ลำนำเพลงรักของนักกลอน

อาจารย์สอน   ท่านหนึ่ง   ซึ่งอากู๋
เป็นยอดครู   สอนวิชา   มาแต่ใหน
บอกกล่าวบ้าง    ว่าวิชา   มีอะไร
พี่จะได้   ขอกราบเซียน   เรียนวิชา

 

ฉันภูมิใจ ที่ได้เกิด เป็นคนไทย
ฉันภูมิใจ ที่ได้อยู่ ผืนดินไทย
ฉันภูมิใจ ในสยาม เมืองยิ้มไทย
ฉันภูมิใจ ชาติกำเหนิด ที่เกิดมา

 

มาทักทายขอรับ..

เด๋วนี้ห้องกลอนมีมากขึ้น... เลือกมะถูกๆ

อิอิ

 

กำลังใจ ที่หดหาย
อาจเลวร้าย ในวันนี้
เคยชื่นจิต มิตรมากมี
ใยคนดี ลี้จากจร

 

ภัยร้าย มากรายกล้ำ
ทำเจ้าช้ำ ดวงสมร
หลับตา ยังอาวรณ์
แม่งามงอน อยู่หนใด

 

ความโศก ที่เจ้ามี
พี่ยินดี ซับน้ำตา
โปรดเถิด แม่กานดา
มาซบหน้า ตักพี่ชาย

 

ขอบคุณ คุณธานินท์ คนน่ารัก
ขอบคุณ คุณธานินท์ ที่ชอบอ่าน
ขอบคุณ คุณธานินท์ ในน้ำใจ
ขอบคุณ คุณธานินท์ จากใจจริง

พอดีเขียนกลอนเซซัง แล้วพี่คมสันต์ตอบกลับมาก็
ยังคิดอยู่ว่าจะตอบกลับพี่แกว่าอย่างไรดีนั่งคิดอยู่
ตั้งนาน พอคิดได้ว่ามีเกี่ยวกับเขตแดน และประเทศไทย
ก็เลยลองแต่งแบบนั้นดูบ้าง ไม่คิดว่าคุณธานินท์
จะชอบ ขอบคุณมากค่าาาาาาาาาาาาาาาาาา

 

ด้วยรัก ฉันจักให้
ความเชื่อใจ มิคลายคลอน
ด้วยรัก จักอาทร
มิถ่ายถอน คำสัญญา

 

คำสอน ของพี่ยา
แก้วกานดา ยังจดจำ
ปฏิบัติ ทุกเช้าค่ำ
พี่คอยนำ ทำความดี

 

ยินดีที่มีห้องกลอนเพิ่มขึ้นนะคะ เราไม่เลือก ...เราเหมาหมดค่ะ ^^

 

สาธุค่ะท่านอาจารย์:boo::boo::boo:

 

อ่ะเอาเพลงมาฝากพี่ติงและเพื่อนๆ ค่ะ
[MUSIC]05.หนังสือจ๋า.mp3 (2[/MUSIC]

 

ไม่เคยรู้สึกเหนื่อยเท่านี้มาก่อน....
อยากจะนอนหลับตาฝัน
หลับไปชั่วนิจนิรันดร์
สู่ฟากฝันอันแสนไกล....

ไม่ใช่กลอนนะคะ แค่เขียนเล่นๆ

 

ขอบคุณมากนะคะคุณรัตน์
สองสามวันมานี้ รู้สึกเหนื่อยจนไม่อยากลืมตา......

 

ขออนุโมทนาบุญนะคะ

 

สาธุค่ะ คำสอนนี้ขอรับไว้นะคะท่านอาจารย์

 

โมทนา ในบุญนี้
คุณบุษฯมี ให้ชื่นชม
อิ่มเอม และสุขสม
ชื่นอารมณ์ รื่นฤทัย

 

ครูติง วิ่งหนีกลอน
ขอผัดผ่อน ก่อนพี่เอ๋ย
ดวงจิต ไม่เหมือนเคย
ใช่ละเลย แต่อย่างไร

 

ดวงจิตก็จิตเดิม ใช่เพิ่มเติมเสียที่ไหน
ความรู้จิตแส่่ส่ายไป ทำให้ใจนั้นมืดมน
พี่ติงดูให้ดี อย่าวิ่งหนีอย่าฉงน
ดูชัดรู้ใจตน มันวกวนเพราะอะไร....

เป็นกำลังใจให้นะครับ น้องแต่งไม่เก่งแต่ก็อยากมาเล่นกับพี่ ๆ บ้างครับ ^^

 

พี่ติง ขอหนีไปตั้งหลักก่อนนะคะ
ให้จิตเข้มแข็งก่อน....