พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

น้องโอ๋...คิดเหมือนพี่เลยคร้า..าาา เพราะรู้สึกว่าเค้าเปล่งรัศมีเต็มที่เลยน้า..าา
องค์ไหนเป็นแหวน...อ๋อ...สีเหลือง
องค์ไหนเป็นมงกุฏ...อ๋อ...สีส้ม
องค์ไหนเป็นดอกบัว...อ๋อ...องค์ใสๆ 3 องค์ ครบ 3 ดอกพอดี

 

แจ่ม แจ๋ว ไปเลย คร้าาา พี่นุ๊ก พี่ๆแต่ละสีของพี่นุ๊กเนี่ย

ชอบสีเขียวล่างสุดมากเลยคะ เหมือนเขากำลังสนุกเลยคะ เหมือนเขากำลัง happy

 

พี่นุ๊ก นู๋ชอบเล็กๆใสๆ อันบนที่เหมือนจะแยกตัวออกมาอ่ะคะ

 

หมายถึง..ครายยยคะ น้องเจิ่นเจิ๊น พี่โง๊ง..งง อีกแระ

****************

น้องอัญ...เค้ายังเล็กกันมากเลยค่ะ พี่ต้องเลี้ยงไปอีกนานเลยนะ..กว่าจะโต

 

ขอเล่าฝันบ้างค่ะ ฝันว่า มีงูสีดำตัวใหญ่มาก ไล่ เราหนี เข้าบ้าน แต่ว่าห่วงแมวที่เลี้ยงไว้เลยเปิดให้แมวเข้าบ้าน แต่งูดันตามเข้ามาในบ้าน ก็วิ่งหนีค่ะ ไปเจอสิงโต ตัวใหญ่อีก ก็หนีไปแอบข้างอะรัยสักอย่าง แล้วงูตัวใหญ่ก็เข้ามา แล้ว แผ่แม่เบี้ยขึ้นมา แต่สิงโต ร้องคำรามทีเดียว งูต้องถอยออกไปค่ะ แล้วก็ต๊กใจตื้น...6โมงเช้า ไปทอดปลาใส่บาตรจร้า....

 

แหะๆ หนูหมายถึงที่พี่นุ๊กเคยเล่าให้ฟังว่า "ลูกสาว" แอบแว๊บไปหาอะคะ (น้องdirty) ไม่ได้อ่านให้ดีว่าพี่นุ๊ก หมายถึงนู๋ๆ ในชุดนี้น่ะค่ะ

"สีเขียวข้างล่าง"นี่ ทำให้ทุกคนหลงไหล หลงรักเลยนะเนี่ย

 

น้องเดอร์ตี้ เคยไปหาแค่ครั้งเดียวคร้า..าาา เดี๋ยวนี้ไม่ได้ไปเลย มัวแต่ไปเที่ยวกับเพื่อน

 

คนขี้โม้หายไปหนายยยยกันหมดเนี่ย...???

ทางเส้นขนาน

คนบางคน.. ได้รักได้รู้จัก กับใครสักคน แต่แล้วก็มีอันทำให้คนสองคนเป็นได้แค่เพียงเส้นขนาน ที่ไม่อาจบรรจบลงเอยกันได้ ด้วยเพราะใครสักคนอาจมีพันธะกับคนอีกคนก่อนอยู่แล้ว โดยไม่เคยบอกกล่าว... ​

คนบางคน... เลือกที่จะเป็น เพียงเส้นขนานกับใครสักคน แม้ต้องแบกรับความรักที่ท่วมท้นในใจอย่างเจ็บปวด เงียบๆเพียงลำพัง แต่ด้วยตระหนักว่า การเป็นเพียงเส้นขนานกันในวันนี้ แม้จะทุกข์เพราะรักมักอยากอยู่ชิดใกล้กับคนที่รัก ​

คนบางคน ... ยึดมั่นในความ รักแต่หากยึดมั่นในความถูกต้องเช่นเดียวกัน บนเส้นขนานที่อาจดูอ้างว้าง เจ็บปวดและว้าเหว่ สับสนและปวดร้าวในใจ แต่บนเส้นขนานที่เดียวดายเส้นนี้ ​

คนบางคน... เรียนรู้ เข้าใจในความรักมากขึ้นว่า ความรักหากได้มาด้วยการรดน้ำพรวนดินด้วยความผิดหรือการแย่งชิง กิ่งก้านที่แตกดอกออกผล ล้วนแล้วแต่ คือร่องรอยของความเจ็บปวดและความทุกข์ ​

คนบางคน... ยังคงยืนหยัด กับวันเวลาบนเส้นขนานสายนี้ที่เลือกแล้ว ด้วยเพราะความรักและใครสักคนยังคงอยู่ในใจตลอดเวลา อยู่กับคืนวันที่ผ่านไปและกับความทรงจำครั้งหนึ่งในชีวิต บนเส้นขนานที่เดียวดายเส้นนี้ วันหนึ่ง อาจมีใครสักคนร่วมทาง อาจเป็นใครคนเดิม อาจไม่ใช่หรืออาจไม่ใช่​

คนบางคน... บอกกับตัวเองอย่างมีเกียรติและภาคภูมิใจว่า "เราได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องที่สุดแล้ว" เพียงแค่นี้ ความสุขบนเส้นขนานก็ดูจะไม้ร้างลาและเดียวดายอย่างแน่นอน อาจดูเป็นเรื่องง่ายๆที่จะทำ แต่ไม่ง่ายนักกับการลงมือทำ แต่ก็ไม่ยากเกินไปที่จะทำ ขอเพียงไม่ตามใจตัวเองอย่างเพลิดเพลิน​

คนบางคน... ก็รู้ว่าตัวเองทำได้ ในชีวิตของคนเรา เราอาจเคยเป็นทั้งผู้เลือกและผู้ถูกเลือก จะช้าหรือเร็ว จะมากหรือน้อย สักวันเราก็ต้องเลือก หากมีโอกาสได้เลือก จงเลือกให้รอบคอบและถูกต้องที่สุด อาจไม่ดีที่สุดสำหรับทุกคน แต่อย่างน้อยเราก็ได้เลือกอย่างถูกต้องที่สุดแล้ว ​

 

หายไปกินข้าวมาจ้า ...ทุกท่านกินข้าวหรือยังน้อออ

เติมพลังกันเยอะๆนะคะ จะได้มีแรงมาเล่านิทานกันจ้าาาา

 

วันนี้นั่งฟังพระเทศน์ระหว่างทำงาน แอบใส่หูฟัง ฟังเอาตอนช่วงเวลาว่างๆค่ะ ช่วงงานไม่เข้า

นั่งสมาธิไป ฟังไป เพลิน สงบดีค่ะ ฟังไปถึงช่วงที่พระท่านเทศน์เกี่ยวกับเรื่องของความหลง

หลงศีล หลงในความสงบ ...จนเกิดสมาธิล็อค ฟังแล้วยังไม่รู้หนอเท่าที่ควร รบกวนพี่ๆน้องๆทั้งหลายไขข้อข้องใจด้วยเจ้าค่าาา

 

ทักทาย คร้าบ

ได้อ่าน เรื่องของหลายหลายคนแล้ว อยากบอกว่า ขอให้ดำรง สติ ให้มั่น และ สู้สู้ คร้าบ กำลังใจเล็กน้อยจากข้าพเจ้าคร้าบ

 

อิอิเมื่อคืนฝันว่านั่งรถบัสค่ะ แล้วพอดีรถบัสคันนั้นเสียแต่ซ่อมได้เลยได้ขึ้นค่ะ

 

สภาวะนั้น เรียกว่่า มิจฉาสมาธิ ค่ะ

แมวเฝ้ารูหนูก็มีสมาธิ นักย่องเบาก็มีสมาธิ แต่ไม่ใช่สัมมาสมาธิ เป็นสมาธิของสัตว์เดียรัจฉาน ไม่ใช่บ่อเกิดของปัญญา พระพุทธองค์ทรงเรียกว่า มิจฉาสมาธิ หลวงพ่ออธิบายว่า

“สมาธิทั้งหลายเหล่านี้ แบ่งเป็นมิจฉาสมาธิอย่างหนึ่ง คือเป็นสมาธิในทางที่ผิด เป็นสัมมาสมาธิอย่างหนึ่ง คือสมาธิในทางที่ถูกต้อง นี่ก็ให้สังเกตให้ดี

มิจฉาสมาธิ คือความที่จิตแน่วแน่เข้าสู่สมาธิ เงียบหมด ไม่รู้อะไรเลย ปราศจากความรู้ นั่งอยู่ ๒ ชั่วโมงได้ กระทั่งทั้งวันก็ได้ แต่จิตไม่รู้ว่ามันไปถึงไหน มันเป็นอย่างไร ไม่รู้เรื่อง นี้สมาธิอันนี้เป็นมิจฉาสมาธิ มันก็เหมือนมีดที่เราลับให้คมดีแล้ว แต่เก็บไว้เฉย ๆ ไม่เอาไปใช้ มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร อย่างนั้นเป็นความสงบที่หลง คือ ไม่ค่อยรู้เนื้อรู้ตัว เห็นว่าถึงที่สุดแล้วก็ไม่ค้นคว้าอะไรอีกต่อไป จึงเป็นอันตราย เป็นข้าศึก ในขั้นนั้นเป็นอันตราย ห้ามปัญญาไม่ให้เกิด ปัญญาเกิดไม่ได้ เพราะขาดความรู้สึกรับผิดชอบ

ส่วนสัมมาสมาธิที่ถูกต้อง ถึงแม้จะมีความสงบไปถึงแค่ไหน ก็มีความรู้อยู่ตลอดกาล ตลอดเวลา มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ บริบูรณ์ รู้ตลอดกาล นี้เรียกว่า สัมมาสมาธิ เป็นสมาธิที่ไม่ให้หลงไปในทางอื่นได้ นี้ก็ให้นักปฏิบัติเข้าใจไว้ให้ดี จะทิ้งความรู้นั้นไม่ได้ จะต้องรู้ตั้งแต่ต้นจนปลายทีเดียว ถึงจะเป็นสมาธิที่ถูกต้อง ขอให้สังเกตให้มาก”

และอีกโอกาสหนึ่งหลวงพ่อพูดถึงสมาธิสองอย่างอีกนัยหนึ่ง

“ความสงบนี้มีสองประการคือ ความสงบอย่างหยาบอย่างหนึ่ง และความสงบอย่างละเอียดอีกอย่างหนึ่ง อย่างหยาบนั่นคือ เกิดจากสมาธิ ที่เมื่อสงบแล้วก็มีความสุข แล้วถือเอาความสุขเป็นความสงบ

อีกอย่างหนึ่งคือความสงบที่เกิดจากปัญญา นี้ไม่ได้ถือเอาความสุขเป็นความสงบ แต่ถือเอาจิตที่รู้จักพิจารณาสุขทุกข์เป็นความสงบ ความสงบจึงไม่ใช่ความสุข ฉะนั้นความสงบที่เกิดจากปัญญานั้นจึงไม่ใช่ความสุข แต่เป็นความสงบเพราะว่าความสุขความทุกข์นี้เป็นภพ เป็นชาติ เป็นอุปาทาน จะไม่พ้นจากวัฏสงสาร เพราะติดสุขติดทุกข์ ความสุขจึงไม่ใช่ความสงบ ความสงบจึงไม่ใช่ความสุข

ฉะนั้นความสงบที่เกิดจากปัญญานั้น จึงไม่ใช่ความสุข แต่เป็นความรู้เห็นตามความเป็นจริงของความสุขความทุกข์ แล้วไม่มีอุปาทานมั่นหมายในสุขทุกข์ที่มันเกิดขึ้นมา ทำจิตให้เหนือสุขเหนือทุกข์นั้น ท่านจึงเรียกว่าเป็นเป้าหมาย ของพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง”

หลวงพ่อชา สุภทฺโท

 

รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ ขอให้หายไวๆๆนะเจ้าค่ะ อย่ากินน้ำเย็นมากเกินไปนะเจ้าค่ะ

 

แล้วน้องฝ้ายไปกะใครบ้างคะ หรือไปเดี่ยว แหม..ไปรถบัสคันใหญ่เลยน๊ะ ^^

 

ท่านประทานหายป่วยหรือยังค่ะ ขอให้หายไวๆๆนะค่ะเป็นห่วงค่ะ พระคุ้มครองค่ะ

 

คนเต็มที่นั่งเลยค่ะ คันใหญ่จริงๆๆค่ะ

 

ไปคันเดียวกันแน่ๆ รถบัส คันเนี๊ยะ อิอิ

 

ไหนน้องฝ้ายมาฟันเฟิร์มหน่อยเร้วววว ว่ามีใครไปบ้าง...แล้วพี่ได้ขึ้นรถป่าว :'(

 

คุณฝ้าย ไปไหน ทำอาราย พาคุณ มิ๊ก ขึ้นรถ ไป ไหน ค๊ะ ^^