กรรมที่เคยไปร่วมต่อต้านเจ้าอาวาส

สวัสดีครับ ชาว พลังจิตทุกท่าน นี่ก็เป็น ตัวอย่าง กรรมเลว+โง่ ที่ได้กระทำไว้กับผู้ที่ศรัทธาในพระพุทธศาสนา

เมื่อดอนเด็กๆ ผมไปร่วมวงชาวบ้านที่ต่อต้านเจ้าอาวาสประจำเลยครับ ไม่ว่าจะจริงเท็จผมก็ไปมีส่วนร่วมตลอด จริงๆคนขัดผลประโยชน์กับท่าน คอยขัดขวาง รวมหัวชาวบ้าน ต่อต้าน แต่ท่านก็สามารถตอบข้อโต้แย้งได้ชัดเจน

กรรมเลวที่เคยไปร่วมวงด้วยก็มีดังนี้ครับ

ครั้งที่ 1 ข้อกล่าวหาว่าท่านซ่อมแซมโบสถ์ ใช้งบประมาณเปลือง ฟุ่มเฟือย ใชัวัสดุก่อสร้าง แพง
ความจริง ท่านมองการณ์ไกล เลือกใช้วัสดุดี หาช่างฝีมือดีๆ เพื่อให้ไม่ต้องมาซ่อมแซมใหม่ และก่อสร้างงานให้ประณีตเรียบร้อย มีคุณภาพ


ครั้งที่สอง หาว่าท่านเอาผู้หญิงเข้าวัดยามวิกาล
ความจริง ท่านเป็นห่วงญาติธรรมที่มาช่วยวัดจนดึกดื่น เพราะสมัยก่อนเป็นป่าถนนหนทางก็ยังไม่ดี ก็พาไปที่พักที่จัดไว้ให้


ครั้งที่สาม หาว่าท่านไปยักยอกเงินผ้าป่า
ความจริง มีเด็กที่พ่อแม่พามาปฏิบัติธรรม แล้วเด็กไปขโมยเงินต้นผ้าป่า พ่อแม่เด็กก็พามาขอโทษและชดใช้ให้

จากนั้นไม่ถึงปีขณะต่อต้านก็เกิดเรื่องขัดแย้งกันเองจนเรื่องราวยุติลงที่สุด

ผลกรรมที่ผมต้องรับคือ

1. ถูกคนหาเรื่องราว ท้าต่อยตี ทั้งที่ไม่รู้จัก กัน

2. มักถูก คนอื่น หมั่นไส้ จับผิด แทงหลัง

 

มีเล่าเป็นอุทาหรณ์

วัดป่าแห่งหนึ่งไปสร้างใจกลางกรุง เมื่อก่อนน้ำท่วมใหญ่เล็กน้อย
ทางออก จะผ่านบ้านมหาเศรษฐี้ ผู้ไม่ศรัทธา ในวัดป่า
เขาจึงเอาไม้มากั้นทางออกไว้ เพราะทางออกเป็นถนนส่วนบุคคลและเขาเป็นเจ้าของ
พระป่า ไม่สามารถออกบิณทบาตร เป็นเดือนๆ

แล้ววันนึง มหาเศรษฐีท่านนั้นไม่สบาย ไปรักษานอนที่ รพ หมอหมดทางรักษา แต่กลับยังไม่ตาย ทนทุกข์ทรมานอย่างมาก จะตายก็ตายไม่ได้ อยู่แรมเดือนเช่นกัน จนในที่สุด นึกได้ว่า อาจเป็นเพราะที่เอาไม้ไปขวางทางออกของวัดป่านั้น จึงให้ลูกๆ พาตัวเองไปขนไปทั้งเตียงเลย ไปขอขมา ต่อพระสงฆ์ในวัดป่านั้น

กลับไป รพ ตกค่ำ จึงจากโลกนี้ไป ในที่สุด

ปัจจุบัน เขาไม่กั้นทางออกนั้นแล้ว แถมยังทำถนนเข้าไปให้อย่างดี

 

กล่าวขอขมาท่านเลย โทษหนักจะได้เป็นเบา

 

การไปร่วมกล่าวร้ายพระสงฆ์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบหากเกิดจากสำคัญผิดต้องขอขมานะครับ แต่หากมีเจตนาให้ร้ายด้วยหวังผลให้ท่านมีอันเป็นไปนั้น นรกนะครับไม่ได้รับกรรมแค่ที่กล่าวนั้นมันเด็กๆ แต่หากสำคัญผิดคือไม่มีเจตนาชั่วร้ายขอขมากรรมก็อาจจะโดนหางเลขนิดหน่อย ลองถามจิตตนดูว่าไปร่วมนะร่วมในกรณีไหนกันแน่ 55555สาธุ

 

แค่หลงผิดไปร่วมขบวนครับ แต่ไม่ได้ไปด่าว่า ทุกวันนี้ก็ขอขมาท่านไปแล้วครับ

 

สาธุครับที่ได้ขอขมากรรม ก็ถ้าจะรับก็แค่เศษกรรมครับ อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

 

ทุกวันนี้ ผมยังต้องรับกรรมเลยครับ ทำอะไรก็ถูกคนเข้าใจผิด ใส่ความ

 

การกระทำไม่ดีแก่พระสงฆ์นั้น ประการแรกควรรีบสำนึกผิดอย่าถลำลึกดังเช่น พระเทวฑัต ท่านได้กระทำอนันตริยกรรมถึง 2 ประการแต่พระพุทธเจ้าก็ทรงให้อภัยตลอด ไม่เคยถือโทษโกรธเคือง แต่พระเทวฑัตกลับถลำลึกไม่ยอมรามือและตามจองเวรจนถึงที่สุด ซึ่งกว่าจะสำนึกผิดและขอขมา(ถวายกระดูกคางเป็นพูทธบูชา) มันก็สายเกินไปเสียแล้ว(แต่พระเทวฑัตยังได้บุญที่ถวายกระดูกคางเป็นพูทธบูชาด้วย) กรรมอันหนักได้ตามมาสนองโดยธรณีสูบลงสู่ห้วงอเวจีมหานรก

จขกท.ถือว่าโชคดีที่ยังคิดได้ ไม่สายเกินไปที่จะกลับตัวกลับใจ เพราะถ้ายังถลำลึกทำผิดกับพระสงฆ์ไม่หยุดหย่อน กรรมอันหนักก็จะเริ่มให้ผลทั้งๆที่ยังไม่ตายนี่แหละ อีกทั้งกรรมอันหนักจะมาตัดรอนชีวิตให้อายุสั้นด้วย ลองคิดดูละกันถ้าพระเทวฑัตปฏิบัติดีปฏิบัติชอบท่านก็จะไม่เศร้าหมองช้ำใจจนไอกระอักเลือด ไม่โดนธรณีสูบ และจะมีชีวิตยืนยาวต่อไป

พระสงฆ์คือเนื้อนาบุญที่สูงส่งดีกว่าฆราวาส การทำผิดกับท่านแม้เพียงเล็กน้อยอาจส่งผลรุนแรงกลับมาได้ จขกท.ร่วมต่อต้านถึง 3 ครั้งผมมองว่ามันมากเกินไป เพราะแค่ครั้งเดียวก็บาปหนักมากแล้ว ขนาดอีกาบินเข้าไปในโรงครัวกินอาหารของสงฆ์ที่ชาวบ้านถวายแม้เพียงปริมาณเล็กน้อยก็ไปเกิดเป็นเปรตอยู่นานโข

 

พระสงฆ์ก็คือปุถุชนที่สละเพศฆราวาสออกเรือนเข้าสู่ร่มกาสวาภัทร์เพื่อทำทุกข์ให้แจ้ง นั้นคือสมมุติสงฆ์ เมื่อตนได้ปฏิบัติจนเข้าถึงตั้งแต่ขั้นพระโสดาบันขึ้นไปแล้วจึงเปลี่ยนเป็นพระอริยสงฆ์ แต่มีพวกเปรตโกนหัวห่มฝาดนั้นมิใช่สงฆ์นั้นคือพวกปลอมบวช พวกเปรตมาหากินในความศรัทธาของชาวบ้านที่มีต่อพระพุทธชินสีห์เจ้า พวกนี้เราควรช่วยกันขับไล่ให้ออกไปจากพระพุทธศาสนา. เราควรแยกแยะให้ละเอียดนะครับ อย่ามองพระสงฆ์เป็นเทวดา เราต้องยอมรับความจริง อย่าเหมารวมครับ
ส่วนที่กล่าวว่า อีกามากินของในบาตรแล้วตกนรกนั้นผมจะชี้แล้วท่านทั้งหลายพิจารณานะครับ
สัตว์เดรัญฉานมันมีอยุ่4อย่าง คือ กิน นอน. สืบพันธ์ และระแวงภัย ส่วนมนุษย์มีมากกว่าสัตว์เดรัญฉาน2อย่างคือ สติ และปัญญา เพราะฉะนั้น ถามว่าอีกามันรุ้จักบาตรพระไหม ? มันไม่รุ้หรอก มันไม่รุ้จัก บุญ มันไม่รุ้จักบาป มันรุ้แต่ว่านั้นคืออาหารของมัน มันหิวมันก็กิน แค่นั้น มันไม่มี สติปัญญาพิจารณาว่านี่ของในบาตรกินไม่ได้ จริงไหมครับ? เพราะฉะนั้นท่านคิดว่าเรื่องนี้มันสวนทางต่อความจริงรึไม่? เปรียบเสมือนสัตว์กินเนื้อเช่นเสือมันหิวมันก็ต้องล่าเหยื่อ มันไม่เลีอกหรอกว่าอะไรมันกินได้มันก็ล่ากินหมดจริงไหมครับ
งูก็เหมือนกัน มันเห็นเหยื่อมันก็กิน ไม่ว่าไก่ ไม่ว่าเป็ด มันเจออะไรมันก็กิน มันไม่เลือกว่าวันนี้กรุอยากกินไก่ พอเจอเป็ดมันไม่กิน ไม่ล่าเลื่อยไปหาไก่กินยังนี้รึ55555มันเป็นไปได้ไหมครับ? อีกามันก็เหมือนกัน มันเห็นอาหารที่มันกิน มันมีปัญญาแยกแยะรึว่าอันนี้ของในบาตรห้ามกิน ต้องไปหากินที่อื่น เหมือนงุเจอเป็ดกรุไม่กินวันนี้กรุจะกินไก่ 555 มันรุ้ถึงขนาดนั้นเลยรึ555
แล้วมันจะตกนรกตรงไหน?ในเมื่อมันไม่รุ้ แม้แต่มดก็ได้เอาข้าวถวายพระตั้งดูซิแป๊บเดียวมดเต็มเลย พวกมันมิตกนรกแย่เรอะไปแย่งข้าวที่เราถวายให้พระพุทธชินสีห์เจ้าฉันนะ5555
ลำพังมันเกิดในภูมิเดรัญฉานมันก็ทุกข์ทรมานตามอัตภาพของมันแล้ว มันไม่รุ้บาป รุ้บุญหรอกครับ ถ้าสัตว์มันรุ้เสือมันคงไม่ล่าสัตว์กินหรอกมันกลัวบาป งุก็ไม่ล่าไก่กินหรอกมันกลัวบาป ส่วนควายมันกินหญ้าอย่างเดียวกรุไม่รุ้กรุไม่สนแต่ถ้าพวกมรึงเลิกล่าเนื้อมาแย่งหญ้ากรุกินเมื่อไรได้เจอกัน 55555
ผมแค่ชี้ทุกท่านมีสติปัญญาก็พิจารณากันเองนะครับ. สวัสดี

 

หากตอนนี้เราอยู่ในผล เรามีวิธีการอย่างไรที่จะสืบสาวเรื่องราวไปหาเหตุ
นั่งคิดอยู่ที่บ้าน ทำงานอย่างนี้นะ เจอแต่คนอย่างนั้นอย่างนี้นะ อ่อเมื่ออดีตเราไปทำอันนั้นอันนี้มานี้เอง
เพราะลักษณะอาการมันดูคล้ายๆกัน น่าจะมาจากอันนั้น
หากมาด้วยวิธีการสืบสาวแบบนี้ มันคือการหยิบยกเรื่องขึ้น หยิบยกเรื่องขึ้นนี้คือ วิตก
หากยกแบบนี้บ่อยๆกับตัวเองอาจจะเสียสุขภาพได้ ยกหลายๆเรื่องโดยเอามาเชื่อมโยงกันพูดจาไม่ประติดประต่อ
อาจจะเป็น วิตกจริต ยกมาหนักๆเข้าอาจจะได้เป็นโดยสมบูรณ์ ผมเคยคุยกับคนบ้า
รู้สึกเขาจะมีความสามารถเฉพาะตัวตรงที่ว่า พูดหลายๆเรื่องอย่างต่อเนื่องเสมือนว่าเป็นเรื่องเดียวกัน
เราควรดูเป็นเรื่องๆจะปลอดภัยกว่า เหตุที่เราอยู่ตอนนี้มีปัจจัยคือความจำที่ว่าไปทำผิดอย่างนี้จะแก้ไขอย่างไร ?
เหตุที่เราดำเนินชีวิตในปัจจุบันอย่างนี้ มีปัจจัยคือคนรอบข้างอย่างนี้ แล้วจะแก้ไขอย่างไร ?
เราแก้ได้จากการที่เรารู้ดีรู้ชั่ว เรารู้ดีรู้ชั่วจากการ ถามว่าอะไรเป็นกุศลอะไรเป็นอกุศลกับผู้มีศีลหรือพระหรือฟังอ่านพุทธพจน์
หรือได้ยินได้ฟังมาจากพ่อแม่หรือครูต่างๆ ไม่ใช่ว่าอยู่ดีๆเราจะรู้ขึ้นมาลอยๆ