ความรู้สึกพลิกชีวิต เกือบแพ้ใจตนเองโดนกิเลสลากไปตะครุบซะแล้ว

เมื่อเช้านี้ได้ไปซื้อของกินของใช้ขนมนมต่างๆที่ร้านค้าในตลาด พอดีขณะจ่าย
เงินเห็นรถชาวบ้านที่มีหลังคามุงหลังคล้ายรถสองแถว พาพระนุ่งห่มสีกรักมา
จอดข้างๆเยื้องๆร้านที่ผมกำลังซื้อของนิดหน่อย เข้าใจว่าน่าจะเป็นรถมรรค
ทายกพาพระท่านมาบิณฑบาต พอผมกำลังจ่ายเงินค่าของอยู่ ก็เห็นพระสาย
พระป่า สามรูปเดินลงจากรถออกไปบิณฑบาตตามทางในหมู่บ้าน ตอนแรกผม
เห็นแล้ว ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ ก็เฉยๆ เพราะทุกเช้าผมรอใส่บาตรพระที่หน้า
บ้านเป็นประจำอยู่แล้ว แต่พระที่เดินผ่านหน้าบ้านทุกครั้งท่านจะมารูปเดียว

เมื่อเดินออกมาจากร้านกำลังจะขับรถ ความรู้สึกในใจแว๊บขึ้นมาว่า "เราน่าจะใส่
บาตรพระป่าสามรูปนี้สักหน่อยน๊า ขนมนมอะไรเรามีเพราะพึ่งซื้อมาเต็ม" ตอน
แรกก็กะซื้อของพวกนี้เอาไว้ไปใส่บาตรพระที่เดินผ่านหน้าบ้านเป็นประจำนั่น
แหละ แต่ดูเหมือนว่าจะมีจิตอีกความรู้สึกหนึ่งผุดขึ้นมาทันควันเลยว่า "ไม่ต้อง
ใส่ก็ได้ ขนมนี้เราซื้อไว้ใส่บาตรพระที่เดินผ่านหน้าบ้านเราไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องใส่
แล้ว ท่านก็เดินไปโน่นแล้ว เดี๋ยวเราก็กลับบ้านแล้วพอเราถึงบ้านเราก็ค่อยไป
ใส่บาตรที่บ้านเอาก็ได้ จะพระป่าพระบ้านอานิสงส์ก็เหมือนกันนั่นแหละ ใส่
ที่ไหนก็เหมือนกัน" แหมดูสิไอ้ความคิดระยำตัวขวางบุญมันโผล่หน้าขึ้นมาฉับ
ผลัน และวินาทีนั้นดูเหมือนว่ากำลังมันจะเยอะมากซะด้วย ผมก็เลยคล้อยตาม
ไอ้ความคิดระยำนั้น แต่ก็มีความรู้สึกเสียดายนิดๆที่เราไม่ได้ใส่พระป่าห่มสีกรัก
สามรูปนั้น

จากนั้นผมก็ขับรถกะจะกลับบ้านแล้ว ก็ขับรถผ่านหลวงพี่ทั้ง 3 รูปไปอย่างอา
ลัยนิดๆเสียดายหน่อยๆ แต่ดูเหมือนว่าความคิดระยำกิเลสตัวเลวมันจะมีกำลังสูง
กว่า มันเลยยุให้เราจะกลับไปใส่ที่บาตรที่บ้านเอาให้ได้เลย ผมก็ขับรถไป
เรื่อยๆบวกกับความรู้สึกหดหู่เสียดายโอกาส เพราะปรกติได้ใส่บาตรแค่รูปเดียว
แต่นี่พระมาเดินบิณฑบาตรให้เราได้ใส่ตั้ง 3 รูปแล้วแท้ๆแต่กลับไม่ได้ใส่ แล้ว
จู่ๆความรู้สึกที่อัศจรรย์ ผมถือว่าความรู้สึกนั้นเป็นความรู้สึกของการพลิกชีวิตเลย
ที่เดียว

เพราะจู่ ณ ช่วงเวลาที่จิตใจผมกำลังเสียดายหดหู่อยู่นั้นความรู้สึกดีๆนั้นก็ผุดขึ้น
มาทำให้ผมตาสว่างได้ว่า "จะไปใส่บาตรที่บ้านเหรอ หากระหว่างทางที่กลับนี้
เกิดต้องตายกลางทางซะก่อนล่ะ แล้วจะได้ใส่บาตรทำบุญอีกเหรอ" ผมนี้อึ้งไป
ชั่วครู่เลย คิดในใจโอ้หนอเราไม่น่าจะประมาทในชีวิตในการสร้างความดีสร้าง
บุญกุศลขนาดนี้เลย เมื่อตาสว่างโพลงแล้ว ผมจึงไม่รอช้ารีบเลี้ยวรถกลับเพื่อที่
จะไปใส่บาตรพระป่าทั้ง 3 รูปนั้นให้ได้ โดยไม่สนใจว่ากิเลสมารตัวไหนจะมา
ขวางอีกแล้ว ใจมุ่งไปด้วยปีติดีใจที่จะได้ใส่บาตรพระสามรูปนั้น แปลกอยู่อย่าง
นะขณะที่ผมขับรถไปจอดข้างทางรอพระท่านเดินมารับของบิณฑบาตร หลวงพี่
สองรูปข้างหน้าและองค์กลางเมื่อท่านเห็นผมกลับมายืนรอใส่บาตรท่านเดินยิ้ม
นิดๆมาให้ผมทั้งสองรูปนั้นเลย

ผมคิดในใจว่าท่านคงจะรู้วาระจิตของเราว่ายังไงแล้วหมอนี่จะต้องหวนกลับมา
ใส่บาตรทำบุญให้ได้เป็นแน่ (ผมเดาเอาเองนะ) ด้วยความที่อยากใส่บาตรกับ
พระ 3 รูปอยู่แล้วก็ไม่พูดพล่ำทำเพลง แกะขนมเอลเซ่ที่ซื้อไว้เพื่อจะนำไปใส่
บาตรที่บ้านและนมเปรี้ยวพร้อมดื่มอีก อย่างละห่อ ไปใส่บาตรด้วยความดีใจ
จากนั้นก็รับพรด้วยความแช่มชื่น จนจบการทำบุญครั้งนี้ ขากลับขับรถจากมา
จิตใจยังเกิดความรู้สึกปีติตามมาอีกเป็นกิโลเมตร คือระหว่างทางจิตฟูในบุญมา
โดยตลอด ตอนนั้นรู้สึกว่า "เราเอาชนะใจตนเองได้แล้ว เราเอาชนะกิเลสความ
เลวได้แล้ว" มันเป็นความรู้สึกฮึกเหิมมากที่เราทำได้ ที่เราไม่ยอมแพ้กิเลสมาร
ที่มาขวางเรา และสุดท้ายเราก็เอาชนะมันลงได้จริงๆ ปีติยินดีที่ได้ทำบุญใส่
บาตรครั้งนี้เป็นที่สุด ขับรถมายิ้มน้อยยิ้มใหญ่มาตลอดทาง เมื่อกลับมาถึงบ้าน
ก็ได้ใส่บาตรพระที่มาเดินบิณฑบาตรผ่านหน้าบ้านเป็นประจำอีก อื้อ! วันนี้อิ่ม
บุญจริงๆ อิ่มบุญที่สุดเลย นานจะมีครั้งนะเหตุการณ์แบบนี้ก็เลยขออนุญาตมา
แชร์ความรู้สึกดีๆพร้อมกับบุญและบุญให้กับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่านกันสักหน่อย

สุดท้ายด้วยบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ใส่บาตรพระป่าห่มสีกรัก 3 รูปนั้นและพระบ้าน
ที่ใส่บาตรเป็นประจำอีก 1 รูปนั้น ขอให้บุญกุศลที่ได้รับทั้งหมดให้ถึงแก่ผู้ที่ร่วม
อนุโมทนายินดีในบุญกุศลนี้กับข้าพเจ้าทุกๆท่านด้วยเทอญ สาธุ


อิ่มบุญ อิ่มบุญ วันนี้อิ่มบุญจริงๆ ^^(deejai)

 

โดนกินรวบทั้งหัวทั้งหางขอให้พิจารณา

เริ่มด้วยความอยากจบด้วยความอยาก แล้วอย่างนี้เราจะชนะอะไร จะให้ทานก็ควรจะพิจารณาว่าจะใช้ทำประโยชน์อะไร การระงับความอยากในบุญก็เป็นการต่อยหน้ากิเลสได้เช่นกัน

 

ปิติ อิ่มเอิบในบุญมาก ทำให้มีความสุข
ขึ้นชื่อว่า บุญ แท้จริงคือความสุขที่เราทำได้ในทันที
จิตเบาสบาย กาย ใจเป็นสุข
เป็นรากฐานของจิตที่สามารถต่อยอดถึง
การปฏิบัติ ภาวนา ขอให้จดจำอารมณ์แห่งสุขนี้
ในขณะทำสมาธิ และเกิดความปรารถนาดี อยากให้ผู้อื่นเป็นสุขด้วย จึงมาโพสต์ให้ได้อนุโมทนาร่วมกัน ขอเลื่อมใสในจิตปรารถนาดีด้วยเมตตานี้

ขอท่านจงเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป ในจิตใจขอให้ผ่องใส อยู่ในบุญ จิตเบาสบาย กายใจเป็นสุข ระลึกนึกถึงปิตินี้ ทุกลมหายใจเข้าออกนะคะ นึกทุกครั้ง เบาสบาย สุขใจทุกครั้ง เท่านี้ก็ถือเป็นกำไรชีวิต ขออนุโมทนาค่ะ

 

มีโอกาสที่ดีมากๆ บ้านผมพระป่าแทบไม่เคยเจอ มีแต่พระปลอมทั้งนั้น โบกรถวุ่นไปหมด สาธุด้วยครับ