รบกวนถามเรื่องสมาธิครับ

ผมฝึกสมาธิตามแนวทาง หลวงพ่อฤาษีลิงดำ มโนยิทธิ โดยการไปฝึกที่บ้านสายลม ครูฝึกท่านบอกผมสามารถไปได้แล้ว แต่สิ่งที่ผมรู้สึกคือสามารถไปได้แต่ภาพไม่แจ่มใส แล้วพอดีผมได้โหลดไฟล์ ฝึกอภิญญา ของหลวงพ่อ ท่านมาฟังท่านแนะนำให้ เราภาวนา นะมะพะทะ แล้วก็จับภาพ องค์พระที่ชอบ แล้วใช้ใจมองให้ภาพ นั้นแจ่มใสเหมือนแก้ว สว่างไสว ผมก็นำมาทดลองทำ สิ่งที่ได้คือ ผมจับภาพพระ ได้แต่ภาพยังไม่แจ่มใส แล้วภาพพระ ก็ อยู่ได้ไม่นาน บางครั้งก็หมุน เป็นวงกลม บางครั้งท่านก็หันหน้าเข้ามาที่ตัวเราบ้าง บางครั้งก็หันหลังให้ตัวเราบ้าง บางทีก็เปลี่ยนเป็น พระปางประทับยืนบ้าง แต่ภาพที่ผมจับเป็นพระปางสมาธิ และจับแล้วภาพไม่ชัดไม่แจ่มใส แต่คำภาวนาผมไม่หลุด นะครับ คือทำพร้อมกันไป ทั้งภาวนาและจับภาพพระ สิ่งที่ผมอยากถาม พี่พี่ คือ
1. มีวิธีจับภาพพระอย่างไร แล้วควรวางใจอย่างไร พี่พี่จับภาพพระที่ใสเลยหรือเปล่าครับ เช่นพระแก้ว หรือว่าพี่พี่จับภาพพระพุทธรูปที่ตัวเองชอบ แล้วจิต สะอาด ภาพจึงใสขึ้นหรือว่าอย่างไรครับ

ขอบพระคุณมากครับ ไม่ว่าจะยังไง ผมก็จะฝึกต่อไปไม่ย่อท้อ ขอน้อมนำคำสอนของหลวง พ่อขององค์ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาปฏิบัติ อย่างตั้งใจ

 

1.สิ่งแรกคือ ตรวจสอบ ศีล ของคุณดูครับ

ถ้า ศีลไม่สมบูรณ์ ก็จะมีผลครับ

ศีล กาย ศีลวาจา และสิ่งสำคัญ คือ ศีล ที่ ใจ ครับ


ถ้าจิต เศร้าหมอง จิตหดหู่ ศีลด่างพร้อย ก็จะมีส่วนทำให้ ไม่สว่าง ไม่ชัดไม่แจ่ม ได้


ยกตัวอย่างเช่น กาม เกิดมีอารมณ์ทางเพศ แล้วช่วยตัวเอง ทำให้ น้ำเคลื่อนจากฐาน ก็เล่นเอาส่งผลให้ มืด บอด ไปนาน 2 3 เดือน กว่าจะกลับมาสว่าง แจ่มใสเหมือนเดิม

รวมถึงเรื่องอื่นๆ อีก ดังนั้น การรักษา ศีล ก็คือ อาการของใจ ให้ปรกติ อยู่ใน ศีลนั้น สำคัญมาก ต่อ การ ทำ สมาธิ ให้เกิด ครับ

มี ศีล ถึงจะมี สมาธิ ศีล เป็นพื้นฐาน ของ สมาธิ



2.กำลังของ สมาธิ ครับ ถ้าพึ่งเริ่มต้น จิตยังไม่มีกำลัง ก็ส่งผลต่อ ความเป็นทิพย์ของ จิต ครับ

สมาธิ มีหลายระดับ อยู่ที่ว่า เราใช้ กำลัง ของสมาธิ ระดับไหน ตั้งมั่นมาก หรือ น้อย กำลังมาก หรือ น้อย

ตัวอย่างเช่น สมาธิ กับ ฌาน นั้น ความแจ่มใส ชัดเจน ไม่เท่ากันครับ ระดับความชัด แตกต่างกันมาก

ถ้า ใช้กำลังของ ฌาน ถ้าพื้นฐาน ศีล เท่ากัน นั้น กำลังของ ฌาน จะใส แจ่มชัด มากกว่า สมาธิ เยอะมาก แตกต่างแบบที่ว่า ยกตัวอย่างเช่น มองไปที่ต้นไม้ ก็สมารถ เห็นลายละเอียด ใบไม้แต่ละใบ ทั้งต้นไม้นั้นได้ ลวดลายต่างๆ ในแต่ละใบ ก็สามารถ เห็นได้ ทั้งๆ ที่มองจากระยะไกลๆ

3.การจับภาพ นั้น ถ้าเกิดเป็น สมาธิ เป็น นิมิต แล้ว ถ้าภาพตั้งอยู่ ตัวภาพใน นิมิต นั้น จะเป็นอย่างไร เราก็ให้สักแต่ว่า รู้อยู่ เพ่งอยู่ ครับ ถ้าเริ่มฝึกใหม่ๆ แต่ถ้าทำชำนาญแล้วก็แล้วแต่ตัวบุคคล

ถ้าสติเรา ยังไม่ตั้งมั่นพอ สติ ยังไม่แข็งแรงพอ นั้น เวลาที่ ภาพพระ เคลื่อนไปมาต่างๆ นั้นๆ เราไปเกิด อาการ สงสัย ทำให้ จิตไม่นิ่ง จิตกระเพื่อม จิตไม่ตั้งมั่น ทำให้ สมาธิเคลื่อน ออกจากฐานที่มั่น ส่งผลให้ จับภาพอยู่ได้ไม่นาน ครับ

ดังนั้น เมื่อ เกิดภาพในจิต เป็น นิมิต แล้ว ควร ระวัง อารมณ์ ในตอนนั้นให้ดี อย่าให้ จิตเคลื่อนออกจากฐาน เพราะจะทำให้หลุดจาก ออกสมาธิ ได้ง่ายๆ

จะหมุน จะ เป็นวงกลม จะ หันหน้าหันข้าง หันหลัง ก็ปล่อยให้มันเป็นไป ครับ

ฝึกใหม่ๆ จิตยังไม่มีกำลังพอ ถ้าเราไป บังคับ นิมิต นั้นๆ ถ้า จิตยังไม่มั่งคง จะทำให้ หลุดจากสมาธิได้ง่ายๆ

ให้ฝึกให้ชำนาญใน สมาธิ ไปก่อนครับ แล้วหลังจาก ชำนาญ แล้ว จิต มีกำลัง แล้ว เราก็จะ สามารถ บังคับ ภาพใน นิมิต ได้ กำหนดภาพนิมิต ใน สมาธิ ได้ครับ


ส่วนเรื่อง จับภาพพระอย่างไร นั้น ถนัดอย่างไร ภาพไหน ก็เอาภาพนั้น ละครับ

มีข้อแตกต่างแค่ ก็คือ ผลของมัน เท่านั้นละครับ ให้ผลเหมือนกัน แต่ แตกต่างกันในตัวมันเอง

ให้เปรียบเหมือน ผล ของ กสิน ที่แตกต่างกัน นั้นเองละครับ


ตอบคร่าว

1.จับภาพ ที่ จิต ตัวเอง ถนัดที่สุด ชัดที่สุด ครับ

เพราะ บารมี บุญ กรรม ของแต่ละคน ไม่เหมือนกัน

จริต ของ จิต แต่ละคนไม่เหมือนกัน




จิตของ จขกท จับภาพพระแล้ว ชัดเจน ถนัดในภาพนั้นๆ ก็ให้จับภาพนั้นต่อไป โดยไม่ต้องไปเปลี่ยนตามคนอื่นครับ


การจับภาพ การภาวนา ไปด้วยนั้น ทำถูกต้องแล้วครับ เพียงแต่ว่า อาการที่เกิด

ภาพพระ ก็ อยู่ได้ไม่นาน บางครั้งก็หมุน เป็นวงกลม บางครั้งท่านก็หันหน้าเข้ามาที่ตัวเราบ้าง บางครั้งก็หันหลังให้ตัวเราบ้าง บางทีก็เปลี่ยนเป็น

ถ้าเรา ไป วิตก วิจารณ์ มัน คิดสงสัย มันเลยหลุด ครับ จะเกิดอะไรก็ไม่ต้องสนใจ ครับ จับภาพ ภาวนา ไปเรื่อยๆ ไม่ต้องไป สงสัย หรือ พิจารณา ครับ

เพราะถ้าไป สงสัย จาก อารมณ์หนึ่ง ที่ บริกรรม ภาวนาอยู่ มันจะกลายเป็น อารมณ์ที่ สอง สาม ตามเข้ามา แล้วจะทำให้ สมาธิ เคลื่อนออกจากฐาน เพราะ รักษาอารมณ์ สมาธิ ไว้ไม่ได้ ครับ

แต่ถ้า ทำสมาธิ เข้า สมาธิ จนชำนาญ แล้ว จะ สงสัย หรือ พิจารณา นิมิต นั้น ก็จะไม่หลุดจาก สมาธิ เพราะ จิตตั้งมั่น จิตมีกำลัง ก็จะ รักษา อารมณ์ของ องค์สมาธิ เอาไว้ได้ครับ



ส่วนเรื่องที่ ใช้ใจมองให้ภาพ นั้นแจ่มใสเหมือนแก้ว สว่างไสว นั้น ถ้าฝึกใหม่ ๆ ต้องใช้ความพยายามเยอะๆครับ

การที่จะ ใช้ใจมองให้ภาพ นั้นแจ่มใสเหมือนแก้ว สว่างไสว เราต้องให้มันเป็นไปด้วย กำลังของ สมาธิ กำลังของ ฌาน เองครับ

เราจะใช้ จินตนาการ สร้างภาพ ให้มัน ใสให้มัน ส่วางไสว ไม่ได้ครับ

การที่จะให้ ใส ให้ สว่างไสว นั้นจะเป็นไปตาม กำลังของ จิตเองครับ


คือ ใจ เรา เห็น เอง มันสว่างของมันเอง ไม่ใช่ ใช้ ใจ เรา สร้างภาพ ขึ้นมาเอง ให้มันสว่าง ถ้าใช้ใจเรา ไปกำหนดสร้างภาพเอง ให้มันสว่างเอง นี่คือ มันไม่ได้ สว่างไสว ตามความเป็นจริง


สรุปคือ ความ สว่างไสว นั้น แบ่งออก เป็น 2 กรณี

1.มโนยิทธิ ไม่สว่าง

2.ฝึกจับภาพ ไม่สว่าง นั้น จะให้สว่างไสว ใส นั้น ต้องทำให้ถึง ฌาน4 ครับ ความสว่าง ในแต่ละ ระดับ ขององค์ สมาธิ ฌาน นั้น ไม่เท่ากัน ตามกำลังขั้น นั้นละครับ

สมาธิ ก็สว่างเหมือนกัน นะ เพียงแต่ว่า ความใส ความสว่างนั้น ไม่เท่าใน ฌาน

ปฏิบัติ ให้มากๆ แล้วจะเข้าใจ ครับ

ละสิ่งสุดท้าย คือ บารมี ที่เคยสร้างมาครับ ความสว่าง ความใส วัดที่ บารมี

เช่น ของพระ โสดาบัน ก็ใสสู้ พระอรหันต์ ไม่ได้ ตามระดับ บารมีที่แต่ละคนสร้างมา

 

ขอบคุณครับพี่ Saber ครับผมเพิ่งรักษาศีล 5 จริงๆ จัง ตอนนี้ก็ ถือได้มา ระยะเวลา 2 เดือน กว่าแล้วครับ พยายามไม่ ทำให้ตัวเองผิดศีล แต่ก็เกือบหลุด ข้อ 5 หลายครั้งแต่ก็พยายามฝืนใจ และตั้งใจว่าจะรักษา ศีล 5 ไปตลอดชีวิตครับ

 

จับภาพพระได้ชัดเท่าไร มโนฯจะได้ชัดเท่านั้นหละครับ...

 

เวลากำหนดภาพพระแล้วภาวนา นะมะพะธะ ต้องสนใจลมหายใจหรือเปล่าครับ

 

ไม่ต้องครับ.........