อยากเห็นพระสมเด็จที่คนมอง ยอมรับว่าแท้ แต่ถ่ายภาพแบบ บ้าน ๆ

แบบ องค์ที่ลงในหนังสือ แต่ถ่ายแบบ ที่ เรา เราสมาชิกโพสถามกัน ใครมีบัางครับ อยากเห็นจัง

 

สมเด็จผมว่าพูดกันให้ตายก็ไม่จบ ยุคนี้หาคนดูเป็นจริงๆยาก
และก็เชื่อว่าไม่มีใครดูเป็นจำแม่นได้ทุกพิมพ์ และจะกี่คนที่ได้เห็นสมเด็จจริงๆนอกจากในหนังสือ

อย่าลืมว่าวัดระฆัง5พิมพ์ บางขุนพรหม 9พิมพ์ ไหนจะบล็อกในแต่ละพิมพ์อีกล่ะ เช่น บางขุนพรหมเส้นด้าย8บล็อก ฐานแซม4-5บล็อก เถียงให้ตายก็ไม่จบ

ไหนจะเนื้ออีก วัดระฆัง เขาว่ามีเนื้อ 12-13แบบ บางขุนพรหมอีกกรุเก่า-ใหม่ ตอนอยู่กรุสภาพโดนคราบกรุไปมากน้อยแค่ไหน สีธรรมชาติพระอีก ไหนจะการถ่ายภาพอีก สีเพี้ยนบางทีก็ตีเก๊ได้

ตำราที่อ่านอีก เจอ ของยุคเก่า เช่นของ อ.ตรี ยัมปวาย อ.ประชุม หรือของใหม่อัปเดทเช่นของ อ.ต้อย เมืองนนท์ อ.รังสรรค์ แล้วถ้าคุยกับพวกที่อ่านตำราของเสี่ยกล้า+ป๋าอรรถภูมิยุคนี้ล่ะ แม้จะพระองค์เดียวกัน เอาแค่พิมพ์องค์ครูที่ลงองค์เดียวกัน แค่จุดการมองตำราบางเล่มก็เอาไม่เหมือนกันแล้ว แล้วถ้าเอาพระองค์อื่นพิมพ์เดียวกันมาดู เดี๋ยวก็เถียงกันไม่จบ

 

แบบนี้ยาวครับพี่

 

หรือจะทำให้ยากๆเพื่อสับขาหลอกกันนะครับ

 

เคยได้ดูสมเด็จ องค์ หนึ่ง ในกรอบสแตนเลสธรรมดามากๆเจ้าของให้ส่อง เป็นสมเด็จพิมพ์เส้นด้าย เห็นแล้วขนลุก และยอมรับว่าของแท้เป็นแบบนี้ ด้วยสภาพความเก่าตามธรรมชาติที่มีการหดตัว ยุบตัวและ แตกลายงา อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ดูภายนอกไม่ส่องกล้องไม่เห็นชัดเจนครับ

 

เห็นด้วยครับท่าน ผมเลยหันมาเล่นพระกล่องแทนครับ

 

พระสมเด็จของคุณธนพล...เนื้อสวย...ดูดีครับ...

 

ลองดูว่าเข้าตาหรือเปล่าวครับ

 

ไม่ใช่ของผมครับ เห็นว่าเป็นรูปถ่ายแบบบ้านๆอะครับ เพื่อว่าจะมีประโยชน์ในการศึกษาพระสมเด็จครับ

 

เอาแค่พิมพ์เดียวกัน แต่คนละบล็อกก็เหนื่อยแล้วครับ หนังสือหลายเล่มก๊อปรูปกันมาจนสีเพี้ยนไปหมดแล้ว ยังเอามาชี้ตำหนิอีก ผมเห็นแล้วเหนื่อยเลย ก็คงต้องค่อย ๆ ศึกษากันไปละครับ

 

ติและชมได้ตามสบายครับ พระบ้าน ๆ ของผมเอง

 

ฝากชมบ้างครับ

ขอแจมด้วยครับ

 

ขอบคุณครับ พี่ ๆ ที่พี่ๆลงภาพคือพระที่วงการมาตรฐานสากลลงหนังสือ ใช่ไหมครับ ขอบคุณครับ พี่ ๆ

 

ผมไล่ดู เนื้อ และธรรมชาติ ของพระสมเด็จแท้ืทันหลวงพ่อ ท่านอื่น ที่ อายุ ไม่เก่ามาก หลัง 2485 ลงมาครับ แล้วถ้าผมมองเนื้อแล้วเก่ากว่าองค์ที่ว่าแท้ ผมก็มีใจเอนเอียงละครับ
เวลาดู ถ้าไม่แน่ใจก็จะไปเอา่เลนส์มาโครมาถ่าย แล้วก็ จับมาขยายในคอมเล่น วิเคราะห์ไปเรื่อยๆครับ ของผม เนื้อมาก่อน เพื่อแยกความเก่า แล้วมาแห่หาพิมพ์มาเพื่อแยกวัดเพราะขี้เกียจจำพิมพ์ครับ ถ้าเก้แต่ชอบก็เก็บไว้ ถ้าเริ่มไม่ชอบจะ้เอามาล้างน้ำอุ่นเล่นดู ฟองอากาศ ว่าผุดเยอะน้อย ส่วนใหญ่พระอายุน้อยผุดแป๊บเดียวหรือไม่ผุดเลย พระปลอมเจอน้ำอุ่นก็สะดุ้งแล้วหล่ะครับ อิอิ แล้วต้องมาเจอน้ำยาล้างเล็บอีก

 

ของผมมี เหลืออยู่ 2 องค์ถ่ายเองแบบบ้านๆไม่ใช้ไฟ หรืออะไรแต่งเลย

ไม่กล้าบอกว่าของตัวเองแท้ เอามาให้ดูเฉยๆร่วมกันศึกษา

 

ไม่กล้าบอกว่าของตัวเองแท้เหมือนกันครับ ลงไว้ให้ศึกษากัน เฉยๆ ละกัน

 

...องค์นี้ของคุณพี่ด้านบน...ผมชอบจังครับ ดูยังไงก็มีความเก่า

 

ถ่ายรูปแบบบ้านๆครับ

 

อ่านแล้วเข้าใจความหมายของเจ้าของกระทู้ งั้นขอลงให้ดูนะครับ ทั้งแบบถ่ายเองและถ่ายกับสตูดิโอ ทุกองค์แท้ตามสากลขายได้ขายล้านครับ (แต่พระไม่ใช่ของผมนะ)






ด้านหลังมีแต่รูปจากสตูดิโอนะครับ