จ๊ะเอ๋ วันนี้ Before Valentine เป็งวันศุกร์ที่ 13 ซะด้วย ทำบุญกันหน่อยนะจ้ะ ^^ มะงั้นเด๋วพี่ เจสัน มาหามะรู้ด้วย แย้วก้ บุญกุศลจะได้หนุนนำให้พรุ่งนี้สมหวัง หวีด วิ้ว ไง ^_____^ [IMG] วันนี้มาแหวกแนวกะมะวานแบบคนละขั้ว อิอิ
สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับกาแฟและขนมอร่อยๆ ใกล้วาเลนไทน์ล่ะ ขอให้มีความสุข มากๆ นะค่ะ สบายๆ ร่าเริงๆ ^_^ [IMG]
[IMG] [IMG] [IMG] อิอิ ไม่เข้าใจว่าอาปาจะร้องไห้ทำไมอ่ะ...ก็แบ่งเวลาไป sweet บ้างสิจ๊ะ นี่ๆมาดู monster สาวแสนสวย...แม้จะเป็นปีศาจก็แสนงดงามเกินจะเอ่ย อิอิ [IMG] ว้าวอีกตัวก็น่าร๊ากก...ซะ อิอิ [IMG] อีกรูป เป็นส่วนผสมของ ปุ๊กก้า กะ โรส ช่างเป็นปีศาจที่เข้ากะเทศกาลวาเลนไทน์จริงๆ อิอิ [IMG]
เอ่อ อ อ อ อ ขอบคุณเจ้า สำหรับบทความดี ๆ แต่เหมือนมีอะไรมากระแทกใจอย่างแรงเลยคะ เพราะข้าเจ้าเพิ่งเสียคนที่เป็นเหมือน "เธอ" ในบทความนี้ไปเมื่อ ธ.ค. ที่ผ่านมานี้เองคะ ถึงแม้ "เธอ" ในบทความนี้ กับ "เธอ" ของข้าเจ้าจะไม่เหมือนกันขนาดนั้น แต่ข้าเจ้าก้อเห็นด้วยกับประโยคนี้อย่างมากเจ้า "ไม่มี อะไรแทนที่เธอได้ แม้ว่าบางคราวเธออาจจะไม่ได้เป็นคนที่เข้าใจคุณมากที่สุด หรืออาจไม่เห็นด้วยกับความคิดของคุณ"
ขอบคุณเจ้า วันนี้คิดเมนูม่ายออก เปลี่ยนธรรมะดี ๆ ละกันนะคะ [IMG] เราอาจเปลี่ยนแปลง..สิ่งรอบข้างตัวเราได้.. และเราก็พยายามกันมาก.. จะปรับเปลี่ยนใจของผู้อื่น.. ให้คล้อยตามความคิดเห็นของเรา.. แต่ไม่ยอมที่จะปรับเปลี่ยนใจ..ของตนเอง.. เรามาปรับเปลี่ยนใจของตนเองกันเถอะ.. เปลี่ยนจากคนโกรธ..ให้กลายเป็นคนมีเมตตา.. เปลี่ยนจากคนอิจฉาริษยา..ให้กลายเป็นคนมีใจยินดี.. เปลี่ยนจากคนตระหนี่..ให้กลายเป็นคนมีน้ำใจ แบ่งปัน.. เปลี่ยนจากคนเกลียดชัง..ให้กลายเป็นมิตรแท้.. เปลี่ยนจากคนอ่อนแอ..ให้กลายเป็นเข้มแข็ง.. เปลี่ยนจากความเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ... ให้กลายเป็นการปรับเปลี่ยนใจ..(ของเราเอง).. >>>…เพราะใจ...เป็นหัวหน้า.. >>>…เพราะใจ...เป็นใหญ่.. >>>…เพราะใจ...เป็นประธาน.. ทุกสิ่งทุกอย่าง..สำเร็จได้..เพราะใจ.. จะทำ..จะพูด..จะคิด..สิ่งใด.. ก็เริ่มต้น..ที่ใจของเราเอง..เป็นสำคัญ .. บทความบางตอนจากธรรมะไทย
(แวะไปดูแล้วค่ะ) วันนี้แปลงร่างเป็นCupid สักวัน.... Happy Valentine’s day ล่วงหน้านะคะ... ขอให้ความรักสดใส ปิ๊งๆตลอดปีและตลอดไป อิอิ (อย่าลืมพาศรีภริยาหวานใจไปดินเนอร์ใต้แสงเทียนนะอาปา Inner) [IMG][IMG]
สมบัติน้ำแข็ง....หลวงปู่้ดู่พรหมปัญโญ.......2 หลวงปู่เคยเล่าว่า "เด็กทารกทั่วไปเกิดมาก็กำมือมา บ่งบอกการเกิดมาพร้อมกับความยึดมั่นถือมั่น" พวกเราลองพิจารณาดูเถิด สุดท้ายตอนตายทุกคนก็ต้องแบมือหมด แม้น้ำที่คนเขามารดน้ำศพ ก็ยังกำเอาไว้ไม่อยู่เลย อาหารที่สุดแสนประณีตก็ได้แค่อิ่ม บ้านที่เป็นดุจคฤหาสน์ก็แค่ที่พักอาศัยหลับนอนไปคืนหนึ่ง ๆ มนุษย์สร้างสมมุติที่ซับซ้อนหรอกตัวเองเสียจนหลงลืมความจริงพื้นฐานของชีวิต "สมบัติน้ำแข็ง" คือ ข้อที่ควรคิดคำนึงเพื่อเตือนจิตเตือนใจตนเองไว้เสมอ ๆ เพื่อให้ตระหนักว่ากิจกรรมชีวิตอันใดที่เราควรทุ่มเท กิจกรรมชีวิตอันใดที่ทำเพียงแค่พอเป็นเครื่องอาศัย [IMG]
