พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

4. มาจากนางโยคินี โดยตรงดังกล่าวไปแล้วว่า นางโยคินี นั้นมีลักษณะเป็นเทวี มีทั้งปางที่งามและไม่งาม มีปางที่มีหน้าเป็นสัตว์ที่สำคัญ เช่น

โยคินี เดวี อุมา มีหน้าเป็นนกแก้ว อุ้มเด็กที่เป็นมีหน้าเป็นหมู (น่าจะเป็นตัวแทนของวราหาวตาร)

โยคินี ไวนายกี มีหน้าเป็นช้าง ทรงหนูยักษ์(ตัวแทนแห่งศักติ์ของพระวิฆเนศ)

โยคินี ศศกานะนา มีหน้าเป็นกระต่าย และมีกระต่ายบางตัวหมอบอยู่ใกล้

โยคินี สรปัสยา มีหน้าเป็นงู และมีพญางูแผ่แม่เบี้ยข้างหลังนาง ทรงช้าง

โยคินี หยานะนา มีหน้าเป็นม้ามือหนึ่งถือปลา มือหนึ่งอุ้มเด็กที่มีหน้าเป็นม้า (น่าจะเป็นตัวแทนของหยาครีวะ วิษณุุอวตารเป็นกินนรหน้าม้า)

โยคินี อชานะนา มีหน้าเป็นแพะ

โยคินี โคมุกขึ มีหน้าเป็นวัว ทรงวัว

โยคินี ฤกษานะนา มีหน้าเป็นหมี สี่แขน

โยคินี คชานะนา มีหน้าเป็นช้าง ถือสายฟ้า(ตัวแทนของศักติแห่งพระอินทร์)

โยคินี มฤคศิระ มีหัวเป็นกวาง ถือปลา อีกมือถือดอกบัว

โยคินี วฤษานะนา มีหน้าเป็นมหิงษา(ควายป่า)ถือคฑา อีกมือถือผลไม้

โยคินี สิงหมุกขี มีหน้าเป็นสิงโต อุ้มเด็กหน้าสิงห์(ตัวแทนของ นรสิงหาวตาร)

(ซึ่งโยคินี บางนาง เช่น หยานะนา ,เทวี อุมา และ สิงหมุกขี ต่างก็อุ้มเด็กที่เป็นเสมือน อวตารของวิษณุอยู่ด้วย ซึ่งก็หมายถึงพลังของพวกนางคุ้มครองเป็นที่มาหรือคุ้มครอง ปางนั้นของพระวิษณุองค์น้อยนั้น ผู้เป็นเสมือนปฐมเทพผู้ได้รับการเคารพว่าเป็นตนแบบของจอมกษัตริย์ในแผ่นดิน สุวรรณภูมิมาแต่ครั้งโบราณ จึงไม่แปลกที่นางโยคินีเหล่านี้ จะเคยเป็นเทวีผู้รักษา ยุวกษัตริย์ จอมกษัตริย์ และท้ายที่สุดกลายเป็นแม่ชื้อผู้รักษาลูกเด็กเล็กแดงทุกคนโดยไม่เลือกในที่สุด ) แต่เรื่องของนาง หยานะนา นี้ไม่มีอะไรมากนักที่น่าสนใจเท่ากับวราฮี

 

เพราะ นางแก้วหน้าม้านั้นในวรรณคดีไทยนั้นเป็นหญิงรูปไม่งาม แต่ไม่ได้เป็นยักษ์ปีศาจ เช่นดัง อัศวมุกขียักษี ดังในอัศวมุกขีชาดก (ซึ่งได้มีการกล่าวอ้างถึงอีกในคัมภีร์ปริชาดชาดก ที่กล่าวถึงเรื่องฤกษ์การเดินทัพ ว่ามียามร้ายยามหนึ่งเหมือนเช่น นางอัศวมุกขี ลักตัวพราหมณ์ไปถ้ำ) ที่น่าจะเป็นที่มาของพระอภัยมณีมากกว่า

แต่นางแก้วหน้าม้าก็มีบริวารที่เป็นเมียของพระปิ่นแก้วคือนางยักษีสองพี่น้อง ซึ่งก็คล้ายกับศักติทั้งหลายและนางกาลี ที่มีบริวารสองนางเป็นนางปีศาจสองนางเช่นกัน และนางศักตินางหนึ่งคือนางวราฮีนั้น ก็ถือดาบใช้ฟ้น ซึ่งดาบนี้ในทางทมิฬ เรียกว่า เวฏฏุกกัตติ มีความหลายว่ามีดที่ใช่ตัดหรือแล่ โดย เวฏฏกกัตตินี้ มีขนาดทั้งที่เป็นเท่ากับพร้าของเราใช้ฟ้นต้นไม้ และขนาดย่อมใช้แล่เนื้อ สับปลา และเฉาะมะพร้าว ซึ่งใช้งานในครัว

ในทางทมิฬไม่ผิดไปจากอีโต้บ้านเรา ผิดก็แต่มันมีหัวเป็นรูปพระจันทร์ยาวขึ้นไปอีกหน่อยเท่านั้น ถ้าตัดไปแล้วก็กลายเป็นอีโต้บ้านเราดีๆนี่เอง ซึ่งในทางใต้นี้ วราฮีเทวี ซึ่งหมายถึง วราหะ เพศหญิง (นั้นไม่ใช่ วร+...) ก็ถือ อีโต้ทมิฬนี้ ที่เรียกว่า เวฏฏุกกัตติ ไว้ฟาดฟันกับพวกมารเช่นเดียวกับนางแก้วหน้าม้า นางเอกของเราเหมือนกัน

ซึ่งนางมีกำเนิดมาจากการแปลงภาคของนางทุรคา แต่บางตำนานก็ว่า ในขณะที่ศิวะกำลังสู้กับอันธกาสูรปิศาจซึ่งได้รับพรเช่นเดียวกับ รักตะพืช ว่าให้หยุดเลือดกลายเป็นอสูรทั้งหลายนั้น ศิวะได้เรียก วราฮีมาช่วยดื่มเลือดของอันธกาสูรเช่นกัน

ซึ่งศิวะนี้ก็คือเทพแห่งแสงสว่างคล้ายกับเทพผู้ให้นางแก้วหน้าม้ามาเกิด และที่สำคัญ นางวราฮี มีความกำกวม ที่ว่า นางเอกก็คือชายาของวราหาวตาร ซึ่งนั้นก็เท่ากับว่านางก็คือปางหนึ่งของพระลักษมีเทพแห่งความงามด้วย เมื่อปราบอสูรแล้วนางก็หายไปก็เท่ากับว่าไปร่วมกับพระลักษมี หรือทุรคา ซึ่งต่างก็เป็นเทวีรูปงาม ไม่เป็นรองใครในจักรวาล ก็เหมือนกับนางแก้วหน้าม้าที่เดียวก็แปลงเป็นหญิงงาม เดี๋ยวก็กลับใส่รูปม้า

ส่วนที่ว่า นางมีแหวนที่แปลงเป็นชายด้วยก็ได้นั้น ก็เหมือนกับความกำกวมระหว่างพระวิษณุ นางโมหินี และ พระแม่อุมา เช่นที่สฤตกฤถาสาครว่า พระวิษณุ ขอพรให้ได้เป็นผู้รับใช้ใกล้ชิดพระศิวะ พระศิวะก็เลยให้พรแบ่งภาคเป็นพระแม่อุมา (แต่ทางทมิฬถือว่าพระวิษณุเป็นพี่ชายพระอุมา) และตำนานที่ นางอัปสราอวตารของพระวิษณุ แต่งกับพระศิวะ มีบุตรชายคือ หริหระ หรือ ไอยปา (เทพทางเกลารา ทางทมิฬ เรียก ไอยานาถ)

ฉะนั้นในสกันธปุราณะ จึงว่าพระวิษณุก็คือ ปุรุษศักติของพระศิวะนั่นเอง ฉะนั้นการที่นางแก้วหน้าม้า เดี๋ยวก็เป็นหญิงหน้าม้า เดี๋ยวก็เป็นหญิงงาม เดี๋ยวก็เป็นชาย ทั้งหลายเหล่านี้ก็เพื่อรับใช้พระปิ่นแก้วสามีของนางเช่นกัน

 

ชั้นการที่นางแก้วหน้าม้าจะใช้อีโต้หรือ พร้าของนางไปชลอเขาพระสุเมรุ และขี่เรือเหาะได้นั้นก็ไปแปลก ก็นางศักติทั้งหลายนั้นมีฤทธิ์มากขนาดกระเืทือบเท้าเต้นไปที โลกก็จะพินาศแล้วขนาดพระศิวะยังต้องกลัวจนต้องเอาตัวไปรับเลย

ส่วนอีกตำนาน ที่ว่าหญิงมีหน้าเป็นม้าถอดรูปได้นั้นก็คือ ตำนานของเจ้าหญิงโจฬะ ผู้นับถือเจ้าแม่ เชษฐะเดวี ผู้เป็นเทวีแห่งโชคร้ายตัวจริงของแขก ไม่ใช่กาลี (กาลีเป็นเทวีแห่งกาล ซึ่งหมายถึงเวลา หรือความตายก็ได้)

นางเป็นพี่ของพระลักษมีว่ากันว่าเกิดมาครั้งกวนกระเษียรสมุทรก่อนพระลักษมี เนื่องจากนางมีท้องใหญ่และผิวดำ เทพทั้งหลายจึงยกให้เป็นเทวีแห่งความโชคร้าย และเป็นชายาของฤาษีทุสสหะ

แต่บางตำนานก็ว่านางคือชายาของพระเสาร์ เทพแห่งเคราะห์ โดยที่ตำนานที่เก่าที่สุดว่า นางก็คือชายาของ เทพเชษฐะเทวะ ซึ่งถือว่าเป็นปางหนึ่งของพระศิวะเช่นกัน ฉะนั้นรูปปรากฏของนางมักจะมีคนที่มีหัวเป็นวัวกับหญิงงามขนาบซ้ายขวา

ซึ่งบางตำนานก็ว่าที่มีหัวเป็นวัวคือลูกชายนาง ที่เป็นหญิงงามคือหญิงรับใช้ แต่บางตำนานก็ว่า มีหัวเป็นวัวนั้น ที่จริงเป็นหัวม้า บางก็ว่าเป็นหัวหมาเลยก็มีึ เป็นเจ้าหญิงโจฬะ เกิดมามีชะตากรรมดังนั้น จึงไปปวงสรวงต่อเจ้าแม่เชษฐะเทวี ที่ตนศัทธาเมื่ออาบน้ำในสระน้ำศักดิ์สิทธิ์แล้วก็กลับกลายเป็นสาวงาม

ซึ่งตำนานนี้ คล้ายคลึงทั้งเรื่องนางแก้วหน้าม้า และนางสโนน้อยเรือนงาม อีกต่างหาก (ซึ่งส่วนเรื่องการกลั่นแกล้งของราชนีกับนางสาวใช้ที่กษัตริย์หลง รัก จนในท้ายที่สุด ก็ปรากฏว่าแท้จริงสาวใช้นั้นคือเจ้าหญิงตกยากนั้น มีมากมายในวรรณคดีิของอินเดีย) ซึ่งมีความสงสัยว่า อย่าแต่วรรณกรรมไทยเลย วรรณกรรมจีนก็เช่นกัน เจ้าแม่หนีวอในเรื่องห้องสิน ก็อาจได้รับอิทธิพลมาจาก เจ้าแม่กาลีที่มีผู้รับใช้เป็นนางสุนัขจิ้งจอก และก็นางเชษฐะเทวีนี้ที่มีเอกสาวกคือเจ้าหญิงโจฬะที่มีหน้าเป็นสัตว์ (ม้า หรือ หมาก็ว่า) ที่สุดท้ายกลายเป็นนางงามในที่สุด เพราะบูชาเจ้าแม่เชษฐะเทวี

และที่ธิเบตเองนางทากินีที่เรียกว่า ลัมบุกะ นั้นมีหน้าเป็นสุนัขป่า อีกต่างหาก ก็คิดว่าเดิมหนีวอหรือหนึ่งว่าสี คือเทพธิดาแห่งจันทร์ของจีนผู้สร้างมนุษย์มีร่างเป็นงู แต่เมื่ออารยธรรมอินเดียแพร่ไปถึงจึงมีการเพิ่มบทบาทให้เป็นราชนีสวรรค์มี บริวารเป็นปีศาจจิงจอก ซึ่งก็คือนางทากินี ลัมบูกะ นั้นเอง ส่วนนาจาอาจจะมาจาก มุรุคา ซึ่งเป็นเทพกุมารของอินเดียใต้ว่าเป็นปางหนึ่งของสกันธกุมาร

ซึ่งก็ไม่ได้คิดว่านางแก้วหน้าม้าของเรา หรือสโนน้อยเรือน งาม หรือ อภัยมณีจะเป็นวรรณกรรมแปลมาจากอินเดีย เพียงแต่ว่าเรารับอิทธิพลเพียงบางอย่างเล็กมาจากฮินดูเท่านั้น และสิ่งที่ต้องการชี้ให้เห็นก็คืออะไรที่เราคิดได้ แขกเขาหรือใครอื่นเขาก็มีิปัญญาคิดได้เหมือนกัน และยังคิดได้มาก่อนอีกต่างหาก

ซึ่งการที่นิทานพื้นบ้านนั้นครองจิตใจและคนไทยนั้นแท้ที่จริงแล้วก็เพราะว่า ตัวละครและเนื้อเรื่องได้สอดแทรกความเป็นไทยและวิถีชีวิตไทยไว้ต่างหาก ซึ่งเด็กสมัยใหม่คงว่าเรื่องจักรวงค์นั้น น้ำเนา แต่นั้นและอุปกรณ์สุดยอดที่ใช้สื่อแสดงออกถึงวัฒนธรรมความเป็นไทย

อนึ่งในมาเลเซียและฟิลิปิน ก็มีอมนุษย์หน้าม้าแปลงเป็นคนได้เช่นกัน แต่ส่วนใหญ่กล่าวถึงเป็นเพศชาย ฉะนั้นนางแก้วของเราก็ดูจะเป็นญาติห่างๆ กับวราฮีเสียมากกว่า ซึ่ีงเธออาจจะมีชื่อเล่นว่า โยคินี หยานะนา (หยะ แปลว่าม้า อานะนัม แปลว่า หน้า แต่เวลาได้ยินสวดกันได้ยินทมิฬเขาสวดบูชาพระคเณศว่า คชานะนา เลยเขียนเป็น หยานะนา ฟังเพราะกว่า หยานะนัม)

**จบแล้วค่ะ นิทานยาวๆๆๆๆๆ ภาคบ่าย**

 

รบกวนพี่ๆ ทำนายฝันให้หน่อย นะคะ ไม่รุ้ ฝันดีหรือร้าย

......ฝันว่ามีงูตัวใหญ่มากก สีขาวสลับดำ รัด รัดแน่นเลยคะ โอบไว้ทั้งตัวเลยคะ

พยายามดื้นให้หลุดก็ไม่หลุด ยิ่งดิ้นก็ยิ่งรัดแน่น -*- กลัวงูใจจะขาดแล้ว

เลยตัดสินใจเอา กริซ (มาจากไหนไม่รุ้) แทงงูตัวนั้นตาย คามือเลยคะ -*-

งูตายแต่ไม่ยอมคลายยังรัดแน่นเหมือนเดิม :'( กลัวงูมากเลย

ไม่รุ้จะฝันดีหรือร้าย :'( ฆ่างูตายในความฝัน

 

เมื่อคืนฝันครับ แต่ ขออนุญาติไม่เล่านะครับ แต่จะถามว่า ก่อนที่จะสดู้งตื่น เรารู้สึกว่ามีความรู้สึกตัว มองเห็นแสงสว่างจุดเล็กๆ สูงเหนือหน้าผากขึ้นไปหน่อยนึง (ช่วงนี้ยังนอนหลับตาอยู่) แต่ พอสดู้งตื่น ลืมตาขึ้นมา ก็ไม่เห็นมีอะไรเลย แค่อยากถามว่า
ถ้าเป็นแค่อุปทานก็ไม่เป็นไร แต่ ถ้าไม่ใช่อุปทาน อยากทราบว่า สิ่งนั้นคืออะไรครับ

ช่วงรอยต่อระหว่างกายทิพย์กับมโนวิญญานนั้น จะมีความรู้สึกที่ถูกปิดและเปิดไม่เท่ากันครับ บางครั้ง ผมยังรู้ตัวเลยว่า ตนเองนั้น นอนกรนครับ

ซึ่งจริงๆ แล้ว คนที่นอนหลับไม่สามารถรู้สึกแบบนี้ได้ครับ จุดแสงเล็กๆนั้น คือสายใยของการเชื่อมต่อของกายทิพย์กับกายเนื้อครับ บางทีก็เรียกว่า เจตสิกครับ แสดงว่า สามารถบังคับกายทิพย์ได้แล้วพอสมควรครับ(ก้าวหน้าไปอีกขั้นครับ)

 

ฝันว่ามีงูตัวใหญ่มากก สีขาวสลับดำ รัด รัดแน่นเลยคะ โอบไว้ทั้งตัวเลยคะ

ตอบว่า ถ้ามีคู่แสดงว่า กำลังจะตั้งครรภ์ครับ

 

เล่าเรื่องธัญญาทิพย์ ต่อดีกว่าครับ เมื่อคืนนิมิตไปว่า นาคีสาวนั้น แต่งงานกับนาคา ซึ่งนาคานั้น มีนาม ที่กล่าวถึงครับ ในพิธีนั้น --

นาคีนั้น นางใส่ชุดสีเหลือง อร่าม สวยงามมากครับ ส่วนนาคานั้นใส่ชุดสีออกโอรสครับ ---

 

เล่าเรื่องการแต่งงานของชาวบาดาลให้ฟังดีกว่าครับ---

แต่ เอ อยากรู้ไหม หนอ สงสัยไม่ค่อยอยากรู้ครับ---ใช่ไหม สมุนาเทวี

 

ดูสิ.. มาลูกเล่นอีกแร๊ะ นั่งอ่านอยู่ค่ะเล่าต่อเลย

 

แต่ นราวดีกับ โสมสะกุลตะรา นี้ คงรู้ดีครับ เพราะ ตอนเขาเตรียมพิธีงาน มีความสามารถหนีมาได้ น่าจะมาเล่าให้ฟังครับ---

 

การแต่งงานของชาวเมืองบาดาลนั้น แตกต่างจากโลกมนุษย์มากพอสมควรครับ เพราะ เมืองบาดาลนั้น การแต่งงานจะขึ้นอยู่กับผู้ปกครองของทั้งสองฝ่าย

โดยที่เจ้าตัว(ส่วนใหญ่จะเป็นนาคี) จะชอบหรือไม่ก็ตาม แตกต่างจากเมืองกลางหาวครับ พญาครุฑนั้น ขึ้นอยู่กับเจ้าตัวเป็นส่วนใหญ่ครับ

------------------เรื่องนี้ก็ต้องถามนราวดีและโสมสะกุลตะรา มีอดีตมาก่อนครับ ว่า ---

 

อยากรู้หนอคร้า..าาา คุณปู่...เล่ามาเลยหนอ...

 

แหะๆ ยังมิเคยมีคู่เชยชมเลยเจ้าคะท่านประธาน

ตอนนี้ก็ โสดสนิดเสียนี่กระไร :''( จะตั้งครรภ์กับใครอ่า อ่า

 

การแต่งงานของระดับราชวงศ์นั้น ยุ่งยากมากครับ วันที่ทำพิธีนั้นต้องเลือกวันอีก(เมืองบาดาล ยึดตามพระจันทร์ครับ)

ของกำนัลที่นาคาต้องให้นาคี ฝ่ายหญิงนั้นคือ--

 

แหะๆ ยังมิเคยมีคู่เชยชมเลยเจ้าคะท่านประธาน

ตอนนี้ก็ โสดสนิดเสียนี่กระไร จะตั้งครรภ์กับใครอ่า อ่า<!-- google_ad_section_end -->

ตอบว่า จะมีป้อชาย มาชอบ เสน่หาเรา แต่เราจะไม่ชอบพอเขาครับ--

 

จำไม่ได้เลยค่ะ ท่านคุรุ

ครั้งที่นิมิต ในงานแต่งงานนั้น เห็นมีสนมมากมาย
มาหา ชายคนที่เราจะแต่งงานด้วย

เรารู้สึกเศร้าใจมาก คิดถึงอิสระของตัวเอง
คิดถึงอนาคตข้างหน้า

ในความคิด คงหนีมา และมีผู้ติดตามคอยช่วยเหลือ 555

 

นราวดีคงอาศัยช่วงชุลมุน มุดน้ำหนีอ่ะคะ อิอิ

 

ขออนุญาติ ยกห้องตามท่านประธาร

ตาหวาน มดกัดหนูแย้ว พี่สาวจ้าาาาาาา

 

อยากรู้จ้า ...น้องสาวคนสวยจ๋า

อุตส่าห์อดหลับอดนอนมารอคำตอบเชียวนะคะ...

ท่าน ประธานค่ะ..ช่วยสงเคราะห์น้องพิมนัดดาด้วยค่ะ...

 

มารอฟังคะ

ไม่มีประสบการเสียด้วย อยากเห็นจัง