ยิ่งปฎิบัติธรรมมากยิ่งขี้หงุดหงิดไม๊ครับ

ยิ่งปฎิบัติธรรมมากยิ่งขี้หงุดหงิดไม๊ครับผมรู้สึก่าหงุดหงิดมากขึ้นทุกวัน
บางทีรู้สึกเหมือนไม่อยากจะอยู่แล้ว
-พี่ๆทำสัมมาอาชีพยากไม๊ครับรู้สึกพี่ๆทำอาชีพอะไรดีครับ
-พี่ปฎิบัติมามากรู้สึกเบื่อโลกไม๊ครับรู้สึกอยากไปแล้วกายมนุษย์ไม่เหมาะกับเราแล้วไม่นับแบบกรรมหรือเวทนาครับ:'(

 

เป็นเหมือนกันครับ เราต้องรู้เท่าทัน เค้าเรียกมารผจญ บางทีเรื่องเล็กน้อยเรื่องไม่เป็นเรื่องก็โมโห เก็บมาคิด ถ้ารู้สึกแย่ปุ๊บ ให้นึกก่อนเลยว่า มันเล่นกูอีกแล้ว อย่าไปหลงกลมัน นั่งหายใจเข้าลึกๆ ท่องพุทธคุณ วนไปมาสัก3รอบจะดีขึ้นครับ

 

เป็นลักษณะการต้านสมาธิจ้า ซึ่งมีด้วยกัน 7 ข้อ ดังนี้

1. ความเจ็บปวด เมื่อย เหนื่อย หิว
2. ความปริวิตก
3. ความกระวนกระวาย
4. ความหงุดหงิด
5. อาการเจ็บคันโดยไม่มีเหตุผล
6. ความลังเลสงสัย
7. ความโลภอยากได้เร็ว

ความหงุดหงิด ไม่ควรปล่อยให้อยู่ในใจ เพราะจะให้ตัดความก้าวหน้าของสมาธิ
ดั่งนั้นสิ่งที่ที่จะช่วยเราได้มีแค่การทำสมาธิเท่านั้น โดยทำอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ
ด้วยการเดินจงกรม 30 นาที นั่ง 30 นาที เวลาที่เป็นนาทีทอง
ของการทำสมาธิคือเวลา 04.00 - 05.00 น.จ้า

 

ปกติจะเย็นกายเย็นใจค่ะ รู้สึกสว่างไสว...
แต่ก็เห็นที่เบื่อๆ เช่นเบื่อหน่ายทางโลกอยากออกบวช ไม่ก็ไม่อยากเกิดอีกประมาณนั้นค่ะ

 

ความหงุดหงิดเกิดจากเครียด คิดมากเกินไปเกี่ยวกับไม่อยากมีชีวิตในร่างมนุษย์อีกต่อไปล่ะมั้ง
ระวังอย่าเผลอฆ่าตัวตายซะล่ะ จะเป็นบาปติดตัวทำให้ เกิดมา 500 ชาติก็ต้องมีเรื่องให้เครียดแล้วฆ่าตัวตาย
ต้องรู้จักคลายเครียดบ้าง เช่น ไปเที่ยว ออกกำลังกาย เล่นกีฬา พบปะพูดคุยกับคนอื่นบ้าง อย่าเก็บตัว

เห็นบางคนก็อยู่วัด กินข้าววัด ช่วยการงานวัด ช่วยยกถังสังฆทาน ช่วยกิจกรรมตอนพระไปรับบาตรเช้า อันนี้ก็น่าจะเป็นสัมมาอาชีพได้นะ แถมยังได้บุญอีกเพราะใช้แรงกายช่วยการงานวัด
การใช้แรงกายช่วยการงานวัดนี่ดีนะทำให้หมดเคราะห์กรรมที่ไม่ดีเร็ว

 

เห็นเขาเรียกอะไรไม่รู้ค่ะจำไม่ได้ เขาบอกว่า บางครั้งในใจเราสามารถดูหมิ่น หลบหลู่ พระพุทธองค์ ค่ะ ด้วยความตั้งใจและไม่ตั้งใจ เพราะมารพวกนี้มันจะไม่ให้เรานิพพานได้ค่ะ มันจะทำให้เรารู้สึกแย่ ไม่ชอบ สารพัดที่มันจะทำได้ค่ะ อย่าไปใส่ใจมัน ค่ะ ยึดมั่นเข้าไว้นะค่ะ เเล้วจะดีเองค่ะ ก็เหมือนคนเราแหละค่ะ ในเมื่อเขาทำอะไรเราไม่ได้ นานวันไปเขาก็จะหยุดไปเองค่ะ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=S4YIDm2Jvtw]เบื่อจากปัญญาหรือเบื่อจากโทสะ หลวงพ่อปราโมทย์ - YouTube[/ame]
(เรื่องเบื่อครับ)

 

เวลาปลามันอยู่ในน้ำ มันก็ว่ายไป ว่ายมา ไม่เคยหยุดนิ่ง
พอจับมันด้วยมือ หวังจะให้มันนิ่ง
มันก็ยิ่งดิ้นหนักขึ้น หนักขึ้นกว่าเดิมอีก
ต้องสู้กัน ไม่มือเรา ก็เป็นปลา ที่ต้องหมดแรงกันไปก่อน

 

...หากปฏิบัติธรรมถูกตรงจริงความหงุดหงิดจะยิ่งลดลงจนหมดไปเพราะเกิดปัญญาทราบชัดว่าหงุดหงิดนี้มาจากเหตุปัจจัยใด...ทั้งสามารถนำความหงุดหงิดนั้นมาเป็นอารมณ์ของการวิจัยธรรมะจนได้ข้อยุติที่จะนำไปสู่การยอมรับและอดทนได้ด้วยความเข้าใจ ไม่เป็นทุกข์อะไรๆอีก เมื่อไม่ทุกข์เพราะหงุดหงิดสิ่งที่ทำที่เจอ ย่อมสามารถเร่งตนเพียรเผากิเลสที่มีอยู่ได้เพื่อความพ้นทุกข์ด้วยสติปัญญาที่อบรมมาดี..

หากยิ่งปฏิบัติ ยิ่งเกิดความอึดอัดขัดเคือง ให้ตรวจสอบการปฏิบัตินั้นว่าผิดหรือถูก..ธรรมะที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ ไม่นำผู้ปฏิบัติให้เกิดความทุกข์ใดๆเลย เพราะมีรสเดียวคือวิมุตติรส คือการพ้นทุกข์ได้จริงเท่านั้น..

 

ตัวเราเองปฏิบัติเพื่อลดความโกรธในตัวเราลงค่ะ เพราะบางทีหงุดหงิดหรือโกรธคนรอบข้างก็จะรู้สึกไม่ดีกับตัวเราด้วย เพราะเรายังต้องอยู่ในสังคมไหนจะคนในครอบครัวอีก เริ่มรู้สึกว่าควรจะควบคุมความหงุดหงิดหรือความโกรธไว้ดีกว่าให้พวกนี้มาคุมเรา พอค้นหาก็คิดว่าที่เราหงุดหงิดเพราะเราตั้งเป้าว่าจะต้องเป็นแบบนั้น แบบนี้ พอใครทำไม่ได้ดั่งใจก็จะหงุดหงิด เลยพยายามมองว่า เขาทำอย่างไรก็ทำไปเหอะ ให้งานเสร็จอย่างที่ต้องการก็พอ ผลที่ออกมาเหมือนกันแต่วิธีอาจจะต่างกัน ต้องปล่อยวางค่ะ ไม่มีใครทำได้ถูกใจเราทุกคนหรือแม้แต่เราเองที่ไม่สามารถทำตามใจทุกคนได้ พอได้ปฏิบัติแล้ว ยิ่งได้เห็นว่า ตอนเวลาจะรู้สึกเหมือนมีควันออกมาจากศรีษะเลยค่ะ บางครั้งกำลังจะโกรธ พอไปรู้สึกตรงนั้นเข้า หายโกรธไปเลยก็มี แต่ก็ยังมีบางครั้งที่ห้ามไม่ได้จริงๆ ต้องค่อยๆปลงค่ะ

 

ถูกนิวรณ์5เล่นงานแล้วครับ ให้เจริญพรหมวิหาร4 ทรงอารมณ์ พรหมวิหาร 4ให้มากๆครับ สู้ ๆ ผมก็เคยเป็น

 

ท้อได้ แต่อย่าถอยนะครับ ขันติคือความอดกลั้น เป็นธรรมเครื่องเผา กิเลสอย่างยิ่ง