บันทึกของพระคุณลุงคนเชียงใหม่ถึงหลานๆ เรื่องภัยพิบัติ

ไม่ได้ดูถูกกดขี่ข่มเหงใครเลยคิดไปเองทั้งนั้น

 

นะมะพะทะนะโมพุทธายะ

 

อโหสิให้นะครับ

 

ทั้ง 6 ท่าน ที่ข้อความเข้ามา ผมตอบกลับไปหมดแล้วนะครับ
คุณ Twana กับ คุณใส้เดือน สองคนนี้อนาคตไกลครับ เพียงแต่ยังไม่เอาจริง ยังตัดกังวลไม่ได้ แบบขาดสะบั้นทันที
แต่...จะเอาจริงไหมแค่นั้นเอง ทุกวันนี้ถูกปัญหารุกเร้าบ้าง อุปสรรค์มีกันทุกคน แม้แต่ผมผู้เขียนอยู่นี้ ก็เหนื่อยกายและใจ ดึกๆก็ค่อยมาปฏิบัติเข้มข้น ช่วงกลางวันก็ทำหน้าที่ไป แต่..สหายในธรรมทุกท่านครับ
วิถีแห่งชิวิต จิตและใจ นี้ เรากำหนดมันได้ครับ เมื่อถึงขีดสุดแห่งการปฏิบัติสมถะภาวนา ทุกท่านจะไม่ถามคำถามใดๆจากผมอีกเลย เพราะเข้าใจเองแล้ว และอาจสามารถให้คำแนะนำรุ่นน้องๆนักปฏิบัติได้ ส่วนอีก 4 ท่าน
ก็เร่งความเพียรตามๆกันไปครับ ท่านเดินมาได้ 3 ก้าว จาก 14 ก้าวแล้ว ก้าวแต่ละก้าวมันห่างกันเพียงลมหายใจบางๆแค่นั้นเอง ลมหายใจที่เรียบ ลึก เบา ต่อเนื่อง เย็นในจิต สงบ ค่อยๆฝึกไปครับ สมาธิทำให้เราเสมือนคนมีกำลัง วิปัสสนาเสมือนมีดาบคมกริบอยู่ในมือ 2 อย่างนี้ต้องใช้คู่กัน มีกำลังแต่ไม่มีดาบก็แย่ มีดาบแต่ไม่มีแรงจะฟาดฟันก็แย่ ผมจึงเน้นฐานรากสมาธิให้มั่นคงแข็งแรงไว้ก่อน เมื่อพร้อมเราค่อยออกรบ ติดขัดเมื่อไหร่ ข้อความเข้ามาครับ

 

ผมจะเปรียบเปรยให้ฟังจะได้ไม่ถามผม ว่าการก้าวเดิน 3 ก้าว 4 ก้าว มันเป็นยังไง มันไม่มีบอกในตำราใดๆ แต่มันมีระดับจิตของมันอยู่แล้ว เพียงแต่เอาคำว่าก้าวเดิน มาสมทบใส่ด้านหลัง เปรียบเปรยให้ฟัง จะได้ไม่ถามผมว่าทำไปได้แค่ไหนแล้ว ....ผมจะได้ตอบเป็นการก้าวเดินเอาละกันในข้อความนะครับ
หรือหน้ากระทู้ก็อาจจะตอบให้ได้บ้างเพื่อเป็นกำลังใจให้กัน...คนเราถ้ามันมีกำลังใจแล้ว มันเหมือนว่าอะไรๆเราก็พร้อมจะสู้ ...

ขณิกะสมาธิ คือ ยังไม่เดินสักก้าว ยังไม่ไปไหนมาไหน ได้สมาธิเล็กน้อย
อุปจาระสมาธิ ขั้นหยาบ คือเดินได้ 1 ก้าว(มักเห็นภาพต่างๆ แสง สี เสียง)
อุปจาระสมาธิ ขั้นกลาง คือเดินได้ 2 ก้าว (มักเห็นภาพต่างๆ แสง สี เสียง)
อุปจาระสมาธิ ขั้นละเอียด คือเดินได้ 3 ก้าว (มักเห็นภาพต่างๆ แสง สี เสียง)
ฌาญ 1 ขั้นหยาบ คือเดินได้ 4 ก้าว
ฌาญ 1 ขั้นกลาง คือเดินได้ 5 ก้าว
ฌาญ 1 ขั้นละเอียด คือเดินได้ 6 ก้าว
ฌาญ 2 ขั้นหยาบ คือเดินได้ 7 ก้าว
ฌาญ 2 ขั้นกลาง คือเดินได้ 8 ก้าว
ฌาญ 2 ขั้นละเอียด คือเดินได้ 9 ก้าว
ฌาญ 3 ขั้นหยาบ คือเดินได้ 10 ก้าว
ฌาญ 3 ขั้นกลาง คือเดินได้ 11 ก้าว
ฌาญ 3 ขั้นละเอียด คือเดินได้ 12 ก้าว
ฌาญ 4 ขั้นหยาบ คือเดินได้ 13 ก้าว
ฌาญ 4 ขั้นละเอียด คือเดินได้ 14 ก้าว

ขอให้เข้าใจตรงกันเรื่องการก้าวเดินนะครับ เวลาผมตอบในข้อความจะได้ง่ายขึ้น

 

ช่วงนี้ รอคุณเด็กผู้ชาย ไปสืบคำทำนาย ตามสถานที่ต่างๆ มาเล่าให้เพื่อนๆฟัง
ผมก็ได้แต่แนะนำ การก้าวเดินกันไปก่อน ไม่เฉพาะคุณเด็กผู้ชาย นะครับ ท่านอื่นที่มีคำทำนายจากพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ สายสมาธิจิต เชิญได้ครับ ผมก็ชอบอ่านเหมือนกัน ...ดึกแล้วครับ ยังเห็นอ่านกันเยอะเลย ผมคงได้เวลาพอสมควรสำหรับวันนี้ ตอนแรกวันนี้ ว่าจะไม่เปิดดูกระทู้แล้วนะ แต่ในใจก็เชื่อว่าหลายๆท่านคงรออ่าน อะไรสักอย่างก็ได้ ขอให้มีให้อ่าน จริงมั้ย ?....

 

รู้ทั้งรู้อยู่ว่ามันไม่ถูก คำทำนายเป็นเรื่องแต่งขึ้น ไอดีหนึ่งก็โดนจนต้องไปแก้ไขเป็นสิบๆโพสส์แล้วก็เปิดแน่บหายไป หลักฐานมันแดงแล้วแดงอีกมานานแล้ว ก็ยังเกาะกระทู้คอยปั่นคอยดันขึ้นมา ทั้งๆที่มาโพสส์กันมันไม่ตรงกับหัวข้อกระทู้มาร่วมสองปีแล้ว

คงหวังว่าจะใช้คำทำนายปาหี่ล่อคนให้เข้ามาอ่านไว้ก่อน

ขอเตือนคนที่เข้ามาใหม่ๆ อย่าได้ไปหลงตาม มีคนเสียเงินกับกระทู้นี้เพราะหลงเชื่อทำให้ไปสร้างหลายสิ่งหลายอย่างมามากแล้ว

 

คนที่ไปหลงเชื่อและรู้สึกว่ามันไม่ถูก ผมขอแนะนำให้คุณเขียนข้อความไปหาwebsnow หรือคุณผ่อนคลาย ให้เขาเช็คหมายเลขไอพีก็ได้ว่าไอดีลุงฯมันซ้ำกับไอดีไหนบ้าง หรือเขาคงรู้มานานแล้วก็ได้นะครับ

รวมๆกันหลายคน ผมว่าเขาคงทำให้ครับ แล้วคุณจะอึ้ง

 

แล้งยังงัย

 

น่าจะรู้สึกเฉยๆกันหมดแล้ว ภัยพิบัติเราตั้งรับกันมานานแล้ว อย่างผมก็ 2 ปีเศษๆ กายพร้อมแล้ว อุปกรณ์พอมีบ้าง เหลืออยู่ที่จิตใจมุ่งสอนคนที่กำลังใจยังไม่ไปถึงไหน จึงแนะแนวทางกันอยู่นี้ วางเรื่องคุณลุงคนเชียงใหม่ลงไว้หน้าตักของเราก่อนครับ วินาทีนี้วางลงเลย จากนั้้นก็มุ่งด้านจิตใจให้เข้มแข็ง มีกำลังใจดี ตัดสินใจเด็ดขาดเฉียบพลัน ไม่ลังเล เพราะฝึกสติจากลมหายใจกันอยู่ เรื่องภัยพิบัติมันก็ไม่ได้น่ากลัวแล้ว เพราะถ้าใจกล้าพอ ยังจะต้องกลัวสิ่งใด แล้วถ้าความตายจะมาเยือนใยต้องกลัว ในเมื่อจิตใจ สงบเย็น อยู่อย่างนี้ ส่วนการเตือนภัยก็คอยดูเพื่อนๆหาข้อมูลจากพ่อแม่ครูบาอาจารย์มาให้อ่าน อ่านเพื่อรับรู้ ไม่ตกใจหรอก มันชินแล้ว...

 

1. การที่คุณๆผู้เชื่อรวมๆกันร้องขอให้เช็คหมายเลขไอพีลุงฯว่าซ้ำกับไอดีใด มีอะไรเสียหายครับ ผู้ไม่เห็นด้วยน่าจะกลัวมากกว่า

2. ใครตามเรื่องไม่ทัน ให้ไปดูหน้าหกว่ามีไอดีใดบ้างไปแก้ไขข้อความเมื่อไม่กี่วันก่อน แล้วให้ดูไปเรื่อยๆจนถึงหน้ายี่สิบกว่าๆ มันมีที่มาว่ามีข้อความไปถึงนายนี่ว่าคุณมีความเกี่ยวพันกับลุงฯ ทั้งไอดีลุงฯกับนายนี่จึงต้องรีบล็อกอินมาวันเดียวกันแล้วก็เข้าไปแก้เป็นสิบๆโพสส์

3. บางคนเตรียมตัวมาเป็นสิบปีแล้วครับ ผ่านวันที่คิดว่าจะมีภัยใหญ่มาไม่ต่ำกว่าสามสี่ครั้ง เสียเงินทองไปมากมาย จนตอนนี้เขาคนนั้นเลิกคิดมากแล้วครับเพราะมันไม่มีอะไร

เขาคนนั้นข้างต้นเอาจริงเอาจังขนาดเขียนจดหมายถึงหน่วยงานต่างๆมากมายรวมทั้งสภาผู้แทนราษฎรมาแล้วเมื่อราวสิบปีก่อน คุณจะเอาเขาเป็นตัวอย่างหรือคุณจะวนไปเหมือนเขาเมื่อเกือบสิบปีก่อน คิดดูดีๆ

ดูได้ตามลิงค์
http://palungjit.org/811567-post19.html

ท่านผู้นี้ไม่ได้แค่เชื่อเรื่อง2012 อย่างเดียว ก่อนหน้ายังคิดว่ารู้วันโลกจะแตกเพราะถอดรหัสไบเบิลได้ แล้วก็มาพูดในเว็บนี้ครับ ตื่นเต้นกันใหญ่โต คนเก่าๆน่าจะจำได้ เตรียมแล้วเตรียมอีกจนตอนนี้เลิกแล้วครับ

 

กระทู้ลุงคนเชียงใหม่ ตอนนี้เป็นกระทู้ของใครก็ไม่รู้ ในเมื่อเจ้าของหายไปนาน ทีมเวปบอร์ด ก็ควรล็อกไว้ เฉพาะอ่าน ถ้าใครอยากคุยก็ไปคุยที่กระทู้อื่นที่เจ้าของแวะเวียน
มาสมำ่เสมอ

 

ตั้งแต่ติดตาม ห้องภัยพิบัติฯ มา สรุปได้ว่ากระทู้นี้

"โคตรเพ้อเจ้อ และไร้สาระสุดสุด" เลยค่ะ

ขอให้ผู้ที่ยังหลงเชื่ออยู่ ตาสว่างโดยเร็ว นะคะ​

 

ตั้งอ่านโพสของท่านมา โพสนี้ดีที่สุดเลย ปะทะคารมกันก็หลายครา
แต่โพสนี้ต้องกด Like ให้ 10000000 ครั้ง เรื่องก็มีมาแล้วเหมือน
กระทู้ที่โดนนาย "เกษม" ยึดไป หวังว่าทีมงานจะรับความเห็นของ
"พีระมิด" ไว้พิจารณานะคับ มันเพ้อเจ้อและออกทะเลไปไกลถึง
สภากาแล็คซี่เสียแล้ว

 

แล้วยังไง

 

โพสกันมาเรื่อยก็ดีกระทู้จะได้อัพเดดตลอด

 

ป่วนไปปทุกกระทู้ที่ตัวเองเห็นต่างเห็นมานานหลายปีเก่งแต่ในจอ

 

ผมคิดว่าไม่ควรล็อคกระทู้นี้ คนอ่านมากทุกวัน คนที่อยากได้ข้อมูล ได้สติปัญญาก็มากอยู่นะ มันยังมีสาระมากมายหลายวิชาการ หลากหลายศาสตร์ ส่วนกระทู้อื่นๆ ก็อ่านผ่านๆไป ยังไงผมคิดว่ากระทู้นี้ยังควรต้องอยู่ต่อไป

 

เห็นด้วยทุกประการ
เจ้าของกระทู้ก็หนีหายไปแล้ว เมื่อวานสาวกบอกให้วางเรื่องลุงไว้ก่อนเพราะจนปัญญา สาวกก็ไม่รู้เหมือนกันลุงเป็นใคร อยู่ไหน หน้าตายังไง วางไว้ก่อนเรื่องลุงนะจ๊ะ แต่สาวกบอกผมขอเกาะเวทีลุงแสดงเล็กๆน้อยไปก่อนนะพี่น้อง

"มหาโคตรเพ้อเจ้อ และมหาไร้สาระสุดสุด"

 

ตัวใหญ่ๆในกระทู้ที่หายไปก็เพราะจนแต้มเรื่องลุงกันทั้งนั้น ถามไปถามมาไม่มีใครรู้อะไรเรื่องลุงซักอย่าง ใบ้รับประทานกันทุกคน หนักๆเข้าบอกอย่าไปสนใจเลย เวรกรรม นี่มันกระทู้ชื่ออะไรฟระ

ไอ้ที่บอกว่ากระทู้นี้เต็มไปด้วยสาระวิชาการหลายศาสตร์ก็โม้ทั้งนั้น ร้อยกว่าหน้าส่วนใหญ่มีแต่พูดเรื่อง ซื้อของ ซื้อตู้คอนเทนเนอร์ ,กลัวหนักอยากย้ายบ้าน, เอาเหล็กมาเชื่อมๆติดกันแล้วโม้ว่ากำลังสร้างเรือดำน้ำ, เก็งกันว่าจะมีภัยใหญ่วันนั้นวันนี้มาสามสี่รอบแล้วก็เงิบตลอด, มาคุยแข่งกันว่ามีอาวุธปืน มีกระสุนสะสมกันเป็นร้อยเป็นพันนัด แต่ใครอย่าพูดเรื่องลุงนะ ห้ามเด็ดขาด

แต่ก่อนลุงตัวจริงก็มาอ่านแทบจะทุกวัน คงอ่านไปขำไป ตอนนี้หายหัวไปเป็นอาทิตย์แล้ว