ปิดรับบริจาค หลวงพ่อหาเจ้าภาพสร้างห้องน้ำ-ห้องสุขา (มีคุณโยมรับเป็นเจ้าภาพแล้ว)

ขอเจริญพรคุณโยมที่นับถือ

ก่อนอื่นขออนุญาตเขียนความในที่เกิดขึ้นในขณะนี้ แต่ถ้าหากเป็นการรบกวนก็ต้องขออภัยไว้ณ โอกาศนี้ อาตมาเป็นคนมาจากที่อืน โดยเมื่อ ปี ๕๕ ที่ผ่านมา ทางญาติโยมชาวบ้านไปนิมนต์มาจากวัดที่บ้านเกิด เพื่อมาปกครองวัดตายู แห่งนี้ มองโดยภาพรวม วัดตายู แทบไม่มีอะไรที่ใช้งานได้เลย เช่น กุฎิ ศาลา ห้องน้ำ ใช้การไม่ได้เลย อีกทั้ง เสนาสนะ-สาด-ถ้วย-จาน-ช้อน ทุกอย่างแทบไม่มีใช้เลย เมือเป็นดังน้ัน จึงคิดว่าคงจะเริ่มนับจาก ๐ เลยเริ่มหา เสนาสนะมาใช้ มีจานช้อนเป็นต้น เริ้ม จาก เขียนหนังสือพิมพืส่งขอความช่วยเหลือจาก องค์กรต่างๆ สถานที่ต่างๆ รวมแล้ว เกิบร้อยฉบับ แต่ก็ หายไม่มีการตอบรับ แม้แต่สักราย แต่ก็ยังพัฒนาวัดไปเรื่อยๆ จากเงินส่วนตัวที่ มีญาติโยมมา ร่วม เช่าวัตถุมงคล-รดนำ้มนต์ ฯลฯ จนหมด ไป ราว แสน กว่า จึงเป็น รูปวัดขึ้นมาบ้าง จึงคิดที่ จะสร้างห้องน้ำ ขึ้นมา ในทาง กรมโยธา (อบต) เขียนแบบ ขึ้นมา หาช่างมาดูแบบแล้ว งบประมาณ สองแสนสี่หมืนบาท เป็น ค่าแรง แสนสอง ค่าวัสดุอุปกรณ์ อีกแสนสอง รวบรวมเงิน ที่มีและหามาได้ ทั้งของโยม ที่โอนมา ได้เงินจ่ายค่าช่าง ห้าหมืนห้า และจ่ายไปแล้ว ก่อนหน้านี้ การก่อสร้าง ได้แค่ก่ออิฐขึ้น เป็นห้องเป็นล๊อก ตามแบบ จึงหยุดลง เพราะหมดงบที่จะหาอุปกรณ์ และจ่ายค่าแรง (คงถึงคราวเคราะห์ของอาตมา)เมือต้นเดือนที่พ่านมา รดเก๊งของอาตมา เกิด ชาป ละลาย ต้องยกเครื่องใหม่ (วันที่โยมโอนเงินมา) ช่างเอาค้าซ้อม สามหมืน กว่า สุดทางจริงๆ จึงโทรไปที่ กทม. ให้ศิษย์ยืมเงินมาร้อยละ่ ๑๐ ต่อเดือน สองหมืนบาท มาจ่ายค่าช่างก่อน เหลือบางส่วนที่ติดค่าง เกือบหมืน จึงเอารถมาจากอู่ ได้ไม่ถึงอาทิตย์ คนขับ ขับรถพาอาตมาไปงานที่ อุบล ระหว่างทาง ไปแซงตัดหน้ารถสิบหล้อ แต่แซงไม่สุด เลยไปเชียดหน้ารถสิบหล้อ อีก ประมาณ ศอก จะถูกอาตมา รถเกิบพลิกขวำ้ ดีที่ไม่มี ใครเป็นอะไร จึงเอารถกลับมา เข้าอู่ ต้องจ่าย ค่าซอม สองหมืนกว่าๆ ตอนนี้ หมดทางที่จะหาเงินมา บางวันแทบไม่ได้หลับนอน เมื่อคิดถึง หนี้ต่างๆ ที่ นำมาพัฒนาวัด และงานต่างๆ เกือบ ห้าแสนบาท คงไม่ใช่ง่ายๆ ที่พระตัวเล็กๆรูปเดียวจะหาเงิน ได้ สี-ห้าแสน ที่ทำได้คือหมุนเงิน หมานถึง ยืมมาจากที่อืน แล้วจ่ายหนี แล้วทำแบบนี้ มาตลอด ฉันเองก็ไม่รู้ว่า จะไป คุยความในใจกับใครได้ อยู่ตัวคนเดียวในวัดไม่มีพระรูปใหนที่ อดทนต่อความลำบากได้จึงย้ายไปกันหมด อาตมาเอง ก็ ต้องพักอยู่ที่ศาลาหลังเก่าๆ ที่ปลวกกินหมดทั้งหลัง ไม่รู้ว่าจะหักตกลงมาทับวันไหน แต่ที่ทนอยู่ได้ เพราะสงสาร ชาวบ้าน ลูกศิษย์ ที่ไปนิมนต์ มา แต่ในบางครั้ง ความทุกข์ก็มีมาก แทบจะหนีออกไปด้วยซ้ำ แต่งก็ตัดใจไม่ลง คุณโยมคงเป็นที่พึ้งสุดท้ายที่เหลืออยู่ แม้จะช่วยอะไรไม่ได้ ก็ขอให้ช่วยรับฟัง ความในใจของอาตมา ที่เก็บอยู่ภายใน เท่านี้ก็พอ

ขอบคุณมากจากใจ
จากหลวงพ่อเมตตา
089-1000472

 

มีคุณโยมรับเป็นเจ้าภาพแล้ว