แม่เสียไปแล้วไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนค่ะ

กราบนมัสการ แม่ชีค่ะ<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ดิฉันก็ป็นคนหนึ่งที่นำเอาธรรมมะมาใช้ในชิวิตประจำวันค่ะ บางทีก็ต่อสู้กับกิเลสมากบางทีก็ยอมแพ้บางทีก็ชนะค่ะชนะใจตัวเองค่ะ แต่ตอนนี้ดิฉันจิตใจสงบมากเพราะมาอยู่ที่เบลเยี่ยมค่ะ ที่นี่เงียบไม่วุ่นวายเหมาะแก่การปฏิบัติมากเลยค่ะมาแรกๆก็นั่งสมาธิเกือบทุกวัน บางวันก็นั่งจนเห็นแสงสว่างครอบตัว บางวันก็มืดตึดตื่อค่ะ แต่นั่งมากๆ เดินจงกรมมากๆชักจะแย่ เกิดเบื่อทางโลก อยากออกบวช เพราะความสงบเลยค้นพบตัวเอง เลยไปบังคับสามีให้นั่งด้วยกลัวบารมีไม่เท่ากัน ไอ้สามีเราก็ฝรั่งไม่ค่อยเข้าใจก็เลยตามเลยค่ะ มาอยู่ที่นี้คิดถึงแม่บางที แม่เสียไปนานหลายปีแล้วค่ะ เป็นมะเร็งตับค่ะตอนแม่จะเสียแม่ก็ถามว่าจะไปทางไหนๆ ตอนนั้นไม่มีใครรู้เหมือนกันว่าจะไปยังไง จนดิฉันไปปฏิบัติธรรมให้แม่ 1 เดือนที่วัดที่บ้าน ตอนแม่เสียวันแรกไม่มีใครกล้าไปนอนห้องแม่ ไอ้เราก็ไม่มีที่นอนเพราะคนมาเยอะเราก็ไปนอน พอกำลังเคลิ้มก็มาเลย แม่ค่ะแม่มายืนที่ปลายเตียงและแสงจันทร์ส่องเข้าทางหน้าต่างเห็นชัด เลยเรียกแม่ว่า แม่ๆ แล้วแม่ก็เดินไปนอนข้างเตียง ไปเราก็นอนต่ออารมณ์นั้นลืมไปว่าแม่เสียแล้ว พอเช้ามาไปเล่าให้ญาติฟังขนลุก ไอ้เราดีใจได้เจอแม่ ตอนไปอยู่วัดก็ตั้งใจมากอยากเอาบุญให้แม่ พอทำวัตรเช้าวัตรเย็น นั่งสมาธิ เสร็จก็เอาน้ำไปกรวดให้แม่ทุกวัน มีความสุขมากๆ จนตอนนี้รู้แล้วว่าสุขที่แท้จริงคือโลกที่ไม่มีความวุ่นวายค่ะแม่ชี ตอนอยู่ที่วัดมีคนมาขอบุญเยอะค่ะ บางทีก็มาแบบอำ แต่ไม่น่ากลัวนะคะ บางทีก็ได้ยินเป็นเสียง เหมือนเดินเหยียบหญ้ามาหยุดอยู่ข้างหน้าแต่ว่าลืมตาขึ้นมาไม่เจอใครค่ะ ตอนนี้พยายามเอาหัวข้อธรรมมะมาพิจารณาก่อนนอนทุกคืน แต่ก็ยังเป็นห่วงแม่และคิดถึงแม่ค่ะ เพราะถ้าตอนไหนคิดถึงแม่มากๆแต่ไม่ได้มีเรื่องหนักใจนะคะ และตอนนั้นพี่สาวก็จะป่วยหนัก อยากจะทราบจริงๆค่ะว่าแม่สบายดีหรือเปล่าค่ะแม่ชี แม่ชื่ออรนุช เพิ่มสิน ค่ะ ถ้ามีบุญวาสนาคงได้ไปกราบนมัสการแม่ชีที่ทิพยสถานธรรมสักครั้งนะคะ

 

เจริญธรรม...

ปฏิบัติธรรมเป็นประจำนั้นดีเสมอ ขอให้กระทำต่อไป...

ความสงบเกิดจากจิตที่ไม่ยึดมีการปล่อยวาง เมื่อนั้นความสว่างภายในจะเกิดมีขึ้นโดยลำดับ เรียกว่ามีบุญสั่งสม

มนุษย์ คน สัตว์และแม้แต่วิญญาณคนตายก็ยังต้องการคบหาคนมีดีในตัว ดีแล้วที่ไม่กลัวกับเขาเหล่านั้น แจกจ่ายบุญไปไม่มีประมาณบุญยิ่งเพิ่มพูน

เรื่องแม่ที่เสียไปนั้นอย่าเป็นห่วงเลย คนตายสบายกว่าใคร...

ตอนตายใหม่ๆวิญญาณอาจสับสน เมื่อนานวันจะปรับได้เหมือนคนนั่นแหละ

อยากเห็นแม่ก็นึกถึงท่านสิ พลังวิญญาณหรือพลังจิตนั้นเร็วกว่าเสียงและไวกว่าแสงหลายเท่า

แค่นึกนึกท่านก็ "จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอให้เธอหมดความกังวลใจ" เพลงของนายเบิร์ด ธงชัยไง...

การสัมผัสพลังจิตหรือพลังวิญญาณที่มากระทบกายเรา คือ การขนลุก ถ้าขนลุกระหว่างสะโพกลงไปปลายเท้า หมายความว่า แม่อยู่สวรรค์ชั้นต้นๆ

ถ้าขนลุกตั้งแต่สะโพกขึ้นไปถึงศีรษะ หมายความว่า แม่อยู่สวรรค์ชั้นสูงจนถึงขั้นเป็นพรหม

แต่ถ้าขนลุกตรงระหว่างพื้นเท้า นั่นก็หมายความว่า แม่ทุกข์ทรมาน หรือตกนรกนั่นเอง

ลองสังเกตุดูนะ ได้เรื่องอย่างไรบอกแม่ชีบ้างนะจ๊ะ

บุญรักษา/ธรรมสวัสดี