คนส่งกรรม:รักของพ่อ อานุภาพอันยิ่งใหญ่, by นคร

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นที่สิงห์บุรี เมืองปลาเผาแม่ลาอันขึ้นชื่อ หากใครได้กินต้องติดใจเพราะปลาช่อนที่นี่มีรสชาติที่แตกต่างจากที่อื่น บ่อยครั้งที่ผมมักจะแวะไปกินปลาที่นี่ มีคนที่รู้จักมักจี่กันอยู่แถวนี้คนสองคน หนึ่งในนั้นคือ เอก จากกันไปห้าปีแล้วที่ผมไม่ได้เจอเขา หลังจากลาพักร้อนผมก็เลยบึ่งรถไปหาเอกที่สิงห์บุรี กะจะชวนมันให้ไปหาร้านอร่อยๆทานสักหน่อย เมื่อไปถึงบ้านก็ต้องแปลกใจเมื่อเอกบอกว่า เขาไม่กินปลามาสองสามปีแล้ว โดยเฉพาะปลาช่อน ผมถามถึงเหตุผลว่าทำไม เอกเล่าให้ฟัง ผมถึงกับกระอัก ยอมรับว่าความรักของพ่อปลาช่อนนั้นยิ่งใหญ่จริงๆ ยิ่งใหญ่จนทำให้เอกเลิกกินปลาตลอดชีวิต
ปลาช่อนเป็นปลาในสกุลเดียวกับปลาหมอ ปลากั้ง มีหน้ายาวมู่ทู่ ฝรั่งเรียกปลานี้ว่า ปลาหัวงู(sneke head fish) ดูไปดูมาก็เหมือนงูจริงๆ ปลาพวกนี้ยามวางไข่พ่อแม่ปลาจะกัดหญ้าแล้วก่อหวอดวางไข่ เสร็จแล้วแม่ปลาจะวางไข่ทิ้งไว้ ปล่อยให้พ่อปลาอนุบาลจนเติบใหญ่ หน้าน้ำในปีหนึ่ง เอกครึ้มใจอยากกินปลาช่อนขึ้นมาจึงคว้าฉมวกและแห พายเรือออกไป เขาเป็นนักจับปลามือฉกาจแห่งลำคลองเลยก็ว่าได้ พอพายเรือไปได้สักพักเขาก็พบว่า ที่กอหญ้ามีฟองอากาศอยู่ จึงเพ่งดู ก็พบว่าไม่ไกลมีปลาช่อนตัวเขื่องๆอยู่ มันกำลังอมลูกอยู่ในปาก ว่ายอยู่ไม่ไกล เอกคิดว่า ตัวขนาดนี้น่าจะทำห่อหมก จึงเงื้อฉมวก แต่คิดไปคิดมา ถ้าปลาโดนฉมวกเนื้อจะช้ำ ทำห่อหมกไม่อร่อย จึงเปลี่ยนใจ ใช้แหแทน เขาทอดแหลงไป ไม่พลาด ปลาช่อนดิ้นพราดๆพยายามหนีลงน้ำ เอกยิ้มร่าแล้วจับปลาช่อนใส่หม้อที่เตรียมไว้ พายเรือกลับ เอาปลาไปขังไว้แล้วเอาสังกะสีทับ บ้านของเอกอยู่ใกล้ลำคลอง หลังเอาเรือจอดใต้ถุนบ้านแล้วเอกก็เอาปลาไปเก็บบนเรือ กะจะทำห่อหมกพรุ่งนี้เช้า คืนนันพ่อปลาช่อนพยายามเอาหัวชนสังกะสีที่ปิดไว้ดังปังๆ มันคิดจะหนีออกไปเพื่อดูแลลูกของมัน มันชนปังๆอย่างไม่คิดชีวิต ส่วนเอกนั่งคิดถึงห่อหมกในพรุ่งนี้เช้า เสียงที่เอกได้ยินครั้งสุดท้ายก็คือเสียงกระแทกอย่างแรง หลังจากนั้นเอกก็ม่อยหลับไป จนรุ่งเช้าเอกไปดูปลา พบว่าสังกะสีเปิดอ้า ปลาคงจะชนอย่างแรง เอกหงุดหงิดที่ปลาหนีไปได้ จึงพายเรือออกไป กะว่าจะจับปลามาใหม่ เมื่อเลือกได้ที่เหมาะเอกก็จัดการทอดแหลงไป คราวนี้ติดปลาช่อนมาตัวหนึ่ง แต่พอเอกจับขึ้นมาเอกก็ต้องตะลึง เพราะสิ่งที่เขาเห็นก็คือ ปลาที่เกล็ดหน้าหลุด ตามันแดงช้ำอยู่ข้างหนึ่ง ฟันมันขโยกโยกเยก ใช่แล้ว มันคือปลาที่เอกจับไปเมื่อวาน ที่ปากของมันอมลูกปลาสีแดงๆอยู่เต็มไปหมด มันห่วงลูกของมันจนไม่ห่วงแม้กระทั่งชีวิตตัวเอง ยอมให้ตัวเองเจ็บก็หนีออกมาดูแลลูกจนได้ เอกค่อยๆประคองปลา แล้วปล่อยมันลงน้ำ แล้วพายเรือกลับ ตั้งแต่นั้นเอกไม่เคยกินปลาชนิดไหนอีกเลย.