เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

พระปิดตาจตุพิธพรชัย(ปิดตาปั้น) **รุ่นที่เสกนานที่สุดของพี่นิ่มในขณะนี้

สมทบทุนจัดสร้างที่พักสามเณรฤดูร้อน
วางศิลาฤกษ์ วันที่ 16 เมษายน 2557

โดยทางวัดป่าแดง จะตั้งราคาไว้ที่ 1,000 บาท มอบตอบแทนผู้มีจิตศรัทธา ในงานก่อสร้างที่พำนักภิกษุสามเณรฤดูร้อน

แต่ผมต้องกตัญญูกับเพื่อนสมาชิกบ้าง รายชื่อ 106 ท่านแรกที่จองพระปิดตาทรงเมตตากับผมไว้ ผมให้สิทธิ์จองพระปิดตาปั้น(จตุพิธพรชัย) องค์ละ 500 บาท ท่านละ 1 องค์

เกินกว่านี้ โปรดรับไว้ที่องค์ละ 800 บาท จำนวนจำกัดเฉพาะในกระทู้นี้เท่านั้น




ตรวจสอบรายชื่อกรรมการกิตติมศักดิ์ ที่ข้อความที่ #10094


โปรดตรวจสอบความถูกต้องและทักท้วงได้ทันทีครับ

***ท่านที่เคยบริจาคน้ำมัน๙ทัพ โปรดระบุสิทธิ์เป็นกรรมการฯด้วยกันนะครับ

.......................


ปัจจัยเที่ยวนี้ ผมแบ่งใส่ซองให้พี่นิ่ม แล้วแต่พี่นิ่มจะแยกถวายวัดในเหตุปัจจัยใดบ้าง โดยมีหลักอยู่ที่ศาลาที่พักสามเณร ฯลฯ

จึงจะรบกวนเพื่อนสมาชิก
โดยขอปัจจัยจากเพื่อนสมาชิก ภายในวันที่ 4 เมษายน 2557 เพื่อความสะดวกของผมนะครับ



โปรดตรวจสอบตารางความถูกต้อง หากเห็นว่าผิดโปรดทักท้วงอย่าได้เกรงใจครับ

คืนนี้ผมค่อยอัพเดทนะครับ ขอบคุณครับ

 

3ปีที่ผ่านมา ประเทศไทยเสียแชมป์การส่งออกข้าวอันดับหนึ่ง
เสียแชมป์การประกวดคุณภาพข้าว
เสียโอกาสขายข้าวให้กับฟิลิปปินส์ที่โดนพายุซัดกระหน่ำ
เสียบุคลากรในการพัฒนาข้าว ที่ลดน้อยลงทุกทีๆ เพราะไม่รู้จะมีไว้ทำไม คนแห่ไปปลูกข้าวโตเร็วกันหมด ข้าวพื้นเมืองข้าวท้องถิ่นจึงใกล้จะสูญหาย

อนาคตเราจะไม่เห็นกระเทียมเม็ดเล็กพันธ์ไทยแท้ ที่สู้กระเทียมเม็ดใหญ่สายพันธ์จีนไม่ได้
เราจะไม่เห็นกระเพราใบเล็กแต่รสและกลิ่นไม่เล็ก
แม้แต่มะละกอ ก็จะเป็นเช่นเดียวกัน

ถ้า12สาว จากกลุ่ม "ผูกปิ่นโตข้าว" ทำสำเร็จ

ชาวนาจะขายข้าวได้ตั้งแต่ยังไม่ทันปลูก
คนซื้ออยากได้ข้าวออร์แกนนิค ไม่ต้องการเคมี
ชาวนาก็ดีใจ ไม่ต้องเสียเงินซื้อปุ๋ย ไม่ต้องเสี่ยงใช้ยาฆ่าแมลง ไม่ทำลายสภาพแวดล้อม ไม่ต้องผ่านพ่อค้าคนกลาง

คนซื้อไม่ได้ซื้อข้าวถูกลง แต่ได้ข้าวคุณภาพดีขึ้น เพราะเป็นข้าวใหม่ และปลอดสาร
คนขาย ขายได้ราคาดีขึ้น และลดต้นทุน

กำไรที่ได้เพิ่มขึ้น จะแบ่งส่วนหนึ่งไปซื้อประกันผลผลิต ว่าหากปีไหนเกิดโรคระบาด น้ำท่วม ภัยแล้ง ก็ยังมีประกันชดเชย ถ้าไม่มีใครรับประกัน รัฐบาลต้องรับประกัน

รัฐบาลไม่ต้องประกันราคา ไม่ต้องรับจำนำ ไม่ต้องเสี่ยงโดนสวมสิทธิ์ ไม่ต้องเสี่ยงเจอข้าวเน่า ไม่ต้องเสี่ยงโดนอภิปราย แค่รับประกันภัยพิบัติเพียงอย่างเดียว และสนับสนุนโครงการนี้

ข้าวที่เหลือจากขายให้คนในชาติ จึงจะขายให้ชาวต่างชาติ ถึงตอนนั้น ราคาข้าวจึงจะเสถียร และมีราคา

ชาวนาแต่ละคน จะรู้ว่าใครเป็นลูกค้าบ้าง วันไหนว่างๆ ลูกค้าก็จะมาเยี่ยมโรงนา
ชาวนาจะพาเที่ยวชมผลผลิต และทานข้าวที่ปลูกด้วยกัน.....

 

ผู้ใหญ่อั๋น (วิวัฒน์ชัย จึงประเสริฐ) ผู้ใหญ่บ้านป่าแดง หมู่ที่ 6


ผู้ใหญ่อั๋น: ก็เห็นยิงออกทุกทีไม่เคยเห็นอะไรที่ยิงแล้วยิงไม่ออกผมก็สงสัยว่าเค้าจะยิงทำไม เค้ามายิงทุกวันนะครับ ทั้งตะกรุด หรืออะไรทั้งหลายไม่เห็นอยู่ ยิงออกหมด จนเมื่อประมาณสัก 10 ปีมานี้ ที่ไปยิงกันไปยิงกับเสธ.นินก็ไปยิงกันตั้งนาน แต่ก็ไม่เคยเจออะไรที่ยิงไม่ออกแบบว่าปัดเลยน่ะไม่เคยเห็น ยิงอยู่2ปีกว่าถึงมาเจอ 2-3 ชิ้นท้ายๆแล้วก็เลยเลิกเพราะเห็นแล้วว่าครูบาอาจารย์มีจริง แล้วยิงแม้กระทั่งจ่อๆแล้วยังไม่โดนมันไม่น่าจะเป็นไปได้ตามทฤษฎี ไม่รู้จะเอาอะไรมาอธิบาย ถ้าฟังเค้าพูดก็ไม่ค่อยเชื่อแต่ของในวงการที่เราเห็นน่ะ ผมว่าหมื่นชิ้นถึงจะมีสักชิ้นนึงนะที่ว่ามีฤทธิ์ขนาดนี้ แล้ว ณ ปัจจุบันนอกจากวัดป่าแดงแล้ววัดอื่นบอกตรงๆผมไม่ค่อยเชื่อเท่าไรหรอก

พี่ไพรัช: ความพิถีพิถันมันต่างกัน

พี่นิ่ม: ผู้ใหญ่แกเป็นคนที่ทดสอบของโดยยิงตลอด ยิงของเยอะแกไม่ค่อยเชื่อง่ายๆเป็นคนรุ่นใหม่

ผู้ใหญ่อั๋น: เพราะที่นี่เค้าเสกจนแบบว่า ไม่มีใครเขาทำกันหรอก เสก 30-40 อาจารย์เดี่ยวแบบนี้

numthip : มันไม่คุ้มต้นทุน

ผู้ใหญ่อั๋น : ใช่ เพราะเค้าใช้ความพยายามสูง

พี่ไพรัช : ผมมองอีกมุมหนึ่งคือ พระที่คุณนิ่มขอให้ท่านเสกนี่ท่านเอ็นดูแกด้วยไง ท่านใส่ท่านก็ใส่ให้สุดๆ เจตนาสร้างเราก็ดี

ผู้ใหญ่อั๋น : แต่เราก็ไม่รู้ว่าพระอาจารย์องค์ไหนไง เพราะเสกตั้ง30กว่าอาจารย์

numthip : พี่ธวัชชัยแกบอกว่า ไม่ต้องเน้นเยอะเลย ไม่กี่รูปพอ

ผู้ใหญ่อั๋น: ไม่ใช่ ถ้าไม่กี่รูป บางทีบางองค์ท่านไม่เต็มใจทำไง อาจจะไม่ได้ดีแต่นี่จำนวนมากฺต้องมีสักองค์นึงที่เต็มที่

numthip : แกบอกว่า หลวงพ่อบวชองค์เดียวก็อยู่แต่ถ้าเป็นไปได้เอาของพี่ไปลงใต้ด้วย พ่อท่านพัน สายใต้รูปนี้มั่นใจได้

ผู้ใหญ่อั๋น : แล้วอีกอย่างที่เค้าสร้างส่วนมากเค้าปลุกเสกแค่แป๊บเดียวส่วนมากคือวัดเดียวและที่เดียว บางทีพิธีเดียวจบแล้วบางทีของยังไม่ทันได้มีคุณภาพ

numthip : ชั่วโมงเดียว

ผู้ใหญ่อั๋น : ใช่ไหม ถ้าสมมติตัวพระเองท่านเสกให้เราองค์เดียวอย่างนั้นโอเค แต่นี่ไม่ใช่แบบนั้น บางทีทั้งโบสถ์นะ มหาศาลนะ ใช่ไหมลองคิดดูว่าของอยู่ในลังแล้วพันด้วยสายสิญจน์แล้วพี่ว่ามันจะทันเข้าไปได้ยังไงก็คือให้ข้อมูลนะ

numthip : ใครยิงครับ กำนันหรือผู้ใหญ่ ที่เอาหนุมานไปลอง HK

ผู้ใหญ่อั๋น : HK นี่ลูกน้องผม ชื่อ บอย แต่ไปหามันไม่ยากหรอกเพราะอยู่บ้านมันชอบยิงนกตกปลาตามนี้ ชื่อสัญชัย

numthip : ยิงนกแม่นแต่ยิงหนุมานไม่โดน

ผู้ใหญ่อั๋น : มันไม่ออก 5 นัด คิดดูแล้วกัน HK ยิงแล้วคาในลำกล้องหมด ก็ไม่รู้นะคือผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่เค้าน่ะอยู่ในเหตุการณ์เพราะโดนยืมไปยิงเค้าแขวนอยู่องค์เดียวตอนไปเกณฑ์ทหาร ลูกพี่เค้าก็ชอบพระเหมือนกัน ไปเช่าพระมาเยอะเค้าก็ยิงๆๆ ก็ยิงออกหมด แล้วกระสุนมันเหลือเขาเห็นลูกน้องแขวนอยู่เลยขอยืมมาวางระยะประมาณสัก 4-5 เมตร เหนี่ยวไปแป๊กๆพอมาดูที่ปืนลำกล้องตันหมดเลย

numthip : เอ๊ะ! มันไม่ระเบิดหรอพี่ กระสุนติดอยู่ในลำกล้องหมด

พี่ไพรัช : ดีที่ปืนไม่แตก เพราะบางคนไม่รู้นึกว่าด้านพอยิงไปแล้วปืนแตกเพราะลูกมันค้างอยู่ในลำกล้อง

ผู้ใหญ่อั๋น : กระสุนมันไม่ไปไง ลูกหลังวิ่งชนลูกหน้า ไปไม่ได้ก็มีโอกาสระเบิด

พี่ไพรัช : คนที่ฝึกยิงปืนบ่อยๆอย่างผม จะมีเบสิคทุกครั้งก่อนจะยิงต้องดูว่าลำกล้องไม่ตัน

พี่นิ่ม : สมนึก แกแขวนพระทรงเมตตา ปิดตาขาว เข้าไปที่ยิงปืนยิงไปปืนแกขัดแล้วขัดอีก แกก็ไม่รู้ว่าเป็นที่อะไร แต่พอเอาพระออกแกบอกยิงออกดี

ผู้ใหญ่อั๋น : พระที่ตัวเองแขวนไปน่ะนะ แต่ปืนที่ตัวเองยิงขัด เอ๊ะ ! อย่างนี้ไม่ดีนะ

พี่ไพรัช : ผมเห็นเองเอาปืนไปยิงวันแรก ยิงก็ขัดๆยิงไปยิงมาพอกระชากลูกเลื่อนปืนหลุดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยหมดแล้วที่นั่นมีช่างซ่อมปืนอยู่ ช่างบอกว่าเกิดมาไม่เคยเจอว่าปืนมันจะหลุดมาเป็นชิ้นได้ขนาดนี้

ผู้ใหญ่อั๋น : แล้วหลวงพ่ออะไร

พี่ไพรัช : ก็พระปิดตาทรงเมตตาทุกครั้งที่เขาจะเข้าสนามยิงปืนต้องอาราธนาบอกว่าจะมาซ้อม

ผู้ใหญ่อั๋น : ที่ร้านเบาะตรงหนองยาง ก่อนถึงหนองใหญ่ เขาก็เอาไก่ใส่ไว้ในสุ่มแล้วยิงยิงปืนสั้น ซัดไปหลายนัด มันไม่โดนจึงกลับไปเอาลูกซองมา เขาบอกว่าลูกซองก็ยังยิงไม่ถูก เหลือเชื่อไหมไก่อยู่ในสุ่มเอาปืนแหย่เข้าไปในสุ่มแล้วเหนี่ยว มันจะไม่โดนได้ยังไง เป็นไปไม่ได้แล้วอีกที่หนึ่ง ร้านก๋วยเตี๋ยวซอย 12 เขาบอกว่ามีตัวตน

พี่ไพรัช : เขาลองอะไรกัน ที่ว่าแคล้วคลาดนี่

ผู้ใหญ่อั๋น : หนุมานทั้งนั้น เนื่องจากว่าชุดแรกที่หนุมานออกไปนี่ดังออกมาจากวัดไงแล้วเสธ.นิ่มก็คุยเหลือเกินว่า ยิงได้ๆ พวกก็เลยเหนี่ยวกันซะที่นั่นแหละหนุมานนี่เหนี่ยวกันเยอะมาก

numthip : ซอย 12 อยู่ตรงไหน

ผู้ใหญ่อั๋น : พอออกจากบึงมาก็อยู่ตรงทางโค้งที่เขียนว่า ไก่หุบบอน ก๋วยเตี๋ยวซอย 12 ออกจากบึงก็เจอเลย แวะไปได้ ก๋วยเตี๋ยวอร่อย..โอ้ย เมียโทรฯตาม ขอตัวก่อน


.................................

คนละเหตุการณ์
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่สุโขทัย (นานๆถึงจะเกิดเหตุนอกพื้นที่สักที)
คุณสมเจตน์ บุตรหล่อ (หล่อสมชื่อ) ไม่รับจ้างยิงใคร แต่ชอบยิงคนที่โทรฯเข้ามาถามเรื่องพระฯ (ไม่จำเป็นก็อย่าโทรฯไปเลย ผมลบเบอร์ไม่ทัน)

 

เสียดายจริงๆเช่นกันครับ เมื่อวานไม่ได้เข้าเวป วันนี้ไล่อ่านตาม เห็นราคาประมูลขยับ 6000 6200 7000 ใจกะจะใส่ด้วยที่ 8000 แต่ไม่ทันแล้ว

ยินดีด้วยกับเจ้าของที่แท้จริงครับ เป็นองค์ปู่ฤาษีที่งามและดูขลังจริงๆ

 

ใส่8000 บาท ก็ยังไม่ได้เป็นเจ้าของครับ

ต้องใกล้เคียงแต่ไม่เกิน 10,000 บาท
หรือจะลงท้ายที่ 999 บาท
อย่างราคาแรก ถ้าประมูลที่ 5,999 บาท ก็ได้ไปเลย.... พี่นิ่มกลัวว่า ถ้าเอามาเต็มหมื่น แล้วจะไม่มีที่ว่างเติมเงินร่วมกัณเทศน์ฯ

 

เรื่องเล่า : รำลึกถึงความลำบากยากแค้นแสนสาหัสของชาวนาฯ

ตอน : ตื่นเช้าขึ้นมา...ลูกคุณจะกินอะไรก็ได้ แต่ลูกฉันไม่มีอะไรจะกินฯ(ตอน 3/2)

ปวดข้อศอกอยู่หลายวันเลยไม่มีเวลาจะนวดข้าว และมีเรื่องต้องช่วยเหลือคนตกงานจึงเสียเวลาไปฝากงานให้กับพวกเขา เรื่องก็คือมีสองคนผัว

เมียชาวพม่ามาเช่าหอพักผมอยู่ และทำงานโรงงานใกล้บ้าน โดนคนไทยสมัยกรุงเก่ากลับชาติมาเกิด รังแครังคัดจนทนไม่ได้ จึงมาขออกจาก

หอพักจะไปอยูกับเพื่อนและหางานใหม่ ถามว่าทำไมต้องออก? โอ้ย...หนูทงไม่หวายหร็อกลุง ยืงเงิงหนูไม่ไร่ก็โกก หนูกะไก่ผ้วหนูทังงานก่อง

แปกโมง เลิกก็ทีหลังเพื่อน งางลังบากหนูไม่กัวแต่หนูลังคาน...มีเอกสารครบใช่ไหม? ครบหมกแหละลุง...เอาๆ เดี๋ยวฝากงานให้ ลูกสาวรับ

หน้าที่ติดต่องาน ได้นายจ้างดีปกติจ้างคนงานต่างชาติให้เดือนละ 7,000 บาท มีข้าวสารให้ มีห้องพักเป็นตึกแถวให้ พอลูกสาวบอกไปยังคนรับ

สมัครงานว่า พี่...สองคนผัวเมียนี้ พ่อกับแม่บอกว่าเป็นคนดีและขยัน...พ่อกับแม่บอกว่ารักมาก ได้รับคำตอบกลับมาว่าถ้าอย่างนั้น...พี่ให้เงิน

เดือนคนละหมื่น มีข้าวสารให้ มีห้องพักให้อย่างดี หลังจากส่งไปทำงานได้ 2 วัน ได้รับโทรศัพท์กลับมาถามว่า มีคนอย่างนี้อีกไหม? ถ้ามีเอามา

อีก...คนจะดีไม่ได้อยู่ว่าเป็นชาติอะไร เกิดจากไหน? ถ้ามันใฝ่ดีแล้วมีคนอบรมมันก็ดีเองแหละ(แม่บ้านผมพูด) ก่อนที่จะส่งสองคนผัวเมียนี้ให้

ไปทำงานกับนายใหม่ แม่บ้านผมสอนเขาสองคนสั้นๆ ว่า...ไปอยู่กับใครเขาก็ทำอย่างที่อยู่กับป้าอยู่กับลุงนะ...ทำอย่างที่ป้ากับลุงสอนไว้...ไป

อยู่ที่ไหน?ใครก็รัก...สอนแค่นี้จริงๆ.........

มานวดข้าวกันต่อดีกว่า เดี๋ยวจะหาทางลงกระทู้ธรรมตามชื่อตอนไม่ได้ ชาวนาหลังจากเหนื่อยยากจากการขนข้าวฟ่อนเข้าบ้านแล้ว ซึ่งส่วนหนึ่ง

การเกี่ยวข้าวของนาในภาคกลางสมัยโน้นก็สำเร็จด้วยฝีมือของคนทางภาคอีสานเกือบๆ ครึ่งหนึ่ง แต่ตอนนวดนี้จะเป็นแรงงานท้องถิ่นหรือเจ้า

ของนาล้วนๆ เมื่อพร้อมที่จะนวดข้าวชาวบ้านใกล้เรือนเคียงก็จะมาช่วยกันเอาแรงกัน ที่จ้างก็มีบ้าง โดยเอาข้าวฟ่อนออกจากลอมลงมาเรียงใน

ลานนวดข้าว แล้วก็นวดด้วยวัวด้วยควายนั่นแหละ


การนวดข้าวด้วยวัว


การนวดข้าด้วยควาย

หลังจากนวดเสร็จแล้ว ก็จะทำการลุเอาฟางออกให้เหลือแต่เมล็ดข้าวเปลือก ส่วนฟางก็จะแยกเอาออกไปทำเป็นลอมฟาง เพื่อเก็บเอาไว้ให้วัว

ให้ควายกินยามที่ขาดแคลนหญ้าสด และฟางก็ยังเอาไปใช้ทำเชื้อเพลิงก่อไฟได้ หรือเอาไปทำรังไก่ที่เลี้ยงปล่อยตามที่เรียกกันว่า"ไก่บ้าน"

หรือเอาไปใช้ปิ้งข้าวเกรียบว่าวก็ได้ เรียกว่าผลผลิตจากวัวควายใช้ได้หมดแล้ว ผลผลิตจากต้นข้าวก็ใช้ได้หมดเป็นเงินทั้งหมด....


กองฟางหรือลอมฟาง

เมื่อแยกข้าวเปลือกออกจากฟางแล้ว ขั้นตอนต่อไปก็คือนำข้าวเปลือกไปฝัดเพื่อเอาเศษผงก้านรวงข้าว,ขี้ลีบออก จะใช้กระด้งฝัดแบบข้าวเม่า

คงไม่ได้เพราะจำนวนมาก จึงต้องใช้สีฝัด การสีฝัดนี้บางทีเด็กก็ได้ช่วยสำแดงฝีมือการหมุนสีฝัดกับเขาบ้าง


สีฝัด ข้าวเปลือกหนักกว่าก็จะตกลงข้างหน้าทางขวามือ ส่วนเศษผง,ขี้ลีบเบากว่าก็จะออกไปข้างหลังทางซ้ายมือ เมื่อแยกได้เสร็จแล้วสำหรับ

สมัยโน้นก็จะมีการกระทำที่แตกต่างกัน ใครที่เป็นเจ้าของนาเองก็จะเลือกว่าจะขายเลยหรือเอาขึ้นยุ้งรอราคาดีแล้วค่อยขาย ส่วนคนที่เช่านาเขา

ทำก็อาจจะขายเลยหรือแบ่งขายเพื่อจ่ายค่าเช่านา บางเจ้าเขาทำนาแบ่งครึ่ง คือเมื่อได้ข้าวเปลือกมาแล้วให้หักเอาข้าวปลูกที่ใช้ทำพันธุ์ออกให้

กับคนทำนา ส่วนที่เหลือก็แบ่งกับเจ้าของนา การจะเอาข้าวเข้าเก็บในยุ้งก็ต้องมีพิธีกรรมตามที่เคยกล่าวไปแล้ว การเอาข้าวเข้ายุ้ง นอกจากเพื่อ

เก็บไว้ขายตอนได้ราคาแล้ว ก็ยังมีการเก็บเอาไว้เพื่อไปสีเอามากินเอง


ยุ้งข้าวหรือฉางข้าว ยุ้งใหญ่ส่วนใหญ่เอาไว้ใส่ข้าวที่เก็บไว้ขาย ส่วนยุ้งเล็กเป็นข้าวที่เก็บไว้สีกินเอง

ผมไม่มีนาทำ จึงไม่ค่อยรู้เรื่องการเก็บข้าวมากนัก แม่บ้านให้ความรู้ไว้ว่าแถวบ้านเขา จะไม่เปิดยุ้งเอาข้าวเปลือกไปสีบ่อยๆ จะเกรงใจแม่โพสพ

จะไม่รบกวนบ่อยๆ ถ้าเอาออกไปสีเพื่อเอามากินก็ต้องกะระยะเวลาและจำนวนให้ดีพอ สมัยก่อนจะมีโรงสีขนาดเล็กใช้เครื่องยนต์ดีเซล 4

จังหวะ ทางโรงสีจะมีกำหนดนัดวันสีข้าว เช่นวันโกนเป็นต้น เจ้าของข้าวก็ได้ข้าวกลับบ้าน เจ้าของโรงสีก็ได้ปลายข้าว,รำข้าว และแกลบก็เอาไป

ขายพวกโรงทำอิฐ....กลบน้ำแข็งเพื่อไม่ให้ละลายเร็ว เพราะตู้เย็นเก็บน้ำแข็งยังไม่มีเหมือนเดี๋ยวนี้

จะเห็นว่าในสมัยโน้น การทำนาต่างกับสมัยนี้มาก สมัยนี้มีรายได้เฉพาะตอนขายข้าวและใบปะทวนต้องไม่เป็นหม้าย นอกจากนั้นไม่มีรายได้

อะไรเลย สมัยก่อนรายได้มีตั้งแต่ค่าแรงคนไถนาจะเป็นของเจ้าของนาหรือคนจนที่คอยรับจ้าง เดี๋ยวนี้คือคนรวยคือเจ้าของรถไถเอาไป คนรับ

จ้างดายนามีรายได้ เดี๋ยวนี้บริษัทฯขายยาฆ่าหญ้าฆ่าแมลงเอาไป คนรับจ้างเกี่ยวข้าวนวดข้าว,ขนข้าว ขาดรายได้ คนรวยมีเงินซื้อรถเกี่ยวข้าว

เอาไป ที่นาที่เคยปลูกผักไว้กินเองเลิกทำ โรงสีที่เคยรับสีข้าวแบบสมัยเก่าหายไป ชาวนาที่ทำนาเคยสีข้าวกินเองต้องกลับมาซื้อข้าวกิน วิถี

ทางการดำรงชีพถูกเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปเป็นแบบสบายกายขึ้นอย่างเดียวแต่อย่างอื่นแย่ไปหมด จึงมีเรื่องเหลือเชื่อเกิดขึ้นคือชาวนาไม่มี

ข้าวจะหุงกิน เพราะไม่มีเงินไปซื้อข้าวสารที่เขาสีขายกัน ที่น่าสนใจอีกอย่างก็คือ ในเขตราบลุ่มเช่น อ่างทอง,สุพรรณบุรี,อยุธยา,ประทุมธานี,

สมุทรปราการ ฯ คนที่มีที่นาเกินกว่าร้อยไร่จนถึงเกินกว่าพันไร่ มีจำนวนมากถึงสองพันกว่าราย ในจำนวนนี้ไม่เคยทำนาเลย(ผมอ่านข้อมูลนี้มา

เมื่อปี พ.ศ. 2539 : เป็นตำราเรียนเกี่ยวกับเรื่องปัญหาการพัฒนาชนบทไทยฯ)

คนทำนาทำแบบจ้างทำแบบพึ่งพาเคมีเป็นหลัก ทำแบบเกี่ยวเสร็จขายเลย ทำให้ไม่มีแล้วยุ้งฉาง ไม่มีการเก็บข้าวเอาไว้สีกินเอง จึงทำให้โรงสี

ที่เคยสีข้าวเพื่อชาวนาเอาไปสีกินเองหมดไป จะมีเครื่องสีข้าวขนาดเล็กก็จำนวนน้อยมาก เคยทำพืชไร่สวนครัวก็เลิกกันไป พอข้าวที่เปลี่ยนเป็น

ใบประทวน และเอาไปเปลี่ยนเป็นเงินไม่ได้ ก็ทำให้ไม่มีอะไรจะกิน จึงทำให้มีการตัดพ้อต่อว่าออกมาตามที่ตั้งชื่อตอนไว้ว่า ตื่นเช้าขึ้นมา...ลูก

คุณจะกินอะไรก็ได้...แต่ลูกฉันไม่มีอะไรจะกิน........ขอขอบคุณมากครับ...........สวัสดีครับ

ปล.ชาวนา จ.พิจิตร อยู่ใกล้เมืองหลวงเก่า คือ กรุงสุโขทัย ใช้ภาษาแบบเมืองหลวงเก่าว่า ตื่นเช้าขึ้นมา ลูกมึงจะเลือกกินอะไรก็ได้ แต่...

ลูกกู...กูไม่มีอะไรจะให้กิน...พูดแล้วก็ร้องไห้ !!!???

 

พี่นิ่มโทรฯเข้ามา น้ำเสียงตื่นเต้นอีกแล้ว แต่ผมชิน....

"หนุ่มทิพย์ ลูกศิษย์หลวงปู่ฯ ขอค่านิมนต์ 50,000 บาท พี่ฯปรึกษาอ๊อดแล้ว อ๊อดให้ยอมแพ้ หนุ่มทิพย์ว่าอย่างไร"

"เงินแค่ห้าหมื่น ผมหาให้พี่ได้ พี่ฯแค่อย่าเอาพระฯของพี่ฯมาขายแข่งกับที่ผมหาให้ตอนนี้ก็แล้วกัน ว่าแต่ 50,000 บาท นี้ให้กับใคร กับหลวงปู่ฯ หรือกับลูกศิษย์ ถ้ากับลูกศิษย์ ผมเจรจาเอง ให้มากกว่า 50,000 ด้วย"

"เดี๋ยวพี่ฯเช็คก่อน ว่าใครเป็นคนเรียกราคานี้ แต่อ๊อดไม่เอาเลย... ถ้าไม่นิมนต์หลวงปู่ฯ หนุ่มทิพย์อยากได้รูปไหน..."

พระที่เอ็กซเรย์ของในลังพี่นิ่มได้ มีอยู่หลายรูป... เลือกนิมนต์ได้ทุกรูป
แต่เรื่องที่จะวุ่นวายจริงๆมันยังไม่เริ่มครับ ในวันงานจะยุ่งกว่านี้

วันงานจะเป็นงานตามดำริ ดำริคือเงียบ สงบ ไม่วุ่นวาย เสกเสร็จแล้วให้ยิงได้เลย....คนเสกว่ามาแบบนั้น

แต่คนที่รู้จักพี่นิ่มนี่แหละที่จะทำให้วุ่นวาย ห้ามไม่ได้ ขอความร่วมมือก็จะไม่ให้
เรื่องงานพิธีฯ ก็ข่าวรั่ว โทรฯหาพี่นิ่มขอร่วมเอาของมาฝากเสก หลายต่อหลายที่ด้วยกัน จนแกให้ผมรับคุยเรื่องนี้แทน

เรื่องฝากเสกก็สมควรอยู่ เพราะเราเคยไปขอร่วมฝากเสกที่อื่นมาก่อน ก็ต้องกตัญญูตอบแทน เป็นไปเพื่อพุทธศาสนา
แต่ความสามารถในการจัดการของผมมีจำกัด ...... ว่าแล้วก็จะยุให้พี่นิ่มยกเปลี่ยนจากงานพิธีฯ เป็นทำบุญเลี้ยงพระน่าจะเรียบง่ายกว่า

ผมยังนึกถึงงานพิธีฯครั้งก่อนอยู่..............

 

ทลายสำนัก ทำมนต์ดำหลอกชาวบ้าน
http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=TVRNNU5EYzRPRFU1Tnc9PQ==&subcatid


เห็นมานานแล้ว แต่ไม่รู้จะเตือนกันอย่างไร..... ขอให้หมดไปเสียทีเถอะ!

 

ห้ามยากเตือนก็ยาก คนไทยมีนิสัยชอบเรื่องพวกนี้แต่ไม่ค่อยเข้าใจ
พอมีปัญหาทางใจ ก็วิ่งหาทางสารพัดโดยลืมคิดหน้าคิดหลังกันประจำ
คนในข่าวนี่เห็นมานานแล้ว ออกเครื่องรางวัตถุมงคลด้วย แพงอีกต่างหาก...

 

ผมโอนเงินให้แล้วครับ 1600 บาท
14 /03/57 18:03น.

 

ผู้ใหญ่อั๋น: ก็เห็นยิงออกทุกทีไม่เคยเห็นอะไรที่ยิงแล้วยิงไม่ออก ผมก็สงสัยว่าเค้าจะยิงทำไม เค้ามายิงทุกวันนะครับ ทั้งตะกรุด หรืออะไรทั้งหลาย ไม่เห็นอยู่ ยิงออกหมด จนเมื่อประมาณสัก 10 ปีมานี้ ที่ไปยิงกัน ไปยิงกับเสธ.นินก็ไปยิงกันตั้งนาน แต่ก็ไม่เคยเจออะไรที่ยิงไม่ออก แบบว่ากระสุนปัดเลยไม่เคยเห็น ยิงอยู่2ปีกว่าถึงมาเจอ 2-3 ชิ้นท้ายๆแล้วก็เลยเลิก เพราะเห็นแล้วว่าครูบาอาจารย์มีจริง แล้วยิงแม้กระทั่งจ่อๆแล้วยังไม่โดน มันไม่น่าจะเป็นไปได้ตามทฤษฎี ไม่รู้จะเอาอะไรมาอธิบาย ถ้าฟังเค้าพูดก็ไม่ค่อยเชื่อ แต่ของในวงการที่เราเห็น ผมว่าหมื่นชิ้นถึงจะมีสักชิ้นหนึ่งนะ ที่ว่ามีฤทธิ์ขนาดนี้ แล้ว ณ ปัจจุบันนอกจากวัดป่าแดงแล้ววัดอื่น บอกตรงๆผมไม่ค่อยเชื่อเท่าไรหรอก

พี่ไพรัช: ความพิถีพิถันมันต่างกัน

พี่นิ่ม: ผู้ใหญ่แกเป็นคนที่ทดสอบของโดยยิงตลอด ยิงของเยอะ แกไม่ค่อยเชื่อง่ายๆเป็นคนรุ่นใหม่

ผู้ใหญ่อั๋น: เพราะที่นี่เค้าเสกจนแบบว่า ไม่มีใครเขาทำกันหรอก เสก 30-40 อาจารย์เดี่ยวแบบนี้

numthip : มันไม่คุ้มต้นทุน

ผู้ใหญ่อั๋น: ใช่ เพราะเค้าใช้ความพยายามสูง

พี่ไพรัช : ผมมองอีกมุมหนึ่งคือ พระที่คุณนิ่มขอให้ท่านเสกนี่ ท่านเอ็นดูแกด้วยไง ท่านใส่ท่านก็ใส่ให้สุดๆ เจตนาสร้างเราก็ดี

ผู้ใหญ่อั๋น: แต่เราก็ไม่รู้ว่าพระอาจารย์องค์ไหนไง เพราะเสกตั้ง30กว่าอาจารย์

numthip: พี่ธวัชชัยแกบอกว่า ไม่ต้องเน้นเยอะเลย ไม่กี่รูปพอ

ผู้ใหญ่อั๋น: ไม่ใช่ ถ้าไม่กี่รูป บางทีบางองค์ท่านไม่เต็มใจทำไง อาจจะไม่ได้ดี แต่นี่จำนวนมากต้องมีสักองค์หนึ่งที่เต็มที่

numthip : แกบอกว่า หลวงพ่อบวชองค์เดียวก็อยู่ แต่ถ้าเป็นไปได้เอาของพี่ไปลงใต้ด้วย พ่อท่านทัน สายใต้รูปนี้มั่นใจได้

ผู้ใหญ่อั๋น : แล้วอีกอย่างที่เค้าสร้างส่วนมากเค้าปลุกเสกแค่ครู่เดียว ส่วนมากคือวัดเดียวและที่เดียว บางทีพิธีเดียวจบแล้ว บางทีของยังไม่ทันได้มีคุณภาพ


numthip : ชั่วโมงเดียว

ผู้ใหญ่อั๋น: ใช่ไหม ถ้าสมมติตัวพระเองท่านเสกให้เราองค์เดียวอย่างนั้นใช้ได้ แต่นี่ไม่ใช่แบบนั้น บางทีทั้งโบสถ์นะ มหาศาล ใช่ไหม ลองคิดดูว่าของอยู่ในลังแล้วพันด้วยสายสิญจน์แล้วพี่ว่ามันจะทันเข้าไปได้ยังไง ก็คือให้ข้อมูลนะ

numthip : ใครยิงครับ กำนันหรือผู้ใหญ่ ที่เอาหนุมานไปลอง HK

ผู้ใหญ่อั๋น : HK นี่ลูกน้องผม ชื่อ บอย แต่ไปหามันไม่ยากหรอกเพราะอยู่บ้านมันชอบยิงนก ตกปลาตามนี้

numthip : ยิงนกแม่นแต่ยิงหนุมานไม่โดน

ผู้ใหญ่อั๋น : มันไม่ออก 5 นัด คิดดูแล้วกัน HK ยิงแล้วคาในลำกล้องหมด ก็ไม่รู้นะ คือผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่เค้าอยู่ในเหตุการณ์เพราะโดนยืมไปยิง เค้าแขวนอยู่องค์เดียวตอนไปเกณฑ์ทหาร ลูกพี่เค้าก็ชอบพระเหมือนกัน ไปเช่าพระมาเยอะ เค้าก็ยิงๆ ก็ยิงออกหมด แล้วกระสุนมันเหลือ เขาเห็นลูกน้องแขวนอยู่เลยขอยืมมาวางระยะประมาณสัก 4-5 เมตร เหนี่ยวไปแป๊กๆ พอมาดูที่ปืนลำกล้องตันหมดเลย

numthip : เอ๊ะ! มันไม่ระเบิดหรอพี่ กระสุนติดอยู่ในลำกล้องหมด

พี่ไพรัช : ดีที่ปืนไม่แตก เพราะบางคนไม่รู้นึกว่าด้าน พอยิงไปแล้วปืนแตกเพราะลูกมันค้างอยู่ในลำกล้อง

ผู้ใหญ่อั๋น : กระสุนมันไม่ไปไง ลูกหลังวิ่งชนลูกหน้า ไปไม่ได้ก็มีโอกาสระเบิด

พี่ไพรัช: คนที่ฝึกยิงปืนบ่อยๆอย่างผม จะมีเบสิค ทุกครั้งก่อนจะยิงต้องดูว่าลำกล้องไม่ตัน

พี่นิ่ม : สมนึก แกแขวนพระทรงเมตตา ปิดตาขาว เข้าไปที่ยิงปืน ยิงไปปืนแกขัดแล้วขัดอีก แกก็ไม่รู้ว่าเป็นที่อะไร แต่พอเอาพระออกแกบอกยิงออกดี

ผู้ใหญ่อั๋น: พระที่ตัวเองแขวนไปนั่นนะ แต่ปืนที่ตัวเองยิงขัด เอ๊ะ ! อย่างนี้ไม่ดีนะ

พี่ไพรัช: ผมเห็นเค้าเอาปืนไปยิงวันแรก ยิงก็ขัดๆ ยิงไปยิงมาพอกระชากลูกเลื่อนปืนหลุดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยหมดแล้ว ที่นั่นมีช่างซ่อมปืนอยู่ ช่างบอกว่า เกิดมาไม่เคยเจอว่าปืนมันจะหลุดมาเป็นชิ้นได้ขนาดนี้

ผู้ใหญ่อั๋น: แล้วหลวงพ่ออะไร

พี่ไพรัช: ก็พระปิดตาทรงเมตตา ทุกครั้งที่เขาจะเข้าสนามยิงปืนต้องอาราธนาบอกว่าจะมาซ้อม

ผู้ใหญ่อั๋น : ที่ร้านเบาะตรงหนองยาง ก่อนถึงหนองใหญ่ เขาก็เอาไก่ใส่ไว้ในสุ่มแล้วยิง ยิงปืนสั้น ซัดไปหลายนัด มันไม่โดนจึงกลับไปเอาลูกซองมา เขาบอกว่า ลูกซองก็ยังยิงไม่ถูก เหลือเชื่อไหม ไก่อยู่ในสุ่มเอาปืนแหย่เข้าไปในสุ่มแล้วเหนี่ยว มันจะไม่โดนได้ยังไง เป็นไปไม่ได้ แล้วอีกที่หนึ่ง ร้านก๋วยเตี๋ยวซอย 12 เขาบอกว่ามีตัวตน

พี่ไพรัช: เขาลองอะไรกัน ที่ว่าแคล้วคลาดนี่

ผู้ใหญ่อั๋น: หนุมานทั้งนั้น เนื่องจากว่าชุดแรกที่หนุมานออกไปนี่ดังออกมาจากวัดไง แล้วเสธ.นิ่มก็คุยเหลือเกินว่า ยิงได้ๆ พวกก็เลยเหนี่ยวกันซะที่นั่นแหละ หนุมานนี่เหนี่ยวกันเยอะมาก

numthip: ซอย 12 อยู่ตรงไหน

ผู้ใหญ่อั๋น : พอออกจากบึงมาก็อยู่ตรงทางโค้งที่เขียนว่า ไก่หุบบอน ก๋วยเตี๋ยวซอย 12 ออกจากบึงก็เจอเลย แวะไปได้ ก๋วยเตี๋ยวอร่อย…โอย เมียโทรตาม ขอตัวก่อน

แก้ให้แล้วครับ

 

ขอจองพระปิดตาจตุพิธพรชัย(ปิดตาปั้น) 1 องค์ครับ ทันไหมครับ

 

ทันครับ แจ้งโอนหน้ากระทู้ แจ้งที่อยู่ในพีเอ็ม

ขอบคุณและโมทนาด้วยครับ

 

ขอจองพระปิดตาจตุพิธพรชัย(ปิดตาปั้น) 2 องค์ครับ

 

ขอบคุณครับ ยอดจองถึงแสน หรือถึงสิ้นเดือน ผมปิดจอง

โอนหน้ากระทู้ แจ้งที่อยู่พีเอ็ม

พรุ่งนี้ใครว่างเจอกันที่ผักไห่

 

ผมนัดกับคุณอ๊อด จะไปอุดผงล๊อคเก็ต ถวายวัดฯ เลยได้ข้อมูลหรือข่าวร้ายมา

ความว่า ระหว่างที่คุณอ๊อดยืนตักบาตรอยู่ ก็มีพระรูปหนึ่ง บอกคุณอ๊อดว่า มีเซียนพระฯอ้างชื่อพี่นิ่ม เอาพระเครื่องไปให้พระอาจารย์ประทีป วัดนอกอธิฐานจิต แล้วก็นำออกมาขาย

ผมก็เลยต้องเตือนพี่นิ่มว่า กลับจากต่างประเทศแล้ว จะเลิกเดินสายปลุกเสกก็ดี หรือจะเดินสายปลุกเสกต่อก็ดี ต้องทำด้วยตนเองเท่าที่มีแรงทำไหว อย่าปล่อยให้ใครเอาชื่อเราไปอ้างได้ง่ายๆ เราทำดีมาตลอด ......

.....................

ผมยังย้ำเตือนกับพี่นิ่มด้วย ว่าหากครูอาจารย์รูปใด มีปัญหาเรื่องสุขภาพ ผมยังมีปัจจัยส่วนหนึ่งที่ได้จากเพื่อนสมาชิกทุกคนในกระทู้อยู่หมื่นกว่าบาท พอจะช่วยค่าดูแลรักษาพยาบาลได้บ้าง ฝากช่วยดูให้ด้วย

 

นิยมว่าชอบ เตือนสติได้ดีทีเดียว

งดงาม เข้มขลัง อนุโมทนาบุญของพี่นิ่มและทุกท่านที่ร่วมประมูลในครั้งนี้

 

ผมได้ยอดถึงแสนแล้ว ต้องรักษาคำพูด
จากนี้ไปเพื่อนสมาชิกท่านใดให้ความสนใจพระปิดตาจตุรพิธพรชัย ยังสามารถชำระในอัตราเท่าเดิมได้อยู่ แต่โปรดชำระภายในสิ้นเดือนนี้นะครับ พ้นเดือนนี้ไปแล้ว ผมปรับราคาเท่ากับทางวัดป่าแดงครับ






เพื่อนสมาชิกท่านใด สนใจสร้างโรงครัว ก็แนะนำกระทู้คุณเอกนะครับ พี่นิ่มถวายพระปิดตารุ่นสร้างโรงครัวให้ไปพอสมควร

หลวงปู่จันทร์ท่านเก่งครับ หลวงปู่ห้วยท่านรับรองกับพี่นิ่มและเอ่ยปากให้พี่นิ่มเข้าไปหาให้ได้ ถ้าคิดจะเอาทางอยู่ปืน

http://palungjit.org/threads/%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B9%8C-%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%95%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%99%E0%B8%9E%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%95%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%94-%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%9C%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B9%84%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B3-%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A8%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A3%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5-%E0%B8%AF.525772/

........................

ถ้าผมกับพระอาจารย์พิจารณ์ ทันทำของฯ หลังสงการนต์ น่าจะได้พระเนื้อเหล็กไหลใช้กัน ... เก็บตังค์ครับ

 

วันนี้มีคนเข้ามาเยี่ยมพี่นิ่มถึงบ้านสามชุด

ชุดหนึ่ง ของหมวดยัพ (รอ.พยัพ) เคยแวะมาหาพี่นิ่มสามรอบแล้วไม่เจอตัว มาวันนี้ครั้งนี้ไม่ผิดหวัง แต่คนเยอะ พูดมากไม่ได้ และพี่นิ่มก็ไม่ถนัดสัมภาษณ์ จับใจความได้เพียงว่า พระปิดตากตัญญู ได้ช่วยชีวิตเพื่อนของหมวดยัพเอาไว้จากพิษลูกปืน เบอร์โทรฯของหมวดยัพ พี่นิ่มจะจัดส่งให้ผมสัมภาษณ์ทีหลัง


ชุดหนึ่ง เป็นของสมาชิกเวปเพื่อนบ้าน แต่บอกพี่นิ่มไปว่าเป็นสมาชิกกระทู้เรา ผมเลยยังไม่กล้าให้รายละเอียดมาก คร่าวๆความว่า พระสมเด็จมหาบารมีของพี่นิ่ม ช่วยป้องกันจากพิษกระแสไฟฟ้า มีเบอร์โทรฯให้มา แต่ผมไม่สัมภาษณ์คนในกระทู้เดียวกัน ให้มาเล่าเอง




พี่นิ่มรีบออกตัวเลยว่าคนที่มาเยี่ยม เค้าเอาผลไม้มาฝาก ไม่ได้มาไถ่พระฯ เพราะกลัวว่าผมจะดุ

แต่ผมยังยืนยันว่า ถ้าอยากได้พระฯ ให้มาเอากับผม อย่าไปรบกวนคนแก่ที่เป็นโรคหัวใจ เข้าไปเยี่ยมได้ เล่าอะไรให้คนแก่สบายใจ แกจะได้มีกำลังใจ

เจ้าของประสพการณ์ จะได้พระฯรุ่นพิเศษจากผม โปรดแสดงตัว.......

 

วันเกิดเหตุของโอ๋


วันผ่าตัดของโอ๋