เขาเรียกว่า "ผีอำ" หรือ "ฝันไป"

แอบสงสัยนิดหน่อยค่ะ หลังจากที่คุณกาลีนะเปลี่ยนศาสนาแล้ว คุณกาลีนะสวดมนต์ปฏิบัติภาวนาแบบพุทธอยู่เหมือนเดิมใช่หรือเปล่าคะ แล้วศาสนาใหม่ที่คุณเปลี่ยนไปนับถือไม่มีข้อห้ามอะไรเหรอคะ เช่นการไปทำบุญทำสังฑทาน แบบวิถีพุทธ ที่เห็นเล่าไว้น่ะค่ะ อันนี้ถามเป็นความรู้ขออภัยด้วยนะคะที่ถามมากไปหน่อย คงไม่ว่ากันน๊าาา^^''

แต่ละคนก็จะมีวิถี มีเหตุปัจจัยที่แตกต่างกัน อย่างเช่นคุณกาลีนะ จะมีความผูกพันหรือความ สัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกับสิ่งศักสิทธิ์ที่คอยคุ้มครอง (มาโดยวิธีการฝัน หรือเรียกอีกอย่างว่านิมิต) แต่สำหรับ faveur แล้ว เจอสิ่งศักสิทธิ์ในฝันเหมือนกัน แต่ส่วนมากจะเป็นหลวงพ่อที่ตัวเองเคารพนับถือ ท่านจะมาสอนมาแนะนำเกี่ยวกับการปฏิบัติในสิ่งที่ตัวเองหลงทาง หรือมาเตือนล่วงหน้า เวลาจะมีเหตุการณ์ที่่ไม่ดีกำลังจะเกิดขึ้น และโดยส่วนตัวไม่ชอบดูดวงใดๆ ไม่เคยไปตำหนักทรงใด ไม่เคยคิดอยากรับขันธ์ใดๆ ฝึกแต่สติอย่างเดียวค่ะ แต่ชอบฟังเรื่องเร้นลับแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว หลายๆท่านที่เล่าไว้ในเวปนี้ ก็มีหลายเรื่องที่คล้ายๆกับที่ผู้เฒ่าผู้แก่ หรือที่ พ่อกับแม่ เล่าให้ฟังค่ะ

คุณกาลีนะ ประสพการณ์เยอะดี ชอบอ่านค่ะ ได้ความรู้เพิ่มขึ้นด้วย ขอบคุณที่เล่าให้ฟังนะคะ

 

**** แอบสงสัยนิดหน่อยค่ะ หลังจากที่คุณกาลีนะเปลี่ยนศาสนาแล้ว คุณกาลีนะสวดมนต์ปฏิบัติภาวนาแบบพุทธอยู่เหมือนเดิมใช่หรือเปล่าคะ แล้วศาสนาใหม่ที่คุณเปลี่ยนไปนับถือไม่มีข้อห้ามอะไรเหรอคะ เช่นการไปทำบุญทำสังฑทาน แบบวิถีพุทธ ที่เห็นเล่าไว้น่ะค่ะ อันนี้ถามเป็นความรู้ขออภัยด้วยนะคะที่ถามมากไปหน่อย คงไม่ว่ากันน๊าาา^^''

...... ศาสนาที่เปลี่ยนตอนเรียน ราม ฯ คือ ศาสนา คริส นิกายโปแตส ฯ คะ ถือว่าเป็นนิกายที่เคร่งมาก .. ตอนที่พี่เขาแนะนำเขาบอกว่าให้ลองถือสัก 3 เดือนถ้าไม่ได้ก็ค่อยกลับไปเป็นพุทธแบบเดิม แล้วเหตุการณ์ก็เป็นอย่างที่เคยเล่านั้นแหละคะ ... และ ปัจจุบันเราก็ได้เรียนรู้ความคิดของหลายศาสนา ทั้งพุทธ คริส อิสลาม ฮินดู .. เราก้เอามาปรับใช้กับตัวเราเองคะ เพราะทุกศาสนาสอนให้คนเป็นคนดีคะ ...


**** แต่ละคนก็จะมีวิถี มีเหตุปัจจัยที่แตกต่างกัน อย่างเช่นคุณกาลีนะ จะมีความผูกพันหรือความ สัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกับสิ่งศักสิทธิ์ที่คอยคุ้มครอง (มาโดยวิธีการฝัน หรือเรียกอีกอย่างว่านิมิต) แต่สำหรับ faveur แล้ว เจอสิ่งศักสิทธิ์ในฝันเหมือนกัน แต่ส่วนมากจะเป็นหลวงพ่อที่ตัวเองเคารพนับถือ ท่านจะมาสอนมาแนะนำเกี่ยวกับการปฏิบัติในสิ่งที่ตัวเองหลงทาง หรือมาเตือนล่วงหน้า เวลาจะมีเหตุการณ์ที่่ไม่ดีกำลังจะเกิดขึ้น และโดยส่วนตัวไม่ชอบดูดวงใดๆ ไม่เคยไปตำหนักทรงใด ไม่เคยคิดอยากรับขันธ์ใดๆ ฝึกแต่สติอย่างเดียวค่ะ แต่ชอบฟังเรื่องเร้นลับแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว หลายๆท่านที่เล่าไว้ในเวปนี้ ก็มีหลายเรื่องที่คล้ายๆกับที่ผู้เฒ่าผู้แก่ หรือที่ พ่อกับแม่ เล่าให้ฟังค่ะ

..... เราก้มีมาสอนหลายอย่างคะ ทั้งสิ่งศักสิทธิ์ พระซึ่งบางท่านก็อยู่บางท่านก็ละสังขารแล้ว ทั้งที่เรารุ็จัก และ ไม่รู้จัก ... แต่เราจำไม่ค่อยได้เวลาตื่นนอนว่าท่านพุดอะไร บ่อยครั้งที่ท่านให้ของเรามาแต่เราก้ไม่รู้ว่าคืออะไรใช้ยังไง 55555555 ส่วนดูดวงเราชอบมากคะเรียกว่าบ้าเลยดีกว่า .. พวกตำหนักเราก้ไปหลายที่เหมือนกันสมัยก่อน ... แต่ส่วนมากเขาจะไม่ค่อยอยากยุ่งกะเราเท่าไหร่ไม่รู้ทำไม 55555555 สงสัยเราหน้ากวนประสาทพวกเขามากไปมั้ง ... ส่วนพวกเรื่องลี้ลับอะไรพวกนี้เรายิ่งชอบมาก ๆ กลัวผีมากแต่ก็ชอบฟังเรื่องผีมากเหมือนกันคะ

*** คุณกาลีนะ ประสพการณ์เยอะดี ชอบอ่านค่ะ ได้ความรู้เพิ่มขึ้นด้วย ขอบคุณที่เล่าให้ฟังนะคะ

.... ประสบการณ์เรื่องผี มันคือสิ่งที่เราเองเลี่ยงไม่ได้ต้องก้มหน้ารับไป แต่เราเรียนรู้ที่จะอยู่ให้ได้มากกว่าคะ .... ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ สมัยเด็ก ๆ เวลาเราเอาเรื่องที่เราฝัน หรือ เจอ ไปบอกคนอื่นไม่ค่อยมีใครฟังมีใครเชื่อเรานอกจากพ่อของเราที่คอยช่วย และ สอนเรา อ้อ รวมย่าที่ตายของเราด้วย กับ สิ่งศักสิทธิ์หลาย ๆ ท่าน ... ^___^

 

... สิ่งที่น่าสังเกตทุกครั้งที่เรานั้งรถไปด้วยกัน เราเองเป้นคนขับจะรู้เลยว่ารถ อืดมากกก .. พวกมาลัยก็หนักเอาเรื่องยังกะขนคนไปเยอะแยะทั้งที่ไปกันแค่สองคนเองนะ ... หลอนตลอดเวลานั้งรถไปกับมันให้ตายเถอะ ....

.... ระหว่างนั้นเราได้เดินทางไปนมัสการรอยพระบาทที่เขาคิชกูฏซึ่งเรากระทำมาทุกปี ... แต่ปีนี้เหมือนทุกอย่างจะไม่เป็นใจเพราะแม่เราไม่เห็นด้วย และ คัดค้านอย่างมากยิ่งเราจะขับรถไปเองด้วยแล้ว ช่วงนั้นแม่เราเขาไม่เอาอะไรเลย ..

... เราได้ดันทุรังไปจนได้แต่ไม่ได้ขับรถไปเราไปรถทัวร์ก็ได้ อิอิ เรื่องความดื้อรั้นของเราแม่เรารู้ดี 55555 เราแวะที่แปดริ้วก่อนเพราะเรามีน้องเรียนอยู่ที่นั้นเขาอยากเจออยากให้ไปพักด้วย เราไปพักกับเพื่อนก่อนคืนหนึ่งค่อยไปหาน้องเราที่หอพักอยู่ใกล้กับราชภัฏฉะเชิงเทรา .. สภาพอยากบอกว่าเหมือนหอพักผีสิงเลยเราหวาด ๆ แต่ก้ไม่กล้าพูดอะไรแต่น้อง ๆ เขามองหน้าเราถามว่าป้าอยู่ได้ไหม๊!! น้องกลุ่มนี้จะเรียกเราว่า ป้า พวกเขาอยู่กันหลายคนเพราะใกล้จบแล้วจึงมาเช่าที่นี้ไว้เก็บของ ....

... คืนที่สองของเราน้อง ๆ พาไปเที่ยวผับแห่งหนึ่งฉลองใกล้จบเป็นที่ดังมากในแปดริ้ว สมัยนั้นเรายังเที่ยวอยู่ก็ไปกันตอนแรกไม่มีอะไร แล้วมันก็เกิดอะไรขึ้นกับตัวเราแบบที่เราไม่คาดคิด น้อง ๆ เขายังสนุกกันแต่เรานั้งหลับรอพอผับจะปิดน้องมาเรียกบอกว่ามีเรื่องแล้วมีคนจะตีกันให้รีบกลับ ขากลับมาน้องให้เราขึ้นไปนอนชั้นสองแล้วให้เพื่อนชื่อปูขึ้นไปเฝ้าเราไม่นานเขาก็ลงมาสบทบกับพวกข้างล่าง แล้วเราก็รู้สึกตัวห้องทั้งห้องมืดมากเรารีบวิ่งลงมาชั้นล่างเพราะเรากลัวความมืด 5555555 ถามว่าใครปิดไฟเคยบอกแล้วว่าอย่าปิดทุกคนบอกว่าไม่มีใครปิด พอพากันขึ้นไปดูดคมไฟสายไฟถูกเก็บเรียบร้อย ... น่านเอาแล้วไง .... งานงอกแล้วเราใครแกล้ง ...... ><"

 

.... วันต่อมาเราได้ไปไหว้หลวงพ่อโสธรที่วัดเพื่อความเป็นศิริมงคงเพราะคิดว่าเราจะไปขึ้นเขาคิชกูฏพรุ่งนี้ มีน้องคนหนึ่งอาสาไปเป็นเพื่อนเป็นเด็กมาจากนอกอายุไม่ถึง 18 ปีได้ .. พอไหว้หลวงพ่อเสร็จเราก็เดินกลับเพราะหออยู่ใกล้วัดเดินไม่ถึงห้านาทีสิบนาทีก็ถึงแถมใกล้แม่น้ำบางประกงไม่กี่สิบเมตร น้องคนนี้เขาบอกว่าเขาเพิ่งไปสัก " เสือเผ่นมา " ว่าแล้วก้ถกเสื้อให้เราดูขอบอกว่าน้องเขาเป้นผู้หญิงนะคะ แต่ตัวใหญ่มาก!! ลายเสือสวยดีเราคิดในใจแต่เราไม่กล้าสักหรอกกลัวเจ็บ 55555 แล้วน้องมันก็เล่าไปเรื่อยว่าอันนี้ไปสักลงอาคมกับศิษย์อาจารย์ชื่อดังของเมืองไทย แล้วอยุ่ ๆ มันก็บอกว่าตามันทักว่าปีนี้มันถึงฆาตรแล้วเพราะคนในครอบครัวมีคนเป็นเหมือนหมอดูและผู้มีวิชา จริง ๆ ปีนี้มัน 18 ปีเต็มแล้วแต่ที่บ้านไปเปลี่ยนปีเกิดให้ถอยไปปีหนึ่ง .. ก่อนจะไปเปลี่ยนปรากฏว่าอำเภอไฟไหม้ห้องทะเบียนเอกสารหายหมด !! มันเลยโชคดีได้เปลี่ยนปีเกิดใหม่ ... เราก็คิดในใจเอาแล้วงานเข้าอีกแล้ว ...

.... พอเดินมาถึงหอพักสาว ๆพากันจับกลุ่มคุยกันอยู่เราเลยบอกว่าอยากทำสีผมน้องคนนั้นเลยอาสาพาเราไปซื้อสีย้อมผมมาทำเอง .. เรายืมมอเตอร์ไซน้องในหอไป ... ทางออกจากซอยเรามันจะมาตรงกับแยกหน้าวัดพอดีก่อนจะเข้าถนนใหญ่เราซ้อนท้ายน้องเป็นคนขับเราคิดไงไม่รู้เลยบอกน้องคนนี้ว่า " อย่าขับรถเร็วนะ อันตราย " .. เพราะเรารู้ว่าพวกสักมาใหม่ ๆ แบบนี้มักร้อนอยากลองของ .. แถมตัวเราก็ไม่มีอะไรมาคอยคุ้มครองขาดความมั่นใจไปม่ากเลยปีอดไปเยอะ ... พูดไม่ทันขาดคำมันขับแบบเร็วมากกำลังจะถึงหน้าบิ๊กซีแปดริ้วมีคนหลายคนกำลังจะข้ามถนนน้องมันก็มาด้วยความเร็ว ...

... มีชายคนหนึ่งตัดสินใจจะข้ามจากเส้นกลางถนนมา อยู่ ๆ หุเราได้ยินแบบถนัดเลยว่า
" ม_ง อยากลองดีนักใช่ไหม๊ ชนแ_ม่_งเลย "

.... แล้วมันก็พุ่งชนจริง ๆ .... วินาทีนั้นเราตกใจมากที่น้องมันทำแบบนั้นทุกอย่างมันเร็วมาก ... รถถไหลไปไกลพอสมควรเราหลุดออกจากรถเหมือนจะถไหลไปบนพื้นถนน ... แต่เหมือนมีอะไรมารองเราไว้ไม่ให้กระแทกพื้นมันไหลไปกับเราด้วยพอไหลไปสัก 2-3 เมตรเราก็สัมผัสพื้นถนน ... กลิ้งไปนิดเดียว .... แล้วอะไรเมื่อกี้ที่มารองรับเราไม่ให้เป็นอะไร .. สมองมึนงงมากตอนนั้นน้องเราไปไหน ...

 

... คนวิ่งมาดูเราเยอะเพราะอยู่หน้าบิ๊กซีพอดี .. มีคนพยุงเรามานั้งข้างฟุตบาท .. เราถามหาน้องเราอยู่ไหนคนที่มาด้วย พอมองไปที่ถนนน้องมันนอนเจ็บอยู่แผลถลอกทั้งตัวแถมหัวฟาดพื้นด้วยแต่ยังมีสติ ... เราเรียบเรียงสติตนเองและจำได้ว่าช่วงที่ชนแล้วรถถไหลไปนั้น ... สิ่งที่มารองรับเราไว้ไม่ให้กระแทกถไหลไปกับพื้นคือ " น้องคนนี้ " นั้นเอง .. เรามีแผลแค่ที่หัวเข่าข้างซ้ายซึ่งก็เป้นแผลเป็นจนวันนี้ กับที่มือนิดหน่อย แต่น้องเราสิถลอกทั้งตัวดีแค่ไม่มีส่วนไหนหัก และตรงรอยสักนั้นไม่มีแผลเลย !! คุณว่าแปลกไหมละคะ ... มันลองของกันแล้ว ... ใจหนึ่งเราก็คิดว่าพวกนั้นมันตามมาทำร้ายเราจริง ๆอย่างที่พระท่านบอกไว้หรือเปล่า ... แสดงว่าดวงเรายังมีวาสนา ... รถพาน้องส่งโรงบาลแปดริ้วน้องต้องนอนรักษาตัวที่นั้นหลายวันแต่เราทำแผลแล้วก้กลับบ้านได้เลย .. ปูเป็นคนมารับส่งเราและมาดูแลเราด้วย คืนนั้นปูเลยหอบเอาลูกสาววัยห้าเดือนมาอยู่เป็นเพื่อน ... เราปวดไปทั้งตัวในตอนเย็นเราเลยกินยาจะนอน ซึ่งเราได้นอนชั้น 2 อีกแล้ว !!

..... พวกเรานอนกันสามคนเรานอนติดข้างฝาตัวเล้กนอนตรงกลางปูนอนดูลุกอีกขอบหนึ่ง เลยเที่ยงคืนไปแล้วตัวเล็กมันก็ร้องไห้โยเยตลอด เราเองก็เหมือนจะไม่สบายก้หลับ ๆ ตื่น ๆ ใจเริ่มคิดแหละสงสัยไอ้ตัวช่วยปิดไฟมันจะมากวนแน่ ๆ ทำไงดีเราก็ไม่มีแรงจะลุกด้วยซ้ำ ... ดีแค่สวดมนต์ก่อนนอนไว้เลยพลอยหลับไป ... แล้วไอ้ตัวเจ้าปัญหาก็ปรากฏตัวขึ้นในฝันของเรา ... ตอนแรกเป็นแค่เงาดำสองเงาเด้กกับผู้หยิงพยายามจะข้ามตัวเราไปเพื่อจะแกล้งเด้ก พอภาพมันชัดขึ้นตอนที่เราเพ่งผ่านโคมไฟคนแม่ผมยาวรุงรังหน่อยลูกอายุซักหกขวบกำลังดื้อเลย แต่พวกเขาข้ามตัวเราไปไม่ได้เราลืมตาขึ้นมาเพราะเรารู้แล้วว่านี้คืออีกมิติหนึ่งในฝัน .. เราได้ยินเสียงสองคนคุยกันเรื่องจะแกล้งเด็ก .. เราตัดสินใจลุกขึ้นมานั้งแล้วพูดกับพวกเขาว่าจะไปทำร้ายเด็กทำไมสงสารน้องเขายังเล็กถ้าจะทำมาทำเราดีกว่าอย่าทำเด็กเลย .. แค่นั้นแหละงานงอกเลยพวกเขาหันมาเล่นงานเราแทน ... คนแม่แม่ถมึงตาใส่เราแล้วคว้าหมับเข้าที่แขนด้านขวาของเรา " คิดว่าจะกลัวเหรอ ".. เราสะดุ้งตกใจตื่น .. แล้วเราก็ไม่นอนเลยเราให้ปูเอาตะกรุดใส่ให้ตัวเล้กแล้วมันก็หลับแบบไม่ต้องบอก ...

... ตอนเช้าเรามาคุยกับน้องถามว่าถามจริงนะหอนี้มีอะไรหรือเปล่าทำไมเราดดนผีหลอกบ่อยมาก น้องก็บอกว่ามีหอเก่าขนาดนี้ไม่มีได้ไง สภาพหอสร้างมาแล้วน่าจะไม่ต่ำกว่า 20-30 ปีคะไม้ทั้งหลังด้วยห้องน้องอยู่มุมสุดติดคลองมีแค่สังกะสีกั้นไว้ .. น้องบอกว่าไม่มีใครกล้าบอกเราเพราะรู้ว่าเราสัมผัสเรื่องพวกนี้ได้กลัวเรากลัว มันบอกว่าป้าเห็นศาลหน้าห้องเราไหม๊นั้นแหละสร้างไว้ให้เจ้าที่ .. ขอบอกว่ามาอยู่สองสามวันเราไม่เคยเห้นเลยคะเพิ่งเห็นตอนมันบอกนี้แหละ เราเลยไปถามป้าข้าง ๆ ก็ถึงบางอ้อเลยคะก็เลยเดินไปเจรจากะศาลแล้วก็หมดปัญหาเรื่องผีที่หอไป ..

... แต่เราสิจะไปวัดได้ยังไงขาเจ็บเดินแทบไม่ได้ แม่รู้ฆ่าตายแน่ยิ่งดุยิ่งกว่ายักษ์อีกเราจะทำไงเราจะเอาไงดี ...... เครียดจริง ๆ

 

อ่านรวดเดียวตั้งแต่ตี1 ถึง6โมงเช้าเลยค่ะ ... เราเพิ่งกลับจากอินเดียเมื่อสิ้นเดือน ... ไปจนถึงอินเดียยังโดนผีแขกหลอกเลยค่ะ ..โชคยังดีที่เราเห็นบ้างแค่ประปราย ถ้าเป็นแบบคุณกาลีนะ เราคงช๊อคตายไปตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ 5555

 

... ยังมีคนที่เป็นมากกว่าเราอีกคะ ทั้งพี่ที่เราเคารพอีกหลายท่าน น้องเราบางคน และ แฟนเราเอง 5555555555 ทั้งมองเห็นได้ด้วยตาเนื้อ เป็นภาพขึ้นกลางหว่างคิ้ว ในฝัน บางครั้งดนสิงด้วย 55555555 ไอ้ที่เล่าอยู่นี้มันยังไม่ถึงเรื่องของแฟนคะ เรื่องเจอผีอำผีเข้าฝันเราเจอบ่อยมากแต่ไม่เคยจะชินสักที ทุกวันนี้ยังมีความกลัวอยู่แต่ไม่มากเท่าสมัยก่อน เพราะเราขจัดตัวปัญหาที่เรากลัวเพราะ "ความไม่รู้" ออกไป

 

อ่านแล้วเพลินมากค่ะ ติดตามอ่านตลอด ยังดีที่หนูตั้งแต่เล็กยันโตไม่เคยเห็นผี เคยได้ยินแต่เสียงที่ลูกชาย(กุมาร)มาแกล้งตอนที่รับมาใหม่ๆ

เรื่องแรกคือ ตอนนั้นหนูนั่งกินข้าวอยู่คนเดียวที่ห้องครัว ไม่มีใครอยู่ข้างในบ้านเลย ทุกคนอยู่ที่ร้านพ่อหมดเลย นั่งกินอยู่ดีๆ ประตูห้องน้ำในห้องนอนปิดดังโครมเลย ทั้งๆที่ไม่มีหน้าต่าง ไม่ได้เปิดพัดลมทิ้งไว้ สรุปว่า รีบวิ่งออกมาหาพ่อที่หน้าร้าน แล้วไม่กล้าเข้าไปอีก

เรื่องที่สอง ตอนปีใหม่ปีนี้ หนูกับครอบครัวกลับไปบ้านที่นครปฐม ไม่มีใครอยู่ที่บ้านเลย ทีนี้แม่บ้านก็มาทำความสะอาด ระหว่างที่กวาด ถูอยู่ ก็ได้ยินเสียงผู้ชายไออยู่ในห้องนอน ก็เลยนึกว่ากลับมาแล้ว เลยมาเคาะประตูเรียก ก็ไม่มีใครตอบ เลยลองบิดลูกบิดดู มันล็อคอยู่ เลยเดินออกไปถามคนขายกาแฟโบราณหน้าแมนชั่นว่าหนูกลับมาแล้วหร๋อ ตอนนั้นหนูยังไม่กลับมาเลย นอนซมอยู่ที่โรงแรมเพราะพิษไข้ แม่บ้านเลยคิดว่าหูฝาด ก็เลยเดินกลับเข้ามาทำความสะอาดใหม่ สักพักนึงก็ได้ยินเสียงผู้ชายไออยู่ในห้องอีกที ทีนี้เลยวิ่งออกไป ไม่กลับเข้ามาอีก

เรื่องที่สามเกี่ยวกับป้าของหนู เขาชอบซื้อขนมไปไว้บนหิ้งให้ลูกชาย ประมาณปีที่แล้วป้าหนูต้องกลับไปดูแลยายที่พิจิตร เพราะยายแปลกๆไป นิสัยเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย น้าของหนูเลยพายายกับป้าไปที่วัดแห่งหนึ่ง จำชื่อวัดไม่ได้แล้วค่ะ ไม่ได้อยู่ที่พิจิตรนะค่ะ พระท่านจะทำพิธีอะไรสักอย่างนี้แหละค่ะ เลยให้ทุกคนถอดพระออก ถ้านำอะไรมาให้บอกให้กลับไปให้หมด สักแปปพระท่านก็มองคนไปเรื่อยๆเหมือนสแกนอะไรสักอย่างค่ะ แล้วมาหยุดที่ป้าหนู ท่านก็ชี้มาแล้วบอกว่า 'อีเสื้อแดง มึงรีบบอกกุมารมึงให้กลับไปเลยนะ ที่นอนอยู่ที่ตักมึงน่ะ ไม่งั้นกูจะเอามีดฟันมันซะ' พระท่านพูดประมาณนี้ค่ะ แล้วให้ป้าจุดธูปบอก

ปัจจุบันนี้ก็เจอเหมือนเดิม ตอนกลางคืนชอบมีเสียงลื้อๆ ค้นๆ ของอยู่เสมอ แต่หนูจะได้ยินคนเดียวค่ะ เคยฝันถึงลูกชายแค่ครั้งเดียวเอง แต่ในฝันกับมีกุมารตั้ง 3 องค์ องค์ที่รับมาเป็นสีดำของวัดเชียงขางค่ะ เลยงงๆอยู่นิดหน่อย

มารอฟังต่อนะค่ะ : )

 

...ถ้าประสบการณืเรื่องกุมารเราก็พอมีบ้างคะ แต่ส่วนตัวไม่เลี้ยงคะไม่นิยมเพราะกลัวคะ .. แต่เห็นน้อง ๆ พี่ ๆ หรือ แม่เราก็เจอแบบนี้แหละคะ เสียงแปลก ๆ ..

 

มารอฟังเรื่อง น้องกุมาาร......ค่ะ อิอิอิอิ

 

สวัสดี วันพระค่ะ

มาลงชื่ออ่านที่คุณกาลีนะ เล่าเรื่องผี ค่ะ


คนอะไร้ เจอผีแยะจริงๆ
เป็นข้าน้อย เจอผีขนาดนี้ คงเป็นลมช๊อคตาย กลายเป็นเพื่อนผี ไปด้วยกันละ

 

..... ขอบคุณคะที่ติดตามอ่าน ... ไม่คิดว่าการตอบรับจะเยอะแบบนี้คะ ... ตอนแรกก่อนจะเอามาลงก็คิดเหมือนกันว่าถ้าเราเอาเรื่องผีในชีวิตที่เราเคยเจอมาลง ... คนจะว่าเรา " บ้า " ไหม๊ ... พอตัดสินใจเอาลงเพราะคิดว่าอย่างน้อยเราก็จะได้เก็บไว้เป็นความทรงจำว่าในชีวิตนี้เราเจออะไรมาบ้าง ... และ บางเรื่องอาจมีประโยชน์กับคนอื่น ๆ เขาบ้าง ... หรือ อย่างน้อยก็มีเรื่องชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งเกี่ยวกับเรื่อง ผี ๆ ให้ทุกคนได้อ่านเล่น ๆ แก้เซ็ง ... ทุกวันนี้เราก้พยายามทำบุญเยอะ ๆ ทำความดีที่พอทำได้เผื่อเราจะได้มีบุญบารมีพอแบ่งให้พวกคุณผี ๆ ทั้งหลายได้อนุโมทนาบุญจากเราบ้าง และ ชีวิตเราจะได้ดีขึ้น ... การที่ทุกคนเข้ามาอ่านเรื่องของเราก็เหมือนเราได้สร้างบุญร่วมกันแหละจร้า ... ^____^

 

รอฟังนะคะส่วนตัวไม่เคยเจอค่ะ เป็นคนกลัวผีมากๆ แต่ขอพรพระว่าขออย่าให้ข้าพเจ้ามีเซนต์รับรู้เรื่องวิญญาณเลย ขออย่าให้ได้รู้ได้เห็น เพราะรู้ตัวเองป๊อดมากถ้าเห็นกลัวว่าจะหัวใจวายค่ะ เลี้ยงกุมารนัคะ สิบกว่าองค์ก็ไม่เคยเห็นรับรู้อะไรเลยค่ะ เ ะ ท

 

รอติดตามอยู่นะคะ คือชอบอ่านเรื่องแบบนี้อ่ะคะ แต่ไม่อยากเจอนะ อิอิ
อ่านแล้วได้ความรู้ในอีกแบบนึงเลยค่ะ ขอบคุณที่นำมาลงให้อ่านค่ะ
ขอให้ความดีที่คุณสั่งสมมาส่งผลให้คุณพบเจอแต่เรื่องดีๆนะคะ
แล้วอยากรบกวนถามข้อหนึ่งถ้ากรุณาตอบได้จะเป็นพระคุณมากค่ะแต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
อยากทราบว่าเหตุการณ์ทางภาคใต้จะสงบไหมคะ สงสารประชาชนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้มากเลยค่ะ
อ่านข่าวแล้วร้องไห้เลย ถ้าตอบได้ก็ขอขอบคุณมากๆนะคะ

 

*** ไม่เป็นไรคะ .. ถามมาได้ตอบได้ตอบคะ .. แต่เรื่องภาคใต้เราไม่รู้จร้า เราไม่ใช่หมอดู ไม่ใช่พวกทรงเจ้าคะ ตอบไม่ได้นะจ๊ะ ขอโทษคะ

 

... 3 วันจากอุบัติเหตุที่เกือบทำเราตายคาที่ เราได้แผลเป็นที่หัวเข่าซ้าย และ แผลถลอกที่แขน 2 ข้าง เราเจ็บมากเดินแทบไม่ได้แต่เราตัดสินใจไปขึ้นเขาคิชกูฏดังเดิม เราออกเดินทางแต่เช้าเพราะต้องรถประจำทางจากแปดริ้วไปจันทร์บุรีเราหลงออกทางที่ไกลกว่าปกติแต่สุดท้ายเราก้หาทางไปถึงจนได้แบบทุลักทุแล ... ทำไงได้ผู้หญิงตัวคนเดยวแถมขาเดี้ยงอีกต่างหาก .. เรามีเป้ไปใบเดียวพอถึงเขาเราได้เจอกับชายแก่สองคน ชื่อ พ่อชัย กับพี่ชายแกแกมาจากหาดใหญ่ขับรถมาเองคนเดียวมารับพี่ชายที่อยุทธยา เราเลยได้เพื่อนร่วมทางปีนเขาไปไหว้พระเพิ่มอีกสองคน เราก็แนะนำพ่อสองคนว่าควรทำอะไรบ้างเวลาที่เรามาไหว้พระที่นี้เพียงเพราะพ่อชัยมาขอยืมปากกาเขียนชื่อที่ผ้าตรงตีนเขาแค่นั้นเอง .....ขากลับลงมาพ่อชัยแกถามว่าเรามาไงสุดท้ายแกเลยอาสาพาเราไปส่งที่ขนส่งจัน ฯ แต่เราไปไม่ทันรถกลับจึงต้องค้างที่จันอีกคืนพ่อชัยอาสาไปส่ง เราเดินทางมาที่โคราชพร้อมพ่อชัย และ พี่ชาย มาร่วมงานที่เขาใหญ่ก่อนกลับเราบอกพ่อชัยพาแวะที่วัดหนึ่งซึ่งแปลกมาก ๆ มีถ้ำที่เชื่อว่ามีพญานาคอาศัยอยู่ อาคารต่าง ๆ สร้างให้กลมกลืนไปกับเขามีคนอยู่ในวัดไม่กี่คน แต่มีคนที่มาร่วมงานแวะมาไหว้พระที่นี้กัน เราได้เจอภาพแกะสลักมังกรสวยงามมาก และ เสือขาวตัวใหญ่งดงามที่สุดเหมือนมีชีวิตทุกอย่างงดงามมาก เราได้ทำกิจกรรมหลายอย่างที่วัดนั้น เจ้าอาวาสท่านอยู่ท่านแต่งตัวแตกต่างจากพระที่เราเคยเห็นแต่ท่านมีลักษณะของผู้ทรงคุณ ท่านพิจารณาลูกปัดที่เราร้อยท่านก็บอกว่า " เพราะอย่างงี้ไงถึงต้องซัดเซพเนจรจงตั้งสติให้มากกว่านี้ จิตเราฟุ้งซ่านมากไป " เราได้เจอคนทางบ้านเดียวกันเราเลยขอติดรถเขามาด้วยเพราะเราเป็นผู้หญิงคนเดียวไปกับชายแปลกหน้ามันคงไม่ดีเท่าไหร่ ... เราน้องท้ายกระบะรถคันนั้นพร้อมผู้มาร่วมงานหลายคนแต่เราถึงบ้านปลอดภัยดี .... นี้ คือ การผจญภัยเล็ก ๆ ของเราในความตั้งใจที่เราไปขอพรที่เขาคิชกูฏ .. แล้วเราก้ได้อย่างที่เราขอสะด้วยสิ ...

 

ค่ะ ก็ขอขอบคุณมากๆนะคะ รอติดตามต่อไปเหมือนเดิมค่ะ

 

.... พอกลับมาถึงบ้านไม่กี่วันลูกชายเราก็บวชเณรภาคฤดูร้อนในปีนั้นพอดี .. แล้วก็มีเรื่องสะเทือนใจเราอย่างที่สุด .. เราขายของคนเดียวเวลาสักตีสองเรายืนทำงานอยุ่หน้าเขียงเนื้อเหมือนปกติ ... จู่ ๆ ก็เกิดมีเหมือนมีคนสวมกอดจากทางด้านหลังแบบเหมือนคนคิดถึงมาก ๆ ใจเราหายไปเลย ....

... จะไม่ขอเล่าเรื่องแฟนที่ตายไปนะคะเพราะเคยเล่าในอีกกระทู้หนึ่งไปแล้วคงไม่ต้องเล่าต่อซ้ำอีก .. แต่นี้ก้เป้นอีกวิบากกรมมหนึ่งของเราเองที่ต้องรับมัน ..

.. ครั้งที่สามเราพาลูกชายไปด้วย พระอาจารย์ชอบลูกชายเรามากท่านได้มอบตะกรุดชิ้นหนึ่งให้เพราะเห็นว่าลูกชายเราขี้กลัวมาก พอดีเขาจะชอบเห็นผีบ่อย ๆ โดยที่ท่านไม่บอกว่าเขาเรียกตะกรุดอะไร พอมาอีกรอบท่านถามลูกชายว่ารู้หรือยังว่าเขาเรียกอะไร ลูกชายตอบอย่างไว .. ดิน น้ำ ลม ไฟ เพราะพี่ตะกรุดบอกเรางี้งงอึ้งไปเลย .. จากรอบที่สาม และ สี่ที่ไปหาท่านมานั้นท่านได้แนะนำเราสองคนหลายอย่างมาก ๆ แต่ท่านไม่เคยดุเพื่อนเราเลยต่างจากเราที่ดดนตลอดทั้งขึ้นทั้งล่อง ... แอบน้อยใจมาก ...

 

... ลุกชายเราไปหาท่าน 2 ครั้งแต่ละครั้งต้องเจอกับสิ่งประหลาดจนลูกชายเรากลัวมากเพราะตั้งแต่เข้าเขตวัดมาลูกชายเราจะแสดงอาการแปลก ๆ กลัว ๆ ถามได้ความว่า มันเห็นเป้นผู้ชาย ผู้หญิงนั้งมาในรถเราข้างซ้ายขวาจนมันตัวแข็งทำไรไม่ถูก พอเข้ามาในวัดก็เห็นเป็นผีเดินไปเดินมาในวัด เพราะตอนแรกไม่ยอมลงรถแต่สักพักวิ่งหางจุกตูดเข้ามา พอเข้ามาในด้านในก็มานั้งบังด้านหลังเราเพราะลูกชายเราเห็นคนมีแต่หัวบนที่นั้งของพระอาจารย์ ... ท่านก็ถามได้ใจความท่านก็หัวเราะว่ามีคนเขาเอามาฝากท่านให้ดูช่วยมันเลยเยอะขนาดนี้ นี้แหละที่มาที่พระอาจารย์ได้มอบตะกรุดให้ลูกชายเราแถมท่านก้บอกวิธีการใช้ และ สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้กับลูกชายเรา เราได้แค่ฟังตอนนั้นคิดไม่ถึงว่าจะเป็นจริงแบบนี้ ..

... ทุกครั้งที่เราไปหาพระอาจารย์ท่านนี้ท่านมักเล่าเรื่องราวแปลก ๆ ให้เราพวกเราฟังเสมอจนไม่อยากกลับ เช่น นรก สวรรค์ เรื่องจิต เรื่องการรักษาเพื่อนเราสิ่งที่เพื่อนเราเจอว่าเกิดจากอะไร แถมดูดวงให้เพื่อน อ. เราด้วยสิ .. แต่กับเรานอกจากท่านจะดุ หรือ ไม่ค่อยสนใจเราแล้ว ท่านยังไม่ดูดวงให้เราด้วย ... น้อยใจ น้อยใจ แง้ ๆ

.... แต่ท่านก็เมตตาเราอยู่อย่าง คือ ท่านช่วยตั้งชื่อให้เราใหม่ เพราะชื่อเดิมมันมีปัญหาเราเองก็ทราบข้อนี้ และ ประจักษ์มานานแล้วแต่ยังหาที่เหมาะสมกับตนเองไม่ได้เลย แต่พระอาจารย์ท่านเมตตาช่วยแก้ไขและแนะนำวิธีแก้เคล็ดให้เราหลายอย่าง ..

 

... ท่านได้กล่าวเรื่องเพื่อน อ. เราว่า เพราะว่าได้ไป " รับขันธ์ " เขามาแล้วเห็นทีจะแก้ยาก แต่ไม่ใช่ไม่มีทางต้องใช้เล่ห์กลหลอกเขาให้หลงทางเสียก่อน แถมไปเอาของเขาอะไรอีกหลายอย่างมาไว้บูชา ผีมันก็ตามมาอยู่ด้วยเยอะขึ้นไปอีก จะให้เราไปขอให้พระอาจารย์บุญชูช่วยทำพิธีให้ด้วยเพราะพระอาจารย์ต๋องท่านอาพาสมานานพอสมควรไม่มีแรงจะสู้เพราะ เจ้าตำหนักคนนี้เก่งมาก ๆ เขามีวิชาของต้นตละกูลมา แถมมีชื่อเสียงมากพอสมควรมีวิชาเก่งมากไม่งั้นคงไม่สามารถคุมผีได้เยอะขนาดนี้ แล้วเขาก็ปล่อยผีที่ตัวเองเลี้ยงไว้ให้ไปตามลูกศิษย์ลูกหาที่ไปยกขันธ์เขามา .. ไอ้เพื่อนเรามันท่าทางจะเป็นศิษย์คนสำคัญของเขาเสียด้วยไม่งั้นคงไม่ได้ ผีที่มีฤทธิ์มากมาหลายตัวขนาดนี้ ที่เก่งสุดน่าจะเป็น " ครูเสือสมิง " ที่เราเจอ และ พวกตนอื่น ๆ อีกหลายตนที่เรารู้สึกว่ามันเกาะข้างฝาทางขึ้นห้องเพื่อนเรานั้นเอง เขาต้องการจิตของเพื่อนเราไปเป็นบริวารที่เรียกว่า โหงพราย เพราะนางผู้นี้จิตกล้าแข็งนัก .. เห้อ ๆ อันนี้เรารู้ดีเลย .. เขาจะทำให้ตายด้วยโรคแต่ไม่สำเร็จรอบนี้เขาจะเอาให้ตายด้วยอุบัติเหตุ ..

.... ความจริงเขาจะเอาตายมาหลายรอบแล้วแต่ก้รอดมาได้เพราะเราเอง เป็นคนไปค้ำชีวิตเขาไว้ไม่งั้นมันตายนานแล้วให้ระวังตัวไว้ให้ดี ท่านเลยใช้ให้เราเป้นคนไปเอาสิ่งหนึ่งเพื่อเอามาคุ้มครองเพื่อนเราให้พ้นจากเรื่องนี้ ท่านให้มันกินเยอะ ๆ ให้ร่างกายแข็งแรง และ หมั่นสวดมนต์ไหว้พระ ทำบุญให้มากจะช่วยผ่อนหนักเป็นเบา เมื่่อสบโอกาสค่อยไปถอดขันธ์ออกโดยการไปสวดภาณยักษ์เพื่อถอดขันธ์ออก ห้ามทำอะไรพละการณ์เพราะอาจตายได้ ท่านบอกว่าต้องค่อย ๆ ทำไปแก้ไปทีละเปราะ ... เราเลยต้องทำหน้าที่ไปกรุงเทพเพื่อเอาของสิ่งนั้นมาให้ได้ ท่านบอกว่าคนอื่นไปเอาไม่ได้ต้องเราคนเดียวเท่านั้นถึงจะไปเอามาได้ คนอื่นอาจไม่รอด .... พระอาจารย์พูดสะเราใจฝ่อหมดเลย ...