::-โลงศพ 1 โลง- ::

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD>

<HR noShade>​

</TD></TR><TR vAlign=top><TD>

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]นายลิโป แซ่ซูเป็นผู้อำนวยการของบริษัท ป.เจริญเปา จำกัดได้พูดคุยกับคุณไป่เปี่ยวว่า มีเรื่องแปลกประหลาดที่ได้พบมา ยังบอกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องจริง ถ้าใครไม่เชื่อโทรศัพท์มาถามผู้อำนวยการท่านนี้ได้ เรื่องมีอยู่ว่านายลิโปได้รับเหมาฝังท่อโทรศัพท์ในภาคอีสานแห่งหนึ่ง เขาได้ว่าจ้างคนในท้องถิ่นนั้นเป็นคนรับจ้างชั่วคราว ซึ่งคนงานเหล่านี้ไม่มีความรู้ในเรื่องรายละเอียดของท่อโทรศัพท์ ได้แต่ขุดดินแล้วนำอุปกรณ์ไปวาง แต่ในจำนวนคนงาน มีนายดำกับนายขาวซึ่งพอจะมีความรู้อยู่บ้าง ยังมีคนบอกว่าถ้า 2 คนนี้ฝึกฝนบ่อยจะเป็นช่างมือเอกได้ หนุ่มทั้ง 2 มีฐานยากจน บ้านทำนา ขณะนี้หนุ่มทั้ง 2 รับจ้างขุดดินและเดินสายโทรศัพท์ ครั้งนี้ทางบริษัทรับเหมางาน 2 ชิ้น ชิ้นที่ 1 นี้คือรับจ้างฝังท่อโทรศัพท์ ชิ้นที่ 2 คือเปลี่ยนสายโทรศัพท์ใต้ดิน สำหรับนายดำและนายขาวมีหน้าที่รื้อสายโทรศัพท์ใต้ดินเพราะทางบริษัทได้รับงานเหมาก่อสร้างที่จังหวัดอื่น ๆ อีกด้วยจึงทำให้ผู้อำนวยการมาดูแลงานฝังท่อโทรศัพท์เพียงเดือนละครั้งเท่านั้น โดยเฉพาะเดือนนี้ นายลิโปเดินทางไปดูงานที่จังหวัดอื่นแล้วมาที่สำนักงานชั่วคราว เมื่อเข้าประตูมาก็เห็นช่างสถาปนิกพูดโทรศัพท์อยู่ หลังจากวางสายแล้วจึงรายงานว่ามีคนงาน 3 คนถูกไฟฟ้าแรงสูงดูด ขณะนี้อาการสาหัสและกำลังถูกส่งไปที่โรงพยาบาล เมื่อผู้อำนวยการรู้ข่าวก็รีบนั่งรถไปกับช่างสถาปนิกเพื่อไปโรงพยาบาลเมื่อไปถึงโรงพยาบาลมีคนมารายงานว่าสาเหตุที่ไฟฟ้าดูดเพราะว่าไฟฟ้ารั่วจึงได้ดูดคนงาน 3 คน 2 ใน 3 คน คือนายดำกับนายขาว เพราะขณะนั้นนายดำกับนายขาวกำลังรื้อสายไฟฟ้าเก่าออก ทั้ง 2 คนได้ปีนขึ้นบันได เมื่อได้ขึ้นไปบนยอดของบันได บันไดก็เกิดโยกจึงได้เรียกให้คนงานอีกคนมาช่วย คนงานรู้เท่าไม่ถึงการณ์จึงโยนสายไฟอีกเส้นมาที่บันได สายไฟมีกระแสไฟฟ้าแรงสูงจึงได้ดูดนายขาว นายดำเห็นเข้าตกใจไม่ทันคิดก็ไปช่วยนายขาว ไฟก็เลยดูดนายดำและคนงานรวมเป็น 3 คน 2 คนพอถูกไฟดูดจนผิวเป็นสีดำ ตาเหลือก ขณะที่เล่าอยู่นั้นหมอก็เดินออกมา ผู้อำนวยการจึงรีบถามอาการของคนเจ็บ หมอบอกว่า "พูดยากนะ" ผู้อำนวยการพูดกับหมอว่า "ถ้ารักษาคนงานทั้ง 3 นี้จนหายเป็นปกติจะตบรางวัลให้ 3 แสนบาท" แต่ดูสีหน้าหมอไม่ยินดียินร้าย หมอพูดตอบมาว่า "การช่วยชีวิตคนเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้ว การดูแลคนไข้จะดูแลเอาใจใส่เหมือนพ่อดูแลลูก ถ้าคนไข้มีทางหายแค่ 1% หมอก็จะทำหน้าที่ของตนเองให้เต็มที่คุณไม่ต้องเอาเงินมาหลอกล่อจะทำให้เสียภาพพจน์ของหมอที่ดี" พูดจบหมอก็เดินจากไป เมื่อนายลิโปได้ฟังหมอพูดเช่นนั้นรู้สึกเคืองในใจจึงไปนั่งสูบบุหรี่ที่ห้องรับแขก ขณะที่นายลิโปกำลังอัดบุหรี่เข้าปอดอยู่นั้นมีนางพยาบาลคนหนึ่งเดินมาพูดกับนายลิโปว่า "ที่นี่เขาห้ามสูบบุหรี่ ถ้าจะสูบเชิญข้างนอกค่ะ" นายลิโปสะบัดหน้าแล้วเดินออกไปพลางคิดในใจว่าวันนี้ไม่รู้เป็นอะไรเจอแต่คนที่ขวางหูขวางตา วันนี้ดวงไม่ดีเจอแต่เรื่องไม่ดีทั้งสิ้น เมื่อนายลิโปเดินออกไปทางประตู ซ้ายมือก็เจอห้องดับจิตและก็มีชาวนามารับศพ 4 - 5 คน ศพนั้นวางอยู่บนรถคันเล็ก ๆ แล้วยังไม่มีอะไรปิดศพ ตอนนั้นเป็นเวลาบ่าย 2 โมงศพอยู่ในห้องดับจิต มีความเย็นมากพอออกมาข้างนอกเจอความร้อนหลายชั่วโมง สภาพศพจึงไม่น่าดู นายลิโปเดินเข้าไปถามว่า "จะเอาศพไปไว้ที่ไหน" ชาวนาจึงตอบว่า "จะเอาไปไว้ที่บ้านต่างจังหวัดจากนี้ไปประมาณ 80 กิโล" ระยะทาง 80 กิโลเมตรไม่ใช่น้อย อากาศก็ร้อนอบอ้าว คนตายไม่มีโลงใส่มีแต่ผ้าปิดไว้เท่านั้น ผ้าผืนนั้นก็สั้นปิดได้แค่หน้าถึงหน้าท้องเท่านั้น เท้าทั้ง 2 ถูกแดดเผา นายลิโปจึงได้ถามว่าทำไมไม่ซื้อโลงมาใส่ก็ได้รับคำตอบว่าครอบครัวนี้ยากจนมาก นายลิโปจึงบอกว่า "จากนี้ไปไม่ไกลมีร้านขายโลงศพ ฉันจะซื้อโลงให้ใส่เอง ตามฉันไปซื้อโลง เพราะตอนนี้ฉันว่าง คนงานของฉันจะเป็นหรือตายก็ยังไม่รู้" เมื่อไปถึงร้านขายโลงศพ นายลิโปถามพวกเขาว่า "จะเอาโลงแบบไหน" และบอกว่า "ต้องการอะไรอีกเช่น ธูป เทียน กระดาษเงิน กระดาษทอง" ก็ได้รับคำตอบว่า "ไม่มีเงิน" นายลิโปจึงบอกกับเถ้าแก่ร้านโลงศพว่า "จัดทุกอย่างให้ครบสำหรับคนตายเสร็จแล้วมาคิดเงินกับฉัน" คนชนบทซื่อตรงถึงแม้มีเศรษฐีมาช่วยก็ไม่กล้าขอมากจึงเลือกซื้อแต่สิ่งของที่จำเป็นและราคาถูกเท่านั้น เถ้าแก่เป็นคนดีจึงไม่คิดแพง สิ่งของที่ซื้อไปรวมเงินแล้วไม่ถึง 5,000 บาท ในความรู้สึกของนายลิโปเงินจำนวน 5,000 บาทที่เสียไปยังน้อยกว่าเงินที่เขาไปเที่ยวดิสโก้เทคหนึ่งคืน แต่ความรู้สึกของคนจนเมื่อได้รับการช่วยเหลือแบบนี้ ก็กราบขอบคุณแล้วขอบคุณอีก นายลิโปรู้สึกมีความสุขมากที่มีโอกาสได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ตอนนี้ใกล้เย็นแล้วจำเป็นต้องเอาคนตายกลับไปที่บ้าน นายลิโปบอกกับตัวเองว่าตอนนี้จะต้องไปรับศพของคนงานทั้ง 3 หรือไม่ก็ยังไม่รู้ นายลิโปเดินทางไปโรงพยาบาลแล้วนั่งรออยู่ที่ห้องมืดๆ ดูหมอที่ไม่รับสินจ้างรางวัลคนนั้น นายลิโปไม่คิดที่จะทักทายกับหมอยังคิดว่าถ้าหลีกเลี่ยงได้ก็จะหลีกเลี่ยง เป็นเรื่องแปลก หมอกลับเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหานายลิโปเองแล้วส่งยิ้มพร้อมกับพูดว่า "ขอแสดงความยินดีด้วยกับเถ้าแก่ คนงานทั้ง 3 พ้นขีดอันตรายแล้วแต่อาจจะต้องพิการ เพราะกระแสไฟฟ้ามีพลังสูงดูดจนสมองผิดปกติ นับเป็นเรื่องแปลกที่หมอได้เจอมากระแสไฟฟ้าที่มีพลังสุงดูดแล้วยังรักษาให้หายได้ แม้แต่หมอกับพยาบาลที่มาช่วยรักษาต่างเห็นเป็นเรื่องแปลกประหลาด" คุณหมอจับมือนายลิโปแล้วแสดงความยินดี เมื่อหมอเดินจากไปแล้ว หูของนายลิโปได้ยินว่า คนที่ถูกไฟฟ้าดูดถึงขนาดนี้ยังรักษาให้รอดมาได้เป็นไปได้อย่างไร? แทบไม่เชื่อหูตัวเอง หรือว่าที่ตนได้ทำบุญโลงศพ เหตุการณ์ทุกอย่างจึงแปรเปลี่ยนไปในทางที่ดี [/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif][/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]โอ้! สาธุ [/FONT]


ที่มา : vithi.com ​

</TD></TR></TBODY></TABLE>