ลำนำเพลงรักของนักกลอน

ในห้อง 'จักรวาลคู่ขนาน' ตั้งกระทู้โดย ติงติง, 8 กุมภาพันธ์ 2012.

  1. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    [​IMG] [​IMG]
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 7 กรกฎาคม 2012
  2. A-ya

    A-ya เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    23 มีนาคม 2012
    โพสต์:
    685
    ค่าพลัง:
    +2,549
    สวยจังคะ แต่ภาพแรกดูเป็นพุ่มกลมๆ คล้ายๆ นางแย้มเลย แต่นางแย้มจะสีขาว เหมือนดอกมะลิหลายๆดอกมารวมกัน
     
  3. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    [​IMG] [​IMG] [​IMG] [​IMG] [​IMG]

    พี่ติงก็ชอบนางแย้มนะคะ หากดูแลดีๆ เขาจะออกดอกตลอดปี กลิ่นหอมตลบอบอวล
    และมีต้นใหม่เกิดขึ้นจากราก ขยายพันธุ์เร็วมาก ข้อเสียคือรกมากค่ะ 5555
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 7 กรกฎาคม 2012
  4. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    [​IMG]

    ราตรีสวัสดิ์นอนหลับฝันดีนะคะ
     
  5. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    [​IMG]

    ดูภาพนี้แล้วรู้สึกดีมากๆค่ะ สุข สงบ​
     
  6. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    สวัสดีค่ะน้องอัญ คุณSuperSaiya สุขสันต์วันหยุดนะคะ
     
  7. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    อย่ามัวอ่านสรรพคุณยาจนลืมกินยา

    อีกอย่างหนึ่ง เปรียบเหมือนหมอยายื่นขวดยาให้<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">คนไข้
    ข้างนอกขวดเขาเขียนบอกสรรพคุ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ณของยาไว้ว่า แก้โรคชนิดนั้น ๆ
    ส่วนตัวยาแก้โรคนั้นอยู่ข้<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">างในขวด
    ที่คนไข้มัวอ่านสรรพคุณของยาที่<WBR>ติดไว้ข้างนอกขวด
    อ่านไปตั้งร้อยครั้งพันครั้ง คนไข้ผู้นั้นจะต้องตายเปล่า
    โดยไม่ได้รับประโยชน์จากตัวยานั<WBR>้นเลย
    และเขาจะมาร้องตีโพยตีพายว่<WBR>าหมอไม่ดี
    ยาไม่มีสรรพคุณ แก้โรคอะไรไม่ได้
    เขาจึงเห็นว่ายาที่หมอให้ไว้ไม่<WBR>มีประโยชน์อะไร
    ทั้งๆที่ตัวเองไม่เคยเปิดจุ<WBR>กขวดรินยาออกกินเลย
    เพราะมัวแต่ไปติดใจอ่านฉลากยา
    ซึ่งติดอยู่ข้างขวดเสียจนเพลิน
    แต่ถ้าหากเขาเชื่อหมอจะอ่<WBR>านฉลากครั้งเดียวหรือไม่อ่านก็<WBR>ได้
    แต่ลงมือกินยาตามคำสั่งของหมอ
    ถ้าคนไข้เป็นน้อย เขาก็หายจากโรค
    แต่ถ้าหากเป็นมาก อาการของโรคก็จะทุเลาลง
    และถ้าหากกินบ่อย ๆ โรคก็จะหายไปเอง

    ที่ต้องกินยามากและบ่อยครั้ง ก็เพราะโรคเรามันมาก
    เรื่องนี้เป็นธรรมดาเหลือเกิน
    ดังนั้นท่านผู้อ่านจงใช้สติปั<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px arial, sans-serif; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ญญาพิจารณาให้ละเอียดจริง ๆ จึงจะเข้าใจดี


    สรีรโอสถและธรรมโอสถ

    พวกแพทย์พวกหมอเขาปรุ<WBR>งยาปราบโรคทางกาย
    จะเรียกว่า สรีรโอสถ ก็ได้
    ส่วนธรรมของพระพุทธเจ้านั้นใช้<WBR>ปราบโรคทางใจ
    เรียกว่า ธรรมโอสถ
    ดังนั้นพระพุทธองค์จึงเป็นแพทย์
    ผู้ปราบโรคทางใจที่ยิ่งใหญ่ที่<WBR>สุดในโลก
    โรคทางใจเป็นได้ไวและเป็นได้ทุ<WBR>กคน ไม่เว้นเลย
    เมื่อท่านรู้ว่าท่านเป็นไข้ใจ จะไม่ใช้ธรรมโอสถรักษาบ้<WBR>างดอกหรือ



    ที่มา...การสอนธรรมะของครู<WBR>บาอาจารย์...(หลวงพ่อชา สุภัทโท)
    อ่านฉบับเต็มได้ที่

    http://www.dhammajak.net/<WBR>forums/viewtopic.php?f=6&t=<WBR>25899
     
  8. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    ชีวิตที่สมบูรณ์
    ต้องมีธรรมะเป็นหลักประคั<WBR>บประคองใจตลอดเวลา


    หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ


    ชีวิตที่สมบูรณ์ก็ต้องมี<WBR>ธรรมะเป็นหลักประคั<WBR>บประคองใจตลอดเวลา
    ทิ้งธรรมะเสียเมื่อใดชีวิตวุ่<WBR>นวายเมื่อนั้น
    อันนี้เราจะเห็นได้ง่าย ๆ ว่า เวลาเรามีความวุ่นวายใจ
    มีความทุกข์มีความเดือดร้อนใจนั<WBR>้น
    ก็เพราะขาดธรรมะเป็นหลักคุ้<WBR>มครองใจ
    เมื่อไม่มีธรรมะคุ้มครองใจ จิตใจวุ่นวาย
    มีความเดือดเนื้อร้อนใจความเดื<WBR>อดเนื้อร้อนใจที่เกิดขึ้นนั้น
    ก็เพราะว่าไม่เข้าถึงธรรมะ
    เพราะฉะนั้นเมื่อเข้าถึ<WBR>งธรรมะความทุกข์หายไป
    ความเดือดร้อนทั้งหลายก็<WBR>คลายจางไป ชีวิตมันสมบูรณ์ขึ้น
    เพราะฉะนั้นชีวิตกับธรรมะจึงสิ่<WBR>งคู่กันแยกออกจากกันไม่ได้


    เราทั้งหลายที่มีความเข้<WBR>าใจในเรื่องนี้ จึงได้แสวงหาธรรมะเป็นหลั<WBR>กครองใจ
    และก็ได้เห็นผลของธรรมะว่า
    ให้ความคุ้มครองให้ความสุขแก่ชี<WBR>วิตของเราอย่างไรบ้าง
    ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิ<WBR>ตประจำวันหลายประการ
    ในแง่ต่างๆเราแก้มันได้ด้วยอะไร
    ถ้าที่ประพฤติธรรมก็แก้มันด้<WBR>วยความรู้ความเข้าใจในธรรมะ
    เอาธรรมะมาแก้ปัญหา ชีวิตก็ผ่อนคลายไป
    พ้นจากความทุกข์ความเดือดร้อน อันนั้นคือผลที่ปรากฎอยู่



    ความไม่สบายใจนั้นก็เป็นโรคอย่<WBR>างหนึ่ง เหมือนๆ กับโรคทางร่างกาย
    คนเราที่เป็นโรคทางกายต้องกิ<WBR>นยาเพื่อรักษาโรคทางกาย ฉันใด
    เมื่อมีโรคทางจิตใจขึ้นมา ก็ต้องใช้ยาแก้โรคทางใจ
    ยาแก้โรคทางกายนั้นเป็นเรื่<WBR>องทางวัตถุ เพราะว่าร่างกายนี้เป็นวัตถุ
    เกิดขึ้นด้วยธาตุมีประการต่าง ๆ การมีโรคทางกาย
    ก็เนื่องจากว่า อะไรบางอย่างขาดไป ความต้านทานก็น้อยไป
    จึงเป็นเหตุให้เกิดโรคทางกายขึ้<WBR>นมา
    แต่ถ้าหากว่าเราไม่รู้เท่ารู้ทั<WBR>น โรคนั้นก็จะกำเริบเสิบสาน
    ทำให้เราต้องพ่ายแพ้แก่โรค ร่างกายถึงแก่ความแตกดับลงไปได้ ฉันใด
    ในเรื่องทางจิตใจนี่ก็เหมือนกั<WBR>นมันมีโรคทางใจเกิดขึ้นบ่อย ๆ


    โรคทางใจนั้นไม่เหมือนกั<WBR>บโรคทางกาย
    คือโรคทางกายมันมีตัวเป็นเชื่<WBR>อโรคประเภทต่าง ๆ
    ที่เข้ามายึดเอาร่างกายเป็นเรื<WBR>อนของมัน
    เป็นที่เกิดเป็นที่อาศัย แล้วก็ทำให้เราต้องพ่ายแพ้
    คนใดที่ยังมีกายปกติ ก็หมายความว่า ความต้านทานทางร่างกายนั้นยังดี<WBR>อยู่
    เมื่อความต้านทางร่างกายยังสมบู<WBR>รณ์พร้อม เราก็เอาชนะโรคได้
    แต่ก็ไม่แน่นักว่าความต้<WBR>านทานทางกายนี้จะดีหรือสมบูรณ์<WBR>อยู่ตลอดไป
    มันอาจจะเกิดความเพลี่ยงพล้ำขึ้<WBR>นมาเมื่อใดก็ได้
    เพราะฉะนั้นคนบางคนที่เรามองเห็<WBR>นว่า
    มีร่างกายเป็นปกติเป็นน้ำเป็<WBR>นนวล
    ร่างกายแข็งแรง แต่ก็เกิดการเจ็บไข้ลงได้ทันที
    แล้วบางอันนี้ แสดงว่ามันมีเชื้อโรคอย่างแรง เกิดขึ้นในร่างกาย
    ทำให้ความต้านทานของร่างกายนั้<WBR>นสู้ไม่ได้ ก็เลยต้องยอมแพ้มัน
    กลายเป็นโรคประจำกายประจำตัวไป
    และอาจจะถึงความแตกดับลงไปเมื่<WBR>อใดก็ได้
    เรื่องการเรียนรู้ในเรื่<WBR>องโรคทางกาย
    ก็เพื่อจะได้มีการป้องกันแก้ไข ในเมื่อโรคนั้นเกิดขึ้น
    เราก็จะได้มีชีวิตเป็นปกติ ไม่วุ่นว่ายมากเกินไป ฉันใด



    เรื่องของจิตใจเรานี้ก็เหมือนกั<WBR>น เมื่อมีโรคทางใจเกิดขึ้น
    ก็เพราะว่าเราพ่ายแพ้ต่อสิ่งที่<WBR>ยั่วยุ
    คืออารมณ์ประเภทต่าง ๆ ที่เข้ามากระทบประสาททั้งห้า
    คือตา หู จมูก ลิ้น กาย หกรวมทั้งใจด้วย
    อันนี้เป็นประตูแห่งโรคทางใจ
    เพราะว่ามีสิ่งภายนอกมากระทบ เมื่อมีสิ่งภายนอกมากระทบเข้<WBR>าแล้ว
    เราไม่สามารถจะต่อสู้มันได้<WBR>เราก็พ่ายแพ้แก่สิ่งนั้น
    การพ่ายแพ้ก็หมายความว่า ตกเป็นทาสของสิ่งนั้น
    เช่นเราตกเป็นทาสของ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส
    อันเป็นเรื่องของวัตถุเหมือนกัน ที่เขาเรียกว่า มัวเมาในวัตถุ
    หลงใหลอยู่ในสิ่งนั้น ไม่รู้จักจบไม่รู้จักสิ้น
    จิตใจก็วุ่นวายมีปัญหาเกิดขึ้<WBR>นบ่อย ๆ อาจถึงกับเสียผู้เสียคนไปก็ได้



    การสูญเสียทางร่างกายนั้น ไม่เป็นการสูญเสียเท่าใด
    แต่การสูญเสียทางด้านจิตใจนั่<WBR>นแหละ
    เป็นความสูญเสียอันยิ่งใหญ่ในชี<WBR>วิตของเรา
    เพราะคนเราถ้าใจมันมันเสียเสี<WBR>ยแล้ว อะไร ๆ ก็จะพลอยเสียไปหมด
    แม้ร่างกายจะเป็นปกติ แต่ว่าจิตใจมันเสียกำลังไป
    คนจะเป็นคนที่สมบูรณ์อยู่ได้อย่<WBR>างไร
    กำลังใจจะสูญเสียก็เพราะว่า ปล่อยตัวปล่อยใจมากเกินไป
    ในสิ่งต่างๆที่เป็นวัตถุอันเกิ<WBR>ดขึ้นกระทบทางจิตใจ
    เราไม่สามารถจะเอาสิ่งนั้นได้
    ที่ไม่สามารถจะเอาชนะได้นั้น ก็เพราะว่าไม่มีสติไม่มีปัญญา
    ตัวสติก็คือตัวธรรมะ ปัญญาก็คือตัวธรรมะ
    เราไม่มีธรรมะคุ้มครองจิตใจ เราจึงได้พ่ายแพ้แก่สิ่งเหล่านั<WBR>้น
    แต่ถ้าเรามีสติรู้ทัน มีปัญญารู้เท่าต่อสิ่งนั้น เราไม่พ่ายแพ้แก่อารมณ์
    สิ่งใดมากระทบ เราก็ปัดมันไป ปัดทิ้งไปปัดทิ้งไป ไม่ยอมรับสิ่งนั้นไว้
    ไม่ยอมรับโดยความไม่รู้ไม่เข้<WBR>าใจ
    แต่ว่าเราจะเข้าไปเกี่ยวข้องกั<WBR>บสิ่งเหล่านั้น ด้วยความรู้ความเข้าใจ
    เรียกว่าด้วยความรู้เท่าทัน ถ้าเรารู้เท่าทันต่ออารมณ์
    อารมณ์ที่มากระทบก็เหมือนกับคลื<WBR>่นที่มากระทบฝั่ง มันหายไป



    คลื่นที่หายไปนั้นไม่ได้ทำฝั่<WBR>งให้เสียหาย
    เช่นเราไปยืนอยู่ที่ชายทะเล เราก็จะพบว่ามีคลื่นมากระทบฝั่<WBR>งอยู่ตลอดเวลา
    คลื่นที่กระทบฝั่งนั้นมันไม่ได้<WBR>ทำฝั่งให้เสียหายอะไร
    กระทบแล้วมันก็หายไป ๆ เราจึงพูดว่าหายไปเหมือนคลื่<WBR>นกระทบฝั่ง
    ที่มันหายไปแบบคลื่นกระทบฝั่งนั<WBR>้น ไม่มีความเสียหายมากนัก
    อารมณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมากระทบจิตใจเรานี้<WBR>ก็เหมือนกัน
    ถ้าหากว่าเราไม่รู้เท่าทัน มันก็ทำให้เราเสียหาย
    คือทำให้เกิดความรู้สึกรุ<WBR>นแรงในเรื่องนั้น ๆ
    ความรู้สึกรุนแรงมันเป็นไปทางรั<WBR>กก็ได้ทางชังก็ได้
    ทางหลงก็ได้หรือทางใดทางหนึ่งก็<WBR>ได้
    ถ้ารุนแรงแล้วมันก็วุ่นวายเดื<WBR>อดร้อน
    แต่ถ้าเป็นไปแต่พอดี ๆ ก็จะไม่เกิดความเสียหายมากเกิ<WBR>นไป
    อันนี้เป็นเรื่องที่จะเกิดขึ้<WBR>นแก่ใครเมื่อใดก็ได้
    ถ้าหากว่าบุคคลนั้นขาดธรรมะ
    เป็นเครื่องประคับประคองใจก็<WBR>จะเกิดปัญหาวุ่นวายกันด้<WBR>วยประการต่าง ๆ



    ทีนี้อีกประการหนึ่งเรื่องที่<WBR>เกิดขึ้นในใจของเรานั้น
    มันไม่ได้หยุดเพียงเท่านั้นดั<WBR>งที่กล่าว
    แต่ว่ามันก่อให้สิ่งอะไร ๆ ขึ้นต่อไปในใจของเรา ที่เรียกว่าเป็น นิสัย
    นิสัยก็คือ สิ่งที่เราสร้างมันขึ้นวันละเล็<WBR>กละน้อยสร้างมันขึ้นเรื่อยๆ
    เพิ่มมันขึ้นเรื่อยๆ ในจิตใจของเรา
    สิ่งที่เราสร้างขึ้นเรื่อย ๆ นั้น
    ถ้าสร้างด้วยความหลง ความเข้าใจผิด
    มันก็งอกงามมาเป็<WBR>นความหลงความเข้าใจผิด
    ถ้าเราสร้างมันขึ้นด้วยปัญญา มันก็งอกงามขึ้นเป็นปัญญา
    ทำให้เกิดประโยชน์แก่ชีวิ<WBR>ตของเรา
    แต่ว่าส่วนมากมักจะสร้างมันขึ้<WBR>นด้วยความหลง ความเข้าใจผิด
    แล้วก็ไปยึดติดอยู่ในสิ่งเหล่<WBR>านั้น จนกลายเป็นนิสัย
    เพราะฉะนั้นคนเราจึงมีนิสัยไม่<WBR>เหมือนกัน



    ที่ไม่เหมือนกันนั้นก็เพราะว่า ไม่มีธรรมะอยู่ในใจ
    ถ้าจิตใจที่มีธรรมะแล้วมันเหมื<WBR>อนกันหมด ไม่มีความแตกต่างกัน
    เพราะธรรมะเข้าไปปรุงแต่ง พอธรรมะเข้าไปปรุงแต่งใจของใคร
    ใจนั้นก็มีสภาพปกติ จิตที่ปกตินั้นคือจิตที่ไม่<WBR>กระทบด้วยอะไร ๆ
    มันเป็นจิตที่สะอาดอยู่เพราะไม่<WBR>มีสิ่งเศร้าหมองเข้ามารบกวน
    เป็นจิตทีสว่างเพราะรู้แจ้งในสิ<WBR>่งทั้งหลายตามสภาพที่เป็นจริง
    แล้วก็เป็นจิตที่สงบเพราะอะไร ๆ มารบกวนไม่ได้
    มันไม่กระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลง
    ไม่มีการเปลี่ยนเป็นนั้นเป็นนี้<WBR>ไปตามรูปต่างๆ สภาพจิตใจก็เป็นตัวเอง
    เรียกว่าสะอาดสว่างสงบ ความสะอาดสว่างสงบนั่นแหละ
    เป็นหน้าตาดั้งเดิมของตั<WBR>วเราของจิตใจของเรา



    คัดลอกบางส่วนจาก...เรื่อง ฤกษ์ยามที่ดี
    หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ


    [​IMG] [​IMG] [​IMG]

    http://www.dhammajak.net/<WBR>forums/viewtopic.php?f=7&t=<WBR>31563&sid=<WBR>ee8f272098f444e598dc218f6a2945<WBR>90
     
  9. A-ya

    A-ya เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    23 มีนาคม 2012
    โพสต์:
    685
    ค่าพลัง:
    +2,549

    หวัดดีคะพี่ติง สุขสันต์วันหยุดเช่นกันคะ
     
  10. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    สาธุค่ะน้องอัญ
    ราตรีสวัสดิ์ นอนหลับฝันดีนะคะ
     
  11. A-ya

    A-ya เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    23 มีนาคม 2012
    โพสต์:
    685
    ค่าพลัง:
    +2,549
    [ame=http://www.youtube.com/watch?v=vIW-uWvdRJ8]เข้ากันไม่ได้ Tom room39 - YouTube[/ame]

    อยากพบอีกครั้งหนึ่ง
    อยากซึ้งอีกสักนาที
    อยากทำดีๆ กับเธออีกสักครั้ง

    ที่แล้วไม่เสียใจ กอดไว้ทั้งน้ำตา

    ก่อนจะยอมรับว่าเราเข้ากันไม่ได้
     
  12. นางพญา20

    นางพญา20 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    7 มิถุนายน 2012
    โพสต์:
    421
    ค่าพลัง:
    +1,163
    เอาใจช่วยนะค่ะสิ่งที่พี่ทำคือสิ่งที่ดี ถ้าแฟนจิ๊กเหมือนพี่สักนิดจิ๊กคงจะดีใจมาก จิ๊กก็เป็นแบบพี่ค่ะ อยากจะบอกพี่ว่าจิ๊กก็คิดแบบพี่ และเอาใจช่วยนะค่ะมให้พี่ผ่านมันไปให้ได้ อย่างที่จิ๊กกำลังพยายามทำอยู่เช่นกัน;aa32;aa16catt9
     
  13. นางพญา20

    นางพญา20 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    7 มิถุนายน 2012
    โพสต์:
    421
    ค่าพลัง:
    +1,163
    ฉันเองก็รักใครยาก แต่ถ้าได้รักจะรักมากยากจะหาเหตุผล
    เพียงเพราะเสี่ยวชีวิตหนึ่งของคน มีรัก โลภ โกรธ หลง ปนกันไป
    ฉันเองจึงติดกับความหลังยากนักจะหักมั่นให้ลืมได้ เพียงเพราะ รัก รักเขา หมดหัวใจ ไม่อยากรักใครและลืมเขาไม่ได้ง่ายๆเลย;9kpity_pigcatt23


     
  14. A-ya

    A-ya เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    23 มีนาคม 2012
    โพสต์:
    685
    ค่าพลัง:
    +2,549
    ดู VDO นี้แล้ว เมืองไทยน่าเที่ยว และพักผ่อนที่ซู๊ดดดดดดดดดด

    [ame=http://vimeo.com/9971946]Phi Phi Island on Vimeo[/ame]


     
  15. A-ya

    A-ya เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    23 มีนาคม 2012
    โพสต์:
    685
    ค่าพลัง:
    +2,549

    เธอคนนั้นมีนามว่ากระไรน้อ ช่างโชคดีจริงๆ ที่เจอคนมั่นคงในรักแบบคุณ SuperSaiya ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีในเร็ววัน สู้สู้นะ :cool:
     
  16. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    สวัสดียามเย็นค่ะ วันนี้แสงแดดสวยมากๆนะคะ
     
  17. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    ไม่หรอกนะ ไม่มีใครคิดอย่างนั้นแน่นอน
    ไม่ใช่เพราะความรักดอกหรือ จึงมีเราในวันนี้
    คนที่รักคนเป็นไม่ใช่คนโง่ หรือคนบ้าแน่นอน
    หากมีใครสักคน มารักเราแม้หนึ่งในร้อยของคุณ เราคงจะรู้สึกดีมากๆ
    รักต่อไปเถิดนะคะ
     
  18. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    "แล้วสิ่งนั้นจะผ่านพ้นไป"

    “ในอดีตมีพระราชาผู้ยิ่งใหญ่แห่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">งอาณาจักร ฮีบรูพระนามว่าโซโลมอน พระราชาได้สั่งให้เจ้าเมืองทุ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">กเมืองทำของวิเศษให้อย่างหนึ่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">งโดยของสิ่งนั้น ต้องมี คุณสมบัติพิเศษ

    คือ...ของสิ่งนี้ จะสามารถเปลี่ยนอารมณ์ความรู้สึ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">กของพระราชาได้
    "หากมีความทุกข์อยู่ก็<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">จะหายจากทุกข์ หากมีความสุขอยู่ก็จะคลายความสุ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ขลง
    ไม่ว่ากำลังร้องไห้อยู่หรือหั<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">วเราะอยู่ก็จะสามารถหยุดอารมณ์<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ทั้งสองอย่างนั้นได้"

    เมื่อครบกำหนด เจ้าเมืองใหญ่เมืองใด ๆ ก็ไม่สามารถหาของตามที่พระราชา
    ต้อง การได้ แต่มีเจ้าเมืองเล็ก ๆ อยู่เมืองหนึ่งได้บอกว่ามี<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">แหวนวิเศษมีคุณสมบัติอย่างที่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">พระราชาต้องการมา ถวาย พระราชาจึงรีบให้มาเข้าเฝ้าเมื่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">อพระราชาได้เห็นแหวนวงนั้นแล้ว ปรากฏว่าเป็นเพียง แหวนทองธรรมดาเรียบ ๆ วงหนึ่ง

    พระราชาก็สงสัยว่า แหวนนี้จะมีความวิเศษได้อย่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">างไรกัน เมื่อพระราชานำไปใช้ก็ปรากฏว่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">าแหวนวงนี้ สามารถเปลี่ยนอารมณ์ของพระองค์<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ได้จริง ๆ ไม่ว่าพระองค์จะกำลังมีความสุ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ขอยู่ก็ตาม
    เพียงเพราะแหวนนั้นมีข้อความสั้<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">นสลักไว้ว่า

    "แล้วสิ่งนั้นจะผ่านพ้นไป"
     
  19. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    ทำอย่างนี้ซิ... แล้วจะมีความสุขค่ะ
    เขียนโดย น.พ.นิวัฒน์ ลีวงศ์วัฒน์

    .....ความสุขเป็นสิ่งที่อยู่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">รอบๆตัวเรานี่เอง
    หลายคนเที่ยวดั้นด้นค้นหาความสุ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ขจากที่อื่นๆ ยกเว้นที่เดียว คื่อ "ในตัวเรา"
    ลองทำสิ่งต่อไปนี้ดูซิครับ..แล้<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">วจะคุณรู้ว่าความสุขมันอยู่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ภายในตัวของเรานี่่เอง

    ๑. อย่าเปรียบเทียบชีวิตของตั<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">วเองกับคนอื่น
    คุณไม่รู้หรอกว่าคนที่คุณอิ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">จฉานั้นเขามีความทุกข์ยิ่งกว่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">าคุณอย่างไรบ้าง

    ๒. อย่าคิดทางลบเกี่ยวกับเรื่องที่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">คุณควบคุมหรือกำหนดไม่ได้
    แทนที่จะมองโลกในแง่ร้าย, ก็ทุ่มเทกำลังและพลังงานให้กั<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">บความคิดทางบวก ณ ปัจจุบันเสีย

    ๓. อย่าทำอะไรเกินกว่าที่ตั<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">วเองทำได้...รู้ว่าขีดจำกั<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ดของตัวเองอยู่ที่ไหน

    ๔. อย่าเอาจริงเอาจังกับตัวเองนัก เพราะคนอื่นเขาไม่ได้ซีเรียสกั<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">บคุณเท่าไหร่หรอก

    ๕. อย่าเสียเวลาและพลังงานอันมีค่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">าของคุณกับเรื่องหยุมหยิมหรื<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">อเรื่องซุบซิบ...
    นอกเสียจากว่ามันจะทำให้คุณผ่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">อนคลายได้อย่างจริงจัง

    ๖. จงฝันตอนตื่นมากกว่าตอนหลับ

    ๗. ความรู้สึกอิจฉาริษยาเป็นเรื่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">องเสียเวลาเปล่าๆปลี้ๆ...
    คิดให้ดีก็จะรู้ว่าคุณมีทุกอย่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">างที่คุณจำเป็นต้องมีแล้ว

    ๘. ลืมเรื่องขัดแย้งในอดีตเสีย และอย่าได้เตือนสามีหรือภรรยาคุ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ณเกี่ยวกับความผิดพลาดในอดี<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ตของอีกฝ่ายหนึ่งเลย
    เพราะมันจะทำลายความสุขปัจจุบั<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">นของคุณ

    ๙. ชีวิตนี้สั้นเกินกว่าที่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">เราจะไปโกรธเกลียดใคร...จงอย่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">าเกลียดคนอื่น

    ๑๐.ประกาศสงบศึกกับอดีตให้สิ้น, จะได้ไม่ทำลายปัจจุบันของคุณ

    ๑๑.ไม่มีใครกำหนดความสุขของคุ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ณได้นอกจากคุณเอง

    ๑๒.จงเข้าใจเสียว่าชีวิตก็คื<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">อโรงเรียน คุณมาเพื่อเรียนรู้
    และปัญหาเป็นเพียงส่วนหนึ่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">งของหลักสูตรซึ่งมาแล้วก็หายไป.<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">..
    เหมือนโจทย์วิชาพีชคณิต...แต่สิ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">่งที่คุณเรียนรู้นั้นอยู่กับคุ<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ณตลอดชีวิต

    ๑๓. จงยิ้มและหัวเราะมากขึ้น

    ๑๔. คุณไม่จำเป็นต้องชนะทุกครั้งที่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">ถกเถียงกับคนอื่นหรอก...
    บางครั้งก็ยอมรับว่าเราเห็<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">นแตกต่างกันได้...เห็นพ้องที่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">จะเห็นต่างก็ไม่เห็นเสียหายแต่<WBR style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; BACKGROUND-COLOR: rgb(255,255,255); TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT: 14px 'MS Sans Serif', 'Microsoft Sans Serif'; WHITE-SPACE: normal; ORPHANS: 2; COLOR: rgb(34,34,34); WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px">อย่างไร
     
  20. ติงติง

    ติงติง เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มีนาคม 2009
    โพสต์:
    38,272
    ค่าพลัง:
    +82,730
    คำสอนของหลวงตา
    [​IMG]

    ณ วัดบ้านไร่แห่งหนึ่ง หลวงตาเพิ่งกลับจากการบิ<WBR>ณฑบาตเห็นลูกศิษย์วัดนั่งร้<WBR>องไห้สะอึกสะอื้น
    จึงเข้าไปถามไถ่ว่าเป็นอะไร ลูกศิษย์ตอบกลับมาว่า ผมถูกใส่ร้าย ผมไม่ได้ขโมยเงินในหอพระ
    แต่ผมเข้าไปปัดกวาดเช็ดถูบ่อย ๆ ทุกคนก็หาว่าผมเป็นขโมย ไม่มีใครเชื่อผมเลย ฮือ ฮือ

    หลวงตานั่งลงข้าง ๆ พยักหน้าเข้าใจแล้วสอนลูกศิษย์<WBR>ว่า เจ้ารู้ไหม ในตัวเรามีคนอยู่สามคน
    คนแรกคือ คนที่เราอยากจะเป็น
    คนที่สองคือ คนที่คนอื่นคิดว่าเราเป็น
    คนที่สามคือ ตัวเราที่เป็นเราจริง ๆ
    ลูกศิษย์หยุดร้องไห้นิ่งฟั<WBR>งหลวงตา

    คนแรกคือ คนที่เราอยากจะเป็น
    คนเราล้วนมีความฝัน ความทะยานอยาก ตามประสาปุถุชนทั่วไป ไม่ใช่สิ่งเลวร้าย
    บางครั้งความฝันก็เป็นสิ่<WBR>งสวยงาม เป็นพลังที่ทำให้เราก้าวเดิน เช่น บางคนอยากเป็นนักร้อง เป็นนักมวย
    เป็นดารา ถ้าถึงจุดหมายเราก็จะรู้สึกว่<WBR>าโลกนี้ช่างสว่างไสวสวยงาม ดังนั้นเราควรมีความฝันไว้ประดั<WBR>บตน
    เพื่อเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงหั<WBR>วใจ


    มาถึงไอ้ตัวที่สอง จะเป็นเราแบบที่คนอื่นยัดเยี<WBR>ยดให้เป็น
    บางครั้งก็ยัดเยียดว่าเราดีเลิศ จนเราอาย
    เพราะจิตสำนึกเรารู้ดีว่ามันไม่<WBR>จริงหรอก แต่เราก็ยิ้มรับ
    แต่บางครั้งไอ้ตัวที่สองนี้ก็<WBR>มหาอัปลักษณ์
    จนไม่อยากจะนึกถึง ซ้ำร้ายยังเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เพราะมันเป็นโลกในมือคนอื่น
    มันเป็นสิ่งแปลกปลอมที่คนอื่นยื<WBR>่นให้


    อย่างคนขับสิบล้อจอดรถอยู่ข้<WBR>างทางเฉย ๆ เช้ามาพบศพใต้ท้องรถ ก็ต้องขับรถหนี ทั้งที่ศพนั้นถูกรถชนตายอีกฝั่<WBR>งแล้วดันถลามาใต้ท้องรถ แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนขับสิบล้อ
    บางคนก็ตัดสินไปแล้วว่าเขาเป็<WBR>นฆาตกร

    สมัยที่หลวงตายังไม่ได้<WBR>บวชเคยไปส่งเพื่อนผู้หญิงที่มี<WBR>ผัวแล้ว เพราะเห็นว่าบ้านเป็นซอยเปลี่ยว
    ส่งได้สองครั้งก็เป็นเรื่อง ชาวบ้านซุบซิบนินทา หาว่าเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน


    คนที่เห็นนั้นมองคนอื่นด้วยใจที<WBR>่หยาบช้า
    ไร้วิจารณญาน ใจแคบ มองคนอื่นผ่านกระจกสีดำแห่งใจตั<WBR>วเอง
    คนเหล่านี้มีอยู่ทั่วไปในสังคม

    เจ้าต้องจำไว้นะ ทุกครั้งที่เราว่าคนอื่นเลว คนอื่นไม่ดี
    ก็เท่ากับเราประจานความมื<WBR>ดดำในใจตัวเองออกมา
    เห็นสิ่งไม่ดีของใครจงเตือนตั<WBR>วเองว่าอย่าทำ อย่าเลียนแบบ
    นั่นแหละวิถีของนักปราชญ์ ถ้าเอาไปว่าร้ายนินทาเรียกว่าวิ<WBR>ถีของคนพาล


    แล้วเราต้องทำตัวอย่างไรละครั<WBR>บในเมื่อเราต้องเจอคนเหล่านั้<WBR>นเรื่อย ลูกศิษย์หยุดร้องไห้แล้วเริ่<WBR>มสนทนาโต้ตอบหลวงตา


    เจ้าต้องทำความเข้าใจจิตใตมนุ<WBR>ษย์
    เรียนรู้ว่าความเข้าใจผิดเกิดขึ<WBR>้นได้ เราห้ามใจใครไม่ได้
    สิ่งใดที่เราไม่ได้ทำ ไม่ได้คิด ไม่ได้เป็น แต่คนอื่นคอยยัดเยียดให้เรา
    เราก็ไม่ควรให้ความสำคัญ เพราะเราสัมผัสได้ว่าสิ่งนั้<WBR>นไม่มีอยู่จริง
    ใจเราควรสงบนิ่ง ยังไม่ต้องชำระ
    ใจคนอื่นต่างหากที่ควรซักฟอกให้<WBR>ขาวสะอาดกว่าที่เป็นอยู่
    เขาเหล่านั้นเป็นบุคคลที่น่<WBR>าสงสารมีเวลามองคนอื่น แต่ไม่มีเวลามองตัวเอง จงแผ่เมตตาให้เขาไปเข้าใจใช่ไหม<WBR>”


    เข้าใจครับหลวงตา เด็กน้อยยิ้มมีความสุขอีกครั้ง

     

แชร์หน้านี้

Loading...