@...อุ่นไอรักเพื่อนนักกลอน...@

กลอนวันนี้ มีความเศร้า ราวสิ้นหวัง
ขอเพิ่มพลัง ให้เพื่อนธรรม นำความสุข
หากมีเรื่อง ราวใด ให้ใจทุกข์
จงสดุด หลุดพ้น ไม่จนทาง

เป็นกำลังใจให้นะคะคุณบัว

 

ไม่มีเขา ไม่มีใคร ในความคิด
มีเพียงจิต รู้ภายใน ใช่ใครหนา
สมมุติเรา ปล่อยให้ว่าง วางกายา
พิจารณา หยุดให้นิ่ง ทิ้งสิ่งลวง..^^

 

ถมความเศร้า เหงาไว้ ใต้ก้นบึ้ง
ไม่ให้ถึง ซึ่งอารมณ์ อันหม่นไหม้
เอาความสุข ปัจจุบัน บรรจุไป
น้อมธรรมไว้ เป็นเกราะบัง ฝังใจเลย
ให้ผ่อนคลาย ไร้แรง แฝงบีบเค้น
รู้จักเล่น ผ่อนเบา เฝ้าเฉลย
รักพี่น้อง ผองเพื่อน อย่างเช่นเคย
ทำนิ่งเฉย เธอไม่เอา เท่านั้นเอง....

 

ไปดูภาพสัตว์สวยแสนน่ารัก
แจ้งประจักษ์ธรรมชาติเสริมแต้มแต่ง
ผ่อนคลายรอยยิ้มเปรอะเปื้อนทุกแห่ง
พอมีแรงนั่งยิ้มหัวยั่วกันไป....555++

 

ยังไงใจ รักเขียน สัมผัสพ้อง
พอได้ลอง ความคิด ขยับเขียน
ได้เฮฮา ตามประสา ไม่แชร์เชือน
ส่งให้เพื่อน อ่านต่อ พอชุ่มใจ....อิอิอิ

 

มีเพียงใจ ใส่อักษร ส่งกลอนหา
พี่น้องยา พาฮาเฮ สรวลเสสันต์
คำใดคิด ผิดพลาดไป อภัยกัน
อุ่นไอมั่น รักมิตรหมู่ อยู่คู่กลอน ..^^

 

จึงแวะเวียน เข้าออก มิหนีหาย
เป็นกระสาย ลายสัมพันธ์ สันต์สร้างแต่ง
พอได้มี พลังใจ ให้มีแรง
ฝ่าฟันแข่ง ทำงาน สำราญใจ เค้าหาว่ายายอู้งานอ่ะ..555++

 

ก็ยายอู้รู้จริง
เช้ามาทิ้งงานเข้าเว็บ
แต่งกลอนงานไม่เสร็จ
ระวังนายเอ็ดนะคุณยาย

 

ใครหาว่า หาไป เราไม่สน
เราเป็นคน ทนด้าน ต้านกระแส
ให้เขาหา กันไป เราไม่แคร์
เราแถ่ดแถ แน่แท้ แต่ละวัน...555+

 

อู้แบบม่ายให้รู้
แกล้งพิมพ์อยู่ที่มองเห็น
ยายเล่นทำหน้าเป็น
อ่านเสียงเย็นเกี่ยวกับงาน..555+++

 

นั่น..ได้เพื่อน เข้าข้าง อย่าร้างกลอน
โฉมบังอร ชวนเล่น เป็นแถ่ดแถ
พูดถูกใจ เล่นเหลือเิกิน ส่งตาแล
จะแถ่ดแถ แต่ละวัน ให้หนำใจ..555555

 

มันก็ต่าง กันแน่ แลจังจ๋า
ลูกน้องหนา กับนาย เจ้าของร้าน
หางแถ่ดแถ หัวตามแก้ ไม่เบิกบาน
หนุกสนาน ถ้าเผลอ เด๋วเจอนาย.....555++++

 

หนึ่งสองสามสีห้าหก เจ็ดแปดเก้า
สิบ สิบเอ็ดสิบสอง สิบสามสิบสี่ และสิบห้า
อีก สิบหกสิบเจ็ด สิบแปด สิบเก้า นา
ยี่สิบหนา ถึงยี่สิบห้า.....วัยรุ่นเอย!

ยี่สิบหก ยี่สิบเจ็ด ยี่สิบแปด ยี่สิบเก้า
สามสิบ เฒ่า แก่แล้วหนา หนุ่มสาวเอ่ย
สามสิบเอ็ด สามสิบสอง สามสิบสาม ยังมิลงเอย
สามสิบสี่ สามสิบห้า สามสิบหก ตีนกาเอ่ยมาเยี่ยมเยือน

สามสิบเจ็ด สามสิบแปด และสามสิบเก้า
สี่สิบเข้าวัยกลางคน พ้นหนุ่มสาว
สี่สิบเอ็ด สี่สิบสอง สี่สิบสาม มากโรคาเรา
สี่สิบสี่ สี่สิบห้า สี่สิบหกเศร้า ลูกหลานพัวพัน

สี่สิบเจ็ด สี่สิบแปด และสี่สิบเก้า
ห้าสิบเข้าวัยทอง แล้วหละหนา
ห้าสิบเอ็ด ห้าสิบสอง ห้าสิบสาม ยังลั่นลา
ห้าสิบสี่ ห้าสิบห้า เตรียมบ้าได้เลย

ห้าสิบหก ห้าสิบเจ็ด ให้เข้าวัด
ห้าสิบแปด ห้าสิบเก้า อ้อนลูกหลาน
หกสิบ หกสิบเอ็ดแล้ว งดทำงาน
หกสิบสอง หกสิบสาม ถึงคราวสุขสบาย

หกสิบสี่ หกสิบห้า หกสิบหก
หกสิบเจ็ด หกสิบแปด และหกสิบเก้า
เจ็ดสิบแล้ว ช้ำชอก สังขารมาร
เจ็ดสิบเอ็ดตามถึงแปดสิบสาม มัจจุมารราวี

แปดสิบสี่ แปดสิบห้า ถ้ายังอยู่
แปดสิบหกรู้ตัวดีเดินไม่ไหว
แปดสิบเจ็ด แปดสิบแปด นี่ฉันเป็นใคร?
แปดสิบเก้า เก้าสิบไซร้ ทำอะไรได้ฤา

เก้าสิบเอ็ด เก้าสิบสอง แถมเก้าสิบสาม
เก้าสิบสี่ตาม เก้าสิบห้าถาม จะไหวหรือ
เก้าสิบหกเจ็บ เก้าสิบเจ็ดโอย เก้าสิบแปดโหย
เก้าสิบเก้าโอ้ย หนึ่งร้อยจบพบความตาย.....เอย!

 

อายุเราถึงกาลเวลาไหน
พิจดูไซร้มองให้เห็นเล่ห์สังสาร
มีสติคุมจิตปลิดบ่วงมาร(กิเลสในใจ)
วางสังขารพ้นทรมานได้ทุกเพศทุกวัยเอย!

 

สาธุการ ท่านหน่อ ถ่อมาฝาก
ใจยังอยาก ล้อเล่น เป็นไฉน
ส่วนอีกใจ ปลดปลง ลงได้ไว
ให้สงสัย คงหารกัน ปันไม่ลง......555++

 

คงนับเลข ไม่คล่อง พล่องความเขลา
ในใจเรา นั้นกิเลส กั้นเขตขัณฑ์
บ่มความดี มีไว้ ให้คุ้มกัน
เพียงเท่านั้น ยังห่างพ่อ หน่อนรคุณ.....สาธุ โมทามิ

 

อายุเค้าก็ราวราวยี่สิบห้า
กาลผ่านมาก็ยังยี่สิบห้าอยู่
จะผ่านวันผ่านปีไม่รับรู้
ยี่สิบห้าอยู่อย่างนี้ไม่เปลี่ยนแปลง...55555555

 

เอ๊ะยัยจัง นับเลข เหมือนยายเล่น
คงเป็นเช่น น้องพี่ นี่ไม่เหลือ
ป้าแตนยัง ไม่ทันอ่าน วานช่วยเืกื้อ
คงน่าเชื่อ เป็นเช่นไร ถามไถ่กัน....5555++

 

ยี่สิบห้ามุมกลับคือ ๕๒
มุมรองๆคือ ๓๕ ใช่ไหม
อย่ามาโกงอายุ อ่อนกว่าวัย
เห็นหลังไวๆ คุณป้าตู่ คู่คุณยายล้อเล่นเอย ๕๕..
(ห้าสิบห้าชัวร์ แบ่งกันคนละห้า)

 

มัวมาทาย อายุ ว่าเท่าไร
ก็คงใช่ ใกล้เคียง กับท่านหน่อ
พี่น้องสอง แพ้ธรรม ห่างไกลพอ
เลยต้องรอ หน่อสอน ยังอ่อนวัย....555++