เขาเรียกว่า "ผีอำ" หรือ "ฝันไป"

เอางี้...ลอง สติปัฏฐาน 4 ดูสิครับ ทุกคำตอบอยู่ที่นี่
ผมไปฝึก พยายามสลัด .พุทโธ.ออก ซึ่งก็ทำได้แล้วใช้เวลาเป็นปี สุขก็รู้ ทุกข์ก็รู้ ตอนนี้พยายามข้ามเวทนา กำลังพยายามครับ เกือบแล้วล่ะ เคยไปแล้วหรือยัง?

 

ด้วยความเคารพคะ .. ดิฉันไม่เคยไปเลยคะ .. เคยนั้งสมาธิแต่ได้ไม่นาน แต่จะใช้การพิจารณาลมหายใจ และ พิจารณาจิตคะ ส่วนสุขก็รู้ ทุกข์ก็รู้ อันนี้พิจารณาได้คะ ส่วนเวทนานั้นยังทำได้ไม่ดีเท่าไหร่ ลอง ๆ ปรับใช้ได้แค่พิจารณาความเจ็บปวดต่าง ๆ ในร่างกายให้ร้ แล้วเจ็ยนั้นมันจะเบาลงเองเรื่อย ๆ คะ

 

ถ้าเราเจอแบบ คุณกาลีนะ เราคงจะช็อคแน่ๆเลย แค่เราเจอตอนย้ายมาอยู่ตึกเช่าหลังใหม่ แค่ในฝันก็เล่นเอานอนไม่หลับตาแข็งไปหลายอาทิตย์ ถึงขั้นนอนไม่หลับ
หลับไม่ได้เลยทีเดียวเพราะกลัวที่จะฝัน เป็นเอามาก - -" ตาโหลไปเป็นอาทิตย์เลย
ไม่กล้านอนจริงๆ เพราะหลับตาเมื่อไหร่จะฝันร้าย ฝันว่ามีผู้ชายโผล่มาจากหน้าต่างเสื้อไม่ใส่มาชกหน้าเราแรงมาก (ใจร้ายที่สุดเป็นผีผู้ชายก็ไม่สมควรทำรายผู้หญิงนะ - - ชิ) แล้วเราก็เอามือตัวเองมาต่อยหน้าเราเอง ตกใจตื่นเลยเจ็บมาก ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน สงสัยเหมือนกันว่าเขาสามารถบังคับให้ร่างกายเราทำอะไรได้อย่างไร อย่างนี้หรือเปล่าที่เรียกว่า ภูตหรือวิญญาณสามารถดลใจให้คิดฆ่าตัวตายได้มั่งหล่ะ คิดสั้นมั่งหล่ะ แบบนี้หรือเปล่านะ

 

คุณกาลีนะช่วยเล่าเรื่องที่แฟนคนก่อนเสียชีวิตด้วยได้ไหมคะ


สนใจอยากได้คาถาฟันทนจากคุณ raming ไม่รู้ว่าจะเป็นอะไรไหมถ้าจะให้ pm ส่งมาให้หน่อย อยากมีฟันทนทานบ้าง ^_^

 

... เรื่องแฟนที่ตาย .. คงต้องรอเขาอนุญาติก่อนอะคะ .. เราเคยเล่าไปคราว ๆ และ โดนตำหนิมาแล้ว เห้อ ๆ

 

เรื่องที่ 6 " พิษรักนางตะเคียนคู่ "

.... เรื่องนี้เกิดตอนสมัยดิฉันยังเรียนประถมประมาณปอห้าปอหก ไม่แน่ใจ .. ด้วยความที่พ่อเป็นช่างซ่อมรถ และ พวกเราในสมัยนั้นยังเป็นชนบทมากขนาดต้องไปหาบน้ำกินน้ำใช้กันตามบ่อต่าง ๆ และ ต่างหมู่บ้านยังไม่ค่อยมีช่างที่เก่ง ๆ แบบพ่อเท่าไหร่นัก เรายังจำได้ว่าพ่อเราเป้นช่างเพียงสองคนในตำบลกุดดินจี่ที่เก่งมากคนต่างอำเภอยังมาซ่อมรถกับพ่อเรา ส่วนมากจะเป็นรถที่ใช้ในการเกษตร หรือ เครื่องยนตร์กลไกต่าง ๆ พ่อซ่อมได้หมดเหมือนแกเกิดมาเพื่อนสิ่งนี้เลยก็ว่าได้ ...

... บอกก่อนว่าด้วยความที่พ่อเป็นคนชอบเรื่องไสยย์ศาสตร์ท่านจึงสร้างบ้านที่พวกเราอยู่ด้วย "ไม้ต้องห้ามทุกชิด " ที่แกสามารถหาได้ .. และ หาฤกษ์วางเสาเอกที่แข็งเพื่อเสริมความแข็งของตัวบ้าน .. (อันนี้พ่อเคยบอกไว้ตอนเด็กท่านสอนดิฉันไว้เองคะว่าบ้านหลังนี้เป็นยังไง ) ง่าย ๆ เลยคะ บ้านดิฉันเฮี้ยนคะ 555555 แต่ดิแันสมัยนั้นกลัวผีมากจนเรียนว่า ขี้ขึ้นหัวเลยทีเด้ว

... แล้วเหตุการณ์ที่ครอบครัวเราต้องเผชิญกับนางตะเคียนก็มาถึง มีลุงคนหนึ่งที่สนิทกับบ้านเรามาตามพ่อไปซ่อมโรงสีของแกที่อีกหมู่บ้านซึ่งห่างจากบ้านเราประมาณ 4 กิโล การเดินทางพ่อต้องขับมอไซด์เก่า ๆ เพื่อไปซ่อมให้ลุงแก ไม่ใช่ว่าพ่อจะทำงานหาตังได้น้อยนะคะ อาชีพพ่อถือว่าทำรายได้สูงมาก ... แต่เงินบ้านเราไม่เคยเหลือเลย เพราะอะไรนะเหรอคะ ... พ่อเรา " ชอบกินเหล้า และ เล่นการพนัน " เงินในบ้านเราจึงไม่มีเหลือเท่าไหร่ทั้งที่หาได้ต่อเดือนสี่ห้าหมื่นละลายหายหมดไปกับของพวกนี้ แถมแกยังใจป้ำกับเพื่อน ๆ ด้วย .. แน่นอนการไปซ่อมโรงสีของพ่อต้องเดินทางไปกลับหลายวันเพราะอะไหล่ไม่ค่อยมี พ่อต้องดัดแปลงสิ่งต่าง ๆ รอบตัวมาใช้แทน พ่อใช้เวลา 3-4 วันกว่าจะซ่อมเสร็จทุกครั้งที่กลับมาแกจะเมาเหล้ากลับมาตลอดแถมกลับดึกทุกคืนด้วย ...

... วันแรกที่พ่อไปซ่อมโรงสีให้ลุงกลับมา .. เราก็เข้านอนไปแล้ว แต่วันนั้นเรามักฝันประหลาดเกี่ยวกับผู้หญิงสองคน คนหนึ่งผมสั้นอีกคนผมยาวหน้าตาไทย ๆ สวยด้วยนะใส่ชุดไทยสไบเฉียงทัดดอกไม้หูซ้าย มาถามหาว่านี้บ้านช่าง... หรือ เปล่า เราก็ตอบว่าใช่ .. คืนที่สอง ฝันว่าสองคนนี้มายืนที่หัวบันไดบ้านมาด่อม ๆ มอง ๆ แล้วยิ้มให้เรา วันที่สามมายืนที่บันไดบ้านชั้นบนสุดมาขอเข้ามาบนบ้านเราแต่เราไม่ยอมให้เข้ามาเรายืนขวางประตูไว้ในฝันเราเป็นเด็กนะ .. คืนที่สี่ ... คืนนี้แม่เรามาแปลกมากตลอดเวลาแม่มีสีหน้ากังวลมีเรื่องในใจแต่เราไม่ได้ถาม ตอนนั้นบ้านเรายังไม่ได้กั้นห้องเพราะสร้างยังไม่เสร็จ ห้องนอนกับห้องพระมีแค่โซฟาไม้ตัวใหญ่กั้นไว้เท่านั้น .. พอพ่อกลับมาก็ดึกมากแล้วแม่บอกให้เราไปนอนบนที่นอนคนเดียวแล้วแม่ก็ลากพ่อไปนอนหน้าหิ้งพระของพ่อ ... แม่นั้งพนมมือกราบพระไม่พูดอะไรแล้วไล่ให้เราไปนอนเพราะเรามาแอบดูที่ข้างโซฟา ไม่ใช่ไรหรอกเพราะเรากลัวเราไม่กล้านอนคนเดียวสัญชาติตญาณเราบอกเราว่าอันตราย เราเลยอยากนอนกับพ่อแม่เราเพราะเรารู้สึกปลอดภัยมากกว่านอนคนเดียว ... พอเราเผลอหลับไป .. นางไม้สองคนนั้นก็มาอีกมายืนตรงหน้าห้องพระเราเลย ... เราก็แอบมองทั้งที่รู้ว่าตัวเองหลับแล้วสักพักเขาจะเข้ามาให้ได้เราเลยถามว่า " มาทำไมอีก " ..พวกนางตอบว่า .. "ในเมื่อเอาตัวพ่อมันไปไม่ได้ก้เอาลุกมันไปแทนละกัน " ... แล้วสองนางก็หิ้วปีกเราเหาะขึ้นไปบนฟ้าจากบ้านเราไปทางโรงเรียนพอผ่านสนามฟุตบอลตัวเราก็เริ่มรู้สึกหนักอึ้งเหมือนดดนดูดลงไปที่พื้ดิน ... ตัวเราหล่นตุ๊บ!! จมลงไปในดินเหลือแค่อกขึ้นมาเรากลัวมากเพราะรู้ว่าพวกนางไม่ใช่คนแน่นอน และ นี้คือความฝันเราจะทำไงดีได้แต่นึกคาถาต่าง ๆ ในใจแต่จำไม่ได้ .. พวกนางพยายามดึงเรากระชากเราให้หลุดออกมาจากดินที่ดูดเราไว้แต่ทำไงก็ทำไม่ได้ .. เลยตัดใจปล่อยแขนเราซึ่งตอนนี้ปวดร้าวไปหมดเหมือนแขนจะขาด .. แล้วเราก็สะดุ้งตื่นขึ้นเช้าพอดี .. แต่เราลุกไม่ขึ้นเป้นไข้ปวดร้าวไปทั้งตัว เรารู้ได้เองเลยว่าโดนเข้าแล้วไง จะเล่าให้แม่พ่อฟังดีหรือเปล่า ....

... แล้ววันต่อมาพอกลับจากโรงเรียนแม่เราก็ทำกระทงหน้าตาแปลก ๆ มีลุงอีกคนที่สนิทกันแกเป็นหมอธรรมมานั้งทำพิธีให้แม่กับพ่อนั้งอยู่แกเรียกให้เราเข้าไปร่วมพิธีด้วยโดยไม่บอกอะไร พอทำพิธีเสร็จเรากับแม่ก็เอากระทงนั้นไปวางที่ทางสามแพร่งตามที่ลุงแกสั่ง โดนไม่หันหลังกลับไปมอง เรายังไม่ถามอะไรแม่ทั้งที่สงสัยได้แต่สังเกตการณ์ .. แม่ถามลุงว่านับจากนี้พวกนั้นจะเป็นยังไง .. ลุงก็บอกว่า " ไม่เกิน 3 วันเห็นผลแน่ คอยดูสิ " แกพุดมั่นใจมากแม่ถามว่ารู้ไหมีว่าพวกนางเป็นใครอยู่ที่ไหน .. ลุงแกก็บอกว่า " เป็นนางตะเคียนสองตนอาศัยที่ต้นตะเคียนคู่ข้างทางที่พ่อผ่านไปซ่อมโรงสีนั้นแหละ อยุ่ระหว่างทางกึ่งกลางพอดีจะมัต้นตะเคียนคู่หนึ่งอยู่ด้านขวามือ ไม่เชื่อก็ลองไปดูสิ พวกนางมาชอบพ่อทั้งสองคนเลย เลยตามมาจะเอาไปทำสามี ตอนนี้ข้าทำพิธีมัดไว้แล้วอีกอย่างเจ้าก็หักคอมันไปคนหนึ่งแล้วไม่ใช่เหรอ .. เห้อ ๆ " .. แต่นับจากวันนั้นเราไม่ฝันถึงนางไม้สอง คนนั้นอีกเลย ..

... ตอนหลังพอเราเล่าให้แม่ฟังว่าเราฝันอะไรบ้างแม่ก็ตกใจมาก เพราะเขาก้ฝันถึงนางไม้สองตนคล้าย ๆ กับเรา แต่วันที่แม่พาพ่อไปนอนห้องพระเพราะว่าโดนพวกนางสองตนกวนทุกคืนเหมือนกันนั้นเอง แต่ต่างกันตรงที่คืนที่สี่แม่ฝันว่า ..... พวกนางสองตนมายืนที่ประตูแล้วมาเรียกแม่ออกไปคุยซึ่งแม่มั่นใจว่าหลับไปแล้ว พวกนางออกปากขอพ่อกับแม่ .. คงไม่ต้องบอกนะคะว่าแม่ตอบว่าไง ... " กูไม่ให้คิดว่าเป็นผีแล้วจะกลัวเหรอ " พวกนางสองตนดึงดันจะเข้าห้องพระพ่อให้ได้แม่ไม่ยอมดันออกไป พอเห็นว่าสู้แม่เราไม่ได้จะหนี ... แม่เรากระชากผมนางไม้คนที่ผมยาวได้สุดแรง .. ผลคือ หัวนางขาดคะ แม่เขวี่ยงลงใต้ถุนบ้านหันมาจะจัดการอีกตน .. แต่หายไปแล้ว ... เป็นไงละมาขออะไรไม่ขอมาขอสามีคนอื่นเขาก้ต้องเจอแบบนี้นะสิ เห้อ ๆ แต่แม่เราก็ดุจริงแหละ ...

.... หลังจากนั้น 3 วันจริง ๆ เกิดฟ้าผ่าต้นตะเคียนคู่นั้น .. ปรากฏว่าตายจริง ๆ หนึ่งต้น .. ที่สำคัญไม่มีนางตะเคียนตนที่เหลือมาก่อกวนครอบครัวเราอีกเลย .. เรื่องนี้ก้แล้วแต่ความคิดเห็นของแต่ละคนนะคะ ... แค่เล่าสู่กันฟังสนุก ๆ คราวหน้าจะเอาเรื่องผีที่เคยเจอมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ

.............................. คุณพระคุ้มครองทุกคนคะ ............................

 

555555555555 เขาเรียกว่าธรรมดาของผู้หญิงที่มีสามีคะ ... ต่อให้เป็นผี หรือ คน คิดจะมาแย่งสามีเราไปมันคงยากที่จะยอมยกให้ละคะ 555 แม่รักพ่อมากคะ ด้วยอารมณ์พิษฉะหึงรุนแรง แม่เขาเลยเกิดแรงฮึดสู้เพราะกลัวพ่อตาย สมัยก่อนแถบที่เราอยู่เรื่อง ผี เรื่องคุณไสยย์ ยังมีเยอะคะ แถมสมัยก่อนมันยังเป็นป่าเป็นดงอยู่เลย 5555555555555 อาถรรพ์มันเลยเยอะคะ ทำให้เรามีเรื่องมาเล่าให้ฟังเยอะ อิอิ

 

คือว่าตอนนี้ ดิฉันกำลังพบกับเรื่องคล้ายๆคุณอะคะ คือจะมีวิญญาณคนรักเก่า

ตามอยู่ ( พอดีพึ่งจะทราบวันนี้เองค่ะ ) เขาคงพยามสื่อกับดิฉันแล้ว แต่ดิฉันดันไม่รู้เรื่อง

เอง หรือพึ่งจะตามหาดิฉันพบรึยังไงไม่ทราบ ก็เลยอยากจะขอคำแนะนำ จากคุณซักนิด

ว่าควรจะทำยังไง หรือจะต้องทำยังไงเมือรู้ว่ามีเขามาอยู่ด้วย เพราะเคยเข้าอ่านเจอเรื่อง

ของคุณ ยังไงก็รบกวนด้วยนะคะ ( หรือถ้าคุณยัง งงๆ อยู่ รบกวนเข้าไปอ่านกระทู้

ช่วยด้วยค่ะ ฝันว่ามีผู้ชายมาร่วมหลับนอนด้วย คุณก็คงพอจะเข้าใจ ) แต่ถ้าคุณไม่สะดวก

ก็ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงก็ขอโทษด้วยที่รบกวน

 

... อ้อ ก็คงแนะนำได้ตามความรู้ที่มีคะ .. ที่จริงก็มีที่เคยลงนะคะ แต่ไม่ใช่อันนี้เล่าแต่เรื่องเขานั้นแหละคะ .. ลงไปสองครั้งเขาก็มาบอกว่าไม่อยากให้ลงคะ แต่เด้วจะเข้าไปอ่านนะคะ

 

...... อยู่ที่บ้านร่องน้ำใส ต.กุดดินจี่ อ.นากลาง จ.หนองบัวลำภูคะ สมัยก่อนจะขึ้นกับจ.อุดรธานีคะ จำได้ว่าสมัยที่เกิดมานั้นนายกชื่อเปรม .. อิอิ กลางวันมีไฟฟ้าใช้จากหกโมงถึงสองทุ่มคะ นอกนั้นใช้เครื่องปั่นไฟ นับไปก็ 30 กว่าปีได้คะ แถวบ้านมีทีวีแค่ 2 เครื่อง บ้านดิฉันกับบ้านร้านค้าห่างไปร้อยกว่าเมตร อิอิ สมัยนั้นจะมีการขนไม้จากในป่ามาพักที่ใกล้บ้านดิฉันห่างไปประมาณ 1 KM. เรียกว่าสนามไม้ข้างสนามไม้จะเรียกว่า ฮองน้ำใส (ร่องน้ำใส) ซึ่งมีก่อนที่เราจะเกิด และบ้านที่เราปลูกทับเป็นร่องน้ำเก่าในสมัยโบราณเป็นทางผ่านของพวกสัตว์ต่าง ๆ เจ้าอาวาสวัดสว่างวนารามมีคนร่ำลือว่าท่านเก่งไสยย์สาสตร์ เลี้ยงผี (เปรต) มีพระในวัดเลี้ยงปอบด้วย (16 ตน) หมู่บ้านใกล้เคียงก็ร่ำลือเรื่องปอบเยอะมากจนเคยออก ทีวี ช่อง 7 เมื่อสักปี 37-39 จำไม่ได้ชัด .... มันมีเยอะเด้วค่อยเอามาลงเรื่อย ๆ เพราะเราจะพยายามเอาเรื่องที่ตัวเองเจอมาลงก่อนคะ เราไม่เจอตรง ๆ เท่าไหร่มีไม่กี่ครั้งที่มาแบบให้เห็นด้วยตาเปล่าส่วนมากจะเป็นการสัมผัสทางกาย และ ความรู้สึกมากกว่าคะ ขอบคุณทุกคนที่สนใจอ่านเรื่องของเรานะคะ

 

" ขอบคุณมาก ค่ะ คุณกาลีนะ ที่ช่วยให้คำแนะนำดิฉัน " ดิฉันจะพยามพูดโน้มน้าวพี่เขา

และจะพูดกับเขาดี บ่อยๆ ให้พี่เขา ค่อยๆหมดห่วง หรือหมดกังวลไปจากตัวของดิฉัน แม้อาจจะต้อง

ใช้เวลา หรือจะเป็นทั้งชีวิตเลยก็ไม่เป็นไร เพราะคงเป็นวิธีและเป็นทางออกที่ดีที่สุดของเรื่องนี้

และจะหมั่นทำบุญอุทิศให้กับพี่เขา เวลาสวดมนต์ก็จะเรียกเขาให้มาสวดด้วยกัน หรือมาฟังดิฉันสวดก็

ได้ หวังว่าพี่เขาคงพอจะเข้าใจในสิ่งที่ดิฉันกำลังพยามจะทำให้ และอาจจะยอมรับได้ในซักวันหนึ่ง

 

.... ละความโกรธต่อเขาที่เคยมีให้เหลือแต่ความรักที่บริสุทธิ์คะ .. เพราะมันจะมีแต่ความสุข ความปิติ ระหว่างเรากับเขาพอได้ระดับนี้ก็นึกถึงเขาส่งความรู้สึกนี้ไปให้เขาคะ มันจะทำให้จิตเขาอ่อนตามเราได้ง่ายมากขึ้นเพราะพื้นฐานเขารักเรามากอยู่แล้ว เราต้องสอนเขาว่า "ความรักที่ถูกต้อง คือ จงยินดีเมื่อคนที่รักมีความสุข" ช่วยได้มากทีเดียวเพราะมันจะมีพลังมหาศาลให้แก่คนที่ไม่เก่งเรื่องทางจิตแบบเรา ๆ คนธรรมดา เคยได้ยินไหม๊คะ ความรักชนะทุกสิ่ง .. ของเราเองแต่ก่อนไม่มีความรู้เรื่องบุญอะไรมากเลย รู้แต่รักเขามากและอยากให้เขาไปอยู่ในที่สบาย ๆ ถึงเขาจะเจ้าชู้แต่เราบอกตัวเองว่า รักที่เราให้เขาไม่อยากให้แปดเปื้อนเพราะเราเคยบอกเขาว่าเราจะทำให้เขาเห็นว่าเรารักเขามากกว่า ญ คนไหนที่เขาเคยรู้จักมา เขาก็ยอมรับข้อนี้กับเราแล้ว และเขาก็อยู่ในภพภูมิที่ดีแล้วคะ ... คุ้มกับที่พยายาม เราใช้พลังแห่งความรักที่อยากให้เขามีความสุขคะ ...

 

พี่กาลีสุดยอดเลยคะ สนุกและน่ากลัวทุกเรื่องเลยคะ

 

หมั่นทำบุญ สวดมนต์ ปฏิบัติสมาธิบ่อย ๆ จะได้ฝันร้ายน้อยลง

 

..... ถึงทำก็ต้องเจอยู่ดีคะ 5555 ขึ้นชื่อว่า เป็นพวก เป็นมิตรกับผี แถมมีศัตรูมากมาย มันถูกกำหนดมาแล้ว เพราะปัจจุบันก็ทำพวกนี้อยู่แล้วก้ยังเจอ และ เจอมากกว่าเดิมด้วยคะ

 

รีบๆมาเล่าต่ออีกนะคะ เกาะขอบจอรอค่ะ

 

.... ขอบคุณนะคะที่ติดตามอ่าน .. บางคนสงสัยทำไมมีแต่ตอนที่เด็ก ๆ ทำไมตอนนี้ไม่เห็นเอามาลง ขอบอกว่าตอนที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมากะว่าจะลงเรื่องราวเกี่ยวกับประสบการผี ๆ ภพภูมิของตัวเองไว้ เพื่อมีคนสนใจเข้ามาอ่านจะได้สนุกสนานกับมัน ส่วนจะเชื่อ หรือ ไม่นั้นก็แล้วแต่บุคคลไปแล้วกันนะคะ ... เราอยากเก็บไว้เป็นความทรงจำเลยไล่เรียงมาตั้งแต่เด็ก ๆ ก่อน แล้วค่อยโตขึ้นไปเรื่อย ๆ ไม่คิดว่าคนจะมาอ่านเยอะขนาดนี้เลยคะ ขอบคุณทุกคนที่ให้ความสนใจเรื่องของเรานะคะ ..... ^_^

 

.... เรื่องที่ 7 ตัวตายตัวแทนของ ... เด็กหญิงเจี๊ยบ ..

... วันนี้เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องตอนอายุสัก 7-8 ขวบได้ อย่างที่เคยเกริ่นเรื่องหนองน้ำใกล้บ้าน ฮองน้ำใส (ร่องน้ำใส) ถ้าเดินไปตามถนนประมาณ 1.5 กิโล ถ้าเดินลัดทุ่งประมาณ 500 เมตร ลัดทุ่งน่าไป สมัยเด็ก ๆ ชอบแอบแม่ไปเล่นน้ำที่นั้นมาก ทั้งที่เราว่ายน้ำไม่เป็นเลยแต่ชอบไป เราไปกับเพื่อน ๆ เด็ก ๆ จะชอบแอบพ่อแม่ไปเล่นกันหลายคนเพราะมันเป็นหนองน้ำที่ใหญ่และมีน้ำตลอดปี เราว่ายน้ำไม่เป็นก็อาศัยดำน้ำบ้าง เกาะเพื่อนบ้าง เล่นที่ตื่น ๆ สนุกสนานกันไป แต่พอตกค่ำพวกเรามักจะถูกคนแก่ หรือ พ่อแม่เด็กคนอื่นมาไล่ให้เลิกเล่นน้ำส่วนมากจะใกล้เวลาตะวันตกดิน เราโดนตีหลายรอบแล้ว 5555 แต่ไม่เคนเข็ดแต่ที่เริ่มทำให้กลัวก็ คือ ย่าดอกไม้ แกมีบ้านอยู่หลังบ้านเราเองแกตีลูกแกหลานแกว่าทำไมชอบพากันหนีไปเล่นน้ำที่นั้นด้วย ไม่กลัวผี "อีเจี๊ยบ" กันบ้างหรือไง .... เงียบสิคะเราก็กลัวผีมากอยู่แล้วอะ พูดแบบนี้สยองเลยคะ 55555


... ย่าดอกไม้เล่าว่า เมื่อหลายปีมาแล้วตอนนั้นสนามไม้ยังมีไม้มาพักเยอะแยะมากมายกว่าที่เราเห็นกัน แต่ละต้น สี่ห้าคนโอบได้คะใหญ่มากเพราะสมัยก่อนแถวบ้านเป็นป่าที่อุดมสมบูรณือยู่เยอะ ก้มีเด็ก ๆ ชอบไปเล่นน้ำที่ ฮองน้ำใส มากมายรวมทั้ง "เด็กหญิงเจี๊ยบ" จน ..... อยุ่มาวันหนึ่งเขาน้อยใจพ่อแม่เขาไม่แน่ใจเรื่องอะไรนะคะ แล้ว เวลาประมาณหกโมงเย็น เจี๊ยบ ได้เดินร้องไห้คนเดียวเดินไปที่ ฮองน้ำใสนี้ ... เจี๊ยบเดินลงไปในสระแล้วไม่กลับขึ้นมาอีกเลย ทุกคนออกตาหาเจี๊ยบกันทุกซอกมุมแต่หาไม่เจอเพราะตอนนั้นหมู่บ้านยังไม่ใหญ่เท่าปัจจุบัน ยังเป็นคุ้มฮ่องน้ำใส บ้านกุดดินจี่อยู่เลยคะ พ่อแม่เจี๊ยบร้องไห้แทบขาดใจเพราะลูกหายไป จนคิดว่ามีใครมาลักไปหรือเปล่า คนสมัยก่อนจะเชื่อเรื่องไสยย์ศาสตร์มาก พ่อแม่เจี๊ยบเลยเชิญ " หมอธรรม " ประจำหมู่บ้านมาดูให้เขาก็บอกว่าไม่ต้องตามหาแล้ว เจี๊ยบ ตายแล้วอยู่ที่ฮ่องน้ำใสต้องไปทำพิธีขอคืนถึงจะได้ศพกลับมา มีวิญญาณมาพาไป .. แล้วก็เจอศพคะทั้งที่เคยมีคนมาดำน้ำหาที่หนองน้ำแล้วแต่ไม่เจอ .... ตามตัวเป็นจ้ำ ๆ ที่เรียก พรายขย้ำ ... แล้วจากนั้นมา ผีเจี๊ยบ ก็จะมาหลอกคนแถวนั้นบ่อย ๆ ..............

.... ฟังแค่นี้เราก็เริ่มขยาด และ กลัวขึ้นมาแล้ว ... แต่พวกเราก็ยังไปเล่นคะ แต่ไปแล้วกลับเร็วก่อนห้าโมงเย็น อิอิ ดื้อคะ โดยเฉพาะเรา "ดื้อมาก" 555555 แล้วความซวยก็มาถึง .. วันนั้นพวกเราไปเล่นน้ำแล้วจนเย็นกำลังจะกลับบ้านกันดิฉันพาเดินกลับบ้านกับเพื่อน ๆ ตอนั้นมันโพล้เพล้แล้วบรรยากาศเป็นใจมากคะ .. เรามองไปที่หนองน้ำจะบอกก่อนว่าเขาขุดสระเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้านะคะ เราต้องเดินจากจุดที่เล่นประจำไปตรงทางลงกลับบ้านซึ่งต้องเดินลักทุ่งนาไป เราเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินลงน้ำไปจนเหลือแค่หัวขนาดตัวไล่ ๆ กันกับเรา เห็นแค่ด้านหลังนะคะ เราร้องเรียกเพื่อน ๆ ว่ามีใครยังเล่นน้ำอีกเหรอเขาไม่กลัวผีหรือไง ... ทุกคนมองหน้ากัน โดยเฉพาะเด็กโตทำหน้าเลิกลักมองไป ... "อีเจี๊ยบ " แล้วคงไม่ต้องบอกนะคะว่าพวกเราทำยังไงต่อ ........... วิ่งกันแทบไม่คิดชีวิตคะ วิ่งเข้าหมู่บ้านไม่สนใจกันเลย ... พอมาถึงที่มีบ้านคน ไอ้มด กับ พี่เม้า หันหน้ามาถามน้อง ๆ ว่าโดนผีหลอกกันแล้วละ นั้นแหละ ผีอีเจี๊ยบ ที่มันชอบมาเวลานี้ ... เพราะไม่มีใครมาเล่นน้ำเวลานี้แน่ๆ และเขาก็เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันด้วยกับเจี๊ยบด้วย ...ทำให้เรามั่นใจว่านั้นต้องใช่ ผีอีเจี๊ยบแน่นอน ... แต่ทำไมผีถึงทำให้เราเห็นเขาชัดจัง เหมือนคนจริง ๆ เดินลงน้ำไปเลยนะ บางคนก็บอกว่าเขาต้องการคนไปเฝ้าหนองน้ำนี้แทนเขา ตอนเด็ก ๆ เราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องมาเวลานี้มาเดินลงน้ำตรงจุดนี้ทำให้คนเห็นบ่อย ๆ แต่ตอนนี้เราเข้าใจแล้วว่าทำไม .. ทุกวันนี้ไม่มีใครเคยเจอเด็กผู้หญิงเดินลงน้ำ หรือ ได้ยินเสียงร้องไห้ของเด็กหญิงริมสระน้ำ ฮองน้ำใสอีกแล้วคะ ทุกอย่างเปลี่ยนไปมากจริง ๆ คะ