กลัวผี

ใครกลัวผีไม่กลัวผีมั่งคับ
อยากรู้ว่ามีใครกลัวผีมั่ง และทำไมถึงกลัวคับ
อันนี้อยากรู้จริงๆ- -"

 

ผมก็กลัว บางครั้งนะ แต่ไม่เคยเจอเข้าจริงๆเป็นตัวๆหรอก มันชอบคิดไปเองมากกว่า

 

ใครเป็นอย่างนี้บ้าง

ถ้าผมนะ
1กลัวความมืด
2กลัวเพราะเรามองไม่เห็น
3จิตนาการไม่ออก
4กลัวมันมาข้างหลัง
5กลัวความคิดตัวเอง
6กลัวเขามาหลอก
7กลัวแบบในหนัง
8กลัวมันออกมาทำให้เราตกใจ
9กลัวตัวเองตะเลิด

ผมเคยโดนผีเข้ามานะ ก็ไม่กลัว
แต่พอ ไม่รู้ไม่เห็นอะไรกลับกลัว

ก็พิจารณา มาตามขั้น สุดท้ายก็มาคิดอีกว่า

10ตกลงเรากลัวเขาหรือเรากลัวตัวเองกันแน่

 

กลัวตัวเองจะเจ็บ
กลัวจะมีอะไรมาทำร้ายตัวเอง
รวมความว่าไม่ได้กลัวมัน
กลัวตัวเองนี้แหละ

 

เพราะเพื่อนผมหลายๆคน
เขาไม่กลัวตาย แต่กลัวผี
แล้วคิดยังไงคับเนี้ย- -"

 

ถ้าไม่รักตัว กลัวตาย (ไม่รักไม่ยึดไม่อาลัยในสถานภาพแห่งตน ในปัจจุบันนี้จริง ) ความกลัวใดๆ จะไม่มีที่อยู่ในใจได้จริง

เคยลองไปนั่ง ในที่ที่ตัวเองกลัว แล้ว ไม่ยอมหนี นั่งดูความกลัว เห็นจากใจ ตัวเองที่แท้ รักตัว กลัวตาย นี่เอง พอเอา ตัว รักตัวกลัวตายออก ตายเป็นตาย ช่างมัน ก็ไม่เห็นกลัวอย่างที่เคยกลัว ครับ

 

ผมก็ไม่ได้กลัวเท่าไหร่แค่ไม่อยากให้เขามาอยู่ใกล้ๆ เขาป่วยอะไรมาเราก็ป่วยตามน่าเบื่อจริงๆ ครับ

 

ผีในที่นี้หมายถึงวิญญานที่เฉพาะเจาะจงว่าเป็นสัมพะเวสี หรือเปล่าครับ..หรือรวมไปถึงวิญญานในภพภูมิต่างๆที่สูงกว่าสัมพะเวสีครับ....
ถ้าเป็นสัมพะเวสีขึ้นอยู่กับว่าบุคคลนั้นจะได้พบได้สัมผัสส่วนตัวมากน้อยเพียงใด..ความกลัวคงไม่หายขาด 100 % .จะมีแต่มีน้อยมากในตอนที่พบแล้วเฉยๆ.ถ้าในกรณีที่ได้พบ ได้สัมผัส และพูดคุยกัน บ่อยๆครั้ง..ประมาณนี้
แต่จะกลัวมากขี้นและก็กลัวมาถ้าส่งจิตออกไปข้างนอก.ทั้งที่เรื่องนี้อยู่ที่จิตตัวเดียวเท่านั้นที่คิดปรุงแต่งไปเองต่างๆนาๆ
อนุโมทนาครับ..

 

ผมก็ กลัวนะ แต่ผมลองสังเกตุว่า กลัวผีเป็นความปรุงแต่ง ความกลัวมาจากอายตนทั้ง6ทีนี้ผมลองดูว่าขณะนั้นอะไรเกิดกับเรา เช่นเราได้ยินเสียงแปลกแปลก เราก็พิจารณาการเกิดดับของเสียงนั้น ดับแล้วก็จบ มันเป็นแค่เสียงที่เกิดดับ ทีนี้ อย่างอื่นก็เหมือนกัน เห็น เกิดดับ พอ ดับ ปุ้บ ก็ จบเลย ไม่คิดแล้ว ให้มันแล้ว แล้วไป เห็นแต่วินาทีปัจจุบันต่อ

 

เมื่อก่อนกลัวมาก ขนลุก เสียว หลังๆมา รู้เรื่องภพภูมิ ไม่กลัว แต่เกรงๆ เหมือนคนนั้นแหละกลัวมันจะทำร้าย มากกว่ากลัวมันหลอก เจอผีขนไม่ลุก แต่กลับปวดไขสันหลัง

 

ไม่ได้กลัว แต่ก็ไม่ได้ท้าทาย ต่างคนต่างอยู่ แต่ก็เคยโดนอำอยู่บ้างเหมือนกัน สยองดีเหมือนกันนะ มานั่งข้างๆ มุ้งผมยาวปิดหน้าลงมาจนถึงเข่า ห่มสไบเขียว แล้วตัวเราก็กระดิกไม่ได้ บางตัวนี่มันอำไม่ให้กระดิก แต่ดันมาจั๊กกะจี้เอวเราแสบจริงๆ สงสัยจะเป็นกุมารทอง บางตัวมันอำทั้งที่นอนคว่ำเลยงงจริงๆ แต่ก็แค่เดินรอบมุ้งแล้วก็เดินละขาของเราที่โผล่ดันมุ้งออกไปเพราะนอนดิ้น ทำให้รู้สึกตัวว่ามีคนเดินอยู่ แต่พอเรารวบรวมสติกลับมาได้มันจะหลุดเอง ผีอื่นเท่าที่สังเกตเข้ามุ้งไม่ได้ แต่ผีเด็กกุมารทองเข้าได้แฮะสงสัยจะฤทธิ์มากจริงๆ

 

ผมตอนนี้ไม่ได้กลัวแล้ว

ถ้าเจอก็อยากนั่งคุยกัน

แต่ก็ขอร้องว่า ช่วยมาข้างหน้า อย่ามาข้างหลังแล้วก็อย่ามาตอนหลับ

ไม่ค่อยชอบน่ะ- -"

 

ผม กลัวเสียง อ่ะ นั่งสมาธิ อยุ่ดัง ตึ่งๆ เปรี้ยง แบบนี้อะคับ
แต่รู้ ว่าดังเพราะอะไร บางที รีโมทTV วางไว้ปลายเตียงเรานั่งสมาธิ สวดมนต์เสร็จ
ขยับตัวทำตัวให้สบาย เผอิญช่วงขยับ มันทำให้ รีโมทตกจากเตียงเสียงดัง ตึ่งๆ
สะดุ้ง อีกแล้ว ประจำ กำลัง หาวิธีแก้อยุ่คับ

ผมเชื่อว่า ศีล จะช่วยไม่ให้สิ่งไม่ดี ทำร้ายเราได้อะคับ
เชื่อแบบนี้จิงๆ

 

ไม่กลัว แต่อย่ามาข้างหลัง มีไรคุยกันดีดี อยากได้อะไรก็บอกกันดีดี อย่าทำให้ตกใจ มันเป็นบาป

 

ไม่กลัวผีครับ ผีกลัวผม 555

 

นี่มัน เฉินกวนซี พี่ติ้กเจษ หรือว่าฟิล์มรัฐภูมิ?

 

กลัวสิ่งที่หลอกตัวเองครับ นั่นหละที่กลัวนะ
เข้าที่มืดก็หลอกตัวเองว่าจะมีผี อะไรแบบนั้นหละ
หลอกตัวเองเนี่ยเหมือนมันจะเป็นต้นเหตุหมดเลยนะของผมนะ

ตอนนั่งสมาธิเสียงปึ้งปั้งมาก็ เอาละ ผีแหงม นั่งตัวสั่น ขนลุก ไอ้วันที่แผ่นดินไหวแรงๆคราวก่อน ผมอยู่วัดป่าที่จังหวัดเชียงราย ยังคิดไปได้ว่าผีเขย่ากุฏิ ฮ่าๆ อย่างฮาเลยหละ

พูดถึงผีที่เห็น อยู่ๆมันก็พรึ่บมาเป็นลูกไฟสีแดงๆส้มๆคล้ายแสงเทียนลูกใหญ่กว่าหัวคนสักหน่อย เล่นเอาขาอ่อนเลยนะ ไอ้บอกตัวเองไว้ความกลัวมันมาจากการรักชีวิต
การถือตัวตน หลักการร้อยพันตามหนังสือที่อ่านๆมาแล้วก็บอก อื้ม เข้าใจละไม่กลัวละ
มาเจอจะๆคาตาละ หลักกงหลักการหายหมด แทบจะล้มทั้งยืน
พอถามพระท่านก็บอก มันมาแสดงตัวให้เห็น เอากับมันสิ

กลัวเพราะเจอของจริง กับ กลัวเพราะหลอกตัวเอง ดูเหมือนไอ้อย่างหลังมันจะทรมาณมากกว่าแฮะ

 

ชอบๆ

ชอบมากเลย ตลกดีหง่ะ

 

ชอบคห ของ ฟ้าทมิฬมากตาหลกหล่ะ