เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

ขอบคุณครับ
ปรกติกระทู้จะช้าจะอืดเป็นเรือขนเกลือขึ้นทวนน้ำ แต่พอให้จับจองพระฯที ยังกะวิ่งแข่งอย่างพี่ว่า....

ได้ราคาจากทางพี่รัตนาแล้ว แต่เป็นราคามาตรฐานพี่นิ่ม
ผมชอบของถูก แต่ถ้าใครมีฐานะพอจะเช่ากับทางพี่รัตนาได้ ทางนั้นก็จะออกใบอนุโมทนาจากทางวัดฯให้ครับ

แต่ถ้าชอบของถูกเหมือนผม จะตามไปเอามาให้อีก แต่ขอให้รอหนังสืออนุญาตจากหลวงปู่ฯก่อน 100 องค์หลังนี้ จะเอาไปลงประชาสัมพันธ์ในหนังสือพระเครื่องฯ และให้พี่นิ่มเป็นทุนเอาพระเครื่องไปขอเมตตาจากครูบาอาจารย์ได้อีก

ขอบพระคุณเพื่อนสมาชิกทุกท่านครับ

...................

เพื่อนสมาชิกที่สนใจเรื่องประสพการณ์ "ยิงพระฯปืนเสีย" ไม่ต้องโทรฯหาผมนะครับ สอบถามเอากับหลวงพี่ชุมพล ที่สุโขทัยได้เลย แต่ขอให้เป็นเวลาที่ไม่ได้ปฏิบัติศาสนะกิจ เบอร์โทรฯลงไว้แล้ว ก็เชิญรับฟังแล้วอย่าไปลองตามเด็ดขาด
เอามาเล่าให้ฟัง ว่าถ้าเชื่อก็อย่าไปทดสอบ ซุ้มมือปืนตะวันออกลองมาครบทุกซุ้มแล้ว
.................

 

เรื่องเล่า : เล่าเรื่องที่ติดค้างไว้

ตอน : ของขลัง,สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่เอามาจากต้นไม้,ใบไม้,และสิงสาราสัตว์

ตอนที่แล้วค้างไว้ว่า จะเอาให้ถึงจิ้งจก แต่ไม่ทันมันหมดเวลาเสียก่อน ผมมานั่งทบทวนดูตั้งแต่เรื่องที่ฟังเขาเล่ากันมา หรือเห็นมา และแม้กระทั่งตัว

เองประสบมา ก็พอประมวลได้เป็นบางส่วนว่า คนไทยเรา(มีต่างชาติบางส่วนด้วย)มักจะพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือทำสิ่งศักดิ์สิทธิ์จากต้นไม้,ใบไม้,หรือจาก

สัตว์อยู่ไม่น้อย เช่นจากต้นคูณ,ต้นมะยม,ต้นรัก,ต้นกาหลง ฯลฯ และมักจะอ้างว่าชื่อมันเป็นมงคล ความจริงก็คนนั่นแหละตั้งชื่อมันขึ้นมา ใบไม้ก็เช่น

ใบจากเสกเอามามวนยาเส้น ใบพลู,ใบมะขาม,หัวปลี,หรือใบรักฯลฯ จากสัตว์ก็เช่น หนังหน้าผากเสือ,งาช้างกำจัด,ช้องหมู,เขี้ยวหมูตัน,เขี้ยว

เสือกลวง,จิ้งจก, หรือลิง,กับเสือก็เอามาสักยันต์ ไม่เว้นแม้แต่พยานาค ก็ไปเอามา ตอนหนังฝรั่งดังๆ มีอยู่เรื่องหนึ่งที่พระเอกเป็นพราน นางเอกเป็น

นักวิทยาศาสตร์ ชื่อเรื่องมีคำว่า Crocodile อยู่ด้วย เสียดายที่ผมจำชื่อเรื่องเต็มๆ ไม่ได้ ผมชอบอยู่ตอนหนึ่งที่บทสนทนาระหว่างนางเอก กับ

พระเอก ที่นางเอกบอกทำนองว่าที่ต้องมาทนลำบากก็เพราะต้องการศึกษาเรื่องดินเรื่องหินเกี่ยวกับความเก่าแก่ของมัน ผมชอบพระเอกที่ตอบว่า ใน

โลกนี้ไม่ว่าอิฐหินดินทรายทุกเม็ด มันก็เกิดมาพร้อมๆกันแทบทั้งนั้นแหละ คงจะเว้นไว้ให้สำหรับสิ่งที่ตกลงมาจากนอกโลก ผมชอบประโยคนี้อยู่ไม่กี่

วัน ก็มีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ผมแอบชื่นชมในวัตรปฏิบัติของท่านมานาน ทั้งๆที่ท่านเป็นฆราวาส ท่านทำให้ผมใจหายคือท่านไปเอา

กระดูก"mammoth"มาเป็นส่วนประกอบทำเครื่องรางของขลัง แต่ก็ไม่นานนักผมก็ปลงตก เพราะเราเคยมีอดีตรัฐมนตรีที่ดูแลเรื่องการศึกษาของเด็ก

ไทย ท่านรู้ว่าพลเอกเปรมฯ มีเทวดารักษากี่องค์ ตัวท่านรัฐมนตรีมีเทวดารักษากี่องค์ และนั่นเป็นเหตุที่ทำให้ผมไปทบทวนเกี่ยวกับเรื่องเครื่องราง

ของขลังที่ผ่านๆมา ใช่ว่าแต่จะเอามาจากสัตว์ จากต้นไม้ แม้จากมนุษย์ด้วยกันเองก็มี จึงถือเป็นเรื่องธรรมดาได้ อย่างที่ปู่เคยบอกไว้ว่าธรรมยุต ก็ทำ

ไม่หยุด คือปั่นอรหันต์หรือปั้นอรหันต์กันมาโดยตลอด มหานิกายก็ปั่นหรือปั้นเกจิกันมาอย่างยาวนาน เราๆ ท่านๆ ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่า รู้ว่าอะไร

คือศรัทธา อะไรคืออธิโมกข์ เคยมีพระรูปหนึ่งท่านออกมาตั้งสมมติฐานไว้ว่า อรหันต์เท่านั้นที่จะรู้ว่าใครเป็นอรหันต์ พอต่อมาไม่นานท่านก็ชี้ว่าองค์นั้น

เป็นอรหันต์องค์โน้นเป็นอรหันต์ ทำให้ผมเวลาไปทำบุญหรือไหว้พระภิกษุ ผมจะอยู่ห่างๆ เพราะกลัวจะมีความรู้สึกเหมือนกับคนที่เคยได้ไหว้ นิกร,ยัน

ตระ,พุทโธ อย่างใกล้ชิด แล้วเที่ยวได้ไปคุยอวดคนเขาไปทั่ว แต่ผมเองในฐานะที่เคยอยู่ใต้ร่มชายคาของวัดธรรมยุตตอนที่ออกจากบ้านมาหางาน

ทำ และเคยได้ทำงานร่วมกับศิษย์ที่เคยรับใช้พระสังฆราชองค์ปัจจุบัน และได้บวชในวัดมหานิกาย เคยได้อ่านกระทู้ธรรมที่เขียนไว้ว่าในทำนอง

ว่า"โลกย่อมเป็นไปตามมจิตต์ที่นำไป" ก็ทำให้คลายวิตกจริตทั้งหมดออกไป คือเลิกวิตกและกลับมาคิดได้ว่าเราไม่สามารถแบกโลกไว้ทั้งโลกได้ แต่

เราจะต้องเอาตัวให้รอดเมื่ออยู่ในโลกนี้ได้ ก็ปล่อยวางไม่คิดมากเกี่ยวกับการทำเครื่องรางหรือการปั่นอรหันต์ และคัดเอาแต่ที่ดีๆ มาไว้กับตน

เอง............

เครื่องรางของขลังผมเชื่อว่ามีจริง สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง ผีมีจริง เพราะผมเจอด้วยตัวของผมเอง เอาอย่างย่อๆ ผมมีหลานอยู่คนหนึ่งชื่อจริงว่าลำจวน

บุญถนอม เกิดปี ๒๔๙๙ เรียนตำราเล่มเดียวกับผม คือตำราของปู่ ปี ๒๕๒๖(อายุ ๒๗ ปี) ผมกลับจากต่างประเทศพอเข้าบ้านก็พบเขา ได้รู้ว่าเขา

มาต้มยาสมุนไพรแก้ไข้ทับระดูให้แม่บ้านผม เขาบอกผมว่า น้าช่วยเป็นประธานผ้าป่าให้ผมหน่อยนะ ผมจะเอาไปทอดที่วัดสระกระโจม กะว่าจะหา

ให้ได้สักสองแสนบาท(เงินสมัยปี ๒๕๒๖) ผมบอกเขาว่า ได้แสนหนึ่งก็เยอะแล้ว(ในใจผมคิดว่ายาก)เขาตอบผมว่า "เอาเฉพาะลูกศิษย์ผม...ที่อยู่

เรือปลาแถวปากน้ำ ๑,๐๐๐ คน คนละ ๑๐๐ บาท ก็ได้แล้วแสนหนึ่ง" เมื่อเขาลากลับไปแล้ว แม่บ้านบอกผมว่า...เดี๋ยวนี้ หลานพ่อเป็นอาจารย์สัก

แล้ว เขาช่วยหรือสักยันต์แทนอาจารย์พร ที่อยู่บางจากมานานแล้ว คนขึ้นมากเขาเหนียวจริง ผมก็ต้องเชื่อ ถ้าไม่ดีจริง คนจะไม่มาให้สักขนาดนั้น

ที่เคยมีสมาชิกถามมาว่าผมพอมีเรื่องสักยันต์บ้างไหม? ต้องย้อนที่ผมเคยเขียนไว้ตอนต้นๆ ญาติผมเคยของขึ้นเป็นลิงก็มีเป็นเสือก็มี กัดกันที่ศาลาวัด

หัวลำโพง กทม.นี้เอง ที่ผมไม่เอาคือ หนึ่งปู่ห้าม กลัวจะรับราชการไม่ได้ สองผมเห็นญาติผมที่โดนฟันไม่เข้า แต่ต้องมาสักเอาน้ำเหลืองออก ผม

ถามปู่ว่าเป็นยังไง ปู่บอกว่า หนังมันเหนียว ฟันไม่เข้า แต่ขาดข้างใน ต้องไปสักออกที่สมุทรสงคราม ผมเป็นคนกลัวเจ็บจึงไม่เอา ลูกผู้พี่ผมโดนยิง

เข้าที่แก้ม ไม่เข้า ฟันหัก รู้ตัวว่าจะมีคนปองร้าย อมพระลำพูนแดงไว้ในปาก ฟันหัก พระหัก แต่แก้มที่ถูกยิงไม่เป็นอะไร ส่วนเรื่องผี ย้อนไปอ่าน

เอาที่ผมเขียนว่าเป็นตัวผมเอง รับรองว่าเป็นเรื่องจริง โดยเฉพาะตอนที่โดนหลอกแบบทำเป็นเสียงแมวนับร้อยรอต้อนรับผม ทุกวันนี้ผมคิดถึงครั้งใดก็

ขนหัวลุกทุกที ผมหายเป็นง่อยก็จากความศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าพ่อปากบาง.......เป็นต้น

มาต่อเรื่องจิ้งจก ผมเคยได้จากผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง เกี่ยวกับการทำ"พระยาเทครัว"โดยมีจิ้งจกเป็นตัวประกอบ แต่ท่านให้ผมสาบานก่อนว่าจะไม่ทำ

เพราะมันเป็นบาปหนา จะหากินไม่ขึ้น ใครเจอตัวผมถามได้จะบอกให้แต่ก็ต้องสาบานแบบที่ผมเคยสาบานมา ไม่มีประโยชน์อะไร แต่ก็เพื่อรู้ไว้ว่ามัน

มี หรือ เคยมี กับอีกเรื่องหนึ่งปู่เล่าให้คนฟังว่า ตอนที่บวชพระอยู่ มีพระต่างถิ่นรูปหนึ่งจะสอนวิธีทำใบรักสำหรับพกพา นัยว่าเป็นเสน่ห์หรือ มีนะ

เมตตา ทำนองนั้น แต่ปู่ไม่ยอมเรียนเพราะขยะแขยงจิ้งจก ปู่บอกว่าก็ได้แต่ดูเขาทำ วิธีก็คือ เอาใบรักมา ๑ ใบ แล้วเขียนเป็นรูปตัวจิ้งจกบนใบรัก

เขียนแบบดู"TOP VIEW"เหมือนกับเราเอาตัวจิ้งจกมาวางบนใบรัก แล้วเอาดินสอวาดตามรูปจิ้งจก เมื่อเตรียมของเสร็จก็เข้าโบสถ์ เอาใบรักที่มีรูป

จิ้งจกวางไว้ข้างหน้า แล้วเริ่มบริกรรมคาถา ปู่ว่าไม่รู้ว่าจิ้งจกมันมาจากไหนมากมายไปหมด จะไต่ไปตามตัวของพระองค์นั้น แล้วก็จะค่อยๆ ลงไป

คลานที่บนใบรัก เอาตัวพาดไปพาดมา แล้วก็จากไป และจะมีตัวอื่นๆ มาทำแบบนั้น สลับสับเปลี่ยนกันไป ถ้ามีจิ้งจกคลานลงไปทาบตรงรูปจิ้งจกที่

วาดไว้แล้วหยุดนิ่ง จนพระองค์ที่ทำการปลุกด้วยคาถาหัวใจจิ้งจกจบ ก็เป็นอันว่าใบรักใบนั้นใช้ได้ มีคนถามปู่ว่า เขาใช้ใบตองตองแตกตีเรียกจิ้งจก

หรือเปล่า ปู่ยืนยันว่าไม่ เพราะเขาบอกคาถาให้ปู่ด้วย มีคนถามว่าทำทุกครั้งได้ทุกครั้งไหม? ปู่ตอบว่าไม่ จนถึงเดี๋ยวนี้ตัวผมเองยังไม่รู้จักใบตอง

แตกเลยว่าต้นมันใบมันเป็นอย่างไร? อย่างนี้เรียกว่าเป็นการทำเสน่ห์ไหม? มีคนถาม สิ่งที่ปู่พูดก็คือ ผู้ชายมีเมียเยอะเที่ยวได้จีบผู้หญิงไปทั่ว เรียก

ว่าเจ้าชู้ ทีผู้หญิงทำบ้างเรียกดอกทอง เสน่ห์กับเมตตามันก็อยู่ติดกัน เสกสีผึ้งสีปากไปหาผู้ใหญ่เรียกว่าเสกให้ท่านเมตตา พอไปหาสาวๆ บอกว่าจะ

ได้เป็นเสน่ห์ ทั้งที่มันก็บทเดียวกัน อาจจะแค่เปลี่ยนนิ้วสีปาก การทำตัวให้น่ารักน่าคบก็เข้าข่ายเป็นการทำเสน่ห์ได้เหมือนกัน และก็เข้าข่ายเป็นการ

ทำนะเมตตาได้เหมือนกันอีกน่ะแหละ ก็แล้วแต่จะคิด โลกอันจิตต์ย่อมนำไป....ขอขอบคุณมากครับ....สวัสดีครับ

 

ไม่ทันจอง ขอสำรองหน่อยนะครับ

 

ขอร่วมทำบุญถวายหลวงปู่ฯ จองพระประธานพร 3 องค์(ขออันดับสำรอง)

ด้วยภาระกิจเมื่อคืนไม่ได้เข้ามาดู

ขอโมทนากับทุกท่านครับ

 

ใครเอาเบอร์ผมไปแจกให้คนนอกเวปฯครับ ช่วยสารภาพมาด้วย
โทรฯมาสั่งพระฯกับผมในเวลางานยังไม่พอ ยังจะต่อรองราคาพระฯกับผมอีก
ได้ทีแล้วรีบโอน อย่าว่าแต่ค่าส่งเลย ค่ากล่องก็ไม่ช่วย
....ใคร(ว่ะ)
มีรางวัลจะให้


.....เบอร์ผมสำหรับเพื่อนสมาชิกในเวปฯที่ต้องการความเชื่อเหลือ ติดต่อ สอบถาม นัดหมาย มีปัญหาอึดอัดคับข้องต้องการคำแนะนำ อย่าเอาเบอร์ผมไปแจกใครอีกนะครับ ผมไม่ได้มีอาชีพนี้

............................
พระผงของขวัญทรงเมตตา ท่านใดที่ประสงค์ลงนามสำรอง โปรดช่วยผมทำตารางด้วยครับ
ถ้าได้ถึง 50 องค์ จะขับรถไปเอามาให้

 

พระผงของขวัญทรงเมตตา สำรอง 2องค์ด้วยครับ

 

อ้าว.... ตกขบวน ขอสำรอง 5 องค์ครับ

 

ผมทำตารางสำหรับการจองพระผงของขวัญ (สำรอง) รบกวนตรวจสอบด้วยนะครับ

 

สงสัยต้องรบกวนคุณ 5000 หรือสมาชิกท่านอื่น จัดทำตารางแล้วครับผมใช้งานเว็ปไม่ค่อยเป็น ...

 

ลองอีกที

 

ชื่อ ตองแตก

ชื่อวิทยาศาสตร์ Baliospermum solanifolium (Burm.) Suresh
Share

ชื่อวงศ์ EUPHORBIACEAE

ชื่อเรียกอื่น นองป้อง ลองป้อม(เลย) ถ่อนดี(ภาคกลาง) น่องป้อม ทนดี(ตรัง) ตองแต่ (ประจวบคีรีขันธ์) โทะโคละ พอบอเจ๊าะ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน)

ลักษณะ ลักษณะทั่วไป ไม้พุ่มสูงถึง 2 ม. ใบเดี่ยว มักเป็นรูปไข่ หรือ รูปขอบขนาน กว้าง 3-10 ยาว 8-12 ซม. ก้านใบ ยาว 2-13 ซม. ฐานใบมักจะมน ขอบใบ จักเป็นฟันเลื่อย หรือยักมน บางครั้งขอบเว้าเป็นแฉก 3-5 แฉก ปลายมน หรือแหลม เกลี้ยง หรือมีขนแข็งเอน ทั้งสองด้านของใบ ดอก แยกเพศ ออกเป็นช่อ ช่อดอกเพศผู้ ยาว 1-8 ซม. ดอกมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2-3 มม. ช่อดอกเพศเมีย ยาว 0.1-1 ซม. ดอกมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2-4 มม. ผล ห้อยลง ค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8-1.3 ซม. กลีบเลี้ยงติดคงทน ขยายตัวเมื่อติดผล เมล็ด รูปไข่ สีน้ำตาล กว้าง 3 ยาว 3.5 มม.

การกระจายพันธุ์ ปากีสถาน อินเดีย บังคลาเทศ เนปาล ศรีลังกา พม่า กัมพูชา ลาว เวียดนาม ชายฝั่งทะเลมาเลเซีย เกาะบอเนียว สุมาตรา ชวา สุราเวศรี มาลูกู เลสเซอร์ เกาะซันดร้า ประเทศไทยพบทั่วไปในป่าเบญจพรรณ หรือ ป่าดิบแล้ง จากระดับน้ำทะเลจนถึงระดับ 900 ม.

ประโยชน์ ราก เป็นยาถ่าย ยาระบาย ถ่ายลม ขับเสมหะ แก้เสมหะ แก้พยาธิ แก้ลมจุกเสียด แก้ไข้ ต้น บำรุงน้ำดี เปลือก เป็นยาถ่าย แก้พยาธิ แก้เสมหะ แก้ฟกบวม ใบ แก้หืด ถอนพิษไข้ เมล็ด ถ่ายพิษไข้

แหล่งข้อมูล หนังสือพรรณไม้เมืองไทย พืชสมุนไพร1

 

คุณหนุ่มทิพย์คะ หนูขอลงชื่อสำรองพระผงของขวัญ 2 องค์ค่ะ

 

กี่องค์ครับ

 

up ก่อนครับ เดี๋ยวกลับบ้านจะจัดให้สวยงาม

 

สำรองพระผงของขวัญ 3 องค์ครับ

 

ดูท่าทางคงจะเกิน 50 องค์ครับ

 

ขอสำรองพระของขวัญ 3 องค์ครับ

 

คุณทิพย์ครับ

มามอบตัวครับ


ขอโทษด้วยครับ
ผมให้เบอร์ตอน 12.45 น.แล้วบอกให้โทรเลยเพราะผมทราบดีว่าคุณต้องทำงาน

ขอโทษด้วยครับ

 

2 องค์ครับ ขอบคุณครับ

 

สำรอง 1 องค์ครับ