ขออนุญาตระบายครับ....ผมทำถูกหรือไม่ครับ (ยาวหน่อยนะครับ)

ผมและภรรยาอยู่กินกันมาสิบกว่าปี ช่วงสี่ปีหลังนี้แฟนผมเริ่มเปลี่ยนไปแอบไปใหนกับผู้ชายคนอื่นบางครั้งก็แอบทิ้งพ่อซึ่งป่วยไกล้ตายไปเที่ยวกับชายคนอื่นโดยบอกที่บ้านว่าไปทำงานซึ่งครั้งนี้ผมจับได้เค้าก็บอกว่าไปทำอะไรกินกันที่บ้านเพื่อนผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพียงแต่บอกโตๆกันแล้วทำอะไรก็คิดให้เหมาะสมนะ ครั้งต่อมาแอบไปใช้ชื่อซื้อรถมือสองให้ผู้ชายคนนั้นครั้งนี้ผมก็จับได้อีกเค้าบอกว่าผู้ชายเงินเดือนไม่พอเลยมาขอใช้ชื่อเค้าในการขออนุมัติจากไฟแนนท์โดยที่เค้าไม่ได้ออกเงินให้ผมก็บอกเค้าว่ามีอะไรให้บอกจะเลิกหรือจะอย่างไรรับได้ทุกอย่าง อย่าทำบาปนะเวรกรรมมีจริง หลังจากนั้นพ่อของเค้าก็เสียชีวิตเค้าก็บอกกับผมว่าจะไปทำงานช่วยเพื่อนขายก๋วยเตี๋ยวเพราะอยู่บ้านเฉยๆ(ตอนนี้ออกจากงานแล้วผมให้เงินใช้ทุกเดือน) ไม่ได้ทำอะไรก็อยากหาเงินเองบ้าง ผมก็บอกถ้าคิดว่ามันคุ้มมันดีแล้วอยากทำก็ทำไป ถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องทำเดี๋ยวผมจะหางานให้ทำ

 

เค้าก็กลับไปอยู่บ้านแม่ผมก็อยู่บ้านคนเดียวทำงานเก็บเงินเพื่ออนาคตจะเจอกันก็วันศุกร์ซึ่งผมต้องเอาเสื้อผ้าไปให้เค้าซัก และเค้าก็จะมาค้างที่บ้านผมเพื่อทำความสะอาดบ้านแล้วก็กลับในวันเสาร์ วันอาทิตย์หลังจากที่ผมไปเยี่ยมแม่(ไปเยี่ยมแม่ผมทุกวันอาทิตย์) ก็จะไปหาเค้าที่บ้านแม่และนำเสื้อผ้ากลับเพื่อเตรียมพร้อมทำงานในวันจันทร์โดยผมเชื่อใจในภรรยาตลอดทั้งที่เริ่มมีข่าวในทางที่ไม่ดีมาบ้างแต่ผมก็คิดว่าถ้าเค้าไม่สนใจเราเค้าก็คงมาบอกซึ่งผมก็รับได้แต่ขอให้บอกกันตรงๆ เป็นอยู่อย่างนี้มาเกือบสามปี(มีแอบโกหกไปเที่ยวด้วยกันสามวัน ห้าวันบ้าง ในช่วงเทศกาล มีอะไรนอกจากนี้อีกหรือป่าวผมไม่อยากสืบต่อแล้ว) วันหนึ่งมีคนมาบอกว่าแฟนผมน่ะมีผู้ชายมารับเช้าวันจันทร์ และก็ไปค้างคืนจะกลับมาบ้านอีกทีก็วันศุกร์(ก่อนผมจะเลิกงาน) ผมก็เลยไปหาเพื่อนเค้าคนที่บอกไปทำงานด้วยซึ่งเพื่อนเค้าบอกว่าแฟนผมไม่เคยมาทำงานกับเค้าเลย แล้วก็ไม่เคยไปเที่ยวใหนด้วยกัน ไม่ได้ติดต่อกันพักใหญ่แล้ว

 

คราวนี้ผมคิดว่าคงจะต้องคุยกันยาวแล้ว เลยโทรไปหาแฟนผมถามว่าอยู่ที่ใหนเค้าบอกว่าอยู่ที่บ้านเพื่อนซึ่งผมก็บอกว่าอย่าโกหกรู้ความจริงหมดแล้ว เค้าเลยสารภาพว่าไปอยู่บ้านผู้ชายคนนั้นแต่ไม่มีอะไรกันเพราะอยู่ห้องน้องสาวผู้ชาย พ่อแม่ผู้ชายก็อยู่บ้านด้วย
ผู้ชายก็อยู่บ้านแฟนเค้าไม่ได้มาอยู่ด้วย ถึงตอนนี้ผมหมดความอดทนบอกเลิกกันเถอะ ทรัพย์สินก็แบ่งตามความเป็นจริง ซึ่งผมโชคดีมากที่ไม่มีบุตร หลังจากนั้นเค้าก็โทรมาว่าไม่อยากเลิกโดยอ้างเหตุผลสารพัด เค้าบอกว่าถ้ามีอะไรกันเค้าเลิกไปตั้งนานแล้ว ซึ่งผมไม่เชื่อในคำพูดเค้าแล้ว ขอโทษซักคำยังไม่มี ปล่อยให้เค้าไปดำเนินชีวิตตามเวรตามกรรมของเค้าต่อไป หลังจากวันบอกเลิกจนถึงวันนี้ทุกครั้งที่โทรมาก็จะเน้นเรื่องขอเงินว่าจะได้เท่าไหร่ตอนเลิกกัน ซึ่งผิดจากนิสัยเดิมๆ ไปมากแต่ก็คงยืนยันว่าไม่ได้มีอะไรกัน ผมบอกให้เลิกคบผู้ชายคนนั้นเพราะประวัติไม่ค่อยดีเท่าไหร่ก็ไม่เลิกคบ ตอนนี้ก็เหลือแต่แบ่งทรัพย์สินซึ่งก็ตกลงกันลงตัวแล้วผมถือว่าให้ไปเพราะสิ่งดีๆที่เคยทำมาในอดีต (พ่อแม่ผมรับทราบและแนะนำให้เลิก ส่วนแฟนผมเค้าไปบอกทางบ้านเค้าว่าผมหาว่าเค้ามีคนอื่นเลยเลิกกัน ซึ่งแม่เค้าก็ยังไม่รู้ความจริงทั้งหมดแต่ผมก็ไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวอะไรด้วยแล้วเดี๋ยวจะเป็นเรื่องราวใหญ่โต)

 

จากการกระทำทั้งหมดนี้ผมรบกวนเรียนถามทุกท่านว่าคนที่โกหก หลอกลวง สามีอย่างนี้ ต่อไปในอนาคตจะเป็นอย่างไรครับจากประสบการณ์ที่ท่านทั้งหลายได้พบเห็น ใจนึงผมก็เป็นห่วงเค้าเหมือนกันเคยร่วมทุกข์สุขกันมาก็หลายปี รบกวนทุกความคิดเห็นด้วยครับ แล้วที่ผมทำอย่างนี้ท่านว่าเหมาะสมแล้วหรือไม่ครับ ยินดีน้อมรับทุกความคิดเห็นครับ
ขอโทษนะครับยาวมาก อย่างน้อยผมก็มีช่องทางให้ระบายความอัดอั้นทางเว็บนี้ซึ่งอิงกับหลักธรรมะ ขอบพระคุณทุกความคิดเห็นนะครับ

 

พิมพ์ข้อมูลไม่ครบครับ แฟนผมที่ไปค้างบ้านผู้ชายเค้าบอกว่าเค้าไปขายอาหารตามสั่งในโรงงานซึ่งอยู่ไกลจากบ้านเค้า(อันนี้ไม่รู้ว่าจริงหรือป่าวนะครับ) ทำให้เค้าต้องไปค้างบ้านผู้ชาย ซึ่งในความคิดเห็นผมพ่อแม่ผู้ชายก็น่าจะรู้นะครับ เอาลูกเมียใครไปค้างบ้านตัวเองอย่างนี้มันไม่ดี แฟนผมเค้าก็บอกว่าไม่อยากบอกผมกลัวผมไม่สบายใจ แต่จากการกระทำทั้งหมดที่ผ่านมาทำให้ผมไม่สามารถเชื่อใจเค้าได้จริงๆ ครับ อยู่ต่อไปก็มีแต่จะระแวงกันไปป่าวๆ ผมจึงตัดสินใจบอกเลิกครับ

 

ท่านนี้เป็นลูกผู้ชายที่น่ายกย่องคนหนึ่งเลยครับ ยกนิ้วให้ บอกเลิกดีแล้วครับ จะได้ไปตามทางของแต่ละคน การกระทำของท่า่นถูกแล้วแบ่งทรัพย์สินและบอกเลิก
ถือว่าให้เรพาะความเมตตาและจากกันด้วยดีเป้นสุขครับ

 

เขาจะเป็นอย่างท่านจขกทนี่แหละ คือจะได้พบเสพส้องกับบุคคลผู้มีปรกตินิยมพูดโกหก...พึงทราบว่าแม้ท่านเองก็เคยประพฤติเช่นเดียวกับแฟนมาแล้ว จะชาติใดก็ตาม ท่านจำไม่ได้แต่กรรมที่ทำไว้ไม่เคยลืมท่านเลย......สิ่งทั้งหลายย่อมไหลมาแต่เหตุเสมอ ไม่มีอะไรเกิดเองลอยๆโดยปราศจากเหตุแน่ ..

ท่านผู้ถามเป็นคนใจดี ..คนใจดีมักคิดได้แต่สิ่งดีๆ มีเมตตากรุณาในจิต และมักเป็นเหยื่อของคนใจร้ายไม่มีศีลธรรมเสมอ...ความใจดีจึงสามารถเป็นปัจจัยนำเอาผลของบาปเก่ามาส่งให้ได้รับทุกข์ได้..ข้อนี้ ท่านพึงไตร่ตรองด้วยความรอบคอบว่า ท่านควรจะห่วงตนเองให้ปลอดภัยจากภัยเบียดเบียนก่อนแล้วจึงค่อยห่วงคนอื่นหรือไม่..

ในทางธรรมะมีข้อควรใส่ใจเรื่องชีวิตคู่ว่าจะราบรื่นมั่นคงยาวนานได้ก็เพราะทั้งเขาและเรามีศรัทธา ศีล จาคะและปัญญาเสมอหรือใกล้เคียงกัน ท่านพึงเห็นว่านี้เป็นเรื่องจริงที่ใครๆไม่อาจปฏิเสธได้..เมื่อได้หลักการนี้แล้วพึงพิจารณาเทียบเคียงกับบุคคลที่ท่านประสงค์อยู่ร่วมด้วย แล้วตัดสินใจทำในสิ่งที่ควรเถิด..

ครับความไว้วางใจกันระหว่างคู่สมรสเป็นสิ่งสำคัญที่มีฐานมาจากความมีศีลของคนทั้งสอง เมื่อฝ่ายใดล่วงศีลเสียแล้ว ความเสียสมดุลย์ย่อมปรากฏ ตามมาด้วยความอับปางของชีวิตคู่ ในที่สุด...

เข้าใจว่าท่านจขกท ตัดสินใจเเล้วด้วยดี ก็พึงทราบว่า การหลีกห่างจากคนพาล(คนไม่มีศีล)เป็นมงคลข้อแรกในมงคล๓๘อย่างที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสสอนไว้ดีแล้ว พึงยังใจให้ร่าเริงในมงคลที่เกิดขึ้นด้วยอาการนี้เถิด เพราะการคบพาลนำมาแต่ความวิบัติเเต่ถ่ายเดียว...

ดังนั้น การพาตนให้พ้นภัยของท่านในบัดนี้...จะเป็นความผิดพลาดไปได้อย่างไร?

 

ขอให้กำลังใจท่านเจ้าของกระทู้ และชื่นชมจิตใจของท่านครับ ผมก็โดนคล้ายๆท่านหละ คนเราถ้าไม่มีใจรั้งไปก็เหนื่อยเปล่าครับ บุญที่ทำร่วมกันคงหมดมั้งครับ หรือไม่ก็ท่านหมดกรรมกับแฟนของท่านแล้ว คนเราถ้าไม่มีใจรั้งไปก็เหนื่อยเปล่าครับ มารั้งที่ใจเราเองดีกว่า

 

ขอบพระคุณทั้งสามท่านนะครับที่ร่วมแสดงความคิดเห็น ผมมีกำลังใจขึ้นมามากเลยครับ

 

น่านับถือในจิตใจจังเลยนะคะ อย่างน้อยโลกนี้ก็ไม่สิ้นคนดี สู้ ๆ นะคะ^^

 

​

ถูกต้องแล้วละครับที่เลิก ปล่อยให้เค้าไปตามทางของเค้า อยู่กันต่อไปก็ต้องคอยรังแต่จับผิดกันเปล่าๆ ดีกว่าเสียใจครั้งแล้วครั้งเล่า คุณไม่มีเหตุผลที่จะฝากอนาคตไว้กับผู้หญิงที่ทิ้งพ่อของตัวเองจนป่วยตายเลยนะครับ สักวันนึงผู้หญิงคนนั้นอาจจะผลาญทรัพย์สมบัติที่ คุณพ่อ คุณแม่ ของคุณทิ้งไว้ให้จนหมดก็ได้ สิ่งที่แก้ปัญหาได้ก็คือตัวคุณเอง เมื่อเหตุเกิดแล้ว คุณจะมีปัญญาพอไหม... ถามตัวเองว่าเหนื่อยรึยัง กับผู้หญิงที่ไม่รู้จักพอคนนี้ คุณไม่ต้องทำอะไรมากมายเลยนะครับ เค้าก็ได้ชดใช้กรรมของเค้าอยู่แล้ว ผมเดาได้เลยว่าต่อไปผู้หญิงคนนี้จะทำอะไรแล้วจะไม่เจริญ จะไม่มีความสุข ตามแรงวิบากที่สร้างกับผู้มีพระคุณของเค้า .... ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

 

ขอบพระคุณทั้งสองท่านมากครับที่ร่วมแสดงความคิดเห็น

 

ก็นับว่าคุณเป็นลูกผู้ชายที่เสียสละและอดทนมาก ถ้าเรื่องที่เล่าจริงทั้งหมด (ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีใด ๆ นะครับ แต่ที่นี่คือบอร์ดสาธารณะซึ่งทุกคนจะพูดอย่างไรก็ได้ และนี่ก็เป็นเรื่องที่มาจากคุณฝั่งเดียว)

ขอให้ทำใจให้สบาย ทุกอย่างที่มีผลล้วนแต่มีเหตุมาก่อนทั้งสิ้น ไม่มีอะไรเกิดโดยไม่มีสาเหตุ เหมือนที่พระพุทธเจ้าท่านเคยตรัสไว้ว่าทุกสิ้งล้วนเกิดด้วยเหตุและปัจจัย และส่งผลเมื่อเหมาะสม ขอให้วางใจอย่าไปเสียดายเงิน เสียดายตัวเค้าหรือเป็นห่วงใด ๆ ครับ นาทีนี้เป็นห่วงตัวเองให้มากครับ ตอนนี้คุณกำลังจะตัดเนื้อร้ายออกจากชีวิตแล้ว เจ็บหน่อยแต่ครั้งเดียวจบไม่เป็นหนองครับ

 

ขอบคุณครับคุณปลาแมว ผมยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นครับ

 

ผมอ่านไปก็ตื้นตันใจไปกับคุณด้วยครับ และขออนุโมทนา สาธุการในสิ่งที่คุณได้กระทำลงไปมันครบถ้วนสมบูรณ์แล้วทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น หน้าที่ของสามี หน้าที่ของบุตรที่พึงมีต่อบิดามารดา โดยไม่มีสิ่งใดขาดตกบกพร่องเลย คนที่มีจิตใจใหญ่โตดั่งเขาพระสุเมรุนี้ ผมเชื่อว่าตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ครับ เพราะคุณพระท่านจะตามรักษา เทวดาท่านจะตามคุ้มครอง ถึงแม้ ณ เวลานี้คุณอาจมีทุกข์ใหญ่หลวง แต่ขอให้คุณรักษาความดีนี้ไว้ให้สม่ำเสมอเถอะครับ ครั้งเมื่อถึงวันของคุณต่อให้ทั่วฟ้าจรดดินก็ต้านคุณไว้มิอยู่ ตามคำสอนของหลวงปู่โต

ส่วนภรรยาก็อย่าไปคิดแค้น พยาบาทเขาเลยครับ อาจจะเคยสร้างกรรมต่อกันมา เมื่อถึงเวลาเราก็ใช้หนี้เขาไป และก็อโหสิกรรมกันไปครับ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของกรรมทำงานของเขาไปครับ ขอให้เข้มแข็งครับ และขอเป็นกำลังใจให้ครับ

 

ทำใจกับความสูญเสียในครั้งนี้ให้ได้นะคะ เพราะจิตใจของคุณอาจจะปั่นป่วน กลับไปกลับมาระหว่างอโหสิกับคิดแค้น เหมือนหัวใจไม่ใช่ของคุณ นั่นเป็นเพราะความจำจะมีอิทธิพลกับจิตใจอย่างที่สุดในช่วงนี้ และเมื่อมีทั้งความจำทางด้านดีกับด้านร้าย คุณก็ย่อมรู้สึกดีบ้างร้ายบ้างเป็นเรื่องธรรมดา

ทางออกที่สวยงามที่สุด คือหัดเดินทางเข้าวัดเพื่อไปทำบุญคนเดียว โดยมีเจตนาว่าจะให้ความสุข สดชื่นอันเกิดจากการการทำบุญสำเร็จตามลำพัง เป็นพลังให้ยืนหยัดอยู่คนเดียวด้วยความเข้มแข็ง ระหว่างไปทำบุญคนเดียว ถ้าเหงาให้มีสติรู้ตัวว่าเหงา และเอาใจไปจดจ่อกับการทำบุญ คุณจะรู้สึกถึงความแช่มชื่นที่กลับทับความหดหู่เสียได้

หากทำแล้วพบว่าได้ผล ขอให้ทำบุญคนเดียวเรื่อย ๆ อาทิตย์ละครั้งกำลังดีค่ะ ไมต้องลงทุนด้วยเงินมากมาก ให้ใช้กำลังใจมากมากแทนก็ได้ค่ะ ถ้ารู้ว่ามีงานสงเคราะห์ที่ไหนให้รับไป โดยไม่ต้องชวนใครสักระยะ ผลบุญที่เกิดขึ้นจากการเดินทางเองคนเดียวอย่างเป็นสุขหลายครั้ง จะบันดาลให้คุณรู้สึกเชื่อมั่นว่าการอยู่คนเดียวไม่ได้หมายความว่า ต้องเหงา ต้องเศร้าอย่างที่นึกคร่ำครวญไปเองเลย

ระหว่างที่รอใครคนใหม่ที่คู่ควรกับคุณ ลองยืนอยู่ด้วยขาของตัวเองที่ปราศจากคนรักข้างกาย ถ้ายืนตรงได้เอง นั่นคือขาของคุณทำได้ ใจของคุณก็ต้องทำให้ได้อย่างนั้นเช่นกันนะคะ ... ฟันฝ่าไปให้นะคะ..เอาใจช่วยค่ะ ^^

 

ขอบคุณทั้งสองท่านมากครับ ผมสวดมนต์ นั่งสมาธิเกือบทุกวัน พอถึงตอนทุกข์แบบนี้เห็นได้ชัดเลยครับว่าการปฏิบัติไม่ศูนย์เปล่าเพราะจะรู้สึกตัวทำให้ความโกรธและความหวงแหนต่างๆลดลงไปได้ค่อนข้างเร็วครับ คงจะเป็นอีกบทเรียนหนึ่งที่ทำให้เราเห็นชัดว่านี่แหล่ะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

 

"เห็นด้วยกับท่าน สีลสิกขา"

อนุโมทนา สาธุด้วยค่ะ ขอให้ท่าน สีลสิกขา จงเจริญทั้งทางโลก ทางธรรมยิ่งๆ
ขึ้นไป ตราบสู่พระนิพพาน เทอญ.


"ร่วมเป็นกำลังใจ ให้ท่าน จขกท. ด้วยค่ะให้ผ่านพ้นไปให้ได้"

 

กรรมเก่า

จขกท เชื่อ กฏแห่งกรรม ไหมครับ

มีหนี้ ก็ต้องใช้หนี้

เมื่อใช้หนี้หมดแล้ว ก็ทางใครทางมัน

.