"ตะกวดถูกเสียบ"

​

เขาชื่อ นายสมทบ เขาได้เล่าเรื่องประสบการณ์ชีวิต ที่ตัวเขาไปประสบมากับตัวเอง เรื่องราวของเขาเป็นอุทาหรณ์สอนใจกับผู้ที่กำลังคะนอง นึกสนุกเอาชีวิตผู้อื่นมาเป็นเครื่องเล่น ท้าทาย สะใจ

เขาเล่าให้ฟังว่า เมื่อตอนที่เขาอายุประมาณ ๑๕-๑๖ ปี ในตอนนั้นเขาไม่รู้เลยว่าชีวิตของผู้อื่นก็กลัวเจ็บกลัวตายเหมือนกัน อาจเพราะด้วยวัยคะนองจึงสนุก

* ในวันนั้น มีตัวตะกวดหลงมา พวกเพื่อนพากันไล่ต้อน ผมเห้นมันวิ่งหนี เพื่อนก็ดักหน้าดักหลัง ผมนึกสนุกบ้างจึงคว้าฉมวกแทงปลามาไล่ต้อนมันบ้าง
พอได้โอกาส ผมก็แทงฉมวกปักลงไปที่สีข้างมัน ฉมวกยังคงเสียบคาอยู่ที่สีข้างของมัน พอดีเพื่อนบ้านมาขอไปทำอาหาร แต่ฝากไว้ก่อน ผมจึงเอามันไปปักไว้ข้างท้องร่อง รอให้เพื่อนบ้านมาเอา จนผมลืมไป

ข้ามไป ๑ คืน พอผมมาดูอีกที ปรากฏว่า เจ้าตัวตะกวดหายไป ก็ไม่รู้ว่ามันหายไปไหน พร้อมกับฉมวกที่เสียบคาสีข้างของตัวมันอยู่ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรต่อ


จากวันนั้น ผมก็มาขุดดิน ซึ่งผมก็ทำอยู่ประจำ เนื่องจากผมอยู่บ้านนอก การทำสวนจึงเป็นปกติ แต่วันนี้เกิดการพลิกล็อค ขณะที่ผมเหวี่ยงดินในท่าที่บิดตัวไปด้านซ้าย ปรากฏว่า สีข้างด้านขวาของผมกระดูกลั่นดัง และเกิดอาการเสียวยอกแปลบ


ผลจากนี้ก็คือ ผมเกิดอาการเจ็บทรมานมาตลอด


สิ่งที่ผมสะกิดใจ จากการที่ได้รับความเจ็บปวดนี้ มันต้องเป็นผลกรรมที่ผมทำไว้กับตะกวดตัวนั้นแน่ๆ


ยังครับ ความทรมานยังไม่จบสิ้น หลังจากที่ต้องทนเจ็บมาช่วงระยะระหว่างนั้น ผมก็รักษาทั้งยาหม้อ ยาต้ม สารพัดหมอ ทั้งหมอไทยโบราณ สมุนไพร และแผนปัจจุบัน แต่อาการก็ไม่ดีขึ้น


จนในที่สุด ผมต้องเดินทางมารักษาตัวที่โรงพยาบาลศิริราช และก็เป็นความโชคดีที่ผมได้รับความเมตตาจาก น.พ.ประเวศ วะสี รับเป็นคนไข้พิเศษ รับรักษาโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ จากการตรวจเช็ค ปรากฏว่า กระดูกทับเส้นประสาท


หลังจากผ่าตัดแล้ว อาการก็ทุเลา แต่ยังมีความเจ็บปวด ชาอยู่ ผมรู้ว่า นี้คือ บาปที่ผมทำไว้ เมื่อผมอายุครบบวช ผมจึงตัดสินใจบวชละบาป


ระหว่างบวช ผมพยายามฝึกจิตแผ่เมตตาไปถึงเจ้าตะกวดตัวนั้น ผมบวชอยู่หลายพรรษา เมื่อผมสึกออกมา ผมก็ยอมรับในสิ่งที่ผมกระทำลงไป และตั้งใจว่า "จะไม่ทำร้ายสัตว์ตัวใด ๆ ด้วยความสนุกอีก"



นี่คือการสารภาพบาปของผู้หลงผิด ทำบาปทำกรรมด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ด้วยความสนุกคะนอง

แต่ผลวิบากไม่ได้ละเลยหน้าที่ ยังคงทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์มั่นคง...ตลอดไป**






คัดมาจาก หนังสือ "กรรมกำหนด๒"
ภาพประกอบ จากอินเตอร์เนต