วมันก็มีรากฐานมาจากสิ่งนี้ด้วยกันทั้งนั้น แต่ความมั่นคงคืออะไร? คือ ความรู้สึกความปลอดภัย ราวกับคุณได้ทำประกันกันตัวแทนขายประกันแล้วหรือ? ใช่หรือไม่? หรือมัน คือ ความพึงพอใจที่คุณได้รับจากสิ่งต่างๆที่คุณยึดถือ ความคิด วิถีชีวิต ทัศนะของคุณ? แต่อันที่จริงคุณพึงจะแน่ใจได้อย่างไรว่า? เหล่านี้คือสิ่งที่เป็นอยู่จริงๆ บางทีพรุ่งนี้คุณอาจจะถูกไล่ออกจากงานที่ตอนนี้คุณคิดว่ามั่นคง บางทีพรุ่งนี้สงครามอาจจะเกิดขึ้นและพรากความสงบสุขไปจากคุณ สามีที่รักคุณอาจจะขอหย่าขาดจากคุณ ชีวิตที่มั่นคงของคุณอาจจะถูกพรากไปเพราะความตาย

ทีนี้คุณลองทำความเข้าใจในสิ่งนี้ให้มากๆ แล้วคุณจะมองเห็นว่า การแสวงหาความมั่นคงปลอดภัยเป็นเรื่องโง่ๆ มันเป็นเพียงภูเขาสูงๆที่คุณก่อขึ้นมา เป็นเพียงการดิ้นรนเพื่อสนองตอบแรงปรารถณา และ สร้างความพึ่งพอใจให้เกิดขึ้นกับอัตตาตัวตนของคุณ คุณถือศีล ปฏิบัติธรรม และ แล้วชีวิตที่เปลี่ยมจริยธรรมก็เป็นของคุณ สวรรค์แดนสุขาวดีก็เป็นของคุณ คุณคิดว่ามีอำนาจลึกลับบางอย่างคอยคุ้มครองคุณดูแลคุณ บางทีอำนาจนั้นอาจจะมาจากพระเจ้า หรือ อะไรก็แล้วแต่ที่คุณเชื่อ มีคนสนใจคุณคุ้มครองคุณ คุณไม่ใช่คนที่โดดเดียว เมื่อคุณท่องบ่น ถ้อยคำบางอย่างอย่าง “โอม ศรีคะเณชะ” “นโม กวนอิมผ่องศัก” “อรหัง สัมมา” เมื่อคุณปฏิบัติตามสิ่งที่ถูกพร่ำสอน ซึ่งอันที่จริงคุณเองก็ไม่รู้ว่ามันมีอยู่จริงหรือไม่ บางทีมันอาจจะเป็นไปได้ หรือเป็นไปไม่ได้ Guru ของคุณก็ไม่รู้เพราะลึกๆพวกเขาก็ยังคงปฏิบัติอย่างที่สอนคุณไปเพื่อจุดประสงค์เดียวกันนี้กับคุณเหมือนกันเขาก็ไม่ต่างจากคุณ คงไม่มีคนที่ค้นพบแล้วยังค้นหากระมั้ง ดังนั้นจริงๆแล้วเขาก็ไม่อาจจะช่วยคุณได้ ดังนั้นจึ่งเป็นหน้าที่ที่คุณต้องแสวงหาด้วยตัวคุณเอง

ทีนี้ประเด็นก็คือ ถ้าคุณเข้าใจที่ผมพูด และ เมล็ดพันธุ์แห่งโพธิปัญญาของคุณยังไม่ได้ถูกทำให้เสียหายไปมากนัก คุณคงจะเห็นได้ชัดทีเดียวว่า ไม่มีความมั่งคงปลอดภัยใดๆเลยในชีวิต แล้วคุณจะมุ่งไปยังสิ่งที่อยู่ในอนาคตเพื่ออะไร? เมื่อเห็นได้ดังนี้ผมคิดว่า คุณคงจะเปลี่ยนจากการแสวงหาเพื่อค้นหาสิ่งใดๆ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นความหมายของการดำรงอยู่ของคุณเอง มาเป็นการค้นหาเพื่อปลดปล่อยตัวเองออกจากความมั่งคงใดๆ เมื่อคุณสามารถปลดปล่อยตนเองได้ อิสรภาพที่ตามาจะช่วยให้คุณก็จะรู้ว่า คุณค่าที่แท้จริงของคุณเป็นอย่างไร? คุณจะตระหนักว่าทันใดนั้นเองฉันก็ได้หัวใจของฉันกลับคืนมา นี่คือ หัวใจของการแสวงหาที่แท้จริง?

คำพูดนี้อาจจะฟังดูเหมือนง่ายๆ แต่แท้ที่จริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะนี่หมายความว่า คุณจะต้องเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียวเพื่อตัวคุณเองอย่างแท้จริง โดยละทิ้งการพึ่งพาใดๆ เป้นเรื่องยากที่คุณจะทำได้เช่นนี้ อันที่จริงในชีวิตนี้คุณอาจจะไม่เคยมีประสบการณ์ อันงดงามของการอยุ่ตัวคนเดียว เพื่อตัวคุณเองอย่างแท้จริงเสียด้วยซ้ำ คุณไม่รุ้ซึ้ง ดังนั้นคุณจึ่งไม่เข้าถึงอำนาจอันมหาศาลของมัน ทีนี้ประเด็นคือตรงจุดนี้ความกลัวจะเข้ามาหาคุณ จิตของคุณจะพูดว่า “จงอย่าทำเช่นนั้น มันอันตรายเกินไป มันเต็มไปด้วยความเย็นยะเยือก และ เงียบเหงา” ความกลัวนั้นเป็นยาพิษ เป็นต้นตอของมายาทั้งปวง และ จุดเริ่มต้นของความตกต่ำของจิตวิญญาณของคุณ มันเป็นเหมือนไม้กางเขนที่ตรึงคุณ เป็นคุกที่คุมขัง เมื่อมีความกลัวคุณก็สร้างความสำพันธ์ขึ้นเพื่อปกป้องตัวเองจากความกลัวนั้น คุณกลัวความมืดคุณก็สร้างความเชื่อเกี่ยวกับสิ่งศํกดิ์สิทธิ์ที่คอยคุ้มกันคุณขึ้น คุณรู้ว่าชีวิตของคุณว่างเปล่าไร้แก่นสาร คุณจึ่งสร้างสัมพันธภาพกับศาสดา กับธรรมะของคุณขึ้น คุณกลัวการต้องสูญเสียคนรักคุณจึ่งสร้างความสัมพันธ์ในรุปแบบของการแต่งงานขึ้น คุณกลัวความอยุติรรมคุณก็สร้างบทบัญญติกฏหมายขึ้น เหล่านี้ล้วนเป็นภาพลวงตา ที่ทำให้จิตวิญญาณของคุณเจ็บปวด เพราะคุรเพียงแต่เข้าไปเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กันกับจากที่คุรจัดขึ้นเพียงชั่วคราว และ นี่คือก้าวแรกคุณต้องเรียนรู้เพื่อที่ว่าคุณจะเป็นอิสระจากมัน

ดังนั้นในการปฏิบัติธรรมผุ้ทรงปัญญาทั้งหลายจึ่งเริ่มจากการบ่มเพาะเมล็ดพันธ์แห่งความรักให้เกิดขึ้นก่อน ทั้งนี้เพราะว่า ถ้าดวงใจของคุณมีความรัก คุณก็จะไม่รู้สึกเปล่าเปลี่ยว และ แบ่งแยก เมื่อปราศจากการแบ่งแยกคุณก็ไม่ถูกความเชื่อใดๆครอบงำ และ หล่อหลอมตัวคุณ เมล็ดพันธุ์แห่งการแบ่งแยก ความเกลียดชัง หงุดหงิดใจก็จะหายไป ดังนั้นโลกที่คุณเห็นจึ่งเป็นเนื้อนาที่พร้อมแล้วสำหรับเจริญเติบโตของเมล็ดพันธ์แห่งโพธิปัญญา

แต่ความรักคืออะไร? มีหนังสือมากมายเขียนถึงสิ่งนี้ มีธุรกิจมากมายที่พยายามขายสิ่งนี้ แต่อันที่จริงแล้ว ถ้าความรักเป็นสิ่งที่มีใครสักคนบอกคุณได้มันก็ไม่ใช่ความรัก เพื่อที่จะสืบค้นหามันคุณต้องลืมข้อสรุปทุกอย่างเกี่ยวกับมัน จิตของคุณต้องไร้เดียงสา มีแต่จิตที่ไร้เดียงสาจึ่งจะได้กลิ่นอันหอมหวนของมัน

คุณเคยถามตัวเองไหม? ว่าความรักคืออะไร? คุณเคยตั้งคำถามไหมว่าความรักเป็นสิ่งที่เรียนรู้ได้ไหม? หรือ เพียงแค่คุณต้องใช้มันออกมา ? จำเป็นไหมที่ต้องมีใครมารักคุณ? มันคือการสัมผัสสิ่งต่างๆอย่างที่เป็นจริงใช่ไหม? คือแรงปรารถณาที่จะบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความเมตตาความเห็นอกเห็นใจ คืออาหารของจิตวิญญาณ คือการเรียนรู้ที่จะเป็นปัจเจกชน นี่คือสิ่งที่คุณต้องค้นหามันด้วยตัวคุณเอง คำตอบที่ว่าความรักเป็นอย่างไป จงออกค้นหาด้วยตัวคุณเองเถิด สิ่งนี้แหละคือบันไดขั้นแรก ของการแสวงหา<O></O> แล้วบางทีนับจากนี้ประตูของสิ่งลี้ลับที่คุณไม่เคยรุ้ว่ามีอยู่ก็อาจจะเปิดขึ้น<!-- google_ad_section_end -->

 

ขอบคุณที่ชี้แนะขอรับ ~ *

 

สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นได้จากตัวคุณ คือ ความอ่อนน้อม คุณมีคุณสมบัติของผู้แสวงหาที่แท้จริง ซึ่งหาได้ยากในมนุษย์ แม้ว่ามนุษย์ทุกคนจะมีสิ่งนี้แต่เขากลับไม่ได้ตระหนักถึงมันดังนั้นสันติภาพจึ่งไม่อาจจะเกิดขึ้น เราจึ่งเดินกันไปบนเส้นทางของความขัดแย้ง ราวกับคนเสียสติ ที่ดูเหมือนจะเสพติดความทะยานอยาก จงมองดูโลกใบนี้คุณจะเห็นได้ถึงพวกหน้าเนื้อใจเสือ พวกเขายืนกรานว่าตนอยุ่ข้างสันติภาพ แต่ในมือถือดาบประหัตประหาร ไม่ว่าอาวุธนั้นจะเป็นระเบิดอะตอม หรือ พลังอำนาจทางเศรษฐกิจที่เหนือกว่า หลายครั้งเรามักพบคนที่เข้าหาเราเขากล่าวว่า ตนมาเพื่อเรียนรู้ แต่ความจริงแล้วพวกเขามาเพื่อโต้เถียง อวดดี ต่อเรา มาเพื่อพิสูตรบางสิ่ง

ความอ่อนน้อมนี้มีความงามบางอย่างซ่อนอยู่ ความงามบางอย่างที่ไร้ความรุนแรง คือความรัก คือการให้อภัย คือโพธิจิต ที่ใดมีความอ่อนน้อมที่นั้นย่อมไร้ความขัดแย้ง อีกประการหนึ่งก็คือคุณคงไว้ซึ่งความไม่รู้ ละด้วยสิ่งนี้หนทางสู่สิ่งลี้ลับในชีวิต ของคุณจึ่งมีโอกาศที่จะเปิดออก สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าคุณเป็นคนที่มีเชาว์ปัญญา กล้าหาญ จริงใจ และ ถ่อมตัว การคงไว้ด้วยความไม่รู้ นั้นเป็นคุณสมบัติที่สำคัญของผู้แสวงหาความจริง เพราะเมื่อคงไว้ซึ่งจิตที่ไร้เดียงสา สดใหม่ จิตของคุณเปิดออก ตื่นตัวเต็มที่ และ พร้อมสำหรับการเรียนรู้ ความเป็นไปได้ของคุณไร้ขีดจำกัด คุณเริ่มไวต่อความรู้สึก และ ความแปรเปลี่ยน

ดังนั้นคุณจึ่งมีโอกาศที่จะมองเห็นสารของสัจจะ แม้แต่ในที่ที่ต้อยต่ำที่สุด แม้ในสังสารวัฏ ในขอทานโรคเรื้อน ในโสเภนี ในนักโทษคตีฆาตกรรม ในสิ่งปฏิกูล เมื่อคุณได้พบกับสิ่งที่เป็นสัจจะ ตอนที่คุณพบมันอาจจะเป็นจริงโดยสมบรูณ์ ไม่มีที่ติ แต่ใครจะรู้ล่ะ พรุ่งนี้มันอาจจะเปลี่ยนไปก็ได้ แม้พรุ่งนี้มันยังคงไม่เปลี่ยน แต่คุณจะแน่ใจได้อย่างไรในภายภาคหน้ามันยังคงเป็นเช่นนั้น ในเมื่อมีนิรันดร์กาลอยู่ข้างหน้า บางทีคุณอาจจะจำเป็นที่ต้องสร้างสัจธรรมใหม่ หรือ เปลี่ยนแปลงของเดิมเพื่อการนี้ก็ได้นะ

 

จะเกิดจากครรภ์ เกิดจากไข่ เกิดจากที่ไหนๆ..ผมก็เมตตาทั้งนั้นล่ะฮะ. เพราะตอนนี้ผมกำลังบำเพ็ญจิตของผม เพื่อยกระดับอยู่น่ะครับ... ท่านคงไม่รู้..ไม่เป็นไร..ใครไม่รู้? ไม่เป็นไร..ตัวเรารู้ตัวเอง..ก็เพียงพอ อย่าไปใส่ใจวัตรของผู้อื่น เพราะไม่ใช่เรื่องอะไรของเรา..(จขกท.นี้หายไปไหนครับ? ผมมีธุระจะคุยด้วยหน่อยฮะ.)

 

ขอบคุณมากนะครับ..สำหรับบทความของท่าน...กฤษณะมูรติ... อ่านแล้ว..ขออนุโมทนา

 

กระผมอ่านแล้ว อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลเลยขอรับ ~ * ขอบพระคุณมาขอรับนายท่าน