พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

ใกล้แล้วค่ะน้องฟ้ามุ่ย...ใกล้เข้าไปอีกนิดแล้วค่ะ

 

ยังมีอีกน้า..าาา พระนอน

วัดราชปักษี” หรือ วัดนก อ.เมือง จ.อ่างทอง

ภายในวัดมีพระพุทธไสยาสน์องค์ใหญ่มีลักษณะคล้ายพระพุทธไสยาสน์วัดป่าโมกแต่ มีขนาดย่อมกว่าเล็กน้อย สันนิษฐานว่าเป็นพระพุทธรูปเก่าสมัยอยุธยา เดิมองค์พระชำรุดทรุดโทรมอย่างมากปัจจุบันได้รับการบูรณะขึ้นมาใหม่ และยังมีพระพุทธรูปสร้างสมัยพระเจ้าทรงธรรมราว พ.ศ. 2163 เดิมพระพุทธรูปองค์นี้ประดิษฐานอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา

ต่อมาเมื่อใกล้จะพังลงน้ำ พระมหาวิเชียร ขันนาค พร้อมด้วยพุทธบริษัทได้ช่วยกันเลื่อนเข้ามาประดิษฐาน ไว้ ณ ที่ปัจจุบัน เมื่อปี พ.ศ. 2490 ต่อมาได้ชักชวนกันสร้างพระวิหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว จึงทำการฉลองเมื่อปี พ.ศ. 2502 เพราะเหตุที่ผ่านอุปสรรคจากกิเลสมารตลอด รอดมาได้ อย่างราบรื่น จึงพร้อมใจกันถวาย พระนามนิมิตรว่า “ พระรอดวชิรโมลี ” เพื่อเป็นที่สักการะเคารพบูชาอันศักดิ์สิทธิ์ ของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายตลอดกาล 5,000 พรรษา

 

ต่อจากนั้น ..เป็นอย่างไรค่ะ

 

โชคชะตาชีวิต ให้มาเจอกันแต่พรหมไม่ลิขิตความรักของเราสอง จึงต้องจากกันไป นางสโรทัยเล่าต่ออีกว่า หลังจากวันนั้นมา สโรบนก็เก็บตัวเงียบ ได้แต่ร้องไห้ จนถึงวันที่กำหนด เจ้าเมืองกานได้ส่งขบวนพญานาคนั้นมารับนางนั้นไป แต่---

 

สะเทือนใจยังไงไม่รู้คะ ความรู้สึกที่ต้องจากคนที่เรารัก

 

ทำไมอ่านเรื่องของสโรบลแล้วต้องขนลุก ลุกยันหัวเลย :'( :'(

สาธุค่ะพี่มิก... ฟ้ามุ่ยยังไม่มั่นใจอะไรเกี่ยวกับฝันนี้แม้แต่น้อยค่ะ เพราะว่าส่วนใหญ่ที่ฝันผ่านๆมา มักเป็นจิตปรุงแต่งไปเองเสียส่วนมาก เลยยังไม่กล้าเชื่อ ทีแรกว่าจะไม่เล่า แต่ความคิดมันย้ำๆอยู่แต่ตรงนี้ เลยตัดสินใจเล่าให้ฟังค่ะ

 

ขอตัวสักไปทำธุระสักครู่ใหญ่ๆ ... แล้วจะกลับมาเกาะขอบจอ รออ่านเรื่องราวของสโรบลต่อนะเจ้าคะ

เรื่องของนางนั้น น่าสะเทือนใจเป็นยิ่งนัก :'( .... อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความรู้สึกของคนทั้งคู่ ว่าจะเจ็บปวดเพียงใด พูดแล้วขนลุกอีกแล้ว ...

 

ก่อนที่ขบวนเสด็จจะพ้นประตูเมือง สโรบนได้ขอร้องให้ขบวนนั้นหยุดรอสักเล็กน้อย ด้วยความหวังที่ว่า จะได้เจอ นาคาที่ตนรัก แต่ก็ไม่สมหวัง เขาไม่มา--

สโรทัยเล่าให้ฟังอีกว่า สโรบนนั้นร้องไห้ในชุดเจ้าสาว นางนั้นติดตามไปด้วยก็ร้องไห้ตามกันไป พวกนาคีที่รับใช้ก็พากันร้องไห้ จนแทบไม่มีแรงที่ก้าวเดินต่อไป..

แต่พญานาคเมืองกานนั้น ต้องไปตามกำหนดเวลา พวกเขาเลยต้องรีบเดินทางครับ เมื่อเดินทางไปถึงประตูเมืองกาน ได้มีพญานาคท่านหนึ่งขอร้องให้ขบวนนั้นหยุดลง โดยบอกว่า--

 

อย่าได้แคสื่อค่ะ...ดูอย่างพี่สิคะ..โม้สะบั้นหั่นแหลกเลย อิอิ

 

ในชีวิตปัจจุบัน สโรบล ได้ไปท่องเที่ยว กับเพื่อนแพทย์ทหาร

ด้วยกันเป็นกลุ่มทั้งหญิงและชาย หนึ่งใน นั้นมีผู้แอบหมายปอง

สโรชาด้วย..ในการไปท่องเที่ยวที่เมืองกาญจน์ นั้นได้เกิดการณ์

ที่เธอจะลืมเลือนเลยตลอดชีวิตนี้.....

 

อ้าวเกิดการปล้นชิงเจ้าสาวระหว่างทาง....หรือเปล่านิ...????

 

มีพญานาคท่านหนึ่งฝากของมาให้องค์หญิงสโรบน ของนั้นมีสองสิ่ง

เมื่อได้รับสิ่งของนั้น มีการพร้อมกับกระดาษบอกว่า เมื่อใด ที่นางอันเป็นที่รักของเรา เห็นของสองสิ่งนี้ นางอันเป็นที่รักของเรา โปรดรับรู้ด้วยว่า ยังมีใครคนนี้ที่รอคอยการกลับมาของนางอันเป็นที่รักตลอดไป ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ก็จะคงรอนางอันเป็นที่รักแต่เพียงผู้เดียว---

 

พี่มิกเกิดวันที่ 18 เหรอคะ ???

 

สวัสดีคะท่าน ประธาร คุรุวาโร ท่านพี่รั้ง พี่นุ๊ก พี่ฟ้ามุ่ย พี่มิก poopae191, คุณTatojang, คุณ dirtygirl,คุณ จันทระ,คุณ kulthida คุณฝ้าย10 คุณน้องดา พี่นิด พี่มนต์เมือง ท่านหน่อ พี่ๆ เพื่อนๆ ทุกๆท่าน ที่ยังไม่ได้เข้ามา หรือขานนามคะ

เมื่อคืนก่อนฝันว่าเดิน ในที่แห่งหนึ่ง เหมือน โรงแรม ห้าดาว พื้นปูด้วยพรมอย่างดีตลอดทางเดินที่เดิน เดินผ่านห้องหนึ่ง เค้าเปิดประตู มีคนทำพิธีกรรมบางอย่างให้กับ บุคคลกลุ่มหนึ่ง ดิฉันได้เดินผ่านไป จนผ่านไปถึงห้องหนึ่ง มีคน กลุ่มหนึ่งพูดคุยกันทำนองการเมือง กล่าวถึงบุคคลที่กระทำผิด เดินผ่านไป เห็นคนกลุ่มหนึ่งมุ่งดูอะไรสักอย่าง ระหว่างเดินทางเดินนุ่มมากขอบอก อิอิ และแล้วมีเสียงผู้ชายเรียกข้าพเจ้าว่า ได้เวลาประชุมแล้ว กำลังจะสายนะ เข้าเริ่มแล้วนะ (มีแต่เสียงมาคะ) ข้าพเจ้ารีบคว้าเสือสูท แล้วกำลังจะเดินต่อ สะดุ้งตื่นจากเสียงเรียกนั้น เลย ตื่น ปรกฏาว่า อีก 15 นาที่จะสาย ข้าพเจ้าต้องออกจากบ้านทุกๆ 8.00 น ประมาณนั้น เพื่อภาระกิจประจำวัน คะ555555 ไปเที่ยวเพลิน เกือบตื่นไม่ทันโชคดีมีคนมาปลุก อิอิ

 

อย่างน้อยก็ดีใจ ถึงแม้กายจะทุกข์ก็ตาม เลือกจะให้กายและใจมีความสุขเลือกไม่ได้จริงๆๆ เศร้าจัง

 

ท่านประธานค่ะ ..นาคา ที่นางรักมีนามว่าอะไรค่ะ..ที่รอเธออยู่น่ะ

 

คุณMUKMIKเกิด18เดือนนี้เหรอคะ

 

อ่านแล้วเศร้าใจจังเลยความรักที่ไม่สมหวังการรอคอย:'(

ถ้าเป็นเรานะจะหนีไปอยู่ภพภูมิอื่นดีกว่า.........

 

สโรบนยิ้มทั้งน้ำตาที่นองหน้า ว่า นาคานั้นยังห่วงใยนางอยู่ ในใจนางนั้นอยากจะอ้อนวอนต่อเทวดา ฟ้าดินว่า ทำไม ไม่ให้นางกับคนรักของนางนั้นสมหวัง ทำไม นางต้องรับภาระอันหนักอึ้ง เกินกว่า นาคีตนหนึ่งจะรับเอาไว้ไหว

-------------------------------
ผลบุญที่นางทำบุญกับพระนั้น ส่งผลให้นางมาเกิดในภพมนุษย์และได้ ยศฐา บรรดาศักดิ์ครับ แต่นาคานั้นยังคงรอคอย ดั่งคำสัญญาของใจ ที่เขาเคยให้ไว้ต่อสโรบน ครับ--

 

เธอได้ล่องเรือเที่ยวไปเรื่อยๆด้วยความสนุกสนาน ..ทันใดนั้น

เพื่อนชายที่หมายปองเธอได้ตกน้ำไปต่อหน้าต่อตา ..และเพื่อน

ในกลุ่มก็กระโดดลงไปช่วย แต่...เวลาเนิ่นนานไป เธอเฝ้ามองดูว่า

จะมีใครโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำมั๊ย...ผ่านไปแต่ละนาที

เธอกระวนกระวายใจอย่างมาก.... และ เพื่อนทั้งสอง ก็ไม่ขึ้นมาอีกเลย