หลวงตาจวน วัดไก่เตี้ย อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี

หลวงตาจวน แห่งวัดไก่เตี้ย อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นอริยสงฆ์ผู้เป็นอรหันต์ของชาวอำเภอศรีประจันต์ เป็นพระสงฆ์ที่ชาวอำเภอศรีประจันต์เคารพนับถือท่านมาก เป็นพระคุณเจ้าที่สบายๆเป็นกันเอง นิสัยท่านพูดจริงทำจริง เป็นพระที่พูดตรงๆ ถ้าด่าก็จะด่าแบบตรงๆไม่อ้อมค้อม ถ้าคนๆนั้นทำผิดจริงๆ ท่านมักจะพูดเสมอว่า "พระของกูไม่มีคุณวิเศษอะไรหรอก ใครทำดีก็ได้ดี ใครทำไม่ดีก็ไม่ดีไปเอง" แต่ชาวศรีประจันต์จะรู้ดีว่าพระของหลวงตามีคุณอันวิเศษรอบด้าน เมตตา แคล้วคลาด คงกระพันเป็นยอด รถคว่ำรถชน รถพังเสียหายยับเยิน แต่ตัวคนขับไม่เป็นอะไรเลย ในคอมีพระของหลวงตาเพียงองค์เดียว เด็กๆถูกหมากัดก็ไม่เข้า ในคอมีพระของหลวงตา ท่านมักจะพูดติดตลกว่า "พระกูต่อให้ไปทิ่ม...หมา ก็ยังไม่เสื่อม" นี้สิครับของจริง เมื่อปลุกเสกบรรจุพุทธาคมแล้วไม่มีวันเสื่อม หลวงตาจวนเป็นพระเกจิยุคหลังๆที่ได้รับนิมนต์ปลุกเสกพระเกือบทั่วทั้งสุพรรณบุรี เป็นหนึ่งในเกจิอาจารย์ที่ร่วมปลุกเสกพระขุนแผนบ้านกร่างปลัดทวี อันเลื่องชื่อ เกจิที่ปลุกเสกในคราวนั้นมี หลวงพ่อมุ่ย วัดดอนไร่ ,เจ้าคุณไสว วัดบ้านกร่าง ,หลวงตาจวน วัดไก่เตี้ย ,หลวงพ่อโต๊ะ วัดลาดตาล ,หลวงพ่อดี วัดพระรูป ,หลวงพ่อเจริญ วัดหนองนา ,หลวงพ่อฮวด วัดดอนโพธิ์ทอง ,หลวงพ่อสม วัดดอนบุบผาราม ,หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง ,พระอาจารย์นำ วัดดอนศาลา ฯลฯ หลวงตาจวน นับเป็นพระเกจิยุคหลังที่ชาวบ้านนับถือทั่วเมืองสุพรรณ พระของท่านชาวศรีประจันต์ต่อให้ชอบเล่นพระที่ไม่เล่นพระก็แขวนกัน ถ้ามาศรีประจันต์ลองถามชาวศรีประจันต์ดูจะรู้ หลวงตาจวน มรณภาพเมื่อวันที่ ๒ สิงหาคม ๒๕๔๔ ก่อนมรภาพท่านเขียนพินัยกรรมไว้๑๐ข้อ สั่งเสียลูกศิษย์ไว้ หนึ่งในนั้นคือไม่ให้ขอไฟพระราชทาน ไม่ให้ทำเมรุลอย ให้เผาท่านที่เมรุที่ใช้เผาชาวบ้านของวัดเหมือนคนอื่นทั่วไป และข้อสำคัญท่านสั่งห้ามเด็ดขาด หลังท่านมรณภาพ "ห้าม"ทำพระที่เป็นรูปของท่านเด็ดขาด ชาวศรีประจันต์ยังนึกถึงและเคารพรักท่าน จนถึงทุกวันนี้.....

หลวงตาจวนท่านเคยบอกกับลูกศิษย์อยู่เสมอว่า "พระของกูต่อให้ไปทิ่ม...หมา ยังไงก็ไม่มีวันเสื่อม" 

ข้อมูล...ร้านพระเครื่อง...พรหลวงตา...ขอบคุณครับ

 

พี่ๆท่านใดที่สะสมวัตถุมงคลหรือมีประสบการณ์กับวัตถุมงคลของท่าน
ช่วยนำมาเผยแพร่เพื่อเป็นวิทยาทานด้วยนะครับ ขอบคุณครับ..

 

ประสบการณ์ล้นเหลือครับผมมีเล็กน้อย

 

ขอชมบ้างซิครับ พี่แมน ลพบรี ขอบคุณครับ

 

พอดีไปทำบุญได้มา ไม่่ค่อยแน่ใจว่าจะไช่ไหมไหว้คราวต่อไปจะได้โพสรูปให้ดูนะครับ

 

ขอบคุณครับ :d

 

เคยไปหาท่านตอนเด็กครั้งนึง ตอนนั้นยังไมไ่ด้สนใจเรื่องพระเครื่องเลยครับ เลยไมไ่้ดจำอะไร จำแค่ว่าตอนไปนั้นสบาย ขอกลับโบกรถกลับ555+ ถ้าใครมีพอจะแจกได้ผมขอไว้ใช้องค์นึงนะครับ แล้วแต่จะกรุณาเลย

 

แนะนำตัวครับ เคยเป็นเด็กวัดที่คอยรับใช้หลวงตา ตั้งแต่แปดขวบ จะทยอยเล่าประสบการต่างๆให้ฟังครับ
วันนี ขอเริ่มด้วยคำสั่งสอนของหลวงตาที่ว่า "อย่าอ่อน คือเชื่อคนง่าย" เป็นคำสอนสั้นๆ แต่ใช้ในชีวิตได้ดีมากครับ
ไม่ต้องขอพระหลวงตาจากผมนะครับ ผมมีแต่คำสั่งสอนจากหลวงตาเท่านั้น ใครที่เคยไปหาหลวงตา สิ่งที่จะเห็นตรงที่หลวงตานั่ง จะมีป้ายเล็กๆเขียนว่า "ที่นี่ไม่มีหวย และไม่มีปลัดขลิก ห้ามพูดขอรบกวนประสาท" พระที่ผมมีก็เป็นพระที่ทำเองกับมือ แล้วจะลงรูปใด้ดูนะครับ
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

 

ผมมีพระสมเด็จอยู่องค์ได้มา10กว่าปีมหาเสน่ห์สุดๆไม่แพ้ขุนแผน

ไม่ได้แขวนนานระ ค้นก่อนจะถ่ายรูปมาโชว์

 

มีประวัติเล่ากันว่า วัดไก่เตี้ยเดิมทีชื่อวัดโพธิ์ (ผมสันนิฐานว่าน่าจะเป็นที่ตั้งวิหารหลวงพ่อเพชร ) อีกวัดคือวัดไก่ (ผมสันนิฐานว่าเป็นเจดีย์ที่พบหลวงพ่อเณร) มีประโยค์หนึ่งที่ท่องได้ตอนเด็กว่า "วัดโพธิ์อยู่ในวัดไก่อยู่นอก ใครทายออกให้ขุดตรงกลาง" กำเนิดหลวงพ่อเณร ได้รับฟังจากหลวงตาว่า มีการขุดที่ใต้ฐานเจดีย์ แล้วพบพระองค์หนึ่ง นายอำเภอสมัยนั้นเป็นผู้เอาพระนั้นไป และวันหนึ่งนายอำเภอคนนั้นมาที่วัด หลวงตาก็ขอดูพระ ตอนแรกนายอำเภอไม่ให้เพราะกลัวหลวงตาจะยึดไว้ หลวงตาก็สัญญาว่าขอดูแล้วจะคืนให้ นายอำเภอก็ให้ดู หลวงตาก็เลยนำดินหนียวที่เตรียมไว้กดไปที่องพระ เพื่อทำแม่พิมพ์ แล้วก็คืนพระให้กับนายอำเภอไป และก็ทำพระหลวงพ่อเณรจากพิมพ์อันนั้น ผมมาเป็นเด็กวัดตั้งแต่ปี 2526 (8ขวบ)ผมก็เห็นหลวงพ่อเณรเนื้อดินแล้ว ช่วยลงรักปิดทอง หลวงตาจะแจกให้กับทุกคนที่มาหาหลวงตา แจะแจกคู่กับเหรีญพุทธกวัก/หลวงพ่อขาว(หน้าหลัง) หลวงพ่อเณรเนื้อดินน่าจะมีรุ่นเดี่ยวแต่บางองค์จะไม่ลงรักปิดทอง บางองค์เคลือบเงาปิดทอง เพราะเก็บไว้ในโอง ในโองจะมีพระพิมพ์อื่นๆปนอยู่ด้วย หลวงพี่ที่ดูแลเรียกว่าพระ คะแนน ผมก็ไม่รู้ความหมาย และไม่ได้สนใจเพราะเด็กมาก เหรียญหลวงตารุ่น เสี่ยยู้ ที่ได้รับฟังมา เสี่ยยู้เป็นผู้ดำเนินการจัดทำ หลังจากทำแล้วหลวงตาสั่งใหทำลายบล๊อกทิ้ง แต่ไม่รู้ว่ามีจำนวนเท่าไร แต่ตอนเป็นเด็กวัดเวลาเสียมาวัดจะต้องช่วยหิ้วกล่องเหรียญขึ้นกุฏิ แล้วก็จะได้จากเสี่ย 1-2 องค์ แต่ไม่รู้หายไปไหนหมด ไม่ได้สนใจ ครั้งต่อไปจะมาเล่าเรื่องเหลือเชื่อที่ประสพด้วยตนเองให้ฟังครับ

 

มาฟังด้วยคนครับ

 

พูดถึงเรื่องเหลือเชื่อก็จะเป็นเรื่องการไปไหนเร็วๆ(ผมจะเรียกว่าการยนระยะทาง) จะเป็นที่กล่าวขานกันมากๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งช่วงหัวค่ำได้ติดตามหลวงตาไปเยี่ยมญาติโยมที่บ้าน ก็มีนาคที่วัดวิ่งมาหาหลวงตาบอกว่า มีพระหลวงตาที่วันกำลังขนของออกจากวัดเป็นกล่องใบใหญ่ หลวงตาก็ให้ผมกลับวัดมากลับนาค ผมก็ใช้เส้นทางลัดที่สุด แต่เมื่อมาถึงหน้าวัดก็พบหลวงตายืนคุยกับพระหลวงตารูปนั้นอยู่ สรุปหลวงตามาเร็วกว่าผม ทั้งที่ตอนที่ผมลงจากบ้านหลวงตาก็ยังนั่งคุยอยู่ ผมมากับนาคก็กึ่งเดินกึ่งวิ่ง ยังช้ากว่าหลวงตาเลย และอีกครั้งน้ำท่วมวัดกับโรงเรียน หลวงตาจะห้ามไม่ไห้เล่นน้ำเพราะจะไปเหยียบต้นไม้ตาย พวกเด็กวัดเด็กบ้านก็มาเล่นน้ำกันหน้าโรงเรียน น้ำก็สูงประมาณเอว ก็เห็นว่าหลวงตาเดินลุยน้ำมาหน้าศาลาวัด ห่างจาโรงเรียนประมาณ 300 เมตร ก็วิ่งหนีกัน แตหลวงตาก็ไวกว่าอยู่ดี พวกผมมาจะเอ๋กับหลวงตาอีกมุมหนึ่งของโรงเรียน สรุปโดนตีกันไปผมก็โดนหนักสุด พูดถึงการโดนตี(ที่วัดจะเรียกว่าเฆี้ยน) เวลาทำผิดหลวงตาก็จะเรียกเด็กวัดทั้งหมดมาสั่งสอน แล้วก็สำเร็จโทษไปที่ละคน ผมก็จะเป็นคนสุดท้ายและก็จะดดนมากว่าคนอื่น ถือว่าเป็นผู้ใกล้ชิด การตีก็จะให้นอนคว่ำ ตีที่หนึงแล้วก็สอนแล้วก็ตีแล้วก็สอนโดนตีเสร็จก็จะให้ไปอาบน้ำ แล้วก็เอารอยปื้นมาอวดกัน หลวงตาจะตีช่วงท่อนขาบนเพราะว่าไปโรงเรียนจะได้ไม่อาย ปื้นก็จะอยู่ประมาณ3วัน โดนมาหมด หวาย ไม้เรียว แท่งพลาสติก แต่ไม่เคยโดนหางกะเบน ลองไม้เรียวก็เคยโดน ตีประชดพระก็เคยโดน สองอย่างหลังนี้ จะได้เงินค่าขนม ไม่เคยร้องไห้เลย เพราะรู้ว่าเราผิด มีทุกวันนี้เพราะไม้เรียวก็ว่าได้ เคยคุยกับพี่ที่เป็นตำรวจและเคยเป็นเด็กวัน บอกว่าพวกที่เป็นเด็กวัดรับงานราชการไม่รุ่ง พี่เขาก็เป็นได้แค่จ่าแก่ๆ เพระไม่ยอมที่จะทำผิด พี่แก่บอกว่าเคยทำในสิ่งที่ไม่ดี ไม่สบายใจนึกถึงแต่หลวงตาเลยต้องย้ายตัวเองไปอยู่กรุยบุรี ให้ห่างห่างๆนาย จะได้สบายใจ เรื่องตะกุดหลวงตา ไม่เป็นที่แน่ชัดว่ามีกี่ดอก ถามคนแก่ที่ใกล้ชิดหลวงตาที่ยังมีชีวิตอยู่และได้รับตะกุดมาจากหลวงตาก็ไม่สามารถยืนยันได้ว่ามีกี่ดอก คนแก่ที่เล่าให้ฟังคือตายงค์ แก่เล่าให้ฟังว่า หลวงตาจะทำได้พรรษาละดอก มีเรื่องเล่ากันว่า สมัยก่อนเสือเยอะและจะออกปล้น จะบอกลวงหน้ามีเจ้าของโรงสีจะโดนปล้นก็มาหาหลวงตา หลวงตาถามว่ากลัวไหม เจ้าของโรงสีบอกว่ากลัว หลวงตาก็ให้ตะกุดไป แล้วบอกว่า ถ้าโจรขึ้นบ้าน ห้ามออกจากมุ้ง ให้นั่งชันเข่าให้ลูกเมียอยู่ข้างหลัง เมื่อเกิดเหตุการณ์ ก็ทำที่หลวงตาบอก เสือก็ยิงเข้าไที่มุ้ง พรุนเลย แต่ไม่โดนใคร และมีอยู่ลูกหนึ่งเข้าไปที่หวางขา ตรงจุดนั้นแต่ไม่โดน ตำรวจไปตรวที่เกิดเหตุ แล้วเห็น ก็พูดขึ้นว่า เคยได้ยินแต่"ยิงเผาขน แต่นี้มันยิงเผาหม..ยเลยนี่ว่า" ของขลังของหลวงตาจะเป็นลักษณะแคล้วคลาด สมชื่อหลวงตา "จวน"

 

กราบ กราบ กราบ
คิดถึงหลวงตาครับ

"สึกจากผ้าเหลืองไปก็เป็นพระได้ แค่ประพฤติปฏิบัติตนให้เหมือนพระบวชใหม่เสมอ"
คำสอนหลวงตายังก้องในสมองทุกครั้งครับ

สาธุ

 

เป็นเขยสุพรรณฯ ก็พอมีพระหลวงตาอยู่บ้าง

 

บันทึกส่วนตัว หลวงตาจวน ฐิติโก วัดไก่เตี้ย พระครูสุกิจวิจารณ์

วันที่ 27 กรกฎาคม 2527 ตรงกับเวลา 20.03 น. ตรงกับวันพระสิ้นเดือนแปด เรามีสติสัมปะชัญญะดี พอสมควร เราขอร้องสั่งไว้หากท่านทั้งหลายมีความเคารพเราเพื่อความสบายใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย ขอจงได้ปฏิบัติตามความประสงค์ของเราด้วย เพื่อความสวัสดีของหมู่ญาติทั้งหลายมีเนื้อความดังต่อไปนี้

ข้อ 1. เมื่อเราตายไปแล้วขอไม่ให้เอาใส่โรงที่เขาเคยใส่ศพมาแล้วเพียงชั่วคราว จะใส่ศพเราโรงถูกๆหรือไม้ไฝ่สับฝากทำเป็นโรงก็ยังดีใช้ได้
ข้อ 2. อย่าเอาไว้เกินหนึ่งเดือน วันหนึ่ง สองวัน เผาได้เป็นการดี
ข้อ 3. อย่าได้ขอน้ำ ขอไฟพระราชทานเป็นการหมดเปลือง ใช้ของธรรมดานี่แหละเป็นการดี อย่าเอามา
ข้อ 4. ขออย่าได้ไปเช่าเมรุมาเผาศพเราเป็นอันขาด ใช้เตาที่เผาหมู่ญาตินั่นแหละเป็นการดี ไม่ต้องอาย แม้แต่หลวงพ่อมั่นเป็นผู้มีเกียรติ พระเจ้าอยู่หัวเสด็จไปประชุมเพลิง ใช้เตาที่หมู่ญาติเราใช้
ข้อ 5. เมื่อเผาแล้วอย่าได้ทำสถูปหรืออนุสาวรีย์ใดๆ เป็นอันขาด ขุดหลุมฝังเสียหรือเทลงในแม่น้ำก็ยังดีกว่าที่จะสร้างอย่างใดก็ตาม
ข้อ 6. ข้อนี้ขอห้ามเด็ดขาด เมื่อเราตายแล้วห้ามทำเหรียญรูปเหมือนเรา มากก็ตามน้อยก็ตามเพื่อแจกหวังเงิน ทั้งคนคิดทำ คนดำเนินงาน ตลอดถึงรูปใหญ่เหมือน ขอห้ามเด็ดขาด ขืนอัปปรี จัญไร ตลอดไป
ข้อ7. เมื่อเสร็จการปรงศพเราแล้วไม่ต้องทำบุญกุศลอุทิศไปถึงเราทำเป็นการส่วนตัวของท่านเถิด เพื่อไม่เป็นการหมดเปลืองเพื่อเรา จะอุทิศเป็นสามัญบุญกุศลนั้นแล้วแต่ควร
ข้อ8. สมบัติของเราไม่มีไม่ว่าวัตถุใดๆทั้งสิ้น หากจะถือแจกเป็นของเล็กน้อย เช่น พระเครื่อง ก็ถือเอาเท่าที่ควร
ข้อ9. พระสมเด็จพุฒาจารย์โตองค์เดิมของเราๆ อุทิศให้แก่วัดไก่เตี้ยแล้ว ทำเมื่อพร้อมผงสุพรรณบุรี พระสมเด็จนี้ควรประมูลเอาเงินบูรณะพุทธสถานใดก็ตามเช่นเจดีย์ วิหาร โบสถ์
ข้อที่10. นึกว่าอย่างนั้น เงินวัดที่เราบริหารมาผิดพลาดไม่ได้ทำบัญชี ไม่ครบถ้วน แต่ไม่ใช้เสียเปล่าเป็นแต่ผิดที่บัญชีเท่านั้น ไม่ได้เอาไปสะสมหรือให้ใครๆทั้งนั้นทำผิดส่วนตัว(เกียจคร้านทำบัญชี) ขออภัยญาติโยมทั้งหลายด้วย
ข้อพิเศษนี้ ขอถวายนมัสการกราบเท้าพระสงฆ์ทั้งหลายที่ได้เคยกระทำผิดซึ่งกันและกันด้วย กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม กระผมขออภัยด้วยความเคารพ ส่วนของพระภิกษุสงฆ์ทั้งหลาย
ผมขออภัยโทษให้ด้วยความเคารพ ด้วยความสูงอย่างยวดยิ่ง ทุกๆพระองค์ เทอญ

พระครูสุกิจวิจารณ์

วันนี้เป็นแต่ไม่สบายมากหน่อยเท่านั้น ที่เขียนหนังสือนี้ใจยังดีพอสมควร เราเคยนึกมานานว่าจะเขียน ไม่ได้เขียน วันนี้รู้สึกไม่แน่จึงเขียนไว้ ขอท่านทั้งหลายได้ปฏิบัติตามความประสงค์ของเราด้วย จะได้ไม่เป็นโทษต่อกันภายหลัง สบายใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย ขอญาติทั้งหลายจงอยู่เป็นสุข ปราศจากทุกข์ภัยทั้งปวง ส่วนเรากับญาติทั้งหลาย เราขออภัยด้วยความเคารพ ณ ที่นี้ด้วยความยินดี สงสารเป็นห่วง อยากให้เป็นผู้มีปัญญา (อย่าอ่อน เชื่อคนง่าย)
จบ
วันนี้เราไม่อยากตายที่กุฏินี่ นี่กุฏิของสงฆ์จะเสีย (พระก็ขอผี)

 

หลวงพ่อวาจาสิทธิ์จริงๆครับ/พระของท่านลงมนต์กันคัดของครับ