anchalee_mata39

๖.ถ้าไม่เช่นนั้น เพราะสิ้นโอรัมภาคิยสัญโญชน์๕ ย่อมเป็นสสังขารปรินิพพายี(ผู้จะปรินิพพานโดยต้องใช้ความเพียรมาก) ๗. ถ้าไม่เช่นนั้นเพราะสิ้นโอรัมภาคิกสัญโญชน์๕ ย่อมเป็นอุทธังโสโตอกนิฏฐคามี(ผู้มีกระแสในเบื้องบนไปสู่อกนิฏฐภพ) ผลอานิสงส์ ๗ประการเหล่านี้ย่อมหวังได้ดังนี้.สำหรับคุณอ.

อันตราปรินิพพายี(ผู้ปรินิพพานในระหว่างอายุยังไม่ถึงกึ่ง) ๔.ถ้าไม่เช่นนั้น เพราะสิ้นโอรัมภาคิยสัญโญชน์๕ ย่อมเป็นอุปหัจจปรินิพพายี(ผู้จะปรินิพพานเมื่อใกล้จะสิ้นอายุ) ๕.ถ้าไม่เช่นนั้นเพราะสิ้นโอรัมภาคิยสัญโญชน์๕ ย่อมเป็น อสังขารปรินิพพายี(ผู้จะปรินิพพานโดยไม่ต้องใช้ความเพียรมากนัก)

ภิกษุ ท.เมื่ออานาปานสติอันบุคคลเจริญแล้วกระทำให้มากแล้วอยู่อย่างนี้ ผลอานิสงส์ ๗ ประการ ย่อมเป็นสิ่งที่หวังได้. คือ๑.การบรรลุอรหัตผลทันทีในปัจจุบันนี้ ๒.ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น ย่อมบรรลุอรหัตผลในกาลมรณะ ๓.ถ้าไม่เช่นนั้นเพราะสิ้นโอรัมภาคิยสัญโญชน์๕ย่อมเป็น

สวัสดีค่ะคุณ อ.การกล่าวเช่นนี้ของคุณทำให้รู้สึกว่าธรรมะนั้นถ้าหยั่งลงแล้วไม่จำเป็นต้องพูดมากหรือเพ้อเจ้อ ทำให้ได้อีกอรรถรสหนึ่ง เหมือนกับว่าได้สนทนากับอริยบุคคลปานนั้น คุณ อ.เดินทางไปไกลมากแล้วน่าจะบรรลุอรหัตผลในอนาคตอันใกล้นี้เป็นแน่แท้

คงจะกล่าวกันเเต่ในเรื่องที่ยังไม่เคยกล่าวหรือเป็นเรื่องที่ไม่ธรรดาอันเป็นความคืบหน้าในธรรมวินัยส่วนอื่น อันที่เป็นประโยชน์ตนเป็นประโยชน์ผู้อื่นบ้างตามสมควรเเห่งฐานะของตนเเละผู้อื่นไปตามควรเเก่กาลเวลาตรงนี้ก็คงพอ ก็คงจะเหมือนหรือใกล้เคียงในครั้งพุทธกาล คือต่างคนก็ต่างรู้

สวัสดีครับ .อ. ผมไปงานกฐินมาสองวัน ก็คงไม่ต้องกล่าวคำอะไรให้มันมากเรื่องไปอย่างที่เคยได้กล่าวกันเหมือนก่อนหน้านั้น อะไรๆเราก็ทราบกันดีอยู่ ทั้งในส่วนของที่เป็นกุศลเเละอกุศลกรรมในเรื่องต่างๆ ความเข้าใจนั้นเลยล่วงมาจนไม่ต้องกล่าวอะไรๆ ให้มันเสียเวลา

สวัสดีค่ะคุณ อ.ต้องขอแสดงความยินดีที่ประสพความสำเร็จในการสาธยายธรรมในกระทู้พุทธศาสนากับปรัชญาแห่งความจริง ครบ ๒๐๐ หน้าก็ไม่ธรรมดาเลยน้า......จะมีสักกี่คนที่ทำได้เช่นนี้ คงจะยากมากๆๆๆ ต้องขอชื่นชมในความสามารถ ชึ่งเป็นผู้เดินตามพระตถาคตอย่างแน่วแน่และถ่ายทอดบอกสอนได้อย่างเข้าใจแจ่มชัด

สวัสดีค่ะคุณ อ.ต้องขอแสดงความยินดีที่ประสพความสำเร็จในการสาธยายธรรมในกระทู้พุทธศาสนากับปรัชญาแห่งความจริง ครบ ๒๐๐ หน้าก็ไม่ธรรมดาเลยน้า......จะมีสักกี่คนที่ทำได้เช่นนี้ คงจะยากมากๆๆๆ ต้องขอชื่นชมในความสามารถ ชึ่งเป็นผู้เดินตามพระตถาคตอย่างแน่วแน่และถ่ายทอดบอกสอนได้อย่างเข้าใจแจ่มชัด

ก็ อนัตตสัญญานั้นเป็นอย่างไร คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ การหมายรู้ได้ในขันธ์ทั้ง5ว่าไม่เที่ยง เเละการหมายรู้ได้ว่า อายตนะทั้งหลายไม่ใช่ตัวตน ย่อมนำมาซึ่งการถอนออกเสียได้จากตัวตน เท่ากับเห็นข้อเท็จจริงของธรรมทั้งหลาย คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ว่ามีเหตุเกิด เเละมีความดับไปได้ด้วยอะไร จากหนังสือ อานาฯสรุปให้เเบบย่อๆ

เมือเป็นผู้มีธรรมข้างต้นพึง เจริญธรรม4ประการคือ อสุภะ เมตตา อานาปานสติ เเละ อนิจสัญญา ๆเจริญมาก ความมั่นคงเเห่งอนัตตสัญญา ย่อมมีมาก ผู้ใดเจริญซึ่ง อนัตตสัญญาได้มาก ย่อมถึงการถอนเสียได้ซึ่ง อสมิมานะ(ความมีอัตตาตัวตน) คือ นิพพาน ในทิฎฐธรรมเทียว ก็ อนิจจสัญญานั้นเป็นอย่างไร คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ

สวัสดีครับ อ. ก็ดีเเล้วที่มีความสุขกับการงาน เเละยังเห็นข้อเท็จจริงอันเป็นการเห็นชอบ ประกอบไปด้วย ก็ถือว่าเป็นผู้เห็นสัจธรรม ที่อยู่ในหนทางเเห่งทางถูก เห็นจนรู้ไปโดยสิ้นรอบ เมื่อไหร่ คือเกิด-ดับ ก็เข้าใกล้ความพ้นทุกข์อย่างถาวร เเละผู้ใดมีมิตรดี มีสหายดี มีพวกพ้องดี จักเป็นผู้มี ศีล สมาธิ ปัญญา เเละมีความเพียรอันปรารภอยู่

เหตูการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นทำให้เรารู้ ให้เราเห็น ทุกๆเหตุการณ์เราสามารถนำมาปรับใช้กับตนเอง และยังเป็นคติเตือนใจ ให้เราไม่ย่อท้อ สามารถที่จะต่อสู้อยู่ในทุกสถานการณ์ให้ดีที่สุด ให้ถูกต้องที่สุดอย่างมีสติ และไม่ประมาท ทุกๆเวลา ทุกนาทีมีค่าต่อชีวิตเรายิ่งนัก สวัสดีค่ะ

นี่แหละเราต้องเร่งตัวเองให้มากๆ ในการปฏิบัติเพื่อสร้างกรรมดีให้มากที่สุดเพื่อความหลุดพ้น จะได้หยุดความวุ่นวายทั้งหลายทั้งปวงในวัฏะนี้ ความพลัดพรากจากสิ่งที่รักย่อมเป็นทุกข์ เมื่อวันอาทิตย์ได้อ่านประวัติผู้เสียชีวิตเห็นลูกสาวนั่งร้องไห้ปิ่มจะขาดใจ ทำให้รู้สึกว่าการเดินเส้นทางธรรมเท่านั้นถึงจะรู้ว่าความตายเป็นของธรรมดาต้องปลงให้ได้

สวัสดีค่ะคุณ อ.สัปดาห์ทีผ่านมานี้ถือว่าเป็นสัปดาห์แห่งการงาน ทั้งงานราษฏร์งานหลวงทุกๆงานก็ต้องให้ดีที่สุดต่อความรับผิดชอบนั้นๆ บางครั้งรู้สึกว่าเราเหนื่อย แต่เราก็ต้องอดทนทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ แต่ก็ดีไปอย่าง ถ้าเราสนุกกับงานวันเวลาก็จะผ่านไปอย่างรวดเร็วมาก

แต่ อินทรีย์ ๕ ประการเหล่านี้ของเธอนั้นปรากฏว่ามีประมาณยิ่ง คือสัทธินทรีย์ วิริยินทรีย์ สตินทรีย์ สมาธินทรีย์ ปัญญินทรีย์. เพราะเหตุที่อินทรีย์ทั้งห้าเหล่านี้มีประมาณยิ่ง ภิกษุนั้นจึง บรรลุอนันตริยกิจ เพื่อความสิ้นอาสวะได้เร็ว ภิกษุ ท.! นี้เรียกว่า ปฏิบัติสบายรู้ได้เร็ว

แบบปฏิบัติสบาย ประสพผลเร็ว ภิกษุ ท.! ในกรณีนี้ ภิกษุ เพราะสงัดจากกามและอกุศลธรรมทั้งหลาย จึงบรรลุปฐมฌาณ ทุติยฌาณ..ตติยฌาณ..จตุตฌาณ..แล้วแลอยู่ ภิกษุนั้นเข้าไปอาศัยธรรม เป็นกำลังของพระเสขะ ๕ ประการเหล่านี้อยู่คือ สัทธาพละ หิริพละ โอตัปปพละ วิริยะพละ ปัญญาพละ;

สวัสดีค่ะคุณ อ. ก็ต้องขอขอบพระคุณนะคะสำหรับคำชี้แนะ กำลังปฏิบัติตามอยู่ค่ะ คำสอนดีๆ คำพูดดีๆย่อมมาจาก คนดีเท่านั้น ก็นับว่าโชคดีที่มีวาสนาได้พบเจอกับคนดีๆซึ่งในสมัยนี้หาพบเจอคนดีๆยากมาก โดยเฉพาะคนที่สามารถชี้แนะเราได้ ยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก

จากลักษณะดังกล่าวก็จะมองสรุปรวมได้ว่าไม่เเยกยึดถือ ก็คือการทำให้เต็มรอบ อย่าให้ขาด เเต่ไม่ให้เน้นหรือให้ความสำคัญเฉพาะอย่างใดหรือเรื่องใดในกระบวนการนี้ อันจะเป็นการสร้างความไม่เป็นกลาง ทำให้เราเอนเอียงไป น้อมไปหาหรือติดอยู่2ฝั่งคลอง อันมีกามสุขฯเเละอัตตะฯ

เราสร้างกุศลที่ยังไม่เกิดให้บังเกิดขึ้นเเล้วอย่าไปสะดุด เหมือนเราสตาร์ทเครืองยนต์ขึ้นมาเเล้วอย่าไปมัว สนใจว่าเสียงมันดังเพาะดี หรือเครื่องมันเดินเรียบดี ให้สนใจว่ามันมีการงานอะไรเกิดขึ้นบ้างในวงรอบคือ ให้มองที่ผลงานในการที่เครืองยนต์นี้เดินอยู่เต็มวงรอบ ครบวงกลม ไม่มองเเต่ส่วนใดส่วนหนึ่ง

ยกตัวอย่างเราเมตตาสงสารตัวเรา เราก็ไม่ไปกินเหล้า ไม่พูดปด ไม่ผิดกาม ฯ เราทำไปอย่างนี้ อย่างไหนมีบุญมีกุศลมากกว่ากัน พอเราทำจนชินเป็นปรกติเราก็คงไม่เที่ยวไปยกย่องสรรเสิญอยู่กับสิ่งเหล่านี้ จิตเราก็ก้าวข้ามพ้นไป ตรงนี้เป็นสิ่งสำคัญ.คือการเข้าไปหา หรือการมาการไป