อยากแก้แค้น หรือให้อภัยดี?

ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย Buddist Nephew, 3 ธันวาคม 2005.

  1. Buddist Nephew

    Buddist Nephew Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    25 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    31
    ค่าพลัง:
    +80
    อารมณ์ชั่ววูบของคุณกำลังบอกให้คุณคิดอย่างนี้อยู่หรือเปล่า ถ้ามันบอก ผมว่าคุณใจเย็นๆ ก่อนดีกว่า อย่าเพิ่งรีบวู่วามอะไรแม้ว่าตอนนี้คุณกำลังเจ็บปวดกับการกระทำที่เขาทำ อยากแก้แค้น อยากให้เขาเจ็บเหมือนที่คุณเจ็บ คุณมีสิทธิ์ทำได้ แต่คุณต้องบอกตัวเองให้มีสติ และต้องย้ำถามกับตัวเองด้วยว่า ทำแล้วได้อะไรบ้าง

    ทำแล้วเขาคืนกลับมามั้ย
    ถ้าคืนกลับมา...จงทำ แต่ถ้าทำแล้วไม่ได้
    อะไรคืนกลับมาแม้กระทั่งเขา...จงล้มเลิกความคิดนี้ซะ

    การแก้แค้นมันไม่ทำให้คุณได้อะไร นอกเสียจากความสะใจและเขาก็เจ็บปวด ใช่ครับ!!! คุณอาจบอกตัวเองว่าขอแค่ได้ทำ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว ใครที่ไม่เคยเจ็บก็คงไม่รู้ว่าการอยู่นิ่งเฉยโดยไม่ลงมือทำอะไรเสียบ้าง มันเหมือนคนโง่ที่ถูกคนอื่นตบหน้าแล้วบื้อใบ้เป็นนางเอกหนังไทยในสมัยโบราณ ยอม ยอม และต้องยอมลูกเดียว

    อยากบอกคุณว่า...ครั้งหนึ่งผมก็เคยคิดเหมือนคุณอยากเอาคืนเขาคนนั้นให้สาสมใจกับที่เขาทำ แต่คุณก็น่าจะรู้บ้างนะว่า โลกใบนี้ยังมีอะไรให้คุณทำอีกมากมาย มากเกินกว่าที่คุณจะมัวมาเสียเวลาแก้แค้นเขา


    คุณฟันไป 1 เขาต้องฟันกลับมา 1 คุณแทง 2 เขาก็ต้องแทงคืน 2 แล้วเมื่อไหร่หรือมันจะจบจะสิ้น

    ดับความอาฆาตแค้นนั้นซะ สงบสติ แล้วมาหาวิธีดับไฟที่สุมตัวคุณให้หมด เริ่มต้นด้วยการให้คุณลองถอยตัวเองออกมาหนึ่งก้าว ใช้สมองที่คุณยังมีอยู่ คิดและทบทวนว่าปัญหาที่แท้จริงมันเกิดจากอะไร แท้จริงทุกอย่างที่มันเกิดปัญหาในใจคุณ ก็คือ คุณยังทำใจไม่ได้ คุณยังตื้อตันหาทางออกให้ตัวเองไม่เจอ คุณจึงยังคงมีอารมณ์ที่ร้อน และก็ยังคงมีบางสิ่งบางอย่างที่ค้างคาใจอยู่


    คุณรู้ไหมว่า อารมณ์ข่มได้ด้วยปัญญา มันคือปัญญาที่คุณเอาไว้ใช้ประคองตัวเองให้ยืนได้ มันคือปัญญาที่จะคอยบอกทางให้คุณได้ไปเจอแสงสว่าง และมันคือปัญญาที่จะช่วยให้คุณหลุดพ้นจากความแค้นที่มีอยู่ทั้งหมดทั้งมวล

    เอาล่ะ...คุณถอยออกมาอีกก้าว แล้วลองบอกตัวเองซิว่าคุณกล้าพอที่จะเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือหรือเปล่า คุณเลวพอที่จะทำร้ายเขาเหมือนที่เขาเลวพอที่จะทำร้ายคุณมั้ย

    คุณไม่ใช่คนที่เลวอะไรขนาดนั้นนี่ครับ คุณเจ็บและอยากให้เขาเจ็บ แต่คุณจะเจ็บยิ่งกว่า เจ็บมากเสียด้วย ไม่ใช่ว่าคุณทำแล้วคุณจะสาแก่ใจนะครับ คุณเองที่จะมีตราบาปไปพร้อมๆ กับเขา เจ็บน่ะมันคงเจ็บเท่ากัน ถ้าคุณแก้แค้นเขาคืนแต่อย่าให้บาปกรรมเขาต้องเท่ากับคุณเลยครับ เลือกไม่ทำบาปเสียจะดีกว่ามั้ย

    หลังจากที่คุณถอยหลังไปสองก้าวแล้ว ทีนี้อยากให้คุณถอยออกมาอีกก้าว ก้าวนี้แหละทีคุณจะต้องแข็งใจได้เสียที


    อย่าปล่อยให้ตัวเองต้องยอมรับความต้องการที่มันมาจาก อารมณ์เพียงชั่ววูบ อย่าปล่อยให้จิตใต้สำนึกดีๆ ต้องถูกมารที่แฝงเข้ามาในความคิดบ่อนทำลาย

    ทบทวนถึงผลได้ผลเสีย คุ้มมั้ยถ้าจะทำอะไรโง่ๆ ลงไปอย่าเสี่ยงลงทุนทำอะไรที่มันไม่ได้ผลกำไรเลยครับขาดทุนเปล่าๆ คงถึงเวลาที่คุณจะต้องหันหลังเดินออกจากความเจ็บปวดและความอาฆาตแค้นนั้นเสียที เห็นแสงสว่างที่มันรำไรๆ อยู่ข้างหน้าบ้างหรือยัง


    โน่นไง...ยังมีพ่อแม่ที่รักคุณรอคุณอยู่ โน่นไง...ยังมีใครก็ไม่รู้ ที่มีเค้าว่าเขามีรักแท้ที่พร้อมจะมอบให้คุณกวักมือเรียกคุณอยู่ไหวๆ โน่นไง...มีบันไดที่พร้อมจะให้คุณปีนป่ายไปหาสวรรค์ ชั้น 8 ชั้น 9 ชั้น 10 ก็ว่ากันไป คุณรู้มั้ย...คุณน่ะโชคดีเป็นบ้าที่ไม่ต้องกลับไปตกขุมนรกขุมนั้นอีก

    เมื่อใดที่คุณเดินหลุดพ้นทางเดินสายเก่าแล้ว คุณก็อย่าริเก็บเอาภาพเก่าๆ กลับไปคิดให้เป็นความเครียดแค้นอีกนะครับเครียดมากเดี๋ยวจะแก่เร็ว แล้วอย่ามาหาว่าผมไม่เตือนคุณก็แล้วกัน
    (b-evil)
     
  2. soonyata

    soonyata เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 สิงหาคม 2005
    โพสต์:
    326
    ค่าพลัง:
    +3,675
    แปลกจัง ทำไมเรื่องนี้ตรงกับชีวิตเราจัง หรือเค้าอยากจะเตือนสติเรา
     
  3. PyDE

    PyDE เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 พฤษภาคม 2005
    โพสต์:
    811
    ค่าพลัง:
    +1,318
    ผมว่าการลงทือกระทำกรรมใดๆก็ตาม ย่อมต้องมีเหตุและมีผลนะครับ ถ้ามีคนมาสร้างความแค้นให้เรา เราก็ต้องพิจารณาดูว่ากรรมที่เราได้รับนั้นสมควรแค้นหรือไม่ ทำอย่างไรให้หายแค้น? เพราะฉะนั้น ก่อนจะเลิกแก้แค้น ทำไมเราไม่ปลูกฝังกันให้เลิกสร้างแค้นครับ
     

แชร์หน้านี้

Loading...