ใส่บาตรพระด้วยข้าวสารได้ผลบุญอะไรครับ

พอดีผมไปหาข้อมูลมาครับว่า ถ้าถวายข้าวสารเข้าวัด ชาติจะได้อยู่บ้านใหญ่โต เเต่ถ้าเกิดเราใส่บาตรพระจะได้ผลบุญยังไงครับ รบกวนช่วยเเนะนำหน่อยครับ

 

ถ้าสำหรับผมแล้วนะครับ ผมคิดว่าการทำบุญด้วยข้าวสาร ชาติหน้าจะได้มีกินมีใช้ไม่ขาด นะครับ บางทีผมเองก็มีทำบุญใส่บาตรเป็นแบบชุดอาหารแห้งก็มีครับ

 

จากข้อมูลที่อ่านมาหลายแห่ง การใส่บาตรพระจะได้ผลคือ เกิดทุกภพทุก ชาติจะมีกินมีใช้ไม่อดอยากครับ จะไม่ไปเกิดในที่ขาดแคลนครับ ผมก็เคยทำบุญด้วยข้าวสารเข้าวัดครับ ผมคิดว่าจะได้ประโยชน์มากถ้าวัดนั้นมีการปฏิบัติธรรมมีผู้มาบวชถือศีล หรือบวชชี(ไม่โกนผม)กันจำนวนมาก ซึ่งต้องอาศัยปัจจัยต่าง ๆ เช่น ข้าวสาร พืชผัก อาหาร น้ำ ฯลฯ ในการเลี้ยงผู้ปฏิบัติธรรมทั้งหลาย เช่น วัดอัมพวัน สิงห์บุรีของหลวงพ่อจรัญ ซึ่งมีผู้มาถือศีลปฏิธรรมเป็นจำนวนมาก บางครั้งมีผู้มาถวายข้าวสารครั้งละ หลายสิบกระสอบถึง 100 กระสอบก็มี ซึ่งก็เป็นการส่งเสริมการปฏิบัติธรรม ถือเป็นธรรมทานอย่างหนึ่ง ผู้ถวายจะได้บุญมาก
การบริจาคมอบเสื้อผ้าชุดขาว หนังสือสวดมนต์ หนังสือธรรมะ มอบให้ผู้ถือศีลปฏิธรรม ก็เป็นทั้งอามิสทานและธรรมทานเพระเป็นการส่งเสริมการปฏิบัติธรรมเหมือนกันครับ ผู้บริจาคจะได้บุญมาก
หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ก็เป็นวัดแรก ๆ ที่พระ เณร ไม่ต้องบิณฑบาตแต่อาศัยหุงข้าว ทำกับข้าวที่ญาติโยมเอาข้าวสาร พืชผัก ปัจจัยในการทำครัว ทำอาหารมาถวายที่วัดเพื่อเลี้ยงถวายพระ เณรที่เรียนปริยัติธรรม ที่สำนักวัดปากน้ำที่มีจำนวนมาก และได้สร้างพระ เณร ที่สอบเปรียญธรรมได้เป็นจำนวนมาก ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นเพราะบารมีของหลวงพ่อสดด้วย เนื่องจากตอนนั้นท่านมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของคนทั่วไปว่าเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ มุ่งมั่นส่งเสริมด้านการศึกษาของพระสงฆ์และสามเณร
หลวงพ่อสด วัดปากน้ำสอนญาติโยมคนหนึ่งว่า บุญที่ส่งเสริมการศึกษาให้กับพระสงฆ์ สามเณรได้ศึกษาเล่าเรียน(ธรรมหรือบาลี)นั้นมีมากนักจะทำความเจริญรุ่งเรืองทั้งในโลกนี้ และโลกหน้าอย่างมากมายไม่อาจกล่าวได้
หมด
ความเห็นส่วนตัว เพราะการสนับสนุนปัจจัยต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมการศึกษาของพระสงฆ์ สามเณรที่ทรงศีลอยู่พร้อมก็เป็นทั้งวัตถุทาน สังฆทาน และธรรมทาน ซึ่งการให้ธรรมะย่อมชนะการให้ทุกอย่าง ย่อมให้อานิสงส์ที่มากมายกับผู้ทำโดยแท้

 

เเต่ผมไม่คิดอะไรมากครับ ผมเจอพระท่านผมก็ใส่เลยครับ ไปซื้อมากิโลนึง ใส่ไปเเล้วถ้าท่านไม่ได้เอาเข้าวัด เอาไปให้คนอื่นก็ ok นะครับ คนที่เค้าเอาไปเอาไปกินเอง หรือเอาไปขายต่อ ก็เเล้วเเต่เค้า เดี๋ยวนี้ไม่คิดอะไรมากเเล้วครับ เจอวัดไหนก็ใส่วัดนั้นเเหละ คิดมากก็ไม่ได้บุญ

 

ที่ชาวนาทางภาคอีสานมักถวายข้าวสารให้กับวัด เป็นเพราะว่าความเชื่อที่ว่า
จะทำให้ผลผลิตข้าวของตนในปีหน้าดีขึ้นหรือยังดีอยู่ต่อๆไป
ก็เลยจะเห็นได้ว่าบางพื้นที่จะทำกันเป็นประเพณีเลย

ข้าวสารนั้นจำเป็นต้องหุงต้องปรุงถึงจะกินได้ ดังนั้นการถวายให้กับวัดซึ่งมีทั้งที่เก็บและเครื่องครัว
จึงเหมาะสมกว่าการถวายให้กับพระเป็นรายองค์เช่นตอนใส่บาตรตอนเช้า (แต่ก็แล้วแต่เจตนาครับ)
ส่วนถวายให้พระเป็นรายองค์ น่าจะเป็นอาหารสุกเพื่อที่ท่านจะได้ฉันได้เลยโดยสะดวก

ส่วนเรื่องได้บุญนั้น ผมว่าได้บุญไม่แพ้กันตามความเหมาะสมหละครับ
ซึ่งหากไม่นับเรื่องเจตนาอันบริสุทธิ์ในการทำบุญแล้ว
ก็คงมีความต่างบ้างในส่วนที่เป็นเรื่องการช่วยเหลือและอำนวยความสะดวกอื่นๆเพิ่มเติม

 

อนุโมทนาในจิตคิดทำกุศลของท่านจขกทด้วยครับ


ขอยกข้อความของท่านอาจารย์ประณีต ก้องสมุทร มาแสดง ดังนี้ เพื่อท่านจขกท ได้ทราบคำตอบที่ชัดเจนครับ..

อ่านเพิ่มเติมที่นี่ครับ..

http://www.84000.org/tipitaka/book/bookpn01.html#1

 

อย่าถวายให้กับพระที่กำลังเดินธุดงก็แล้วกัน เพราะนอกจากท่านจะหนักแล้ว ไม่รู้จะไปหุงที่ไหนอีก

 

จริงๆ การใส่บาตรด้วยข้าวสารไม่เหมาะสมนะครับ
เพราะพระบางรูปอาจถือ ธุดงด์ข้อที่จะฉันท์อาหารเฉพาะที่บิณฑบาตรมาเท่านั้น

แต่มีอานิสงส์แน่นอนครับ

--------------------------------
เคยอ่านอโศกาวาท(ตำนานว่าด้วยเรื่องของพระเจ้าอโศก)
เล่ากันมาว่า วันหนึ่งในขณะที่พระพุทธเจ้ากำลังออกบิณฑบาตร มีเด็กๆกำลังเล่นดินเล่นทรายกันอยู่ เด็กคนหนึ่งเห็นพระพุทธเจ้ากำลังบิณฑบาตรก็เกิดความเลื่อมใส จึงนำทรายที่ตนเล่นโดยสมมติว่าเป็นอาหารใส่ลงในบาตร พระพุทธเจ้าเห็นดังนั้นก็แย้มพระโอฐษ์

พระอานนท์จึงถามว่าพระพุทธองค์ว่าทรงแย้มพระโอฐษ์เพราะเหตุใด?

พระพุทธเจ้าจึงตรัสตอบ ด้วยอานิสงส์แห่งดินทรายนี้ อีก 500 ปีต่อจากนี้เด็กคนนี้จะกลับมาเกิดที่นี้และเป็นพระราชานามว่าอโศก ท้าวเธอจะมีใจเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา แลเป็นผู้จัดแจงแจกจ่ายสารีริกธาตุแห่งเราไปทั่วพื้นปฐพี

จากนั้นพระพุทธเจ้านำทรายนั้นไปโรยในที่จงกรมของพระองค์

ขอให้เจริญในธรรมครับ