เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

ต้องเสี้ยนพระรามคืออะไรครับผม ขอบคุณคับ

 

ต้องเสี้ยนพระราม : หมายถึงจะได้รับภัยจากผู้ที่มีศักดิ์สูงกว่าเรา

หมายเหตุ : การทำนายทายทักก็ดี หรือการกำหนดฤกษ์ต่างๆ ย่อมไม่เป็น

ไปตามที่ทำนายหรือกล่าวไว้ทุกประการ เพราะบรรดาสัตว์โลกย่อมมีกรรม

เป็นของตัวเองอีกส่วนหนึ่ง

 

ที่วัดโพธิ์เอน ในสมัยที่ผมบวชเป็นพระ มีฆราวาสที่เก่งๆ จนสามารถ

สอนนักธรรมพระได้อยู่ ๓ ท่าน คือโยม เต๊ะ หรือ โยมสุนันท์ สังข์วิเศษ และ

โยมเกี๊ยม กับโยมผูก สองท่านหลังนี้ผมจำนามสกุลไม่ได้ และทั้ง ๓ ท่าน

ล้วนแล้วแต่เคยรั้งตำแหน่งเจ้าอาวาสมาด้วยกันทั้งสิ้น โยมผูกท่านเป็นคน

ขำๆ อยู่สักหน่อย ท่านพระครูวิเศษสมณกิจ เจ้าอาวาส และเจ้าคณะอำเภอ

วิเศษสมัยนั้นเคยบอกเรื่องโยมผูกกับผม เมื่อผมมีโอกาสคุยกับท่านเป็นส่วน

ตัว โดยผมถามท่านว่า "หลวงพ่อครับ ผมทราบว่าหลวงพ่อไม่ชอบให้ฤกษ์

แต่งงานเพราะอะไร" ท่านตอบว่า เห็นวัดใหญ่ๆ ดังๆ ให้ฤกษ์แล้วเลิกกันก็

เยอะ ไอ้ที่หนีตามกันไปอยู่กันจนแก่และร่ำรวยก็มาก จึงไม่ให้ใครให้ไปหา

ที่อื่นๆ ถ้ามานิมนต์ก็จะไปนั่งหัวแถวให้ ผมถามต่อว่า "หลวงพ่อเชื่อเรื่อง

คาถาไหมครับ? " เพราะหลวงพ่อบวชมาจะ ๖๐ พรรษาแล้ว ท่านหัวเราะแล้ว

เลี่ยงไปเล่าว่า ใครๆก็รู้ว่าฉันไม่ค่อยชอบไอ้ผูกเพราะมันชอบเล่นหมากรุกแล้ว

ส่งเสียงดัง ชอบเล่าเรื่องตลกๆห่ามๆให้พระใหม่ฟัง โดยเฉพะคาถาทลึ่งๆแต่

ฉันเคยเอาไปใช้ แอบเสกน้ำที่ฉันล้างหน้าแล้วพรมของที่น้องสาวฉันจะหาบ

เอาไปขาย ปรากฎว่ามันขลังวันนั้นขายดี ทีแรกฉันไม่เชื่อวันต่อไปลองอีกก็ขาย

หมดแต่เช้าอีก ของไอ้ผูกมันดีจริงๆ (ท่านเล่ารายละเอียดให้ผมฟังซึ่งท่านทด

ลองทำอีกหลายครั้งล้วนแต่ได้ผล) เป็นคาถาเสกน้ำพรมของที่จะนำไปขาย ผม

คิดว่าหลายท่านคงทราบดี คาถาที่ขึ้นต้นด้วย อมระรวยมหาระรวยฯ ตอนนั้น

ผมคิดว่าที่ขลังเพราะผู้เสกเป็นพระดีและบวชมานานฯ แค่นี้พอนะ ที่ตอบยาวๆ

เพราะอยากให้คิดตามและมีหลายๆแง่ให้คิด...ขอบคุณ

 

@ พ่อประดู่09
ขอบพระคุณในเรื่องเล่าฯ อันทรงค่า
(ผมขออนุญาตนำมาใช้ด้วยน่ะครับ)

หลวงพ่อที่ผมเคารพรักและศรัทธาท่านก็เคยบอกเล่าให้ฟังครั้งหนึ่งประมาณนี้ครับว่า
เวลาเดินทางไปไหน หากผ่านวัด ผ่านโบสถ์ท่านก็ให้สวดบท "อิติปิโส"
แรก ๆ ผมก็คิดว่าคงทำให้เรามีสติ สมาธิในการขับขี่ (แต่ก็ปฏิบัติตามน่ะครับ) จนวันหนึ่งผมก็อยากถามท่านดู..
ท่านเฉย แต่ท่านก็ถามกลับมาว่า ทำแล้วดีไหมล่ะ
ดีครับ หลวงพ่อ
ทำแล้วดี งั้น..จะมาสงสัยอะไร (แล้วท่านก็ยิ้ม ๆ )
ไอ้กระผมก็อึ้ง แล้วก็หัวเราะออกมาเลย
อย่างนี้ใช่ไหมครับที่ว่า "เรื่องคาถาอย่าสงสัย"

เกือบลืม..เจ็ดค่ำ และสิบห้าค่ำ เหมือนกันใช่ไหมครับที่ว่า : บ่ายหน้าวายชนม์

 

ถูกต้องแล้วครับ ขยายให้อีกนิดนะครับ สังเกตุไหมว่า ๗ ,๘, ๑๔,๑๕

ค่ำ จะไม่เป็นวันดีที่เหมาะแก่การเดินทางแทบจะทุกตำรา เรียกว่าเป็นไปตาม

คำโบราณที่กล่าวกันติดปากทำนองว่า วันโกณ ให้ละ วันพระให้เว้น...ขอบคุณ

 

สวัสดีครับคุณทิพย์ และสมาชิกทุกท่านครับ
ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ด้วยความยินดีครับ อายุใกล้เคียงกันครับ ผมบวกเพิ่มอีกหนึ่งครับ อย่าลืมเรื่องที่ยิงแล้วได้ผลเป็นอย่างไรมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ ถ้ามีรูปด้วยยิ่งดีมากๆเลยครับ ขอบคุณครับ

 

ได้รับเสือ หนุมาณ และผ้ายันต์แล้วครับ ขอบคุณครับ

 

ได้รับพัสดุแล้วนะครับผม ขอบคุณครับผม

 

พี่นิ่มโทรฯมา เล่าให้ฟังด้วยความตื่นเต้น ภายหลังจากได้รับเมตตา จากพระเถระรูปหนึ่ง รูปเดียวกันกับที่ พระราชญาณวิเศษ หลวงพ่อห้วย(จรัส) ท่านแนะนำ "หยิบหินมาเสกก็ยิงไม่ออก"

พระเถระรูปนี้ท่านอยู่โคราช ภายหลังที่อธิฐานจิตให้พี่นิ่ม 2 ชั่วโมงรวด ก็เอ่ยปากขอบิณฑบาตพระชุดนี้ 500 องค์ ไว้สร้างโรงครัว

พี่นิ่มเตรียมมาแล้ว เพราะหลวงพ่อห้วย ท่านแนะนำว่า ควรจะสร้างอะไรไปให้ท่านเสก ท่านชำนาญมาก (ท่านดังเรื่องตะกรุด พี่นิ่มสืบมา พูดน่ากลัวมาก "ระเบิดไม่ได้กิน เอาตีนเขี่ยได้เลย") พี่นิ่มถวายไป 500 องค์ เป็นรุ่นสร้างโรงครัวถวาย (ขอโมทนาร่วมกัน)

พี่นิ่มขับรถกลับจากโคราช คนเดียว ผมเป็นห่วงมาก ต้องโทรฯชวนคุยแก้ง่วงตลอด

เลยแกล้งให้แกเล่าอะไรให้ฟังบ้าง ได้ความว่า

วันพรุ่งนี้ จะนำพระฯไปเสกต่อที่วัดโป่งดินสอ งานนี้มีพระเกจิจากเขมร 9 รูป
ทางโฆษกรับประกันว่า เสกเสร็จพิสูจน์ได้!

พี่นิ่มเจอพระเถระแดนพม่า อายุ 104 ปี สำเร็จวิชา...... ที่สามารถเสกให้มีชีวิตได้
งานนี้พี่นิ่มจะทำเป็นเนื้อเหล็กไหลเพลิง มีขนาดโตกว่าหัวแม่มือ เจตนาสร้างไว้เฝ้าบ้าน ติดรถ ดุกว่าเสือ จะออกปลายปี (เก็บตังค์เหอะ...)

วัตถุมงคลที่ตอนนี้เอาไปตระเวนเสก เป็นอาวุธลับ 2 ชิ้น ที่เหลือเป็นพระปิดตา สมเด็จฯ นางพญา ฯลฯ ที่จะออกในงานยกช่อฟ้า เดือนเมษายน ปี2556

ในอาวุธลับ(หลับ) 2 ชิ้น เป็นชิ้นที่เคยจะแจกให้คนถ่ายรูปพี่นิ่มได้ แต่ไม่มีใครได้ จำนวน 500 ชิ้น ไม่ขาย (จะหาทางเอามาแจกให้ได้)
อีกหนึ่งชิ้น เป็นชิ้นที่ถ้าเอ่ยชื่อคนเสกแม้เพียงท่านเดียว ก็ต้องแย่งกันจอง เพราะท่านสำเร็จวิชานี้มาอย่างเอกอุ ทำทั้งหมดไม่เกิน 1,500 น้อมถวายท่านฯ 500 ที่เหลือออกงานวัดป่าแดง (เก็บตังค์เหอะ)

.....ผมสงสารพี่นิ่ม ขับรถคนเดียว จะซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ จะได้ใช้หูฟังได้เวลาขับรถ แกก็ไม่เอา บอกปุ่มมันเยอะ ใช้ไม่เป็น ขอแบบเก่าๆ รับได้โทรได้ก็พอ....

ปล.พระเถระที่โคราช วันนี้ พี่นิ่มขอไว้ ว่าอย่าเอ่ยชื่อท่าน ท่านอยู่เงียบๆจะดีกับท่านมากกว่า "เก่งไม่แพ้หลวงปู่บัว"

พี่นิ่มเตรียมถวายพระฯ
หลวงพ่อสมบุญ วัดปอแดง,
หลวงพ่อผาด วัดบ้านกรวด,
หลวงปู่จันทร์ วัดป่าบ้านยาง,
หลวงพ่อห้วย วัดประชารังสรรค์
เป็นองค์พระควัมปติแห่งละ 500 องค์ ขอโมทนาร่วมกัน

 

ลำดับที่ 70 ได้รับหนุมานและเสือ เรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณมากครับ

 

ขอโมทนาบุญร่วมกัน กับพี่นิ่มและคุณหนุ่มทิพย์ครับ

ผมจะคอยร่วมทำบุญกับพี่ทั้งสองต่อไป​

 

พระเถระรูปนี้ท่านอยู่โคราช ภายหลังที่อธิฐานจิตให้พี่นิ่ม 2 ชั่วโมงรวด ก็เอ่ยปากขอบิณฑบาตพระชุดนี้ 500 องค์ ไว้สร้างโรงครัว
พี่นิ่มเตรียมมาแล้ว เพราะหลวงพ่อห้วย ท่านแนะนำว่า ควรจะสร้างอะไรไปให้ท่านเสก ท่านชำนาญมาก (ท่านดังเรื่องตะกรุด พี่นิ่มสืบมา พูดน่ากลัวมาก "ระเบิดไม่ได้กิน เอาตีนเขี่ยได้เลย") พี่นิ่มถวายไป 500 องค์ เป็นรุ่นสร้างโรงครัวถวาย (ขอโมทนาร่วมกัน)

พี่หนุ่มทิพย์บอกหน่อยครับ เผื่อผมกลับบ้านจะได้ไปกราบ ทำบุญกับท่าน

โมทนาบุญครับ

 

ลำดับที่ 37 ได้รับหนุมานและเสือ เรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณมากครับ

 

ลำดับที่ 81 ได้รับเสือและหนุมานแล้วนะครับ ครบถ้วนสมบูรณ์ครับ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะครับ

ขอบคุณมากครับ

 

บอกไปแล้วครับ อ่านดูดีๆ....

 

ไปค้นรูปเก่าๆ เจอหลวงพ่ออุ้น สมัยที่ท่านยังแข็งแรงอยู่
"หลวงปู่...ขอหวยหน่อย..."

"หึหึ...ดวงคนมันจะไม่ถูก บอกไปก็ไม่ถูก... เอาไปสามตัว..."

ผมลืมซื้อ!

 

พูดถึงหลวงพ่ออุ้นแล้วนึกสงสารท่านมาก
ช่วงที่ท่านดังมากๆ มีงานปลุกเสกแทบไม่เว้นว่าง ยิ่งเป็นช่วงที่หลวงพ่อจ่าง วัดเขื่อนเพชรศิยษ์ผู้พี่ไม่อยู่ด้วยแล้ว ต้องถือเป็นหมายเลขหนึ่งของเพชรบุรีในยุคนั้นเชียว

วัดอยู่ลึกจากถนนใหญ่มาก ถ้าไม่ใช่คนพื้นที่ก็อาจจะหาคนไกลมาทำบุญยากซักหน่อย
หลวงพ่ออุ้นท่านเสกของให้ศูนย์พระเครื่องไว้จำนวนมาก ตอนนี้เหลือเต็มตู้เลย ยังราคาวัดอยู่ด้วย พี่ไพรัชไปเยี่ยมชมมา(เมื่อไหร่ไม่รู้) มาเล่าให้ฟังว่าเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบันตัดพ้อ ว่าหาคนมาทำบุญเช่าพระฯได้น้อยเหลือเกิน

ถ้าช่วงนั้นทางวัดฯควบคุมการจัดสร้างดีๆ เหมือนที่หลวงปู่บัว วัดเกาะตะเคียน ท่านระมัดระวังเจตนาการจัดสร้าง ก็คงไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องแบบนี้

แต่บางครั้งก็ขึ้นอยู่กับองค์ผู้เสกด้วย..... หลวงพ่ออุ้น ท่านใจดีจนวาระสุดท้ายของธาตุขันธ์

กราบนมัสการ

 

ได้รับหนุมานและสมิงบูรพาเรียบร้อยแล้วครับ

 

เรื่อง คิดดี ทำดี พูดดี แล้วมีโชค

ความจริงวันนี้ตั้งใจว่าจะหยุดเขียนหยุดอ่านสักหนึ่งวัน เพื่อจะได้นึกหาเรื่องมา

เขียนเล่าสู่กันอ่าน พอดีแม่บ้านมาถามว่า"วันนี้พ่อไม่เขียนอะไรให้เขาอ่านกันบ้างหรือ

ก็ตอบไปว่าไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไร กำลังนึกหาเรื่องที่จะเขียนและจะร่างก่อนจะได้ดูดี

เพราะที่ผ่านๆ มาเขียนแบบนึกได้ก็นั่งลงเขียน แล้วถามเขาว่าแม่อยากอ่านเรื่องเกี่ยวกับ

อะไรหรือ เขาตอบว่าไม่ได้อยากอ่านเรื่องอะไรหรอก แต่เคยแอบดูตอนพ่อเขียนหนังสือ

มันรู้สึกได้ว่าพ่อมีความสุขก็เลยอยากให้เขียน แม่ว่าพ่อเขียนเรื่องอะไรก็ได้เพราะพ่อมีเรื่อง

เล่าเยอะ อย่าเขียนแบบวิชาการก็แล้วกันมันน่าเบื่อ เอาเรื่องที่พ่อชอบพูดบ่อยๆ ก็ได้เรื่อง

ที่บอกว่า" คิดดี ทำดี พูดดี สิ่งที่ดีๆ มันก็เกิด" วันนี้เลยขอเขียนตามเมียสั่ง ง่ายนิดเดียว

เอาเรื่องที่เขาแนะนำ และเป็นเรื่องที่เคยเกิดกับภรรยาของผมเอง

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่บ้านของผมเองเมื่อสิบกว่าปีมาแล้ว ระหว่างนั้นผมทำงานประเภท

ที่จะต้องไปหลายวันคือประมาณสามอาทิตย์แล้วจะกลับมาพักหนึ่งอาทิตย์ เวลาผมอยู่บ้าน

ทุกๆเช้าผมชอบรดน้ำต้นไม้และทำความสะอาดล้างพื้นบริเวณบ้าน และชอบที่จะสอนลูก

หลานว่าถ้าบ้านสะอาดเทวดาจะมาอยู่ด้วยและช่วยให้คนในบ้านอยู่เย็นเป็นสุข พื้นบริเวณ

รอบบ้านผมปูกระเบื้องทั้งหมด ภรรยาผมชอบซื้อต้นไม้,ไม้กระถางมาปลูกไว้เป็นจำนวนมาก

มีอยู่วันหนึ่งผมกลับมาถึงบ้านในตอนเช้าขณะที่ภรรยาและลูกกำลังทำครัว ผมก็ทำอย่างที่

ผมเคยทำคือ รดน้ำต้นไม้แล้วล้างพื้นด้วยสายยางฉีดน้ำ แต่วันนี้พอฉีดน้ำไปตามกระถาง

ต้นไม้,ใต้แท้งค์น้ำ ปรากฎว่ามีเหรียญบาท,เหรียญห้า,เหรียญสิบ และธนบัตรใบละยี่สิบบาท

ไหลตามน้ำออกมาหลายเหรียญและหลายแบ้งค์ ผมจึงตะโกนถามไปแบบไม่เจาะจงตัวว่า

"เงินทองอะไรไหลออกมาจากซอกกระถางต้นไม้และใต้แท้งค์น้ำเยอะไปหมดเลย" ภรรยา

ผมเป็นคนออกมาตอบว่า"เงินของพ่อในโหลแก้วที่พ่อฝากไว้ให้ทำบุญให้นั่นแหละ" พอดี

พ่อเพิ่งมาถึงเลยยังไม่ได้เล่าให้ฟัง

แล้วภรรยาผมก็เล่าให้ฟังว่าเมื่อสามวันก่อนหน้าที่ผมจะมา"พ่อหมามันไล่ขับตัว

เงินตัวทองเข้ามาในรั้วบ้านเรา ตัวเบ้อเร่อเลย" พอแม่หายตกใจแม่ก็ร้องบอกให้ลูกหยิบ

โหลใส่เงินของพ่อส่งให้แม่ที พอแม่รับโหลเงินมาจากลูกแล้ว แม่ก็ทั้งหว่านทั้งสาดเงิน

พ่อจนหมดโหล แล้วก็เรียกลูกกับหลานให้มาช่วยกันเก็บ ภรรยาผมขยายความให้ฟังว่า

เขาตะโกนว่า"เร็ว..ลูกเอ้ย..หลานเอ้ย มาช่วยแม่ช่วยยายเก็บเงินเก็บทองกันลูกเร็วลูกเร็ว

เงินทองร่วงเต็มบ้านเต็มช่องเราเลยลูก มาช่วยกันเก็บเร็วลูก" แล้วภรรยาผมบอกต่อไป

อีกว่า หวยออกเมื่อวานนี้บ้านเราถูกกันทั้งบ้านทั้งแม่ทั้งลูก ถูกข้างล่าง,ถูกข้างบน,ถูกเต็ง

ถูกโต๊ต ทั้งสองตัว,สามตัว ผมขอยืนยันอีกครั้งว่านี่เป็นเรื่องจริงๆ ที่พวกเราเอามาพูดเล่น

กันจนติดปากว่า "ถูกจนคิดเงินไม่ถูก"

ผมถามภรรยาว่าคิดได้ยังไงที่ทำอย่างนั้น เพราะเกิดมาผมยังไม่เคยได้ยินและไม่

เคยได้เห็นหรือมีใครเล่าให้ฟังเลย ภรรยาผมตอบว่าไม่รู้เหมือนกันเพียงแต่แว็บในความคิด

ว่าจะต้องคิดให้ดี ทำให้ดี และพูดให้ดี และทำไปแบบอัตโนมัติ

เรื่องเงินในโหลมีที่มาอย่างนี้ครับ เวลาผมสวดมนต์ผมจะเอาเหรียญที่มีอยู่หรือ

เงินยี่สิบบาทยกขึ้นจบแล้วอธิษฐานว่าเงินจำนวนนี้ผมตั้งใจเก็บไว้บริจาคหรือทำบุญใน

โอกาสต่อไป แล้วผมก็จะบอกคนในบ้านไว้ว่าเงินนี้เวลาใครมาขอบริจาคหรือบอกบุญให้

ช่วยทำบุญให้ด้วย ซึ่งทุกคนในบ้านก็ทำให้ตามความประสงค์ของผม ขอขอบคุณทุกท่าน

ที่ตามอ่านจนถึงตอนนี้ ขอเชิญชวนทุกท่ามาร่วมกัน คิดดี ทำดี พูดดี กันเถอะครับ..ขอบ

คุณ

 

คำนี้..ผมอ่านหรือได้ยินทีไร ใจมันแปล๊บ ๆ ทุกที
แว๊บแรก คือระลึกถึงพระพุทธองค์ที่ทรงเมตตาพระสุภัททะ (ประวัติของพระสุภัททะ ผมเชื่อว่าใครอ่านแล้วต้องสะดุ้งแน่ ๆ )
แว๊บต่อมา คิดถึงปุถุชนคนธรรมดาที่ใฝ่แสวงหา พระที่น่ากราบเพื่อเป็นเนื้อนาบุญ เป็นมงคลแก่ชีวิตของตนและคนใกล้ชิด
แว๊บสุดท้าย นึกถึงหลวงปู่ หลวงพ่อหลายองค์ที่เมตตาเหล่าลูกศิษย์ และลูกสัตว์ทั้งหลายแหล่ตราบจนวาระสุดท้ายของสังขารท่าน

ท้ายนี้ก็ได้แต่หวังว่าเหล่าชนทั้งหลายจงได้ช่วยกันดูแลและรักษาสุขภาพหลวงปู่ หลวงพ่อที่เราท่านเคารพรักและศรัทธาให้ท่านได้เมตตาเป็นร่มไทรต่อไปให้นาน ๆ และส่งผ่านความรู้สึกนี้ไปให้ลูก หลานเราได้รับรู้ทั่วถึงกันน่ะครับ
สาธุ