พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

แต่ก่อนจะไม่รู้เลยค่ะ หลังจากที่ได้สวดมนต์ นั่งสมาธิบ้าง ตอนนี้ฝันถึงก็จะรู้
เลยว่าเป็นใคร แต่ยังแปลความฝันไม่ออกว่าหมายถึงอะไรค่ะ

เด๋วนี้จะเข้าเมืองได้ต้องลุ้นๆๆตลอด เข้ายากจังค่ะ
แต่ก็ยังอยากเข้าอยู่ทุกวัน

 

นานมากแล้ว เมื่อหลายสิบปีก่อน ที่ยังติดสงสัยว่าเราในอดีตเป็นใคร มาจากไหน
บรรพบุรุษเป็นใครบ้าง? แล้วคืนหนึ่งก็ฝัน...มีคนมาบอกค่ะ ได้ยินแต่เสียงรวมทั้งเห็นภาพ
ว่าแม่เรานั้น เดิมทีมาจากมองโกเลีย บรรพบุรุษของพี่เป็นชาวมองโกล

สมัยก่อนจะฝันทุกคืน เรียกว่าเทพนิมิตดีกว่านะ เพราะนั่งสมาธิตลอด
ทั้งกลางวันและกลางคืน จิตจับอยู่กับพุทโธทุกลมหายใจเข้า-ออก

แต่เดี๋ยวนี้ ต้องพิจารณาหลังจากตื่นนอนว่าฝันไหนเป็นเทพนิมิต
ฝันไหนเกิดจากธาตุขันธ์ ฝันไหนเป็นจิตปรุงแต่ง เพราะไม่ค่อยได้
นั่งสมาธิ ระหว่างวันก็จะพิจารณาไปเรื่อยๆ ไม่ได้เน้นไปทางใดชัดเจน

 

ชั้นบนของวิหาร ยังมีรูปปั้น ท่าน นาจาอีกนะคะ

คงจะไม่ได้สังเกตุกัน ...

 

เรื่องราวของพี่รู้สึกว่ามันจะมากมาย มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันหลายภพ
เมื่อโยงกันก็จะเห็นภาพ บางภาพชัดเจนขึ้น ตั้งแต่รัชกาลที่ห้า หลวงพ่อโอภาสี
หลวงปู่จั่น มหายาน วัชรยาน เทพเซียน พระโพธิสัตว์ มังกรขาว ล่าสุดเทพฮัวโต๋

 

บางวันเข้าแล้ว อยากออกก็ออกไม่ได้ค่ะ เลยต้องอยู่เป็นยามทุกวันเลยอ่ะ

 

พวงมาลัย 7 สี 7 ศอกเนี่ย ส่วนใหญ่เค้าจะใช้ไหว้พระพรหมนะคะ ลองไปขอพรท่านดูน้า...

 

โดยปกติ พี่ไม่ชอบไหว้เจ้านะ ศาลนาจาก็ไม่เคยไปค่ะ มีแต่ได้ยินจากคนอื่นเล่า
แต่เคยไปวัดมังกร ที่เยาวราช ไปไหว้เทพเจ้าไท้ส่วยเอี้ย คนเยอะมาก จุดธูปกัน
ตั้งแต่หน้าวัด เป็นกำๆ เข้าไปด้านในเต็มไปด้วยควันธูป เค้าไปแก้ดวงปีชงกันค่ะ
ไปแค่ครั้งเดียว แล้วไม่คิดที่จะไปอีกเลย กลัวเป็นมะเร็งปอด ฮ่าฮ่า...

แต่เชื่อเรื่องปีชงนะ ทุกปี ถ้ามีใครในครอบครัวเป็นปีชง ก็จะให้ไปแก้ที่ศาลหลัก
เมืองค่ะ ที่นั่น มีเทพเจ้าไท้ส่วยเอี้ย มีเทพเจ้ากวนอู เจ้าแม่กวนอิม

สรุปว่าพี่ไปทำบุญทุกที่เลย ทั้งศาลเจ้า วัดจีน วัดไทย วัดแขก
วัดแขกนี่ไปมา 3 ครั้งแล้ว ไปทุกทีก็ร่วมทำบุญกับเค้า ไม่ได้ยึดติดว่า
เป็นศาสนาอะไร ทำไปหมดค่ะ พิจารณาว่าเป็นการทำบุญ เป็นการสละออก

แต่มีอยู่หนึ่งบุญที่ไม่ทำ คือสร้างเมรุค่ะ ไม่ต้องมาบอกบุญนี้กับพี่นะคะ
ไม่ร่วมแน่นอน ทีแรกครูบาอาจารย์สั่งไว้ค่ะ ตอนนั้นยังพิจารณาไม่เป็น
แต่เดี๋ยวนี้ พิจารณาไ้ด้แล้วว่าเพราะอะไรจึงไม่ให้สร้างเมรุ ทั้งที่ดูแล้ว
น่าจะมีประโยชน์กับคนหมู่มาก เหตุผลคือ...
1. ไม่ได้เห็นธรรม จากการพิจารณาอสุภะ
2. วัดไม่ใช่สถานที่เผาศพ แต่เป็นสถานที่ให้พระใช้ทำสังฆกรรม
3. เกิดอาชีพที่มีวัดบังหน้า ไม่เหมาะไม่ควรสำหรับพระ

 

จำไม่ได้จริงๆค่ะ ... แบบเขาสั่ง แล้วใช้ให้ไป ก็ไปตามที่เขาบอก แต่พอจะเปิดประตูไปทำ ก็ตื่นพอดีเลยค่าาา

เพื่อนเล่าว่า มีไกด์พาเดินชม ไปไหว้จุดสำคัญๆค่ะพี่รั้ง แต่ว่าห้ามบนเด็ดขาดค่ะ

ค่อยๆทยอยเล่าไว้เป็นนิทาน ทีละเรื่อง 2 เรื่องก็ได้ค่ะ

 

ขอบคุณครับ

 

วันนี้ไม่มีอะไรจะมาโม้เลยอะขอรับ >.<

 

เล่าเรื่องนี้ให้ัฟังแล้วกันนะ

เมื่อตอนที่อายุ 18 ปี อาจารย์บอกว่าพี่ต้องรับขันธ์แล้วหละ เพราะอะไรรู้มั้ย?
เพราะว่าไปทักใครก็เป็นจริงไปหมด ดูดวงได้ตั้งแต่อายุ 12 ปี

ไม่ใช่รับขันธ์เพื่อเข้าทรง แต่ให้ไปรับเพราะมีครูบาอาจารย์มาผ่านค่ะ เราก็ยังเด็ก
ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ ก็ไม่ได้ไปค่ะ ไ่ม่ได้สนใจด้วย

เวลาผ่านไปจนอายุ 20 กว่าๆ นึกได้ เพราะชีวิตระหกระเหินมาก เรียกว่าเลือดตาแทบกระเด็น
อดขนาดที่ว่าเหลือเงินอยู่ 1 บาทในกระเป๋า เก็บไว้อย่างดีกลัวทำหาย แล้วเดินไปทำงานค่ะ
ก็เลยมาหวนคิดถึงคำของครูบาอาจารย์ให้ไปรับขันธ์ เหตุนี้หรือเปล่าหนอที่ทำให้
ชีวิตเราผกผัน ก็เลยเดินทางไปหาครูบาอาจารย์ค่ะ ท่านก็บอกว่าเลยเวลามาแล้ว
แต่ไม่เป็นไร ให้แต่งขันธ์แล้วยกไปปฏิบัติดูก่อนเป็นเวลา 1 ปี จากนั้น ให้นำขัน
กลับมาให้ท่านดู หากมีใครเป็นครูบาอาจารย์แล้วค่อยทำพิธียกกันใหม่

เราก็แต่งขันเองค่ะ มีผ้าขาว หมากพลู 5 คำ เทียนขาว 5 เล่ม ธูปหอม 5 ดอก
บัวขาว 5 ดอก ทองคำแท้ 5 แผ่น น้ำหอม และิเงินใส่ซอง 39 บาท เงินนี้ท่าน
ให้กำหนดเองว่าจะใส่เท่าไหร่ เราก็เลยใส่ไป 39 บาท ของทั้งหมดใส่ลงในขัน

ทำพิธีเวลาเที่ยงคืน ต่อหน้าพระบรมรูปของพระบาทสมเด็จพระปิยมหาราช มีกัน
ทั้งหมด 5 คน ที่ทำพิธีในวันนั้น ท่านบอกว่าวันนี้ไม่ใช่รับขันธ์ แต่ให้ตั้งสัตย์ปฏิญาณ
ต่อหน้าพระองค์ท่านในการปฏิบัติ เป็นการบวชทางเทพ ผ้าขาวผืนนั้นคือผ้าสังฆาฏิ
ใช้สำหรับพาดบ่าเวลาที่สวดมนต์ทำสมาธิ ครั้งแรกที่ท่านเห็นจำนวนเงินที่เราใส่
ลงไปท่านก็ทราบแล้วว่าครูบาอาจารย์ของเราเป็นใคร ไม่ใช่สายเดียวกันกับคนอื่น

 

ยกมือแล้ว คร้าบ

 

หลังจากเสร็จพิธี ก็นำขันกลับมาไว้ที่ห้องพระ
คืนแรกนิมิตเห็น พระเจ้าตากสินทรงม้า อยู่บนหิ้งพระ
ตกใจค่ะ ท่านมาอยู่บนหิ้งพระได้อย่างไร

ตื่นเช้ามาพิจารณาก็เลยรู้ว่าที่ขันนั้น มีพระเจ้าตาก เป็นครูบาอาจารย์
เราก็ยังปฏิบัติอยู่เหมือนเดิม คือสวดมนต์ทำสมาธิทุกคืน
หลังจากนั้น เวลาผ่านไป คืนหนึ่งก็นิมิตอีก ทีนี้ ไม่ใช่พระเ้จ้าตาก
แต่เป็นพระแม่มหากาลี อยู่บนหิ้งพระ เอาล่ะซิ เมื่อก่อนยังไม่รู้จักค่ะ
คิดว่าเป็นผี เพราะตัวดำปี๋ ผมยาวกระเซอะกระเซิง ตาถลน แลบลิ้นยาว
ลงมาจากหิ้งถึงพื้นเลย แต่ในนิมิตนั้น เราไม่ได้หวั่นไหวเลย กลับมองแล้ว
ตลก และบอกไปว่าเราไม่กลัวผีหรอก เพราะอีกหน่อยเราก็เป็นผี
มาทดสอบ หลอกหลอนจนพอใจ ยังไงเราก็ไม่กลัว สุดท้าย ได้เห็นว่าเรายัง
ติดห่วง คือห่วงทุกคนในบ้าน ห่วงพ่อ ห่วงแม่ ห่วงพี่ ห่วงน้อง ห่วงเยอะเลย
ละยังไม่ได้

อาจารย์บอกว่ายกขันไปแล้ว ต้องมาเรียนทุกอาทิตย์ ท่านจะสอนวิชาให้
วิชาต่างๆ ของหลวงพ่อโอภาสี ตั้งแต่เขียนยันต์ และพิธีกรรมต่างๆ
แต่เราก็ไม่เคยไปเรียนเลย เพราะไม่รู้ว่าจะเรียนไปทำไม แต่ก็แอบเขียน
ยันต์เอง เพราะท่านบอกว่าต่อไปเราต้องเขียนยันต์เอง เขียนที่ผ้าสังฆาฏิ
ของตัวเอง เพราะผ้าขาวผืนนั้น ใช้ไปๆ แล้วก็ต้องซัก หมึกที่ติดผ้าก็จะจางไป
ปีถัดไป เราต้องเขียนเอง เราก็เลยดูตัวอย่างจากผ้าขาวของตัวเองแล้วเขียน
เป็นคาถาของหลวงพ่อโอภาสี มีไม่กี่อักขระ เริ่มจากตัวนะ จบที่อุณาโลม

ไม่ต้องตกใจนะ ตอนนี้เราไม่มีอะไรแล้ว เพราะถอนขันหมดแล้ว แต่ยังตั้งใจ
ปฏิบัติธรรมอยู่เหมือนเดิม...จร้า...าา

 

เมื่อวานก่อนปิดประตูบ้านมองออกไปก่เป็นที่จอดรถเหมือนเช่นเคย รถกระบะคันหนึ่งจอดอยู่ตรงข้าม เห็นคนแก่นั่งอยู่ในรถผมขาวเซี๊ยะๆนั่งนิ่งเชียวรถก่จอดเงียบไม่มีเสียงคนเดินไปมาระหว่างรถหรือท่าทีกระทำการใดๆที่คิดว่ายังมีคนอยู่ในรถได้ ตำแหน่งที่นั่งของคุณยายอยู่ข้างคนขับเป็นไปได้หรือที่จะปล่อยสตรีชราอยู่เพียงลำพังไม่มีการเปิดประตูรถหรือสตารทเครื่องค้างไว้ให้ จากการพิจารณาเพียงสามวิดูท่าทางไม่ใช่คน และเธอกำลังมองมาทางนี้ประตูเป็นประตูม้วนเลยตัดสินใจเหยียบมิดดด(กลัวเขารู้ว่าเราเห็น เดี๋ยวจะคิดว่าเปนเพื่อนกันได้ รึป่าว) เช้ามาขอบอกว่างัดประตูเปิดบ้านลำบากมว๊ากกกกกกกกกกค่ะ

ฝันว่าคนกลุ่มหนึ่งต่อสู้กับบางสิ่งบางอย่างวุ่นวายสับสนน่ากลัว ในตอนท้ายสุดมีการร่วมกันวางแผนจะออกจากสถานที่แห่งนั้น แต่ข้าพเจ้าเป็นกุญแจทำพลาดไปจุดหนึ่งขึงทำให้แผนคนอื่นๆต้องล่มเกือบทั้งหมด จีงได้บอกไปว่าทิ้งเราไว้ที่นี่ทำผิดก่ต้องรับผิดชอบตัวเองให้ทุกคนหนีไปได้เลยโดยใช้แผนอื่น แต่ชายร่างท่วมผู้วางแผนทั้งหมดคนหนึ่งพูดขึ้นว่าเราจะไม่ทิ้งกัน เป็นฝันที่ไม่ดีจริงๆเลยค่ะตอนผจญภัยมีทั้งขวากหนามต้นไม้น่ากลัว วัตถุบางอย่างเมื่อฝังเข้าไปในเนื้อหนังจะเจ็บปวดมากต้องดึงออกเหมือนหมุดที่ปักลงหมอนเข็มทีละอัน แถมเรายังโดนงูตัวเล็กสีเงินปนดำๆแววๆรัดจนปวดขาอีกด้วย รู้สึกเหมือนชีวิตต้องพบเจอมรสุมอีกครั้งเลยค่ะ เฮ้อออออ


rabbit_scaryrabbit_catt14

 

โห...น้องzaxc ฝันได้มันสะเด่วแห้วเลยคร้า...าาาาาา ฝันก็คือฝันเนาะ
น่าจะฝันร้ายกลายเป็นดี นะเนี่ย..ชะเอิง...เงิงเงย...

 

หวังอย่างนั้นแหละค่ะพี่นุ๊กแต่ท่าทางรุสึกไม่รอดยังไงก่ไม่รุ ฮิๆๆๆ

 

มีการฝังเข็มลดความอ้วนในฝันด้วยน้า..าาาา ตื่นมาผอมเลย ฮ่าฮ่า...

 

เง้ออออ จากเครียดๆพี่นุ๊กทำให้ฮาไปด๊ายยย ฮ่าๆๆๆๆ สงสัยสถานการณ์ฉับไวค่ะตอนนี้กะลังมิสบายใจเพราะหุ่นอืดอย่างแรงพอดี๊พอดี คิคิfly_pigcatt4

 

ทานข้าวกลางวันกันหรือยังหนอ...? เดี๋ยวจะหิวน้า...าาา
ถ้าอิ่มหนำสำราญกันแล้ว ก็ช่วยเล่านิทานให้อ่านกันบ้างหนอ...

 

นิทานตอนกลางวัน เรื่อง ภาษานาคา เฉลยว่า ลักษณะสิณี คือผู้อ่านออกครับ
ตอนนี้ก็สามารถอ่านออกครับ