เกือบได้เข้าโรงบาลละ

ผมเป็นโรคอะไรไม่รู้ ปกติวิสัยไม่ชอบไปหาหมอ ขนาดเป็นไข้หวัดใหญ่แทบตายผมก็ไม่ไป 7วันละผมอาการไม่ดีเริ่มมีอาการแน่นที่หลังเหมือนแบกเป้เลย และเคืองที่ท้องด้านซ้าย แบบว่าบิดตัวไม่ได้ มันทรมานยังไงไม่รู้อาจเป็นอะไรเกี่ยวกับข้างในมีลมวิ่งไปมาในท้อง คล้าย ๆ หิวข้าวท้องร้องจ๊อก แต่ไม่ใช่ กลัวสาระพัด ไม่อยากเข้าโรงบาล เพราะแฟนก็ท้อง แถมงานอีก คิดไปต่าง ๆ นานา และผมไม่บอกครัยว่าผมเป็นอะไรเพราะกลัวญาติจะเค้นไปโรงบาล เมื่อวานเป็นหนักที่สุด มันเคืองมาก เจ็บแปลบ ๆ ที่ท้องเหมือนอะไรไปคาอยู่ในท้องแล้วไหลไป มา ในใจคิดก่อนเลยว่ามันเป็นกรรมที่เขามาเอาคืนแน่ เพราะผมเป็นอะไรก็อาศัยแผ่เมตตาละครับ นั่งแผ่เมตตาอุทิศกุศลไปให้เจ้ากรรมนายเวร ขนาดเข้าห้องน้ำยังทำ แต่ใจบอกว่าถ้าไม่หายเองเข้าโรงบาลแน่ ๆ เพราะมันหลายวันละวันนี้หนักสุด ตื่นมาเช้าวันนี้ ไม่เหมือนเมื่อวานมันหายไปเลยอาการที่ว่า ผมว่ามันเป็นสัจจะที่ผมให้ไว้กับเจ้ากรรมนายเวรว่าตลอดวันนี้ไปจนตายจะสร้างกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร และเทวดา วิญญาณทั้งหลาย เพราะผมไม่เคยเข้าโรงบาลเพราะป่วยมา 16 ปีแล้ว เป็นโรคอะไร เจ็บอะไร อุทิศกุศลวันเดียวหายครับ ถ้าครัยเป็นอะไรลองทำดูครับแบบผมนี้ (ด้วยใจจริง ๆ )