วิกลกาย

<TABLE name="HeaderTable"><TBODY><TR vAlign=top align=right bgColor=#005177><TD bgColor=#000000 height=27>

วิกลกาย ​

</TD></TR><TR vAlign=top align=left><TD> บาปกรรมจากการฆ่าฟันบั่นทอนอวัยวะร่างกายของเพื่อนมนุษย์เป็นเหตุปัจจัยให้
บุคคลต้องลงไปชดใช้กรรมในแดนโจร แดนโจรเป็นถิ่นที่อยู่ของวิญญาณ ซึ่งมีรูปกายขาด
ตกบกพร่อง แขนขาด ขากุด ปากแหว่ง หูวิ่น ตาบอด นิ้วมือขาดหาย นิ้วเท้ามีไม่ครบ อยู่กัน
ด้วยความอดหยากหิวโหย ต้องแย่งชิงอาหารกันกินเสมอ
หากบาปกรรมนั้นยังไม่สิ้น สัตว์จากแดนโจรนั้นมาเกิดเป็นคน ก็จะเป็นคนพิการ
พิการมาแต่กำเนิด หรือพิการจากการผ่าตัดอุบัติเหตุในภายหลัง
ความพิการของร่างกายเกิดจากบาปของการปล้นฆ่าทำลาย แย่งชิงทรัพย์สมบัติ
ของเพื่อนมนุษย์ แต่ความวิปริตพิกลของร่างกาย หาได้เกิดจากบาปกรรมอันเข้มข้นรุนแรง
เช่นนั้นไม่ เพียงแต่กลั่นแกล้งผู้มีพระคุณ หาความสนุกคะนองด้วยการก่อกวนเพื่อนฝูง ก็
อาจทำให้บุคคลที่เกิดมาเป็นคนแปลกพิกล คือ มีอวัยวะร่างกายครบถ้วน แต่สมรรถภาพใน
การใช้งานขาดตกบกพร่อง เกิดมาเป็นคนหัวล้าน ตาบอดสี ผมหงอกก่อนวัย หูตึง ขนยุบยับ
เต็มตัวเหมือนลิง รวมความว่าเป็นบุคคลจำพวก วิกลกาย
ผู้เขียนขอเสนอความรู้เกี่ยวกับ วิกลกาย ทางวิชาการไสยศาสตร์ ซึ่งกฎเกณฑ์ใน
เรื่องนี้ มีเงื่อนไขและข้อยกเว้นอยู่หลายข้อ ข้อยกเว้นที่สำคัญคือ
1. วัย
2. ความขัดแย้งระหว่างแรงอธิษฐานกับผลกรรม
3. ปัจจุบันกรรม
-วัยเด็ก วัยหนุ่มสาว วิกลกายแสดงออกหน้าน้อยกว่าวัยสูงอายุ
-ทำบุญแล้วอธิษฐานให้ผมดกดำ แต่ก็ชอบทำกรรมที่ทำให้ผมบาง หัวล้าน เกิดขัดแย้ง
ขึ้นระหว่างแรงอธิษฐานกับผลกรรม ตอนหนุ่มสาวก็มีผมดกดำ ด้วยแรงอธิษฐาน อายุมากขึ้น
ผมก็เริ่มบาง หัวล้าน ด้วยผลของกรรม
-ผมหงอก หมั่นปฏิบัติดูแลเอาใจใส่ทำความสะอาดและย้อมเสมอ ก็อาจทำให้ดูงามตาดี
เป็นการแก้ไขด้วยปัจจุบันกรรม
-ปกติคนท้องผูก จึงเลือกกินแต่อาหารที่ย่อยง่าย กินแต่พอควร ไม่มากเกินไป อย่างนี้
เป็นการแก้ไขด้วยปัจจุบันกรรม
-ความเสื่อมสมรรถนะของอวัยวะ ถ้าค่อยเป็นค่อยไปก็เป็นเรื่องของวัย ถ้าเปลี่ยนแปลง
อย่างรวดเร็ว ก็เป็นเรื่องของผลกรรมจากอดีตชาติ (หรือโรคภัยอันเกิดจากอดีตชาติกรรม)
-สิ่งแวดล้อมเป็นพิษ เป็นสาเหตุให้เกิดวิกลกายได้ การอยู่อาศัยในสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย
เป็นผลกรรมจากการทำลายสาธารณประโยชน์ แม้ไม่เกี่ยวกับกรรมที่ทำให้เกิดวิกลกายโดยตรง ก็อาจ
เกี่ยวข้องกันเข้าโดยทางอ้อม
-วิกลกาย มีสาเหตุมาจากกรรมอย่างเบา ไม่ใช่บาปกรรมหนักหนา ดังนั้นกุศลกรรมอันยิ่งใหญ่
จึงมีฤทธิ์อำนาจที่จะข่มบังคับให้วิกลกายปรากฎให้เห็น แสดงให้รู้สึกเพียงชั่วครั้งชั่วคราวแล้วหายไป
หรือกลับเป็นผลดีได้ในบางกรณี เช่น หัวล้านพองาม ช่วยเพิ่มสง่าราศี ตาเขนิดๆดูมีเสน่ห์
-หัวล้าน
ในอดีตชาติ เป็นคนที่มีความฉลาดหลักแหลม พูดเก่ง แต่ใช้ความเก่งไปในทางล้อเลียน
ผู้บังคับบัญชา ผู้ใหญ่ บิดามารดา สมณชีพราหมณ์ เห็นผู้ใหญ่เป็นเพื่อนเล่น ล้อเลียนผู้ใหญ่เป็น
ที่สนุกสนาน ทำทะลึ่งทะเล้นต่อนักบวชโดยมิได้มีเจตนาร้าย มีเจตนาแต่เพียงจะให้สนุกตลกขบขัน
ในกลุ่มพรรคพวก เพื่อความรื่นเริงบันเทิงสำหรับตนเองและในบรรดาสหายทั้งหลาย
-ผมขาว ผมหงอกก่อนวัย
ในอดีตชาติ เขาเคยเป็นเด็กรับใช้พระภิกษุ ขณะพระไม่อยู่ก็ฉกฉวย โอกาสเข้านั่งนอนในที่
นั่งที่นอนของท่าน ใช้โต๊ะหนังสือของท่าน แอบขโมยใช้เครื่องมือเครื่องใช้สอยของท่าน
ในอดีต เขาเคยเป็นคนใช้ เคยเป็นพนักงานผู้น้อย ลับหลังเจ้านาย ผู้บังคับบัญชาไม่อยู่
ก็วางท่าวางทาง แสดงตัวเป็นเจ้านายแทน ก่อนเจ้านายจะกลับ ก็รีบกลบเกลื่อนร่องรอย ด้วยความ
ไม่เคารพในสิทธิของผู้มีอุปการะ ละลาบละล้วงล่วงเกินที่อยู่ที่กินของท่านผู้มีพระคุณ มาในชาตินี้จึง
เป็นคนผมหงอกก่อนวัย
ในอดีตชาติ เขาเป็นหมอผี เขาเป็นพิธีกรไสยศาสตร์ จัดแต่งเครื่องบูชาไม่ครบถ้วนตาม
ที่เทพยเจ้าเบื้องบนกำหนด เช่น กำหนดให้ธงมีสีแดง ธงสีดำ ธงสีขาว ธงสีเขียว ก็ใช้เพียง 3 สี ขาด
สีเขียวไปอย่างนี้เป็นต้น
การประดับประดาตกแต่งม้าหมู่โต๊ะบูชา หิ้งสังเวย แท่นพิธี ทั้งๆที่อยู่ในฐานะที่สามารถหา
เครื่องบูชาได้ครบถ้วน ก็ตัดรอนเอาเครื่องบูชาที่จำเป็นออกจากรายการ ทำให้ขัดข้องไม่สะดวกแก่เทพยเจ้า
ที่ลงมาโปรดปรานช่วยเหลือ
เทพยเจ้าบางองค์ เกลียดดอกสีแดง พิธีกรก็ไม่เข้าใจแสวงหาดอกไม้สีแดงบูชาอยู่เป็นประจำ
สายตาสั้น
ในอดีตชาติ เขาเคยเพ่งมอง สู้สายตา ท้าทายด้วยสายตากับผู้มีฤทธิ์ มองสมณพราหมณ์
ผู้ทรงศีล เทพยเจ้าหรือผู้สำเร็จญาณด้วยสายตา ด้วยความรู้สึกเหยียดหยาม มองดูบิดามารดา ผู้มีพระ
คุณด้วยความชิงชัง
หูตึง
ในอดีตชาติ ชอบไปร่วมทำบุญทำทานเสมอ แต่ขณะเดียวกันก็ชอบเอาวัตถุระเบิดไปจุดเล่น
ในสถานที่ทำบุญ เปิดเพลงผ่านเครื่องขยายเสียงในงานวัด ดังหนวกหูชาวบ้าน ขณะพระสงฆ์กระทำพิธี
กรรมทางศาสนาก็ตีฆ้องตีกลอง ส่งเสียงอึกทึกครึกโครม ก่อความรำคาญทางเสียงแก่อุบาสก อุบาสิกาที่
กำลังบำเพ็ญกุศล ขับรถ ขับเรือ ยวดยานผ่านบุณยสถาน ผ่านโรงพยาบาล ก็เร่งเครื่องยนต์ บีบแตรดัง
สนั่น ขณะพระสงฆ์ทำพิธีบังสุกุลศพในป่าช้า ก็ใช้เวลาพูดคุยกันจ็อกแจ็กจอแจ ไม่สนใจว่าขณะนี้เขาทำอะไรกันอยู่
โรคจมูก จมูกบี้ จมูกไม่สวย

ในอดีตชาติ ไม่สำรวมระวังท่าทางในการพูด ชอบทำจมูกย่นเวลาพูดกับผู้ใหญ่
ชอบสูดดมกลิ่นดอกไม้ที่ใช้บูชาจนดอกไม้ชอกช้ำ
ดอกไม้หอมที่เขาเตรียมไว้สำหรับบูชา ดอกไม้ประดับ ดอกไม้สวยงามเขาจัดไว้
เตรียมรับแขกผู้ใหญ่ ก็แบ่งปันไปใช้ประโยชน์ส่วนตัว
แม่ครัว ทำอาหารส่งกลิ่นยั่วยวนก่อกวน พระภิกษุกำลังสวดพระปริตร อาจารย์
ไสยศาสตร์กำลังทำพิธี
แม่ครัว ทำอาหารที่มีกลิ่นแรงจัด ฉุนจมูก ทำให้ผู้ที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงต้องจาม
น้ำมูกน้ำตาไหล
เจ้าของควาย สุมไฟไล่ยุง ริ้น เหลือบ ให้ปศุสัตว์ ควันไฟกระจัดพลัดพรายไปรม
ถึงในบ้านใกล้เรือนเคียง ทำให้คนในบ้านแสบตาแสบจมูก

ระบบหายใจขัดข้อง

บุคคลที่ชอบหาความสนุกสนานด้วยการผายลมในที่ชุมชน ขว้างปาไข่เน่า ผลไม้
เน่า ของโสโครกใส่เพื่อนฝูง เททิ้งของเสีย ของบูดเน่า ของเหม็น ข้างริมทาง เดินถ่าย
ปัสสาวะ อุจจาระไม่เลือกแห่งหน ด้วยความมักง่าย ด้วยความสนุกสนานแบบห่ามๆ บ้าๆ
บอๆ เช่นนั้น ทำให้เขามีระบบหายใจขัดข้อง เจอร้อน เจอหนาว ตากแดด กรำฝน แม้เพียง
เล็กน้อยก็เป็นหวัดคัดจมูก ขณะที่ประชุมต้องการความเงียบ ก็เกิดคันจมูกยุบยิบ ไอ จาม
ออกมา ป่วยเป็นไข้หวัด แม้มีอาการไข้เพียงเล็กน้อยก็มีขี้มูก เสลด น้ำลายมาก

ปากไม่สวย ปากหนา ปากยื่น

ในอดีตชาติ ชอบใช้ปากบุ้ยใบ้ประกอบคำพูด ท่าทาง ขณะพูดคุยกับผู้ใหญ่ เบ้ปาก
ขณะสนทนากับสมณชีพราหมณ์ ชอบพูดคุยในขณะกินอาหาร คำข้าวเต็มปาก ขากถุยเสลด
น้ำลายเสียงดัง สั่งน้ำมูกปรี๊ด น้ำลายคายเสลด ไม่เลือกที่เลือกหน พ่นอาหารที่ติดอยู่ในปาก
ในคอออกมาอย่างแรงแทนที่จะค่อยๆคาย ก่อให้เกิดความน่าเกลียด น่าขยะแขยงแก่ผู้ใกล้ชิด

ฟันไม่สวย ฟันเก ฟันยื่น

ในอดีตชาติ เขาชอบกินอาหารสด อาหารคาว นั่งดื่มสุราสนทนากัน บัญชาให้พ่อ
ครัวฆ่าสัตว์ต่อหน้าต่อตาเขา แล้วปรุงเป็นกับแกล้มกินกันในทันทีทันใด
ในอดีตกาล เขาเคยกินเนื้อสัตว์ดิบๆ สดๆ กินในขณะในสัตว์ยังมีชีวิตอยู่ กินพล่า
กุ้งตัวเล็กๆที่ยังเต้นกระหยองกระแหยง เปิบน้ำพริกกินกับปูนาตัวเล็กๆที่ยังไม่ตาย หาก
ไม่มีกุศลกรรมอย่างอื่นมาชดเชยหักล้าง เขาตายแล้วเขาจะต้องลงไปชดใช้กรรมในอบาย
ภูมิ หากมีกุศลใหญ่บางอันห้ามกันอบายภูมิไว้ เขาจะเกิดมาเป็นคน ก็จะเป็นคนมีฟันไม่สวย
ฟันเก ฟันยื่น ฟันเขยิน ดูน่าเกลียดน่ากลัว

กรวดทรายในอาหาร

ในอดีตกาล เขาเคยฆ่าสัตว์ ทำลายชีวิตสัตว์เล็กสัตว์น้อยที่มาไต่ตอมรบกวนเนื้อ
ตัวเขา เขาชอบไล่ตบตีแมลงวัน แมลงหวี่ที่มาแทะแตะต้องเนื้อตัวของเขา แทนที่จะจัด
สร้างห้องครัว ห้องอาหารให้สะอาดสะอ้าน กลับปล่อยให้สกปรกหมักหมมความบูดเน่าไว้
แล้วเขาก็ใช้สารเคมีพ่นฆ่าทำลายสัตว์เล็กสัตว์น้อยที่มาหากินในบริเวณนั้น บาปกรรมจาก
การฆ่าสัตว์ตัวเล็กๆ อันเป็นพาหะนำเชื้อโรค ไม่ใช่บาปกรรมที่รุนแรงร้ายกาจอะไร แต่ก็
เป็นผลกรรมที่ทำให้เขาต้องใช้ชีวิตอย่างน่ารำคาญต่อไปในอนาคต เกิดชาติใหม่ภพใหม่
การเที่ยวเตร่การกินอยู่ จะมีอุปสรรคจุกจิกเกิดขึ้นเสมอ เช่น เอาแขนไปทาบทับตัวบุ้งร่าน
เหยียบย่ำน้ำโสโครก นิ้วเท้าเป็นแผลเปื่อย แพ้อาหารบางชนิด เป็นผื่นคันขึ้นทั่วตัว กินอาหาร
ก็ขบกัดเอาก้อนกรวดทรายที่ปลอมปนอยู่ในอาหารนั้น ก้างปลาติดเหงือก เศษเนื้อติดซอก
ฟัน กระดูกติดคอ หรือเผลอไผลกัดลิ้นตนเองเข้า

ขนดก

ในอดีตชาติ เป็นมนุษย์ชอบทำบุญทำกุศล หรือชอบไปเที่ยวปูชนียสถาน ไปเยี่ยม
แต่ละครั้งแต่ละหนก็ขนอาหาร ดอกไม้ เครื่องสัมภาระต่างๆไปด้วยมากมาย เอาเศษอาหาร
ดอกไม้ เครื่องบูชาที่เหลือทิ้งไว้รกรุงรังในบริเวณวัด ภายในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนั้น
แสวงหาความสำราญด้วยการท่องเที่ยวไปในวนอุทยานแห่งชาติ สวนป่า น้ำตก ร่ม
พฤกษา แล้วก็ปล่อยทิ้งเศษอาหาร ใบตอง ของใช้ เรี่ยราดไว้ ณ สถานที่หย่อนใจแห่งนั้น

ผิวหนังเหี่ยวย่น

ในอดีตกาล เขาเป็นคนที่ไม่ประณีตต่อการบูชา ชอบทำบุญทำทานเสมอ แต่ไม่พิถี
พิถันเครื่องใช้เครื่องบูชาให้สะอาดหมดจด
พานใส่ธูปเทียนบูชาชำรุดและแสนจะสกปรก ดอกไม้มีกลิ่นเหม็น ดอกไม้มีหนาม
แหลมคม กิ่งก้านเกะกะ ดอกไม้ถูกแมลงกัดแทะหรือเปื้อนฝุ่น เปื้อนโคลน ใช้ธูปอย่าง
เลว มีกลิ่นเหม็นจุดบูชาพระ ประทีปเทียนที่ใช้จุดบูชาก็มีแต่ประเภทให้แสงวอบๆแวมๆ
ควันไฟโขมง
ในอดีตชาติ เขาเป็นเด็กรับใช้ในบุณยสถาน เมื่อมีคนมาทำบุญ ก็ไม่ทะนุถนอมของ
บูชาและวัตถุทานของผู้ใจบุญให้ดี หยิบจับอย่างรุนแรงกระแทกกระทั้น ริดรอนศรัทธา
ของผู้มาทำบุญต่อหน้าต่อตา
ผลกรรมจากการจัดเครื่องบูชาอย่างเกียจคร้าน สกปรกนัยน์ตา ผลกรรมจากการ
ทำเครื่องบูชาที่ผู้อื่นจัดดีแล้วให้บอบช้ำ แตกหัก จะทำให้เขาเกิดมาเป็นคนมีผิวหนังเหี่ยว
ย่น ไม่ผ่องใส จะยิ้มแย้มก็ดูประหนึ่งคนร้องไห้ เมื่อหัวร่อร่าเริงหน้าเหมือนลิง
</TD></TR></TBODY></TABLE>ไฝ ปาน ขี้แมลงวัน

ในอดีตชาติ เขาเป็นคนซุกซน มืออยู่ไม่สุข ชอบเติมแต้มแต่งรูปภาพ ตัวหนังสือ
ตัวอักษรให้สกปรก ทำเครื่องหมายทำแนวระดับอะไรต่างๆ ก็เอาความสะดวกของตัว
เองเป็นเกณฑ์ เมื่อหมดงานเสร็จธุระ ก็ไม่ย้อนกลับมาลบรอยเลอะเทอะเหล่านั้น ตอก
ตาปูขึงเส้นด้ายหลายระดับสำหรับเทยกระดับพื้นดิน งานเสร็จธุระแล้วไม่ยอมถอนตาปู
ไม่เก็บเส้นด้าย ยืมหนังสือ ตำรับตำราของคนอื่นมาอ่าน ก็พับหน้ากระดาษที่ตนเองอ่าน
ค้างไว้คาไว้ ใช้หมึก ใช้ดินสอ ขีดเส้นใต้ข้อความสำคัญที่ถูกอกถูกใจตนเองไว้ โดยไม่
คำนึงว่าเป็นหนังสือของคนอื่น
ไปท่องเที่ยวตามสถานที่หย่อนใจ ก็ใช้สีเขียนชื่อไว้เป็นที่ระลึก ใช้มีดกรีดสลักเป็น
ตัวอักษรฝากไว้กับต้นไม้ใหญ่ ใครๆมาเที่ยวภายหลังจะได้เห็นรอยจารึกของตนเอง
ประสงค์จะโฆษณาขายสินค้า ก็ปิดแผ่นป้ายโฆษณาไว้เลอะเทอะตามกำแพงวัด
เสาไฟฟ้า รั้วบ้านของคนอื่น
ด้วยผลกรรมของการชอบแต้มแต่งตัวอักษร ชอบทำเครื่องหมายอะไรต่อมิอะไร
ไว้ไม่เลือกที่เลือกหน จึงทำให้เขาเกิดมาเป็นคนที่มีไฝเม็ดโตเป็นตำหนิแถวใบหน้า มีปาน
ดำน่าเกลียดที่แขน มีขี้แมลงวันติดอยู่ชุกชุมเต็มร่างกาย โดยเฉพาะส่วนของร่างกายตั้ง
แต่ลำคอขึ้นไป

นิ้วมือหงิกงอ

ในอดีตกาล เขาเป็นคนซุกซน มืออยู่ไม่สุข ชอบหยิบจับของต้องห้าม ลูบคลำ
พลิกคว่ำพลิกหงายของที่คนอื่นเขาจัดเป็นระเบียบดีแล้ว รู้ว่าวัตถุข้าวของสิ่งนี้เจ้าของ
เขารักเขาหวง ก็ยังหาอุบายหลอกจับใช้นิ้วจิ้มทิ่มตำ ใช้เท้าสะกิดเอาจนได้
หยิบยืมเครื่องมือเครื่องใช้ของเพื่อนฝูงมาใช้ เจ้าของเดิมเขาใช้อย่างดี เขาใช้
อย่างถนอม ตัวเองกลับนำมาใช้อย่างสมบุกสมบัน ปล่อยปละละเลย ไม่ทำความสะอาด
เมื่อสกปรก ไม่ซ่อมแซมเมื่อชำรุด ไม่ชดใช้เมื่อสูญหาย
ด้วยผลกรรมอันนั้น มาในชาตินี้ เขาจึงเกิดมาเป็นคนที่นิ้วมือไม่สวย อ้วนปุ้มเป็น
ปุ่มปมหรือหงิกงอบิดเบี้ยว

กลิ่นตัวเหม็นสาป

ในอดีตชาติ เขาเป็นคนมักง่าย เกียจคร้านเกี่ยวกับการบูชาไหว้พระสวดมนต์ แต่ง
หิ้งบูชาไว้ในที่อับ ไว้ในที่สกปรก ไม่มีแสงสว่าง ไม่มีอากาศถ่ายเท ปล่อยปละละเลยทอด
ทิ้งรูปภาพผู้มีพระคุณให้มัวหมอง จัดตั้งภาพถ่ายรูปของผู้หลักผู้ใหญ่ไว้ในตำแหน่งที่ไม่
สมควร เช่น ซอกบันได ในห้องเก็บของ ใต้ถุนบ้าน ทิ้งพระเครื่องรางของขลังให้หม่น
หมองซอมซ่อ เต็มไปด้วยหยากไย่ใยแมงมุมและฝุ่นผง ไม่รู้จักสรงน้ำทำความสะอาด
ปล่อยธงชาติ ธงประจำศาสนา แผ่นผ้ายันต์ ให้เก่าคร่ำคร่า ฉีกขาด ไม่รู้จักนำมาซักรีด
ซ่อมแซม หรือหาแผ่นใหม่มาเปลี่ยน สิ่งที่ควรเชิดชูเป็นสง่าราศีกลับปล่อยให้มัวหมอง
เศร้าสร้อยหรือน้อยหน้า
ผลกรรมของการเพิกเฉยละเลยต่อการบูชา ไม่ปฏิบัติให้สม่ำเสมอทอดทิ้งไว้นาน
เกินไปจนกระทั่งวัตถุบูชาเหล่านั้นชำรุด จะทำให้เขาเกิดมาเป็นคนที่มีกลิ่นตัวแรง หากไม่
หมั่นชำระสะสางอาบน้ำบ่อยๆ เหงื่อที่ออกมาก็จะเหม็นอับ เหม็นทำให้อยากจะอาเจียนหรือ
เหม็นทำให้ปวดหัว

ลำตัวไม่ตรง หลังค่อม เอวคด

ในอดีตชาติ เขาเป็นคนไม่ยึดถือในคำมั่นสัญญาอย่างเคร่งครัด รับปากจะทำงานทำ
การอะไรให้ใครก็เพียงทำให้เสร็จ งานหยาบไม่เรียบร้อยไม่ประณีตเท่าที่ตกลงกันไว้
เขาไม่เห็นความสำคัญของความละเอียดถี่ถ้วน ทำอย่างดีให้ลูกค้าได้ก็ไม่ทำ ประกอบ
รถยนต์ ซ่อมแซมจักรยานให้ลูกค้า ก็ทำเพียงให้ขับขี่ได้ ใช้นานไปจะเกิดความบกพร่องเสีย
หายอย่างไร ไม่คำนึงถึง
เพื่อนบ้านเอารถมาฝากไว้ในบริเวณบ้าน ก็ถือโอกาสปล่อยให้เด็กๆปีนป่ายขึ้นไปเล่น
ซุกซน ญาติพี่น้องเอาเครื่องประดับมาฝากไว้ ก็หยิบเอาไปตกแต่งร่างกายของตนเอง ไม่
ทะนุถนอมของรับฝากไว้ให้ดี
รับเหมาก่อสร้างบ้านเรือน ทำผิดแบบแปลนไป พอจะแก้ไขได้ หรือควรจะบอกกล่าว
เจ้าของบ้าน ก็กลับดันทุรังทำไปตามความคิดเห็นของตนจนเสร็จ คิดเอาเองว่าอย่างนี้ก็ใช้
ได้เหมือนกัน
ด้วยเจตนาไม่บริสุทธิ์ ด้วยความเกียจคร้าน มักง่าย ชอบสบาย เขาชักจูงให้เพื่อนร่วม
งานเปลี่ยนแบบแผน วิธีดำเนินงานการธุรกิจ หาเหตุผลข้ออ้างอิงต่างๆมาชี้แจงแสดงให้
ทราบว่า หนทางใหม่นี้ดีกว่า เหนือกว่า ทั้งๆที่ในใจของตนก็รู้ดีว่า หาได้เป็นเช่นนั้นไม่

ขาโกง ขาไม่ตรง ขาคด

ในอดีตชาติ ไม่สำรวมระวังท่านั่ง ท่านอน ไม่เก็บเท้าให้เป็นระเบียบ นั่งไขว่ห้างต่อหน้า
สมณะ เหยียดเท้าไปยังผู้ใหญ่ยังพระพุทธรูป แท่นบูชา ติดนิสัยใช้เท้าชี้สิ่งของ แทนที่จะใช้
ไม้ชี้หรือมือชี้ ใช้เท้าเขี่ยของที่เขาเตรียมไว้สำหรับทำบุญ ปีนป่ายขึ้นที่สูง เหนือเศียรพระพุทธ
รูปโดยไม่จำเป็น เดินบนบ้านสองชั้น กระทืบเท้าแรงๆ ให้ฝุ่นร่วงลงไปบนหัวผู้ที่อยู่ข้างล่าง