ประสบการณ์แปลกๆ

ประสบการณ์แปลกๆ
มูลเหตุที่ผมสนใจธรรมและสะสมบุญบารมี เนื่องจากผมมีอาการเจ็บป่วย ซึ่งมีอาการปวดหลังและเจ็บข้อเท้าอย่างมาก เวลาเดินจะเหมือนกับการหัดเดินของเด็ก แต่ก็ด้วยบุญบารมีอันน้อยนิดของผม คือการมีเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งเขาสนิทกับร่างทรง จึงได้นำรูปภาพของผมให้ร่างทรงดู ร่างทรงได้บอกกับเพื่อนผมว่า ผมเป็นคนอายุสั้นและจะตายภายในไม่ช้านี้ ซึ่งความแม่นยำของร่างทรงท่านนี้อยู่ตรงที่เขาพูดว่า “เมื่อไม่กี่วันก่อน (ก่อนที่เขาจะทำนาย) ผมได้เกิดอุบัติเหตุเกือบตาบอด” ซึ่งตรงกับความเป็นจริง เพราะในหลายวันก่อนหน้านี้ ผมก้มตัวลงเก็บของด้วยความสะเพร่า มุมโต๊ะแทงเข้าที่เบ้าตาพอดี(ทิ่มบริเวณกระดูกเบ้าตา) ร่างทรงท่านนี้ได้แนะกับเพื่อนผมว่าให้ผมสวดคาถาชินบัญชร เช้า 9 จบ เย็น 9 จบ ซึ่งเพื่อนได้เล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง ผมก็เชื่อน่ะ (เพราะเพื่อนไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับอุบัติเหตุของผม)
แต่ผมเป็นโรคมันขี้เกียจครับ เนื่องจากคาถาชินบัญชรเป็นคาถาที่ยาว ยากแก่การจดจำ ผมจึงหันไปสวดคาถาอื่นที่สั้นและง่ายกว่าเช่น คาถามงกุฎพระพุทธเจ้า คาถายันทุน ฯลฯ แล้วหันมาเข้าวัด ทำบุญมากขึ้น ในช่วงหยุดยาวก็จะบวชเนกขัมมะ (ทำบุญด้วยความกลัวตาย) ซึ่งเคยไปบวชอยู่วัดหนึ่ง ที่วัดนั้นมีแม่ชีที่มีอภิญญาท่านหนึ่ง ท่านได้มอบรูปหล่อลอยองค์ของสมเด็จโตให้ฟรี ซึ่งในช่วงนั้นตระเวนทำบุญบ่อย อีกอย่างชอบสะสมพระเครื่องมาก (ทำบุญด้วยความโลภ อยากได้ อยากมี)
ในตอนหลังๆ เริ่มศึกษาแก่นแท้พระพุทธศาสนามากขึ้น เราก็มาพิจารณาตัวเองว่า เรานี้ชั่วมาก พระพุทธองค์ท่านสอนให้ละกิเลส ไอ้ตัวเรานี้กับสะสมกิเลส พอดีเล่น web พลังจิต เห็นโครงการของคุณ Amata_club ที่จะบรรจุวัตุมงคลไว้ในพระพุทธโพธิ์ศรีมหาเจดีย์ ผมก็ได้มอบวัตถุมงคลที่มีเกือบทั้งหมดไปทางไปรษณีย์ในการบรรจุนั้น (รวมกันน่าจะเป็นหมื่นกว่าน่ะครับ) ในช่วงหลังๆ ผมไม่ได้เช่าบูชาแล้ว ส่วนใหญ่ที่ได้มานั้นจะเป็นของแจกจากการทำบุญ (ในส่วนวัตถุมงคลที่ตั้งราคาไว้ ว่าบูชาเท่านั้นเท่านี้ถึงจะได้ ผมไม่เอาเลยครับ เพราะถือว่าวัดขายพระพุทธเจ้ากิน)
จากนั้นมามีโอกาสได้ดูดวงทางโทรศัพท์ หมดดูได้แนะนำให้ผมหาหลวงปู่ทวดมาแขวนคอและให้สวดคาถาชินบัญชรจากเหตุการหลายอย่าง เมื่อนำมานั่งคิดแล้ว ทำให้ทราบได้ว่าหลวงปู่ท่านเมตตาเรา ดังนั้นเราควรตอบแทนท่านบ้าง ผมจึงหันมาสวดคาถาชินบัญชรแบบเปิดอ่าน เพราะยังท่องจำไม่ได้ แต่เมื่อท่องไปหลายเดือนมันเริ่มติดปาก ซึ่งในสัปดาห์นี้ผมเอาจริงเอาจังแบบสุดๆ ในที่สุดฝึกท่องจนจำได้ขึ้นใจ และได้ร่วมทำบุญกับคุณ Aeknut2012 เพื่อต้องการนำหลวงปู่มาแจกจ่ายให้กับคนที่ตกทุกข์ได้ยาก (ซึ่งความตั้งใจในการแจกของผมไม่เน้นปริมาณ ผมจะสัมภาษณ์ เขาก่อนว่าสวดมนตร์บ้างไหม ทำบุญบ้างไหม ถ้าแจกให้มั่วๆ ก็ไม่ต่างกับไก่ได้พลอย)
แต่สิ่งที่ผมต้องแปลกใจมากๆ ก็คือวัตถุมงคลที่คุณ Aeknut2012 นั้น คือรูปหล่อลอยองค์ของสมเด็จโต ซึ่งเป็นแบบเดียวกับที่ได้รับจากแม่ชี ซึ่งผมได้ถวายเป็นพุทธบูชาในการบรรจุวัตถุมงคลในพระพุทธโพธิ์ศรีมหาเจดีย์
จากเรื่องที่ได้เล่ามานี้ทำให้ผมได้ข้อคิดสองข้อคือ
1. อะไรที่เป็นของๆเรา ก็จะเป็นของๆเราวันยังค่ำ
2. ผู้ที่หมั่นสวดพระคาถาชินบัญชรเป็นอยู่ประจำและระลึกถึงเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังสี อย่างสม่ำเสมอ หลวงปู่ท่านจะมอบของดีให้เป็นรางวัลครับ

 

สาธุ อนุโมทนาครับ ผมสวดตลอด ครับ แต่ยังไม่มีรูปบูชาของท่านเลยครับ ถ้าท่านเจ้าของกระทู้ อยากให้ ก็ยินดีรับเป็นอย่างยิ่งครับ

 

อนุโมทนากะคุณ pongio ที่ได้พบแสงสว่าง แสงธรรมของพระพุทธเจ้า ได้รีบสร้างบุญสร้างกุศล สวดมนต์ไหว้พระ เป็นการระลึกถึงพระรัตนตรัย แต่อย่าลืมหนา...ว่าเราตายแน่ ไม่่วันใดก็วันหนึ่ง เมื่อถึงวาระ..ไม่ได้หมายความว่าสวดมนต์ไหว้พระแล้วจะไม่ตาย