อยากฝึกสมถะให้เกิดฌาน๔ แต่จิตมักวนเข้าเป็นวิปัสสนาตลอด

เคยบอกเธอไปแล้ว
ว่าเคยเรียนจิตวิทยาไปนิดนุง จำมิได้หรา

 

แล้ว ตอนนี้เปนหมอ...? คงก็ได้แหละมั๊ง

 

สปิกนิค ปุ๊กลุก..

สงสัยอ้วน เลยเข้าฌานไม่ได้..

เกี่ยวกันป่าวหนอ..

ปล. เพลงอาตมาไม่ได้ฟังหรอกแค่เห็นชื่อ จขกท. ก็นึกถึงชื่อ แจ๊ส สปิกนิค ปุ๊กลุก

 

แต่เรารักษาเพื่อนได้นะ ไม่สบายก็บอกมา อิอิ

 

เกี่ยวด้วยหรอ ท่านพ.
ศศศศศศศศศผอมๆเข้าง่ายกว่าหรือ

 

ขอบคุณนะคะ เราเคยลองหยุดยาดู จริงๆหมอห้ามหยุดยาเองค่ะ อาการบางอย่างยังกลับมา เช่น กลัวอะไรไม่มีสาเหตุ แล้วก็ความวิตกเศร้าซึม ควบคุมอารมณ์โกรธยังลำบากค่ะ แต่พยายามควบคุมโดยการดูจิต เพราะร่างกายเราป่วยไม่เหมือนคนอื่น มันถึงใช้เวลานานมากกว่าที่อารมณ์โทสะจะดับค่ะ แต่ความรุนแรงของอารมณ์ต่างๆก็ทุเลาเบาบางลงมากกกกกกก ย้ำว่ามาก คือไม่ปล่อยเป็นวจีกรรมแล้วค่ะ เหลือแค่มโนกรรม เช่นเรื่องอารมณ์โกรธยังมีเยอะค่ะ ถ้าเราโกรธจริงๆจะเดินหนี ไม่โต้เถียงคืนหรือเอาชนะคะคานแล้วค่ะ เพราะแบบนี้เลยยังไม่กล้าเลิกกินยาค่ะ เพื่อความสบายใจเลยขอกินไปเรื่อยๆ

ปฏิบัติธรรมก็ไม่ทิ้งค่ะ ถึงไม่ได้ไปปฏิบัติที่อื่นก็ทำที่บ้านค่ะ เพิ่มเติมก็รักษาศีล ๕ อย่างเคร่งเลย แต่ก่อนไม่ขนาดนี้ค่ะ ทุกวันนี้ไม่เอาแล้ว เป้าหมายชีวิตคือขอนิพพานค่ะ ตอนนี้ก็ค่อยๆก้าวเดิน ช้าๆ แต่มั่นคงค่ะ

 

การหยุดยา มันไม่เป็นผลดีเลยค่ะ
เพราะอาจจะทำร่างกายไปสร้าง anti body และไปหยุดชงักการหลั่งสารเคมีค่ะ อาการคือคุณนิคอาจจะได้เห็นภาพหลอน
ควบคุมตัวเองได้ยาก ไม่ว่าร่างกายและจิตใจ

ฉนั้นเวลาทำสามาธิ ทุกครั้ง นึกถึงครูอาจารย์ทุกครั้งนะคะ
และอย่าพยายามหยุดยาค่ะจนกว่าจะได้รับยาครบ

 

ทุกวันนี้ครอบครัวเราก็ยังไม่ค่อยสามัคคีกันอยู่นะคะ ฮ่าๆๆ เรารักครอบครัวเรานะ รักทุกคนเลย และเราก็รู้ว่าทุกคนก็รักเรา แต่เข้าใจแล้วว่าทำไมไม่สามัคคี เพราะแต่ละคนคิดไม่เหมือนกันเลยค่ะ คิดคนละแบบเลย และอัตตาเยอะกันทุกคน

เราเลยต้องปล่อยวางเองค่ะ เปลี่ยนคนอื่นไม่ได้ก็เปลี่ยนตัวเอง ยอมกินยาควบคุมตัวเอง เพื่อให้ในบ้านไม่ร้อนไปกว่าเดิม และปฏิบัติธรรมตามรอยพระพุทธองค์เพื่อดับทุกข์ให้ตัวเองอย่างถาวร ทุกข์ที่ไหนดับที่นั่นค่ะ และอโหสิกรรมให้ทุกคน เราเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมค่ะ เชื่อว่าครอบครัวเราเกิดมาเจอกันเพื่อใช้กรรมค่ะ เรียกเจ้ากรรมนายเวรในชาตินี้แหละ คือ แบบทดสอบค่ะ ถ้าชาตินี้ยังผ่านไม่ได้ ก็ต้องเกิดมาเจอกันอีก เราพอแล้วค่ะ เหนื่อยแล้ว

 

เราไม่ได้มาตอบโพสคุน จขกท เรื่องสาย ลพ.ฤาษี คือไม่มีไรนะ เราไม่มีความรุ้สมถะกองนี้ เราฝึกอสุภะเป็นหลัก

แต่ ลพ. ที่สอนเราท่านฝึกมโนยิทธิมาก่อน(ลพ.เราเรียก มโนนึกคิด) แต่ไม่ใช่จาก ลพ.ฤาษี ฝึกจากท่านอื่น ..มโนฯที่ท่านฝึก ท่านใช้ไปทางฤทธิ์คืองานศาสนาส่วนใหญ่ ท่านบอกมโนมีการใช้คาถา สำรวมจิตให้ตั้งมั่นเป็นเอกัตคตาที่จุดนั้น เกิดปิติ ไปรุ้ไปเห็นอะไรก้อได้ ...ก้อมีประโยชน์ ลพ.บอกไม่ใช่ไม่มี ท่านไม่ลบหลู่ครู การไปรุ้อะไร ท่านไปด้วยจิตตัวเอง ไม่ใช่คนอื่นพาไป ...

แต่ท่านไม่เคยพูดว่าสมถะอันนี้พาไปเห็นนิพพาน
ลพ. บอก ยันต์เกราะเพชรท่านก้อทำได้ เพ่งจิตลงที่อักขระ ให้คาถากางออก แล้วโยงคาถาไขว้ทั้งสี่มุม เขียนเป็นยันต์เกราะเพชร ...(อาจไม่ถูกหมด แต่ประมาณนี้ ท่านเล่านานแล้ว เราลืม)

พวกนี้ลพ.เล่าให้ฟังหนุกๆ แต่ท่านสอนวิปัสสนาเป็นหลัก

ลพ.ฤาษี(only) ท่านอ่ะของจริง บ้านเรามี ปสก. พระเครื่องสมัยที่ท่านทำ(only) พลังจิตท่านที่ใส่ในพระเครื่องแน่นอนมาก พระเครื่องท่านป้องกันอุบัติเหตุได้จริง บ้านคุนย่าเราอยุ่คอนหวัน พ่อเราทันลพ.ฤาษีเลยมีพระสมัยท่านสร้างเองเก็บไว้

 

ไม่หยุดกินยาแล้วค่ะ ปล่อยวางแล้ว จะกินก็กินไป ถ้ากินแล้วครอบครัว และตัวเรามีความสุขสงบก็กินไปทั้งชีวิตก็ได้ ไม่ซีเรียส

อาจารย์กรรมฐานที่เขาเคยดูกรรมให้เรา จริงๆเขาดูแค่กรรมเราเท่านั้นค่ะ ไม่ได้สอนอะไรมากมาย แต่คนนี้แหละที่ทำให้เรากล้ากลับมานั่งสมาธิปฏิบัติธรรมได้อีก เราเลยนับถือเขาเป็นอาจารย์คนหนึ่งค่ะ เขาบอกว่า เราเคยมีกรรมในอดีตชาติ คือเราไปฆ่าคนอื่นเขาด้วยการวางยาพิษ เราก็มีเจ้ากรรมนายเวรในอดีตชาติติดตัวมาในชาตินี้ด้วย เราก็ไม่อาจฟันธงได้ว่าเป็นเรื่องจริงเท็จแค่ไหน ก็ถ้าเป็นจริงก็ถือว่าสมควรแก่เหตุแล้ว ที่เราเคยวางยาทำร้ายเขา ก็ต้องใช้กรรมด้วยการรับยาตลอดทั้งชีวิต ถ้าจะต้องกินยาทั้งชีวิตเราก็ปล่อยวางได้ค่ะ ใช้กรรมไป

 

เราชอบฟังหลวงพ่อฤาษีเทศนาค่ะ ฟังตามยูทูปนี่แหละ ท่านเป็นพระที่เทศน์แล้วเราเข้าใจชัดแจ้งดีค่ะ ที่เราปฏิบัติมาหลายอย่างเรารู้ด้วยปัจจัตตัง แต่ถามใครไม่ได้ เพราะ ๑.เราไม่มีครูบาอาจารย์เป็นตัวเป็นตนค่ะ ๒.ไม่กล้าถามเพราะกลัวคิดไปเอง กลัวคนอื่นหาว่าอวดภูมิ หรือคิดว่าเก่ง เราไม่เคยคิดว่าตัวเองเก่งเลยค่ะ ๓.บางอย่างเราอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกค่ะ กลัวเผยแพร่ออกไปผิดๆแล้วจะติดกรรมกันไปใหญ่

แต่พอฟังธรรมของหลวงพ่อฤาษีท่าน เราเข้าใจในสิ่งที่เราเป็นค่ะ หลายครั้งเลยที่เราคิดว่า ที่เราเป็นเนี่ยะคิดไปเองหรือเป็นบ้า พอมาฟังหลวงพ่อเราก็เข้าใจว่าเราปกติดี เราสบายใจค่ะ เสียดายว่าเรารู้จักท่านช้าไป จริงๆเราเกิดทันท่านนะคะ ตอนท่านมรณะภาพเราอยู่ประถม แต่ตอนนั้นเราไม่สนใจเรื่องธรรมเลยค่ะ และยังเด็กมากๆด้วย

ทุกวันนี้เรายึดถือท่านเป็นครูบาอาจารย์ค่ะ เวลาจะปฏิบัติธรรมก็อาราธนาบารมีหลวงพ่อฤาษีทุกครั้งค่ะ

 

วันนี้กรุงเทพตกหนัก จะพาลูกออกไปวิ่งไม่ได้แล้ว เมื่อไรจะผอม
สักทีเนอะ 55555

 

ทุกวันนี้เรายังมีข้อเสียที่แก้ไม่ได้ คือ ความขี้เกียจค่ะ เราเป็นคนขี้เกียจมากถึงมากที่สุด เวลาปฏิบัติธรรมก็ปฏิบัติแบบขี้เกียจๆค่ะ ทางสายกลางของเราแหละ ฮ่าๆๆๆๆ เรื่องออกกำลังต่อให้ฝนไม่ตกเราก็ไม่ออกค่ะ

 

บ้า ตัวเองเหมือนเราพูดเองเลย 5555 วิ่งจับลูกในบ้านมาตั้งแต่โควิดนี่เหนื่อยมาก
แต่ต้องพาเขาออกไปข้างนอกบ้างน่ะค่ะ

 

เรื่องความรู้ทางธรรม จะต้องเกิดจาก
การที่เรา ศึกษา หรือ อ่านธรรมะ หรือ ฟังธรรมะ เยอะๆ
หากว่าเรามี สติ ที่ดี ไม่ว่าจะทำอะไร ก็จะสำเร็จได้ดี
หากว่าเรา ไม่มีสติ ต่อให้ศึกษาให้ตาย มันก็ไม่รู้เรื่อง
เพราะฉนั้น จะต้อง ศึกษา อ่าน ฟัง ให้เยอะๆ
เรียกว่า มี สูตะ หรือ การฟังที่ดี นั่นเอง

ทีนี้ ไอ้ที่เราได้ศึกษาเอาไว้
ตอนนั้น ฟังอาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่
แต่พอได้มาฝึกปฏิบัติ เราก็จะค่อยๆ เข้าใจทีละเรื่องๆ
พอฝึกถึงเรื่องไหน เราก็จะเข้าใจเรื่องนั้นๆ ได้

 

หากอยากจะฝึก มโนมยิทธิ ให้เกิด ฤทธิ์ทางใจ
ก็ลองฟังที่ท่านสอน เรื่องการทำ การฝึกมโนมยิทธิ
แบบเต็มกำลัง ลองดูก่อน แล้วทำตาม ถ้าทำได้
ก็แสดงว่า มีจริตตรงกัน ฝึกฝนได้

 

ยากล่อมประสาท มันก็คือ ยาบ้าอย่างหนึ่ง
เค้าเอาไว้ผสมใส่ยาบ้า เพื่อให้มันรู้สึกว่า
เสพแล้วคลายเครียดได้ดี

แต่ผลที่ตามมา ก็คือ เราจะติดยานั้นๆ
เมื่อไม่มีเสพ สติจะหลุดมากกว่าธรรมดาเสียอีก
เรียกว่า แทบจะควบคุมสติไม่ได้

ทางที่ดี ควรลดปริมาณยาลง หรือ
ขยายระยะเวลาเสพออกไป เช่น
ทำทุกวัน ก็เปลี่ยนเป็น สองสามวันครั้งหนึ่ง
แล้วก็เลิกให้ได้ในที่สุด แล้วก็ไปอยู่วัดป่า
ในภาคอีสานตอนบน พระจะช่วยแนะนำได้ครับ
เน้นดูวัดที่มีผู้มาปฏิบัติเยอะ เช่น วัดป่าบ้านตาด
วัดหลวงพ่อชา วัดหลวงพ่อพุทธ
คนในวัด จะช่วยให้เราไม่เครียด
แต่ถ้าอยู่บ้านต่อไป มีแต่เรื่องเครียด
เดี๋ยวก็ฆ่าตัวตาย หนีปัญหา

 

ตอนนั้น ที่สติหลุด หากได้ฝึกมโนมยิทธิ
แล้วฝากตัวเป็น ศิษย์ ที่ บ้านสายลม ซอยสายลมฯ
อาจารย์เหล่านั้น ก็จะแก้ให้ได้

 

ยังมีอีกข้อหนึ่ง สำหรับ คนที่ขี้เกียจทำสมาธิ ก็คือ
การนอนสมาธิ หรือ การนอนทำสมาธิ มีตั้งแต่
- นอนคว่ำ
- นอนหงาย
- นอนเอียงซ้าย
- นอนเอียงขวา
โดยให้เอาจิตจับไว้ที่ท้อง หรือ ท้องน้อย หรือ ลิ้นปี่
แล้วแผ่ความรู้สึกให้เต็มท้อง

พอชำนาญดีแล้ว ให้รถ ความรู้สึกที่แผ่ลงไปเรื่อยๆ
จนเหลือแค่ แสงหิ่งห้อย ก็ถือว่า เป็นอันใช้ได้
หากจะฝึกกายทิพย์ ก็ให้เอาจิตแสงหิ่งห้อยนั้น
ออกไปนอกตัว โดยค่อยๆ บังคับออกนอกตัวไปเรื่อยๆ

 

แสดงว่า อาจารย์ของท่าน ฝึกยังไม่ถึงขั้นที่
เอาจิตไปไว้ที่แดนนิพพาน หากได้ไปฝึกที่วัดท่าซุงฯ
ก็อาจจะทำได้ถึงขั้นนี้เหมือนกัน
แต่ พระท่านก็ต้องดูก่อนว่า ใครมีวาสนาที่ฝึกถึงขั้นนี้ไหม
ถ้ามีก็จึงให้ฝึกได้ ไม่ใช่ฝึกกันได้ทุกคน
แต่ขั้นแรก ของผู้ที่ฝึกสำเร็จ ก็คือ ดูดวงแม่น