เม้นท์ธรรมกระแทกใจ

ครับส่วนใหญ่มีแต่เม้นท์กระทบใจ
สลดใจ และรู้สึกว่าเราจะไปต่อ
กันยังงัยดีคับ ท่านนพ

 

ถูกแล้วที่เอา " ใจ" เป็นหลัก
และต้องแน่ใจด้วยว่าไม่ใช่เผลอเอาตัว"เรา" เป็นศูนย์กลาง

 

"อุเบกขารับรู้ อยู่ในใจอย่างนั้น"
"ที่ไม่ใช่ว่าว่าง หรือไม่ว่าง นั่นหละว่าง"
"กายอยู่อย่างไร จิตก็อย่างนั้น
ไม่ใช้กายไม่ใช้จิต
นั่นหละสภาวะดับ"
ปล. ที่สำคัญคือ อย่าเริ่ม ครับ

 

แบบนี้แหล่ะมันกระแทกเลย
ที่สำคัญ ต้องไม่มีท่าที(ไม่แน่ใจเข้าใจถูก
ไหมคับ)

 

รูปกายจะแสดง อาการเกิดดับ อยู่ ตลอดวินาที

รูปหยาบ ที่เรียกว่า กายมนุษย์ ก้แสดงการเกิด ดับ อยู่ ตลอดทุกวินาที
จริงๆมันเร็วพอๆกะ จิตเกิดดับ

กาย จะมี อาการ
ตั้งขึ้น เจริญขึ้น เสื่อมลง แตกไป
ลักษณะ ของรุป ที่แสดง ของความเป็นอนิจจัง

ลงภาษาก็คือ เกิดขึ้น เจริญ เสื่อม(ชรา) ดับ(ตายภาษาไทย)
โดยย่อ ก็คือ เกิด กับ ดับ

ส่วนเรื่อง จิต เป็น นามธรรม ก็เหมือนกัน

ลุงแมว ลอง พินาดูนะครับ

ในเมื่อรู้อย่างนั้นแล้ว ทำไม ยังไม่นิพพานละ
เพราะอะไร!!!

 

เพราะยังมีตัว "เรา" ไปรู้ แต่ไม่รู้ตัว"เรา"
คือยังไม่สิ้นยึดตัวเรา ฮับ

 

ลุง ลอง จี้ ลงมา ว่า

อะไร ที่ทำให้ จี้ ลงมา

เช่น

ท่านสอนให้
อยู่กับรู่้
คือรู้กาย

รู้กายของลุง คือ?


รู้แบบนี้หรือเป่า
" (รูปดินน้ำไฟลมอากาศธาตุ+ธาตุรู้
รู้ว่างัย??? รู่ว่ามันต้องมีการเปลี่ยนแปลง
ไปตามธรรมชาติภายใต้กฎไตรลักษณ์
อนิจจังทุกขังอนัตตา "

 

ใช่คับ รู้แบบนั้น
ว่ากาย มาจากอะไรบ้าง

 

ถ้าแบบ นี้ มันจะเข้าไปไม่ถึง รู้ แท้ๆ รู้ไม่ถึงฐาน
เพราะเป็นการรู้ การเข้าใจเฉยๆ

เรียกอีกอย่างว่าไปรู้เอาแต่ ส่วนผลที่อธิบายเป็นสมมุติ

ต้อง ใช้การรู้ ที่เป็น มรรค
เช่น

อยู่กับรู้
คือการรู้กาย

คือ กายเคลื่อนไหว อย่างไร ด้วยอิริยาบทใด

กำหนดรู้อย่างนั้น แบบรู้เฉยๆ
ขาก้าว กำหนดรู้
ขาซ้ายก้าว กำหนดรู้
ขาขวาก้าวกำหนดรู้

แม้แต่ นิ้ว โป้ง ชี้ กลาง นางก้อย ขยับ ก็กำหนดรู้ ไปด้วยเวลาพิมพ์

จะเป็นการ สำทับการสร้างสติ ให้เกิดขึ้น โดยอาศัย กายหยาบเคลื่อน


กายานุปัสนา ก็คือ รู้ตามกายเคลื่อน ตามความเป็นจริง

มันจึง จะเป็นการสร้างสติ
เพื่อ ให้ จิต เข้าไปรู้ ในส่วนผลที่ลุงกล่าวมาในเบื้องต้น

โดยพ้นการเป็นเราเข้าไปรู้
เป็นแต่จิตเข้าไปรู้ ด้วยมีสติเกิดขึ้น
โดยอาศัยกายเคลื่อน เป็นฐานสร้างสติ

พอเห็น กายหยาบเคลื่อน มีสติเกิดขึ้น พอชำนาญขึ้น
มันจะเข้าไปเห็น กายละเอียด คือกายในกาย ที่มันเคลื่อน

คือ มหาภูตรูป ที่เป็น ปรมัตถ์ คือ
ความ ไหว ตึง คือลม
ความ ร้อนเย็นคือไฟ
ความ ไหลเกาะกุม คือ น้ำ
ความ อ่อนแข็ง คือ ดิน

จึงเรียกว่าเห็นเป็น มหาภูตรูป ที่เป็น ปรมัตถ์

 

ความจริงมันก็ต้องดำเนินในระดับนี้แหล่ะคับ
แต่มันยังไม่เคยต่อเนื่องในรอบ
24 ช.ม.หรือแม้แต่ 8 ช.ม.ก็ยังไม่เคยมี
(แบบไม่มี"เรา"เริ่มทำคับ)

 

มันเป็นไป ไม่ได้อยู่แล้ว ลุง ที่สำหรับคนฝึกแรกๆ จะต่อเนื่องได้ 24 ชม.

มีแต่ ค่อยๆฝึกไปเรื่อยๆ ครับ

เพราะว่า ขณะเจริญสติ หรือเรียกว่า กำหนดรู้

บางทีแค่ ขณะจิตเดียว ที่ มันรู้ทันกายได้จริงๆ มันจะแทงเข้า ช่อง ว่าง
ที่กลาป แยกรูปแยกนามปริเฉทให้เห็น

ลุงจะเห็น ถึง อภิญญาที่เห็นพร้อมไปด้วย

หลักๆที่จะเห็นเลย คือ เจโตปริญาญาณ กะโอภาส ที่ทำให้เห็น สิ่งที่เป็นทิพย์

สิ่งที่เป็นทิพย์ มันก็คือ รูปละเอียด นี่ละครับ ที่เป็น ระดับ ปรมานูเห็นทั้งของเราและคนอื่น

จะเห็นด้วยตาทิพย์ และมันจะเชื่อม จิต ไปในตัว

เขาจึงบอกว่า รู้กายได้ จะรู้ไปถึงจิตไปในตัว

สติปัฏฐาน มันจึงเชื่อมกันหมด

 

พูดจิตเป็นขณะแลยากส์ เปลี่ยนเป็นปัจจุบันธรรม น่าจะดูมีกำลังใจ เห็นความต่อเนื่องกว่า

 

ปัจจุบันธรรม ก็พูด

นิ้ว เคลื่อน นิ้ว พิมพ์ ก้ กำหนดรู้ ติ๊ง จบ!!

 

อารมณ์เสียๆมาเจอห้องโน้นผมหายรมณ์เสียเลย..เจอ ธรรม กระแทก จายยย..

 

ของน้าเจอทำกระแทก ของผมเจอทั้งกระแทกเจอทั้งกระทำ แต่ทำ ม่ายรู้อะไร พวกทำโม๊ะนี่ ผมมีเหมือนกันแหละน้า ทัมโม๊ะ นี่ กระทั่นๆ กระแทก แตกกระจาย แบบกะปิเกะปอย555

 

ครับ..

 

ประกาศตามเรือ ทำจาก กรรม-ซาก สำหรับศิษย์ว่างวานหา จาน ชาม

ศิษย์ใด อกตัญญู ไม่ต้อง

 

ไปตกหลุมรักหนุ่มที่ไหนละ
บอกแล้วให้เจริญพรหมวิหาร
ฝึก รัก แบบพรหม จะได้ไม่ทุกข์

 

​