ลำนำเพลงรักของนักกลอน

คุณครูคะ ดูลม ตามลม จับลม หลับทุกทีเลยค่ะ:z1

 

ใช่ค่ะ ดูเหมือนว่าคุณบุษกับติงจะเหมือนกันในส่วนนี้ แล้วก็ชอบนอนภาวนา

 

ดูเหมือนว่าเราจะบล็อคคนได้นะคะ
ติงเคยบล็อค คนที่ชอบมาวางโฆษณา เพราะรำคาญค่ะ
เค้ามาวางบ่อยมากจนหน้าบ้านเรารก หาโพสต์ของเพื่อนไม่พบ

 

    กลอน  พาซื่อ คว้ามือ   มาถือจับ
     กลอน  ถอยกลับ ขยับมา   สักห้าหลา
      กลอน  ล้มคว่ำ หัวทิ่มตำ  ล้ำออกมา
       กลอน  เสีย ท่ารจนา  มาวัดเอง

        ถือที่วัด    งัดออกมา   รอท่าก่อน
         เพิ่มอีกตอน   จากห้าหลา  เป็นห้ารัอย
           ขีดเส้นขวาง   ตีเส้นต่าง   อ้างว่าคอย
             กลอนใจน้อย   พลอยล้ำเส้น  เห็นเธอมา

 

คิดถึงเธอ   รู้ใหม   ใจเธอป่วน
เคยชักชวน   ให้เธอเล่า   ถึงเราสอง
สร้างบุญใว้    มาให้   สมใจปอง
คงเห็นน้อง    ใด้สุขสันต์   ทุกวันคืน
     
    

 

กลอนพับเหรียญ   แจกทาน  งานไปบวช
กลอนขายขวด   อวดว่า    มาพับเหรียญ
กลอนเห็น   พี่บุษรรณ   นั้นเคยเรียน
กลอนสองเหรียญ  เพียรพับกับ  จับไข้เลย

 

กลอนมาว่า ข้าล้มคว่ำ ซ้ำหัวทิ่ม
ชักเก๊กซิม เสียท่าครู ดูอดสู
ทำท่าทาง เขินอาย ไม่น่าดู
จะขอกู้ หน้าใหม่ ในวันนี้

มือกลอนถือ ตลับเมตร กั้นเขตไว้
ไม่ไว้ใจ ครูติง เกรงชิ่งหนี
จะล้างแค้น แน่นในอก อย่างไรมี
เชิญคนดี กลอนมาท้า อย่ารอนาน

 

คิดถึงใคร คนหนึ่ง ซึ้งใจนัก
ด้วยแสนรัก ห่วงหวง ดวงใจเอ๋ย
มาวันนี้ ไม่เป็น ดังเช่นเคย
สุดเอื้อนเอ่ย เป็นคำ ช้ำเกินทน

ทุกวันคืน ขืนใจตน บ่นพร่ำเพ้อ
มัวละเมอ ฝันใฝ่ เขาไม่สน
แสนเจ็บช้ำ ระกำนัก รักเกินทน
จิตหมองหม่น ทนเศร้า เราถูกลืม....

 

กลอนจับไข้ ไม่พับเหรียญ ที่เพียรสอน
กลอนเว้าวอน ขอนอนพัก สักหน่อยหนา
กลอนมาอ้อน คุณบุษฯ โปรดเมตตา
กลอนขอลา พักใจ ไม่ทำงาน

 

...ไ่ก่รู้จักแต่ข้าวสาร ชอบแต่ข้าวสาร ไม่ชอบเพชรพลอย คนบางคนก็ชอบแต่สิ่งไร้ค่า หรือสิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องใจถูกอารมณ์คิดและระวังให้ดีเถิด อย่าให้ไก่รู้จักแต่ข้าวสาร ไม่รู้จักชอบเพชรพลอย...

อืม...อ่านแล้วก็คิด
ถ้าเราเป็นไก่ เราก็คงไม่สนใจเพชรพลอยเช่นกัน
เพราะเพชรพลอยหาได้มีประโยชน์ใดๆต่อเราไม่

 

อนุโมทนาบุญค่ะคุณธานินทร์
ทำบุญทุกๆวันเลยนะคะ สาธุุๆๆค่ัะ

 

อยู่ไป ด้วยใจเหงา
แสนซบเซา ด้วยสิ้นหวัง
ชีวิต มืดมนดัง
ต้นหญ้าน้อย รอคอยฝน

นับวัน และนับคืน
สุดกล้ำกลืน ความหมองหม่น
ทุกข์ท้น คนหนอคน
สุดแสนเศร้า เจ้าจากไป

 

จิตใจ แสนแห้งแล้ง
หมดสิ้นแรง จะฝ่าฟัน
พี่เอย เคยสุขสันต์
เมื่อก่อนนั้น มีเราสอง

บัดนี้ กรรมจำพราก
พี่มาจาก น้ำตานอง
อกช้ำ และกลัดหนอง
เมื่อเราต้อง แยกทางเดิน

 

ขอทักทายคนนี้ซักทีหนา
สุขอุราด้วยุบุญกุศลยิ่ง
ใส่บาตรทุกๆเช้าไม่ประวิง
จิตมากยิ่งด้วยกุศลขอโมทนา.
(เห็นท่านผู้นี้ ทำให้นึกถึงเพื่อนคนนึง เค้่าจะตื่นขึ้นมาใส่บาตรทุกเช้า ซึ่งผู้ชายน้อยคนจะคิดทำ ขอโมทนาจ๊ะ)

 

http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphot...3x403/550910_513669078651283_1460491512_n.png

 

แล้วมันจะผ่านไป
ไม่มีอะไรคงทน
ชีวิต(บางครั้ง)คล้ายดั่งห่าฝน
จงอดทนแล้วจะผ่านไป.
..เป็นกำลังใจให้เสมอจ๊ะ.

 

..กำลังใจจากใจใครคนนึง
คนที่ซึ่งห่วงใยเธอเสมอหนา
หากรู้สึกอ่อนล้าในวิญญา
นึกถึงองค์พระสัมมาข้าขอวอน

โลกมนุษย์ก็เป็นเช่นนี้แหล่ะ
จิตข้องแวะอกุศลงงมากหลาย
เกิดมาแล้วกว่าชีวิตจะวางวาย
ทำจุดหมายสู่ปลายฝันนิรันดร์ดร..

 

ขอตัวไปรีดผ้าก่อนนะคะ ^^
งานประจำที่ยากจะทำใจค่ะ^-^

 

   ถึงยี่สิบ   นาฬิกา   เตรียมผ้ารีด
     บรรจงจีบ  รีบไป ใจคิดถึง
      ถ้ากิเลส   รีดมันได้  คงหายตึง
         เฝ้าคิดถึง    แต่จะเสร็จ  สิบเอ็ดนอ

 

ขอบคุณมากนะคะ ที่เข้าใจในสิ่งที่อิฉันสื่อ...(ส่วนใหญ่มักยึดติดตัวอักษรค่ะ)