อยากให้แฟนกลับมา ดิฉันทำผิดศีล3และเสียใจมาก

ธรรมคีตะ ศิลปะแห่งการดับทุกข์ เสียงท่านชาตวโรภิกขุ

https://www.youtube.com/watch?v=KzH3QUd4cIw
Published on Mar 17, 2013

จะสุขใจไปบ้างก็บางคราว
จะโศกเศร้าไปบ้างก็บางหน
จะเกลียดชังไปบ้างก็บางคน
จะสับสนไปบ้างก็บางที
นี้ละคนวนไปมาหาดีชั่ว
วนไปทั่วสับสนจนป่นปี้
ประเดี๋ยวรักประเดี๋ยวชังอยู่ทั้งปี
เป็นอย่างนี้ทุกคนไปจนตาย

ธรรมคีตะชุด เวลาชีวิต 1/1

https://www.youtube.com/watch?v=rh4RRjMsjDA


ธรรมคีตะชุด เวลาชีวิต 1 2

https://www.youtube.com/watch?v=wPffY558gZ0

เผื่อจะสบายใจขึ้นบ้างค่ะ

 

เสียดายเมื่อเสียไป...
แต่เมื่อเสียไปแล้วก็ต้องยอมรับและดำเนินชีวิตต่อไปอย่างมีธรรมะในใจ
แล้วคุณจะดีขึ้นครับ

 

ขอแค่แสดงความคิดเห็นนะครับ (ไม่กล้าวิจารณ์หรือสั่งสอนใคร เพราะไม่ได้เป็นครูบาอาจารย์)
เท่าที่อ่าน ผมรู้สึกยินดีนะครับ ที่คุณรู้สึก ผิดชอบชั่วดี ละอายต่อการทำบาป แม้ว่าจะมีกิเลสเจือปนอยู่ ก็กิเลส ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับปุถุชนอย่างเราๆ
- แต่รู้สึกว่า คุณจะยึดติดกับอดีตมากจนเกินไป ซึ่งอะไรที่มันล่วงผ่านมาแล้ว ก็อย่าไปอาลัยอาวรณ์ให้กลับคืนมา มันจะยิ่งเป็นทุกข์ ผิดพลาดไปแล้ว ก็พยายามอย่าผิดซ้ำ ผมว่าโอเคนะคับ
- ส่วนเรื่องหมอดง หมอดู อย่าเอาชีวิต ทั้งชีวิต ไปผูกติดกับคำพูดของหมอดูครับ ไม่มีใครรู้ตัวเอง ได้ดี เท่าตัวคุณเอง ปล่อยวางจากหมอดูบ้างก็ดีนะคับ คิดและพิจารณาด้วยสติปัญญา ความรู้ ความสามารถและประสบการณ์ของตัวเอง จะดีกว่า

ปัจจุบันคือสิ่งที่คุณต้องให้ความสนใจและใส่ใจมากที่สุด เรื่องของอนาคต ก็พิจารณาเอาตามเหตุแห่งปัจจัย อะไรที่ผ่านมาแล้ว ก็ปล่อยให้ผ่านไป อย่าไปอาลัยอาวรณ์ หรือเก็บมาให้ใจขุ่นมัว เด๋วจะติดกับดักตัวเอง
- ส่วนใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ เรื่องบุญ-บาป ก็เป็นเรื่องของเค้าไม่ต้องไปใส่ใจ ยิ่งลาก ก็ยิ่งฝืน ปล่อยวางไปเลยครับ
- ถ้าจิตไม่ได้ฝักใฝ่ให้พ้นทุกข์จิงๆ ก็ไม่ค่อยจะเห็นด้วยกับการบวช ตลอดชีวิต เด๋วจะผูกมัดตัวเอง ด้วยคำพูดซะป่าวๆ

ไม่ได้สอนนะคับ เป็นเพียงการแสดงความคิดเห็น

ขออภัย หากทำให้ไม่พอใจในบางความเห็น

 

ขอบคุณค่ะ
ก็จริงนะคะ เรื่องจะไปบวชเนี่ย คิดดูแล้ว ถ้ายังปล่อยวางไม่ได้ก็อย่าเพิ่งดีกว่าค่ะ
เพราะเวลาคนมีปัญหา ก็คงคิดแบบดิฉันคือไปบวชชีพราหมณ์ไว้ก่อน ถ้าอย่างนั้นวัดคงจะร้อนน่าดู เพราะเป็นที่รวมตัวของผู้ที่มีปัญหา

ดิฉันคิดว่าถ้าจะไปบวช คงต้องให้จิตใจสงบระดับนึงก่อน

แต่ตอนนี้ดิฉันยังอยู่ในความรู้สึกอยากให้เค้ากลับมา... ไปบวช คงไม่ดีแน่ๆ
พยามฝึกตามดูจิตอยู่ค่ะ
เห็นอะไรแล้วคิดถึงแฟน ก็พยามคิดว่า สิ่งนั้นมันไม่ได้ทำให้เราทุกข์ มันอยู่เฉยๆของมัน
แต่ใจเราที่ไปยึด ไปเกาะ ไปอยากให้มันเป็นแบบนั้นแบบนี้ ใจเรากำลังทำให้ตัวเองทุกข์ต่างหาก

 

รู้สึกดีมากๆเลยค่ะ
ที่มีเพื่อนๆในบอร์ดนี้ แวะมาแนะนำ และให้กำลังใจ
ทำให้ดิฉันมีกำลังใจขึ้นเยอะ
ดิฉันกลับตัวกลับใจแล้ว

ขอให้บุญนี้ส่งผลไปถึงทุกท่านนะคะ

 

คุณมีคำตอบในใจอยู่แล้ว แต่หักห้ามความรู้สึกไม่ได้เท่านั้นเอง ก็ความรู้สึกนั่นล่ะคือ ความอยากทั้ง 3 ต้องการจะมี เมื่อมีแล้วไม่อยากให้สูญสลายไป เมื่อเสียไปแล้วคร่ำครวญเป็นทุกข์ ทำอย่างที่เรามีคำตอบอยู่แล้วดีกว่า

 

ภวตัณหา วิภวตัณหา

คิดว่าดีที่สุดคือเริ่มต้นชีวิตใหม่ค่ะ
อะไรที่ดีทำ
อะไรที่ไม่ดี ไม่ทำ
ทำใจให้สบาย พยายามลืมเรื่องที่ผ่านมาเพราะไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้ค่ะ

 

สาธุ คับ

 

อยากมีชีวิตที่ดี มีคู่บุญที่ดี ดูเอาเอง อาจจะได้คำตอบบ้างก็ได้

https://www.youtube.com/watch?v=RCGkYCB8mfw

https://www.youtube.com/watch?v=vPhZlYiqhJ4

คุณสร้างบันไดขึ้นไปแล้วแต่เขายังอยู่ที่เดิม
ผู้มีศีลเสมอกันจะอยู่ด้วยได้เข้าใจกว่า
อย่าอาลัยอาวรเลย ความสุขมันสร้างกันได้เพียงเสี้ยววินาที ตามลิ้งค์

แต่ถ้าอยากฝึกไปด้วย ลองอ่าน

http://palungjit.org/threads/ฝึก-กรรม-ฐาน-ด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย.512443/

 

เพราะความมักง่ายในกิเลส ตัณหา ของคน อย่าว่าแต่คุณเลยหลายๆคนก็พลาดแต่ในเมื่อเขาดีกับคุณแล้วคุณไปทำร้ายเขาหลายครั้งต่อให้ครั้งนี้เขาให้อภัยผมเชื่อคุณก็หยุดไม่ได้ครับทำใจสะเถอะแล้วมานั่งตรึกตรองว่าเกิดอะไรขึ้น ใช่อยู่วิบากกรมมีจริงแต่เราจะสร้างหรือไม่สร้างมันเท่านั้น....

 

อย่าคิดบวชเพียงเพราะเสียใจในรักไม่ได้บุญหรอกมันทำให้คุณร้อนลนในชุดขาวเป็นบาปแก่ตนเองอีก ถ้าบวชเพื่อสร้างกุศลให้พ่อแม่ เจ้ากรรมนายเวร ครูบาอาจารย์ และสรรพสัตว์ ได้บุญมากครับ...

 

สวัสดีครับคุณ เจ้าของกระทู้ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน กามตัณหา ภาวตัณหา วิภาวตัณหา จริงๆมันก็อยู่ใน ๓ ข้อหลักใหญ่ๆนั่นเอง คือ โลภ โกรธ หลง มันเข้าอยู่ในหลัก ๓ ตัวนี้ครับ คนและสัตว์ มีกรรม เป็นของๆตน คนอื่นไม่สามารถ มาทำให้เราได้ นอกตัวเรา สิ่งที่มันผ่านมาแล้ว ก็ให้มันผ่านไป เราออกมาได้ ถือว่า บุญของน้องเจ้าแล้ว ถึง ๒ วาระ อย่าไปตาม นึกถึงมันอีกเลย นึกถึง บุญ ทาน กองการกุศล ที่น้องเจ้าทำ น่ะดีที่สุด ถ้ามันไม่สามารถ หลีกเลี่ยงได้ หาคนที่ เหมาะสม ใกล้ เคียงกับเรา จะดีกว่า ถ้าอดใจ ไว้ได้ หรือ พยายามตัดใจมันได้ เราก็หลบหนีมันเสีย มี ๒ ครองทุกข์ มันสนุก แต่ไม่สบาย อยู่คนเดียว เปลี่ยวกาย มันไม่สนุก แต่ก็สบาย


อันนี้แล้วแต่เรา ทำได้ไหม ถ้าทำไม่ได้ ก็ควรมีคู่ ที่ใกล้เคียงกับเราครับ ของพันนี้ไม่ว่ากันครับ กรรมใคร กรรมมัน แต่ละคน มันไม่เหมือนกันครับ บางคนเลิกกันแล้ว แต่ก็ใช้เวลา ต่างกันไป บ้างก็ใช้เวลา ๑-๒-๓ เดือนบ้าง บ้างก็เป็นครึ่งปี ๑ ปี กว่าจะลืมลงได้ ศิลที่ ทำไปแล้ว ก็ให้มันแล้วกันไป ตั้งต้นใหม่ ทำใหม่ ไม่มีคำว่า สายไป ทำใหม่ได้ เสมอๆ ตั้งใจ สักวัน เราเป็นผู้ชนะ มันเอง จากน้อย ไปหามาก จาก วินาที ไปนาที จาก นาที เป็นชั่วโมง เดี๋ยวก็ได้เองครับ เป็นวัน เดือน ปี เดี๋ยวก็มาเอง


ทุกอย่าง ไม่ว่า ชั่วหรือดี มันไม่ได้ อยู่กับจิต ปุถุชนอย่างเราๆ ได้ ตลอดกาล ตลอด สมัยหรอกครับ สุข ทุกข์ มันก้ไม่ได้ อยู่กับเรา ตลอดกาลสมัยหรอกครับ เกิด ขึ้น ตั้ง อยู่ และดับไป ทั้ง ๒ อย่าง ให้กำลังใจครับ สู้ๆๆๆๆๆๆ ไม่มีอะไร ที่จะเกิน วิสัย ที่เรา จะทำไม่ได้ การบวช อยู่ที่ไหน ก็ทำได้ครับ อยู่ที่ใจ เราต่างหาก หลีกลี้ หนีเว้น ชั่ว คราว กี่วัน กี่เดือนก็ได้ ไม่จำเป็นต้อง ตลอดไป ยาก การกระทำ ค่อยๆทำไปดีกว่าครับ ค่อย สะสม ไปทีละนิดๆๆๆๆๆๆๆๆ ในไม่ช้า มันก็เต็มของมันเอง เหมือน หยดน้ำฝน ตกใส่ตุ่ม ทีละหยดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆบ่อยๆเข้า มันก็เต็มของมันได้จร้า

 

เวลาที่เหลืออยู่ ตั้งใจรักษาศีลโดยเฉพาะข้อ 3 คับ แล้วทำบุญอย่างที่คุณปรารถนา ใช้

ชีวิตใหม่ให้มีความสุขคับ

 

วันนี้ก็ไปวัดมาอีกแล้วค่ะ
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านนะคะ

จริงๆคือตั้งใจจะไปกราบหลวงพ่อยก ที่ท่านช่วยค่ะ (อย่างน้อยแฟนเก่าก็ยังคุยกับดิฉันแบบเพื่อน)

คราวนี้เลยถามท่านอีกทีว่า เค้าจะกลับมามั๊ย ถ้ายังมีบุญร่วมกัน แม้น้อยนิด ดิฉันยินดีที่ทำบุญ สร้างบารมีกับเค้าไปจนตายจากกัน แล้วอธิฐานว่า ถ้ายังมีโอกาสกลับมา ขอให้ยกท่านขึ้น ดิฉันยกขึ้นค่ะ

ถามท่านอีกครั้งว่า ถ้าเค้าจะกลับมาจริงๆ คราวนี้ขอให้ยกไม่ขึ้น
ดิฉันพยามยก อยู่ 3-4ครั้ง แต่องค์พระพุทธรูปไม่ขยับเลยค่ะ

แค่นี้ดิฉันก็ขอบคุณท่านมากแล้ว แต่ไม่กล้าหวังอะไรมาก
หลังจากนี้คงอยู่ที่บุญกรรมของดิฉันเอง ได้แต่พยามสร้างบุญให้มากๆ หลังจากนี้ก็แล้วแต่กรรมดี หรือ กรรมชั่ว ของดิฉันแล้วค่ะ

 

....เมื่อจะยกอะไร ๆ จะขึ้นหรือไม่ขึ้นอยู่กับน้ำหนักของของและแรงของตัว ความคิดในเรื่องที่ไม่มีเหตุผลทำนองที่ว่าหากยกอะไรขึ้นไม่ขึ้นแล้วจะแสดงผลบางอย่างที่ตนประสงค์ควรหมดไปจากใจเราผู้เป็นชาวพุทธ(ยกเว้นว่าไม่ได้นับถือพุทธ เป็นชาวลัทธิเชื่อผีก็ได้แต่ทำไปเพราะไม่ทราบเหตุผล เราไม่ควรเอาเป็นตัวอย่างเลย)..

ส่วนการไปกราบพระก็เป็นเรื่องที่ดี แต่ไปกราบแล้วพาพระเสียหายเพราะพระได้โอกาสแสดงสิ่งที่ไม่ควรแก่สมณะวิสัย มีการทำนายทายทักแนะนำสิ่งที่ไม่จริงเช่นให้ยกอะไรๆแล้วจะเป็นไปตามอธิษฐานดังนี้เท่ากับล่วงศีล กล่าวสิ่งเท็จ หากไม่แสดงอาบัติ ท่านจขกท. ย่อมได้ชื่อว่าส่งเสริมพระให้ได้เกิดในนรกอบายภูมิเสียหายไปแล้วทั้งสองฝ่าย...ด้วยเรื่องที่ไม่เป็นสาระประโยชน์แก่ใครๆเลย..

อนึ่ง ท่านจขกท. พึงทราบว่า เราทั้งหลายมีความแก่ เจ็บและตายเป็นธรรมดา...
ดังนั้น การแสวงหาคนรักที่มีความแก่ เจ็บและตายเช่นกันย่อมเป็นการแสวงหา"ที่ไม่ประเสริฐ"...

การที่ท่านจขกท. ยังติดยึดข้องในบุรุษ ที่ท่านเคยทำให้เขาเสียใจมาแล้วจะมีผลดีแก่ตนได้ที่ใหน?...

หากและเมื่อท่านตายลงด้วยจิตยึดข้องในชายนี้ ท่านอาจได้เกิดในตัวเขา มีอัตภาพเป็นสัตว์เล็กๆที่เขาคิดกำจัดทำลายตลอดเวลา แม้ท่านอาจได้เกิดเป็นแมลงสาบ จิ้งจกตุ๊กแก หนู etc..อยู่ใต้หลังคาบ้านเขา..ที่เขาจะนึกเอ็นดูท่านนั้น อย่าหมายเลย.....เขามีแต่จะหาทางกำจัดท่านตลอดเวลาเสียมากกว่า...

พึงทราบความที่จิตมีตัณหา(โลภะ)ชอบใจในสิ่งทั้งปวง จิตนี้ไม่ใช่กุศล จึงเมื่อตายลงย่อมไปเกิดในอบายนรกเท่านั้น ควรระวัง

เข้าใจว่าท่านจขกท. เป็นผู้มีบุญดีมีรูปเป็นสมบัติ ท่านจึงไม่ควรกลัวการไร้คู่จนถึงกับตั้งเป้าว่าคนรักเก่าต้องกลับมา ซึ่งเป็น"ความเสี่ยง"ที่ท่าาควรพิจารณาอย่างรอบคอบ..!

ท่านจขกท. พึงทราบว่าความเจ็บปวดที่เขาเคยได้รับเพราะการกระทำของท่านย่อมฝังในใจเขา แม้เขาอาจกลับมา แต่ใครจะรับประกันใจเขาได้ว่าจะไม่เล่นงานท่านกลับบ้างโดย ทำนองเดียวกัน?...บางที ในเวลานั้น อาจไ ม่ใช่ท่านจขกท.คนเดียวหรอกที่ขมขื่นคับแค้น แต่อาจมีชีวิตอื่นในฐานะบุตรธิดาที่จะต้องร่วมตกหลุมขมขื่นคับแค้น..และท่านจกท.จะยิ่งชอกช้ำกว่าอีกนับเท่าไม่ได้..


การมองการณ์ ควรมองให้ไกลกว่าระยะขนตา..เพราะความทุกข์นั้นมีรออยู่ทั่วทุกระยะ..บัดนี้ ท่านพึงยุติความอาลัยเสน่หาที่ไม่เป็นทางไปแหงสุคตินี้เสียโดยเร็ว..เร่งประพฤติศีล ไม่ใช่เพื่อการกลับมา(เป็นภาระ)ของสัตว์สังขารไรๆเสีย..แต่เพื่อรักษาตนไว้ในความเกษมปลอดภัย และรักษาสุคติไว้ในยามที่ต้องย้ายภพ...

การเจริญกุศลเพื่อให้แฟนกลับมา เป็นบุญที่มีผลน้อย และเป็นบุญที่ไม่มีปัญญาประกอบ...แม้เกิดมาก็เป็นผู้บอดเขลาหลงงมงายในสิ่งต่างๆได้โดยง่าย..จึงควรพิจารณาด้วยดี

เป็นกำลังใจให้ท่านจขกท.พ้นทุกข์โดยไวครับ...

 

ขอบคุณมากๆนะคะที่ช่วยแนะนำ

ดิฉันอ่านคอมเม้นท์จบแล้วร้องไห้
ที่ผ่านมา ดิฉันอาจจะอยู่ได้เพราะความหวัง... ยังยึดติด ยังอยากให้เค้ากลับมา
บางทีก็เหมือนจะทำใจได้ แต่บางทีก็ไม่... โดยเฉพาะเวลาตื่นนอน...

ดิฉันจะพยามเข้าใจค่ะ... ว่าไม่มีอะไรเป็นของเรา....
แต่มันยากเหลือเกิน

 

....ไม่มีใครไม่เคยทำผิดพลาด การคิดแก้ไขเป็นวิสัยของบัณฑิต..
ไม่มีใครสามารถหักใจจากสิ่งรักได้ในวันเดียว(เว้นพระโพธิสัตว์และพระอรหันต์)..
ความที่เราเคยชินกับการปล่อยให้ตัณหาลากจูงตลอดเวลา ย่อมยากแก่การไม่ทำตามเขา...
การฝึกใจเพื่ออยู่เหนือกิเลส ไม่ให้มันมาบงการได้อีกเป็นทางเพื่อความพ้นทุกข์แต่ถ่ายเดียว..ขอให้รักตนเองให้ มากกว่านี้ มีตนเป็นที่พึ่ง ไม่เอาความสุขของตนไปขึ้นกับสิ่งนอกตัวที่ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครได้..บางที หากท่านไม่ดิ้นรนกระสับกระส่าย สิ่งดีๆที่ ท่านคิดไม่ถึงอาจมาปรากฏได้..เพราะท่านไม่มีเวลาปล่อยใจไปกับอกุศลเข้าถึงความโศกจนบุญไม่มีทาง มาแสดงผลได้ ใครจะรู้..

การเริ่มต้นในหนทางใหม่มีได้เสมอในคนกล้าหาญ..
อย่าผูกขังตนไว้ในโลกที่ตนสร้างเองเพื่อหลอกตน มันเสียเวลาครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ

 

QUOTE=Celine_kt;9810982]

1) ดิฉันควรทำอย่างไรให้ดิฉันอภัยให้ตัวเองได้คะ? ตอนนี้ติดอยู่กับความรู้สึกผิดตลอดเวลา.....

พระพุทธเจ้าบอกเสมอๆ ว่า การให้อภัยตัวเอง อโหสิกรรมให้ตัวเอง เป็นสิ่งประเสริฐที่สุด ... และเป็นสิ่งที่ยากที่สุดด้วย

แต่สามารถบรรลุถึงได้ ด้วย ทาน ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นลำดับขั้นตอนไป
เริ่มด้วย การทำทานให้มากๆ ก่อน ทำแบบเต็มใจ ทำแบบจริงใจ ทำแบบไม่หวังอะไรตอบแทน ทำเพื่อให้จริงๆ แก่ เพื่อนมนุษย์ และ เพี่อนสัตว์โลกอื่นๆ

ศีลที่บกพร่องอยู่นั้น ก็จะถูกเยียวยาสมานกลับคืนมาได้อีกครั้ง ด้วยการประพฤติอยู่ในศีล ด้วยสติ เหนือความกระหายอยากของตนเอง


2) วาสนาไม่เท่ากัน คบกันไม่ได้หรอคะ? (แต่แฟนดิฉันไม่เชื่อเรื่องบาปบุญค่ะ อย่างเช่นเวลาจะบริจาคเงิน เค้าต้องแน่ใจว่าเงินนั้นจะไม่โดนหลอก เลยไม่ค่อยไปวัดทำบุญ แต่ดิฉันไม่คิดขนาดนั้นค่ะ ให้แล้วคือให้ ดิฉันชอบไปวัดไหว้พระค่ะ ในขณะที่เขายอมไป แต่ยืนเฉยๆ )

ูภูมิธรรม ไม่เท่ากัน อยู่กันลำบาก ... ถ้าฝืนอยู่ด้วยก็จะมีแต่เรื่องระหองระแหงจนถึงวันแตกหัก เข้าสักวันอยู่ดี

3) เพื่อนดิฉันบอกว่า ดิฉันจะได้เจอคนที่ดีกว่านี้ ดวงชะตาดิฉันสบายค่ะ ไม่ต้องมาลำบากกับคนนี้ แต่ดิฉันไม่ต้องการ ดิฉันอยากหยุดแค่คนนี้แล้ว ทำบุญยังไงถึงจะทำให้กรรมที่ดิฉันก่อเบาลงได้บ้างคะ? ดิฉันต้องการแค่เค้ากลับมา

อนาคตเป็นเรื่องของการคดไปคดมา ไม่สามารถไปยึดถือ ยึดมั่นได้

ความผูกพันโยงใย 3 ฝ่าย เป็นผลพวงจากวิบากเก่าๆร่วมกันมา ตามหลอกหลอน สลับสับเปลี่ยนวนไปวนมา ไม่จบสิ้น หากไม่ถอดถอน
ดีที่สุด คือ ให้อภัยซึ่งกันและกัน ทั้ง 3 คนเลย ... นี่ก็เป็นการทำบุญ แล้ว


4) กับคนเก่าดิฉันเลิกกับเค้าก่อนวันเกิดเค้า1วัน เค้าพูดไว้ว่าขอบคุณสำหรับของขวัญที่เจ็บปวดสุดๆ ตอนนี้ดิฉันก็ถูกบอกเลิกก่อนวันเกิด1วันค่ะ :'( นี่เป็นกรรมใช่มั๊ยคะ?

กรรมนั้นได้เกิดขึ้นไปแล้ว นั่นเป็น วิบาก คือ ผลของการกระทำกรรมที่ได้ลงมือกระทำไปแล้ว

ทำสิ่งใดไว้ ก็จะได้สิ่งนั้นตอบ ... นี่คือ กฏแห่งกรรม และนี่คือ วัฏสงสาร



สุดท้ายนี้...ดิฉันคิดว่าถ้าที่สุดแล้วเค้าไม่กลับมา ดิฉันจะทำงานเก็บเงินให้พ่อแม่ แล้วจะไปบวชชีพราหมณ์ตลอดชีวิตค่ะ ไม่ต้องการคบใครอีก เพราะกลัวว่า มีคู่เยอะๆ ก็ต้องไปเกิดชดใช้กรรมอีกหลายชาติ

ขอให้พบความสงบ อันเป็น บรมสุข ดั่งที่ตั้งใจ
พระพุทธเจ้า สอนให้สัตว์โลกทั้งหลาย อยู่เหนืออุปาทานทั้งปวง
เมื่อเห็นทุกข์ จึงเห็นธรรม เมื่อเห็นธรรม จึงเห็นปฏิจสมุปบาท (ห่วงโซ่แห่งการก่อเกิด)

จะหยุดการก่อเกิด ด้วยการดับ อุปาทาน
จะดับอุปาทาน เพียงแค่ หยุดคิด

หยุดคิดนี่ยากเนอะ ... เอาง่ายๆ คิดแต่เรื่อง กุศลธรรม ก็พอ คิดแต่เรื่องดีๆ คิดแต่สิ่งดีๆ คิดแต่ที่จะเป็นผู้ให้ คิดแต่ในทางบวก
กำลังใจมาจากไหน? ... กำลังมาจาก พระพุทธ พระธรรม และ พระสงฆ์ คือ พระรัตนตรัย นั่นเอง



ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและแนะนำนะคะ บุญใดที่ดิฉันทำไว้ ขออุทิศให้ท่านทั้งหลายมีชีวิตที่ดีนะคะ /QUOTE]

ก็ขอให้อนิสงค์นั้น ได้แก่ ท่านด้วย เป็นร้อยเท่าพันทวี

ก่อนจาก ฝากธรรม ไว้อีกหนึ่งนะ

"สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นย่อมแปรปรวนไป อันเป็นปกติธรรมดา ควรหรือที่จะยึดถือได้และยึดถือไว้"

 

ชีวิตต้องเดินต่อไป

 

ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่ะ

ดิฉันดีขึ้นมากแล้ว
ขอให้ผลบุญที่ทุกท่านช่วยแนะนำดิฉัน ส่งผลให้ทุกท่านมีความสุขนะคะ

ยังคอมเม้นท์ได้นะคะ ดิฉันยังเข้ามาอ่านอ่านเรื่อยๆเวลาที่รู้สึกหลงทาง

ขอบคุณมากๆค่ะ